Konkluzje Rady Unii Europejskiej i przedstawicieli państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie dostępu osób z niepełnosprawnościami do sportu.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.192.18

Akt nienormatywny
Wersja od: 7 czerwca 2019 r.

Konkluzje Rady Unii Europejskiej i przedstawicieli państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie dostępu osób z niepełnosprawnościami do sportu

(2019/C 192/06)

(Dz.U.UE C z dnia 7 czerwca 2019 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ I PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH ZEBRANI W RADZIE,

MAJĄC NA UWADZE, CO NASTĘPUJE:

1.
Do 2020 r. w UE będzie mieszkało 120 milionów osób z niepełnosprawnościami. UE propaguje równość szans i równy dostęp dla osób z niepełnosprawnościami. Fundamentalną częścią jej strategii jest praca na rzecz Europy bez barier 1 .
2.
Dla uczestnictwa osób z niepełnosprawnościami w sporcie na równych zasadach z innymi szczególne znaczenie mają ogólne zasady przedstawione w art. 3, definicja uniwersalnego projektowania w art. 2 i szczególne przepisy dotyczące udziału w życiu kulturalnym, rekreacji, wypoczynku i sporcie zawarte w art. 30 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych 2 .
3.
W UE niepełnosprawność i choroba często podawane są jako powody nieuczestniczenia w sporcie i ćwiczeniach fizycznych 3 .
4.
Sport można specjalnie zaprojektować dla osób z niepełnosprawnościami lub dostosować tak, by umożliwić takim osobom dostęp do niego niezależnie od rodzaju niepełnosprawności - fizycznej, intelektualnej lub sensorycznej. W pewnych warunkach sport dla osób z niepełnosprawnościami może być uprawiany wraz z osobami bez niepełnosprawności, co jest jest dowodem na integrujący charakter sportu.
5.
Szeroko uznawana jest wartość sportu w kontekście włączenia społecznego, a w szczególności rola sportu w propagowaniu i osiąganiu integracji grup mniejszościowych i marginalizowanych.
6.
Coraz większą popularność zyskują duże wydarzenia sportowe dla osób z niepełnosprawnościami, na co wskazują niedawne letnie i zimowe igrzyska paraolimpijskie, które przyciągnęły masową widownię telewizyjną na całym świecie, i fakt, że wciąż organizowane są duże międzynarodowe wydarzenia sportowe dla osób z niepełnosprawnościami.

PODKREŚLA, ŻE

7.
W przypadku osób z niepełnosprawnościami występuje większe prawdopodobieństwo, że znajdą się niekorzystnej sytuacji społeczno-gospodarczej, takiej jak ubóstwo i niski poziom przychodów, izolacja społeczna, dyskryminacja, ograniczony dostęp do rynku pracy, ograniczony dostęp do transportu, mniej liczne możliwości edukacyjne i problemy zdrowotne. Kwestie te negatywnie wpływają na możliwość uczestniczenia osoby z niepełnosprawnościami w sporcie.
8.
Osoby te mogą w kontekście sportu musieć zmierzyć się z następującymi wyzwaniami:
a)
stopień niepełnosprawności może ograniczać mobilność, a nawet powodować ból fizyczny podczas trenowania lub uprawiania pewnych dyscyplin. W połączeniu z innymi barierami problem ten może się zaostrzać z uwagi na negatywne lub ograniczające postrzeganie własnej niepełnosprawności, w szczególności brak pewności co do własnej zdolności do uprawiania sportu;
b)
potrzeba specjalistycznych umiejętności i wiedzy na temat niepełnosprawności wśród osób pracujących z osobami z niepełnosprawnością w kontekście aktywności fizycznej związanej ze sportem, w szczególności nauczycieli wychowania fizycznego, trenerów sportowych i innych osób należących do personelu sportowego;
c)
dostępność dostosowanej infrastruktury sportowej w salach treningowych lub sportowych, ośrodkach sportowych, w których uprawiają sport osoby z niepełnosprawnościami, lub podczas wydarzeń sportowych, w których takie osoby mogą uczestniczyć;
d)
dodatkowe koszty finansowe związane z zakupem specjalistycznego sprzętu sportowego lub usług wspierających, bez których trenowanie lub uprawianie sportu nie byłoby możliwe.
9.
Uczestnictwo w sporcie powinno być rozważane z perspektywy uprawiania sportu jako formy aktywności fizycznej i z perspektywy uczestniczenia w działaniach społecznych, np. udziału w wydarzeniach sportowych lub bycia aktywnym w społeczności sportowej jako wolontariusz, członek klubu sportowego lub fanklubu.
10.
Uczestnictwo w sporcie może się przyczynić do poprawy dobrostanu osób z niepełnosprawnościami oraz ich zdrowia fizycznego i psychicznego, a jednocześnie zwiększa ich osobistą mobilność i autonomię oraz propaguje włączenie społeczne.
11.
Uprawianie sportu od najmłodszych lat wiąże się z dodatkowymi korzyściami dla osób z niepełnosprawnościami, bo ma pozytywny wpływ na rozwój umiejętności motorycznych, które są kluczowe dla poprawy ogólnej jakości życia.
12.
Zwiększone zainteresowanie mediów elitarnymi wydarzeniami sportowymi dla osób z niepełnosprawnościami lub sportowcami z niepełnosprawnościami może zainspirować osoby z niepełnosprawnościami lub bez do zajęcia się sportem. Aby zwiększyć atrakcyjność sportu dla osób z niepełnosprawnościami, należy starać się zapewnić odpowiednie zainteresowanie mediów sportem masowym, bez uszczerbku dla wolności mediów.
13.
Istotna w pomaganiu osobom z niepełnosprawnością w uczestniczeniu w zajęciach sportowych, zarówno na poziomie sportu masowego, jak i elitarnego może być technologia wspomagająca. Niemniej problematyczna może być kwestia jego powszechnej dostępności i przystępności pod względem kosztów.
14.
Wdrażanie przepisów antydopingowych i dotyczących walkiz ustawianiem wyników zawodów sportowych i przestrzeganie ich oraz zapewnianie dokładnego określania niepełnosprawności i sprawiedliwe wykorzystywanie technologii wspomagającej są kluczowe w propagowaniu zrównoważonego rozwoju sportu dla osób z niepełnosprawnościami.
15.
Konieczna dla wsparcia sektora sportowego, w tym sportu dla osób z niepełnosprawnościami, jest praca w ramach wolontariatu.
16.
Ważne jest, by w strategiach i politykach mających na celu zwiększenie uczestniczenia osób z niepełnosprawnościami w sporcie uwzględniać perspektywę płci.
17.
Sport może stanowić arenę społecznych interakcji pomiędzy osobami z niepełnosprawnościami i bez, dzięki czemu jest on cennym narzędziem propagowania włączenia społecznego i wzajemnego zrozumienia.

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, BY ZGODNIE Z ZASADĄ POMOCNICZOŚCI I NA ODPOWIEDNICH POZIOMACH

18.
wspierały społeczną świadomość i kampanie edukacyjne dla członków rodzin, opiekunów prawnych, osobistych asystentów, nauczycieli wychowania fizycznego, trenerów, personelu sportowego i innych stosownych podmiotów należących do społeczności sportowej, z niepełnosprawnościami lub bez, z myślą o propagowaniu otwartego i afirmatywnego podejścia w stosunku do osób z niepełnosprawnościami oraz odpowiedniego rozumienia możliwości i korzyści z uczestniczenia w zajęciach sportowych dla wszystkich, w tym dzieci i osób z niepełnosprawnościami; w odpowiednich przypadkach oferowały pomoc członkom rodzin i opiekunom prawnym osób z niepełnosprawnościami z myślą o sprzyjaniu uczestnictwu w sporcie tych ostatnich;
19.
wspierały dalsze kształcenie i szkolenie nauczycieli wychowania fizycznego, trenerów, innego personelu sportowego i wszystkich wolontariuszy, z niepełnosprawnościami lub bez, poprzez dawanie im koniecznej wiedzy, konkretnych umiejętności i stosownego uznawania kompetencji, tak by umożliwić im włączanie osób z niepełnosprawnościami w różne środowiska sportowe lub związane z wychowaniem fizycznym. Takie programy szkoleniowe powinny uwzględniać różnice w potrzebach osób ukierunkowanych na uczestnictwo i osób ukierunkowanych na osiąganie wyników.
20.
Podejmowały działania, by zapewnić dostęp do infrastruktury sportowej osobom z niepełnosprawnościami i bez, w tym udział w wydarzeniach sportowych, szkoleniach lub uprawianie sportu. Środki mogą obejmować opracowywanie lub podnoszenie norm dostępności w ośrodkach sportowych, zapewnianie zindywidualizowanego wsparcia ludzkiego, udostępnianie funduszy, upowszechnianie wśród organizacji sportowych na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym wiedzy na temat istniejących możliwości finansowania lub ułatwianie, w odpowiednich przypadkach, uczestniczenia sportowców z niepełnosprawnościami w stosownych organach organizacji sportowych.
21.
W odpowiednich przypadkach propagować w krajowych systemach szkolnictwa sprzyjające włączeniu programy edukacji sportowej i wychowania fizycznego, tak by realizować potrzeby dzieci z niepełnosprawnościami, z myślą o oferowaniu wszystkim dzieciom równych szans poprzez pobudzanie ich uczestnictwa w związanych ze sportem zajęciach fizycznych i by zwiększać ich zainteresowanie sportem.
22.
Wykorzystywać istniejące kanały współpracy pomiędzy państwami członkowskimi, by propagować wymianę wiedzy fachowej i dobrych praktyk z myślą o poprawie dostępu osób z niepełnosprawnościami do sportu.
23.
Zająć się kwestią sportowców wyczynowych osiągających najlepsze wyniki w kontekście równych szans i niedyskryminowania osób z niepełnosprawnościami oraz sprzyjać współpracy i wymianie najlepszych praktyk w tej dziedzinie pomiędzy organami odpowiedzialnymi za sport w państwach członkowskich.

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I KOMISJI EUROPEJSKIEJ, ABY W RAMACH SWOICH OBSZARÓW KOMPETENCJI:

24.
rozważyły zaoferowanie wsparcia finansowego organizacjom wyspecjalizowanym w propagowaniu sportu dla osób z niepełnosprawnościami i tradycyjnym organizacjom sportowym, które organizują zajęcia sportowe dla osób z niepełnosprawnościami, między innymi z myślą o zbliżeniu tych dwóch społeczności.
25.
Propagowały i wspierały działania, w odpowiednich przypadkach na szczeblu unijnym, dotyczące regularnego gromadzenia statystyk i opracowania wskaźników odnoszących się do sportu i niepełnosprawności, takich jak wskaźnik uczestnictwa w sporcie, bariery w uczestnictwie, liczba osób z niepełnosprawnościami, które są zarejestrowane w klubach sportowych, lub poziom zainteresowania sportem 4 .
26.
Rozważyły zajęcie się, w ramach prac odpowiednich grup eksperckich, pełnym i faktycznym uczestnictwem osób z niepełnosprawnościami w sporcie, w tym konkretnymi umiejętnościami i szkoleniem koniecznym do trenowania osób z niepełnosprawnościami 5 .
27.
Wykorzystywały związaną ze sportem część finansowania z programu Erasmus+ na propagowanie sportu wśród osób z niepełnosprawnościami i wymianę dobrych praktyk i polityk pomiędzy państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami; z europejskich funduszy społecznych - na profesjonalne szkolenie personelu sportowego lub na integrację poprzez zajęcia sportowe; z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - na zajęcie się kwestią dostępności infrastruktury sportowej; oraz korzystały z rezultatów badań w ramach odpowiednich projektów finansowanych z programu "Horyzont Europa", by propagować innowacyjne rozwiązania i w ten sposób angażować osoby z niepełnosprawnościami w sport.
28.
W odpowiednich przypadkach propagowały te możliwości finansowania i rezultaty finansowanych projektów wśród osób z niepełnosprawnościami, organizacji sportowych i innych stosownych podmiotów pozarządowych.
29.
Upowszechniały wiedzę na temat pozytywnych rezultatów pracy w dziedzinie sportu dla osób z niepełnosprawnościami, w tym na temat pozytywnego wpływu sportu na włączenie społeczne takich osób.

ZWRACA SIĘ DO KOMISJI EUROPEJSKIEJ, BY

30.
w dalszym ciągu uwzględniała sport w przyszłych kluczowych działaniach, które będą wspierać następne polityki dotyczące niepełnosprawności poprzez wykorzystywanie zgromadzonych dotychczas doświadczeń we wdrażaniu obecnej europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności,
31.
Podczas omawiania tematyki sportowej z partnerami społecznymi w ramach dialogu społecznego prowadzonego na szczeblu UE uwzględniała unijne polityki i środki, które dotyczą potrzeb osób z niepełnosprawnościami i sprzyjają uczestnictwu takich osób i ich organizacji przedstawicielskich 6 .
32.
Wykorzystały europejską nagrodę Access City do rozreklamowania miast ułatwiających osobom z niepełnosprawnościami dostęp do infrastruktury sportowej i oceniła, jak doświadczenie z unijną kartą osoby niepełnosprawnej może się przyczynić do zwiększenia poziomów uczestnictwa w wydarzeniach sportowych również osób z niepełnosprawnościami.
33.
Uwzględniała sport dla osób z niepełnosprawnościami w różnych kwestiach dotyczących sportu będących na agendzie na szczeblu UE, takich jak dwutorowa kariera sportowców lub prozdrowotna aktywność fizyczna 7 .

ZWRACA SIĘ DO RUCHU SPORTOWEGO, BY

34.
propagował, w ścisłej współpracy z osobami z niepełnosprawnościami i ich organizacjami przedstawicielskimi, uczestnictwo osób z niepełnosprawnościami w zajęciach sportowych głównego nurtu na wszystkich szczeblach 8 , z myślą o przyczynianiu się do skutecznej realizacji społecznej i edukacyjnej funkcji sportu.
35.
Wykorzystywał istniejące mechanizmy solidarności, w szczególności na szczeblu sportu zawodowego, tak by sport dla osób z niepełnosprawnościami mógł być należycie finansowany.
36.
Przyjął inkluzywne podejście przy opracowywaniu systemów zawodów sportowych lub propagowaniu uczestnictwa w sporcie ogólnie, poprzez zachęcanie do stosowania środków takich jak organizowanie zawodów i ceremonii wręczania nagród w tym samym czasie i miejscu dla sportowców z niepełnosprawnościami i bez nich. W podobnym duchu - ułatwiał, w stosownych przypadkach, włączanie osób z niepełnosprawnościami w sesje treningowe lub drużyny osób bez niepełnosprawności.
37.
Zapewniał, by infrastruktura treningowa i sportowa oraz przestrzenie rekreacyjne 9  były dostępne i by zapewniona była odpowiednia baza noclegowa 10  spełniająca potrzeby osób z niepełnosprawnościami.
38.
Zwiększał wśród osób z niepełnosprawnościami świadomość dotyczącą istniejących możliwości uprawiania i trenowania sportu, które odpowiadają ich potrzebom.
39.
Budował partnerstwa z odpowiednimi podmiotami instytucjonalnymi, które wywodzą się z sektora prywatnego lub publicznego i które są aktywne w sektorze osób z niepełnosprawnościami, tak by lepiej rozumieć potrzeby i interesy takich osób i zachęcać do większego ich uczestnictwa w programach sportowych 11 .

ZAŁĄCZNIK

RADA UNII EUROPEJSKIEJ ORAZ PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH ZEBRANI W RADZIE PRZYWOŁUJĄ

1.
Art. 165 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej 12 , który podkreśla społeczną i edukacyjną funkcję sportu.
2.
Konwencję ONZ o prawach osób niepełnosprawnych 13 , której UE jest stroną, i która uznaje, na przykład, prawo osób z niepełnosprawnościami do uczestniczenia na równych zasadach z innymi w życiu kulturalnym, rekreacji, czasie wolnym i sporcie.
3.
Komunikat Komisji: Europejska strategia w sprawie niepełnosprawności 2010-2020: Odnowione zobowiązanie do budowania Europy bez barier, w którym w odniesieniu do sportu podkreśla się potrzebę poprawy dostępności sportu, propagowania uczestnictwa w sporcie i zachęcania do organizowania imprez sportowych dla osób niepełnosprawnych 14 .
4.
Konkluzje Rady pt. "Wsparcie realizacji europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności 2010-2020" 15 .
5.
Rozporządzenie (UE) nr 1288/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające Erasmus+: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE 16 .
6.
Rezolucję Rady w sprawie planu prac Unii Europejskiej w dziedzinie sportu (2017-2020) 17 , w której szczególnie podkreśla się włączenie społeczne.
7.
Konkluzje Rady w sprawie roli sportu jako źródła i podstawy uaktywnienia włączenia społecznego 18 .
8.
Konkluzje Rady w sprawie wpływu sportu na gospodarkę UE, a zwłaszcza na walkę z bezrobociem młodzieży i na zwiększanie włączenia społecznego 19 .
9.
Konkluzje Rady w sprawie roli sportu jako instrumentu sprzyjającego włączeniu społecznemu poprzez wolontariat 20
10.
Konkluzje Rady na temat roli trenerów w społeczeństwie 21
3 TNS Opinion & Social (2018); Specjalne badanie Eurobarometr na temat sportu i aktywności fizycznej nr 472; Sondaż zlecony przez Komisję Europejską, Dyrekcję Generalną ds. Edukacji, Młodzieży, Sportu i Kultury i koordynowany przez Dyrekcję Generalną ds. Komunikacji; praca w terenie, grudzień 2017 r.
4 Zgodnie z art. 31 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
5 Zgodnie z art. 30 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
6 Zgodnie z art. 4 ust. 3 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
8 Zgodnie z art. 30 ust. 5 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
9 Zgodnie z art. 9 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
10 Zgodnie z art. 5 ust. 3 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
11 Zgodnie z art. 4 ust. 3 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
14 Dok. 16489/10 - COM(2010) 636 wersja ostateczna.
15 Dz.U. C 300 z 11.10.2011, s. 1.
16 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 50.
17 Dz.U. C 189 z 15.6.2017, s. 5.
18 Dz.U. C 326 z 3.12.2010, s. 5
19 Dz.U. C 32 z 4.2.2014, s. 2.
20 Dz.U. C 189 z 15.6.2017, s. 40.
21 Dz.U. C 423 z 9.12.2017, s. 6.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .