Tytuł 8 - POSTANOWIENIA KOŃCOWE - Konwencja wykonawcza do układu Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluxu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach. Schengen.1990.06.19.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.239.19

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 marca 2023 r. do: 31 grudnia 2029 r.

TYTUŁ  VIII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Postanowienia niniejszej Konwencji stosuje się w takim zakresie, w jakim są one zgodne z prawem wspólnotowym.

Postanowienia niniejszej Konwencji stosuje się z uwzględnieniem postanowień Konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźców z dnia 28 lipca 1951 roku, zmienionej Protokołem Nowojorskim z dnia 31 stycznia 1967 roku.

(skreślony)

Do niniejszej Konwencji nie można składać żadnych zastrzeżeń, z wyjątkiem tych określonych w artykule 60.

W przypadku Republiki Francuskiej postanowienia niniejszej Konwencji stosuje się tylko do jej europejskiego obszaru.

W przypadku Królestwa Niderlandów postanowienia niniejszej Konwencji stosuje się tylko do jego terytorium w Europie.

1. 
Niniejsza Konwencja podkga ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia składane sq Rządowi Wielkiego Księstwa Luksemburga, o czym informuje on wszystkie Umawiające się Strony.
2. 
Niniejsza Konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po złożeniu ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia. Postanowienia dotyczące utworzenia, działania oraz uprawnień Komitetu Wykonawczego stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji. Pozostałe postanowienia stosuje się od pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po wejściu w życie niniejszej Konwencji.
3. 
Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga powiadamia o dacie wejścia w życie wszystkie Umawiające się Strony.
1. 
Każde Państwo Członkowskie Wspólnot Europejskich może stać się stroną mniejszej Konwencji. Przystąpienie stanowi przedmiot porozumienia między tym państwem a Umawiającymi się Stronami.
2. 
Porozumienie takie podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez przystępujące państwo oraz przez każdą z Umawiających się Stron. Wchodzi ono w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po złożeniu ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.
1. 
Każda z Umawiających się Stron może przekazać depozytariuszowi propozycję uzupełnienia niniejszej Konwencji. Depozytariusz przekazuje powyższą propozycję innym Umawiającym się Stronom. Na wniosek jednej z Umawiających się Stron, Umawiające się Strony dokonają przeglądu postanowień Konwencji, jeśli ich zdaniem miała miejsce podstawowa zmiana warunków w porównaniu do tych, które miały miejsce w momencie wejścia w życie Konwencji.
2. 
Umawiające się Strony przyjmują zmiany do niniejszej Konwencji za wspólny zgodą.
3. 
Zmiany wchodzą w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego pod dniu złożenia ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.
1. 
W przypadku zawarcia między Państwami Członkowskimi Wspólnot Europejskich konwencji mających na celu zakończenie tworzenia obszaru bez wewnętrznych granic, Umawiające się Strony uzgadniają warunki, na jakich postanowienia niniejszej Konwencji powinny zostać zastąpione lub zmienione w świetle stosownych postanowień takich konwencji.

W tym celu Umawiające się Strony wezmą pod uwagę fakt, że postanowienia niniejszej Konwencji mogą przewidywać szerszą współpracę niż ta wynikająca z postanowień wymienionych konwencji.

Postanowienia niezgodne z tymi uzgodnionymi między Państwami Członkowskimi Wspólnot Europejskich powinny zostać w każdym przypadku dostosowane.

2. 
Zmiany niniejszej Konwencji, jakie uznane zostaną za konieczne przez Umawiające się Strony, podlegają ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Postanowienie zawarte w artykule 141 ustęp 3 stosuje się zakładając, że poprawki nie wejdą w życie przed wejściem w życie wymienionych konwencji między Państwami Członkowskimi Wspólnot Europejskich.
Na dowód powyższego, niżej podpisani, należycie upoważnieni, złożyli swoje podpisy pod niniejszą Konwencją.

Sporządzono w Schengen, dnia dziewiętnastego czerwca roku tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego w jednym oryginale w języku francuskim, niderlandzkim i niemieckim, przy czym każdy z trzech tekstów jest jednakowo autentyczny, oryginały składa się w archiwach Rządu Wielkiego Księstwa Luksemburga, który przekazuje uwierzytelniony odpis każdej z Umawiających się Stron.

Podpisy pominięto

91 Art. 136 skreślony przez art. 2 pkt 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.182.1) zmieniającego nin. umowę międzynarodową z dniem 19 lipca 2013 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.