Komunikat Komisji w ramach wykonania rozporządzenia Komisji (UE) 2016/2281 w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów do ogrzewania powietrznego, produktów chłodzących, wysokotemperaturowych agregatów chłodniczych i klimakonwektorów wentylatorowych.
Dz.U.UE.C.2017.229.1
Akt nienormatywnyKomunikat Komisji w ramach wykonania rozporządzenia Komisji (UE) 2016/2281 w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów do ogrzewania powietrznego, produktów chłodzących, wysokotemperaturowych agregatów chłodniczych i klimakonwektorów wentylatorowych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2017/C 229/01)
(Dz.U.UE C z dnia 14 lipca 2017 r.)
Parametr | Europejska organizacja normalizacyjna | Odniesienie/tytuł | Uwagi |
Nagrzewnice powietrza zasilane paliwem gazowym | |||
Pnom - znamionowa wydajność grzewcza Pmin - minimalna wydajność grzewcza | CEN | [Zob. uwaga] | W normach EN 1020:2009, EN 1319:2009, EN 1196:2011, EN 621:2009 i EN 778:2009 nie opisano metod służących ustaleniu mocy cieplnej. Wydajność oblicza się na podstawie straty w postaci spalin i na podstawie obciążenia grzewczego. Moc cieplną Pnom można obliczyć przy użyciu równania Pnom = Qnom * ηth,nom, gdzie Qnom oznacza nominalne obciążenie grzewcze, a ηth,nom oznacza nominalną sprawność. Pnom opiera się na cieple spalania paliwa. Podobnie Pmin można obliczyć przy użyciu równania Pmin = Qmin * ηth,min. |
ηth,nom - sprawność użytkowa przy znamionowej wydajności grzewczej | EN 1020:2009 - zob. klauzula 7.4.5 EN 1319:2009 - klauzula 7.4.4 EN 1196:2011 - klauzula 6.8.2 EN 621:2009 - klauzula 7.4.5 EN 778:2009 - klauzula 7.4.5 | Sprawność można określić w sposób opisany w obowiązujących normach, wyraża się ją jednak na podstawie ciepła spalania paliwa. | |
ηth,min - sprawność użytkowa przy minimalnym obciążeniu | EN 1020:2009 - zob. klauzula 7.4.6 EN 1319:2009 - klauzula 7.4.5 EN 1196:2011 - klauzula 6.8.3 EN 621:2009 - klauzula 7.4.6 EN 778:2009 - klauzula 7.4.6 | Sprawność można określić w sposób opisany w obowiązujących normach, wyraża się ją jednak na podstawie ciepła spalania paliwa. | |
AFnom - natężenie przepływu powietrza przy znamionowej wydajności grzewczej AFmin - natężenie przepływu powietrza przy minimalnym obciążeniu | [Zob. uwaga] | W żadnej normie nie opisano metod służących ustaleniu natężenia przepływu ciepłego powietrza (lub natężenia wydmuchiwanego powietrza). | |
elnom - zużycie energii elektrycznej przy znamionowej wydajności grzewczej elmin - zużycie energii elektrycznej przy minimalnym obciążeniu | [Zob. uwaga] | Zgodnie z normą EN 1020:2009 pobór mocy wyrażony w woltach, amperach itp. umieszcza się na tabliczce znamionowej (klauzula 8.1.2. lit. f)). Producent może zamienić obowiązujące wartości na waty, stosując znane standardy. Należy dołożyć starań, aby do zużycia energii elektrycznej nie włączać wentylatorów służących do transportu/rozprowadzania ciepłego powietrza. | |
elsb - zużycie energii elektrycznej w trybie czuwania | IEC 62301:2011-01 | Normę IEC 62301:2011 stosuje się do urządzeń gospodarstwa domowego/kwestii, które podlegają omówieniu z odpowiednimi komitetami technicznymi. | |
Ppilot - zużycie mocy przez stały płomień pilotowy | [Zob. uwaga] | Zgodnie z klauzulą 8.4.2 normy EN 1020:2009 instrukcje techniczne dotyczące instalacji i regulacji zawierają tabelę z danymi technicznymi (obejmującą) obciążenie grzewcze, moc cieplną, ocenę każdego palnika zapłonowego (itd.), objętości wydmuchiwanego powietrza itp. Obciążenie grzewcze wywołane przez stały płomień pilotowy można ustalić w podobny sposób jak główny pobór energii. | |
Emisje tlenków azotu (NOx) | CEN | Sprawozdanie CEN CR 1404:1994 | Wartości emisji NOx mają być wyrażone w mg/kWh w oparciu o ciepło spalania (GCV) paliwa. |
Fenv - straty przez przegrody zewnętrzne | CEN | EN 1886:2007 | Klasa izolacji zgodnie ze skalą pięciu klas oznaczona jako T1-T5. |
Klasyfikacja IP (klasyfikacja stopnia ochrony) | EN 60529:1991/ AC:2016-12 | ||
Nagrzewnice powietrza zasilane paliwem ciekłym | |||
Pnom - znamionowa wydajność grzewcza Pmin - minimalne obciążenie | CEN | EN 13842:2004 Ogrzewacze powietrza opalane lekkim olejem opałowym - stacjonarne i przenośne | W normie EN 13842:2004 nie opisano metod stosowanych do ustalenia mocy cieplnej. Moc cieplną Pnom można obliczyć przy użyciu równania Pnom = QN * ηth,nom, gdzie QN oznacza nominalne obciążenie grzewcze (klauzula 6.3.2.2), a ηnom oznacza sprawność przy znamionowej wydajności grzewczej. QN oraz η opierają się na cieple spalania paliwa. Podobnie Pmin można obliczyć przy użyciu równania Pmin = Qmin * ηth,min, gdzie Qmin oraz ηth,min oznaczają obciążenie grzewcze i sprawność w warunkach minimalnego obciążenia. |
ηth,nom - sprawność użytkowa przy znamionowej wydajności grzewczej ηth,min - sprawność użytkowa przy minimalnym obciążeniu | Klauzula 6.5.6 normy EN 13842:2004 mająca zastosowanie przy nominalnym albo minimalnym obciążeniu | ηth,nom jest równe wartości η określonej w klauzuli 6.5.6. | |
AFnom - natężenie przepływu powietrza przy znamionowej wydajności grzewczej AFmin - natężenie przepływu powietrza przy minimalnym obciążeniu | [Zob. uwaga] | W żadnej normie nie opisano metod służących ustaleniu natężenia przepływu ciepłego powietrza (lub natężenia wydmuchiwanego powietrza). | |
elnom - zużycie energii elektrycznej przy znamionowej wydajności grzewczej elmin - zużycie energii elektrycznej przy minimalnym obciążeniu elsb - zużycie energii elektrycznej w trybie czuwania | [Zob. uwaga] | Zgodnie z normą EN 1020:2009 pobór mocy wyrażony w woltach, amperach itp. umieszcza się na tabliczce znamionowej (klauzula 8.1.2. lit. k)). Producent może zamienić obowiązujące wartości na waty, stosując znane standardy. Należy dołożyć starań, aby do zużycia energii elektrycznej nie włączać wentylatorów służących do transportu/rozprowadzania ciepłego powietrza. | |
Emisje tlenków azotu (NOx) | CEN | EN 267:2009+A1:2011 Palniki automatyczne z wentylatorem na paliwo ciekłe; § 4.8.5. Dopuszczalne wartości emisji NOx i CO; § 5. Badanie. ZAŁĄCZNIK B. Pomiary emisji i korekty. | Wartości emisji NOx są wyrażone w oparciu o ciepło spalania paliwa. |
Fenv - straty przez przegrody zewnętrzne | CEN | EN 1886:2007 | Klasa izolacji zgodnie ze skalą pięciu klas oznaczona jako T1-T5. |
Klasyfikacja IP (klasyfikacja stopnia ochrony) | EN 60529:1991/ AC:2016-12 | ||
Nagrzewnice powietrza zasilane z wykorzystaniem efektu Joule'a | |||
Pnom - znamionowa wydajność grzewcza oraz Pmin - moc cieplna przy minimalnym obciążeniu | CEN | § 16 w IEC/EN 60675 wyd. 2.1:1998 | Nie wskazano normy dotyczącej faktycznego pomiaru mocy cieplnej elektrycznych nagrzewnic powietrza. W przypadku nominalnej lub minimalnej mocy cieplnej za reprezentatywny uznaje się pobór mocy przy nominalnym lub minimalnym obciążeniu. Pnom oraz Pmin odpowiadają mocy użytkowej określonej w normie IEC 60675 wyd. 2.1:1998 przy nominalnym i minimalnym obciążeniu, wyłączając, w stosownych przypadkach, wymóg w zakresie mocy dotyczący wentylatorów rozprowadzających ciepłe powietrze i wymóg w zakresie mocy elektronicznych regulatorów. |
ηth,nom - sprawność użytkowa przy znamionowej wydajności | nie dotyczy | [Zob. uwaga] | Domyślna wartość wynosi 100 %. |
ηth,min - sprawność użytkowa przy minimalnym obciążeniu | nie dotyczy | ||
AFnom - natężenie przepływu powietrza przy znamionowej wydajności grzewczej AFmin - natężenie przepływu powietrza przy minimalnym obciążeniu | [Zob. uwaga] | W żadnej normie nie opisano metod służących ustaleniu natężenia przepływu ciepłego powietrza (lub natężenia wydmuchiwanego powietrza). | |
elsb - zużycie energii elektrycznej w trybie czuwania | IEC 62301:2011-01 | ||
Fenv - straty przez przegrody zewnętrzne | CEN | EN 1886:2007 | Klasa izolacji zgodnie ze skalą pięciu klas oznaczona jako T1-T5. |
Klasyfikacja IP (klasyfikacja stopnia ochrony) | EN 60529:1991/ AC:2016-12 | ||
Elektryczne agregaty chłodnicze dla klimatyzacji bytowej, klimatyzatory i pompy ciepła | |||
SEER | CEN | sekcja 6.1 normy EN 14825:2016 | |
QC | sekcja 6.2 normy EN 14825:2016 | ||
Qce | sekcja 6.3 normy EN 14825:2016 | ||
SEERon,part load ratio | sekcja 6.4 normy EN 14825:2016 | ||
EERbin(Tj), CRu, Cc, Cd | sekcja 6.5 normy EN 14825:2016 | ||
ηs, h | sekcja 7.1 normy EN 14825:2016 | Wartość ηs jest równa s h | |
SCOP | sekcja 7.2 normy EN 14825:2016 | ||
QH | sekcja 7.3 normy EN 14825:2016 | ||
QHE | sekcja 7.4 normy EN 14825:2016 | ||
SCOPon,part load ratio | sekcja 7.5 normy EN 14825:2016 | ||
COPbin(Tj), CRu, Cc, Cd | sekcja 7.6 normy EN 14825:2016 | ||
Cc oraz Cd | sekcje 8.4.2 i 8.4.3 normy EN 14825:2016 | Wartość Cc jest równa Cd, c lub Cd, h Wartość Cd jest równy Cd, c lub Cd, h | |
Poff, Psb, Pck oraz Pto | sekcja 9 normy EN 14825:2016 | ||
Agregaty chłodnicze dla klimatyzacji bytowej, klimatyzatory i pompy ciepła wykorzystujące silnik spalinowy wewnętrznego spalania | |||
SPERc | CEN | sekcja 6 normy EN 16905-5:2017 | |
SGUEc | sekcja 6.4 normy EN 16905-5:2017 | ||
SAEFc | sekcja 6.5 normy EN 16905-5:2017 | ||
GUEc, pl | sekcja 6.10 normy EN 16905-5:2017 | ||
GUEd, c | sekcja 6.2 normy EN 16905-5:2017 | ||
QEc oraz QEh | sekcja 4.2.1.2 normy EN 16905-4:2017 | ||
QEhr | sekcja 4.2.2.1 normy EN 16905-4:2017 | ||
Qgmc oraz Qgmh | sekcje 4.2.5.2 i 4.2.5.1 normy EN 16905-4:2017 | ||
Qref,c oraz Qref,h | sekcja 6.6 normy EN 16905-5:2017 | ||
SPERh | sekcja 7 normy EN 16905-5:2017 | ||
SGUEh | sekcja 7.4 normy EN 16905-5:2017 | ||
SAEFh | sekcja 7.5 normy EN 16905-5:2017 | ||
SAEFh, on | sekcja 7.7 normy EN 16905-5:2017 | ||
AEFh, pl | sekcja 7.10 normy EN 16905-5:2017 | ||
AEFd, h | sekcja 7.2 normy EN 16905-5:2017 | ||
PEc oraz PEh | sekcja 4.2.6.2 normy EN 16905-4:2017 | ||
Agregaty chłodnicze dla klimatyzacji bytowej, klimatyzatory i pompy ciepła wykorzystujące cykl sorpcyjny | |||
SGUEc | CEN | sekcja 4.3 normy EN 12309-6:2014 | |
SAEFc | sekcja 4.4 normy EN 12309-6:2014 | ||
Qref,c | sekcja 4.5 normy EN 12309-6:2014 | ||
SAEFc, on | sekcja 4.6 normy EN 12309-6:2014 | ||
GUEc oraz AEFc | sekcja 4.7 normy EN 12309-6:2014 | ||
SPERh | sekcja 5.3 normy EN 12309-6:2014 | ||
SGUEh | sekcja 5.4 normy EN 12309-6:2014 | ||
SAEFh | sekcja 5.5 normy EN 12309-6:2014 | ||
Qref,h | sekcja 5.6 normy EN 12309-6:2014 | ||
SAEFh, on | sekcja 5.7 normy EN 12309-6:2014 | ||
GUEh oraz AEFh | sekcja 5.8 normy EN 12309-6:2014 | ||
Wysokotemperaturowe przemysłowe agregaty chłodnicze | |||
obciążenie cieplne układu chłodniczego urządzeń przemysłowych - PdesignR | Analogicznie do sekcji 3.1.44 normy EN 14825:2016 | ||
wskaźnik obciążenia częściowego | Analogicznie do sekcji 3.1.56 normy EN 14825:2016 | ||
deklarowana wydajność - DC | Analogicznie do sekcji 3.1.31 normy EN 14825:2016 | ||
wskaźnik wydajności - CR | Analogicznie do EN 14825:2016 - sekcja 3.1.17 | ||
czas bloku | Jak określono w tabeli 28 w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2016/2281. | ||
wskaźnik efektywności energetycznej przy deklarowanej wydajności EERDC | EN 14511-1/-2/-3:2013 do celów określenia wartości EER w danych warunkach | EER obejmuje straty w przypadku, gdy deklarowana wydajność agregatu chłodniczego jest wyższa od zapotrzebowania na chłodzenie. | |
wskaźnik efektywności energetycznej w warunkach obciążenia częściowego lub pełnego - EERPL | |||
współczynnik sezonowej sprawności energetycznej (SEPR) | Pkt 5 niniejszego komunikatu (Komisja Europejska) | ||
sterowanie wydajnością | Zgodnie z sekcją 3.1.32 normy EN 14825:2016 | Zob. uwagi związane ze sterowaniem wydajnością klimatyzatorów, agregatów chłodniczych i pomp ciepła. | |
współczynnik strat - CC | Zgodnie z sekcją 8.4.2 normy EN 14825:2016 | ||
Klimatyzatory i pompy ciepła typu multi split | |||
EERoutdoor | CEN | Załącznik I do normy EN 14511-3:2013 | Ocena jednostek wewnętrznych i zewnętrznych multisplitów i modułowych systemów odzyskiwania ciepła |
COPoutdoor | CEN | Załącznik I do normy EN 14511-3:2013 | Ocena jednostek wewnętrznych i zewnętrznych multisplitów i modułowych systemów odzyskiwania ciepła |
U WAGI: - Nie istnieje żadna europejska norma dotycząca sprężarkowych pomp ciepła napędzanych silnikiem na paliwo ciekłe lub silnikiem gazowym. Grupa robocza: CEN/TC 299 - WG3 prowadzi prace nad normą. - Europejskie normy EN 12309 część 1 i część 2 dotyczące sorpcyjnych pomp ciepła na paliwo ciekłe lub gazowe podlegają rewizji w ramach CEN/TC299 - WG2, szczególnie w celu obliczania sezonowej efektywności energetycznej. |
Sprawność użytkowa, wytworzone ciepło użytkowe, zużycie energii elektrycznej i natężenie przepływu powietrza mierzy się przy nominalnej i minimalnej mocy cieplnej.
gdzie:
Sezonową efektywność energetyczną ogrzewania pomieszczeń w trybie aktywnym ηSon oblicza się w następujący sposób:
ηS,on = ηS,th · ηS,flow
gdzie:
Sezonową efektywność energii cieplnej ηS, th oblicza się w następujący sposób:
ηS,th = (0.15 ∙ ηth,nom + 0,85 ∙ ηth,min) - Fenv
gdzie:
Współczynnik strat przez przegrody zewnętrzne Fenv zależy od zamierzonego umieszczenia urządzenia i oblicza się go w następujący sposób:
Fenv = 0
Tabela 1
Współczynnik strat przez przegrody zewnętrzne źródła ciepła
Współczynnik przenikania ciepła (U) [W/m K] | Współczynnik Fenv |
U ≤ 0,5 | 0,4 % |
0,5 < U ≤ 1,0 | 0,6 % |
1,0 < U ≤ 1,4 | 1,0 % |
1,4 < U ≤ 2,0 | 1,5 % |
Brak wymogów | 5,0 % |
Efektywność emisyjną ηS, flow oblicza się w następujący sposób:
gdzie:
Efektywność emisyjna natężenia przepływu powietrza opiera się na wzroście temperatury o 15 °C. W przypadku gdy urządzenie ma powodować inny wzrost temperatury ("t"), należy przeliczyć rzeczywiste natężenie przepływu powietrza "V" na ekwiwalent natężenia przepływu powietrza "V15 °C" w następujący sposób:
gdzie:
∑ F(i) jest sumą różnych współczynników korygujących, z których wszystkie wyrażone są w punktach procentowych.
Wspomniane współczynniki korygujące zostały opisane poniżej.
W przypadku nagrzewnic o zakresach obciążenia odpowiadających stanowi techniki lub wyższych można uwzględnić całkowitą wartość parametru B, co prowadzi do niższej wartości współczynnika korygującego F(1). W przypadku nagrzewnic o mniejszym zakresie obciążenia uwzględnia się wartość parametru B poniżej wartości maksymalnej.
Tabela 2
Obliczanie F(1) w zależności od regulacji mocy cieplnej i zakresu obciążenia
Regulacja mocy cieplnej | Obliczanie F(1) | Gdzie B oblicza się jako: |
Jednostopniowa (brak zakresu obciążenia) | F(1) = 5% - B | B = 0 % |
Dwustopniowa (najwyższy zakres obciążenia: 50 %) | with B is maximum 2,5 % | |
Modulacyjna (najwyższy zakres obciążenia: 70 %) | with B is maximum 5 % |
gdzie:
F(3) = 3 %
F(3) = 0 %
gdzie wartość "4" oznacza współczynnik średniego okresu grzania (4 000 h/rok) przez średni okres trybu włączenia (1 000 h/rok).
gdzie:
gdzie:
QH = Pdesignh * HHE
oraz
w którym:
w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność grzewcza przekracza częściowe obciążenie grzewcze (lub wskaźnik wydajności CRu < 1,0):
COPbin(Tj) = COPd * {1 - Cd * (1 - CRu)}
gdzie:
oraz
należy ustalić deklarowaną wydajność grzewczą i COP d(Tj) w odniesieniu do stopnia lub przyrostu sterowania wydajnością urządzenia, które są najbliższe do uzyskania wymaganego obciążenia cieplnego.
Jeżeli stopień ten pozwala na osiągnięcie wymaganego obciążenia grzewczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia grzewczego o wartości 9 kW), uznaje się, że COPbin(Tj) jest równe COPd(Tj).
Jeżeli stopień ten nie pozwala na osiągnięcie wymaganego obciążenia grzewczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia grzewczego o wartości 9 kW), należy ustalić wydajność i COPbin(Tj) przy określonych temperaturach dla obciążenia częściowego w odniesieniu do stopni powyżej i poniżej wymaganego obciążenia grzewczego. Następnie określa się wydajność przy obciążeniu częściowym i COPbin(Tj) przy wymaganym obciążeniu grzewczym przy pomocy interpolacji liniowej między wynikami otrzymanymi w przypadku tych dwóch stopni.
Jeżeli przy najmniejszym stopniu regulacji urządzenia możliwe jest wyłącznie osiągnięcie deklarowanej wydajności grzewczej wyższej od wymaganego obciążenia grzewczego, COPbin(Tj) przy wymaganym wskaźniku obciążenia częściowego oblicza się, stosując podejście określone w odniesieniu do urządzeń o stałej wydajności;
COPbin ustala się przy pomocy interpolacji, z wyjątkiem warunków obciążenia częściowego powyżej warunku obciążenia częściowego A, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku A, oraz warunków obciążenia częściowego poniżej warunku obciążenia częściowego D, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku D;
gdzie:
gdzie:
gdzie:
oraz
w którym:
Qref,h = Pdesign,h * HHE
oraz
oraz
oraz
w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność grzewcza przekracza częściowe obciążenie grzewcze (lub wskaźnik wydajności CRu < 1,0):
GUEh,bin(Tj) = GUEd * {1 - Cd * (1- CRu)}
oraz
AEFh,bin(Tj) = AEFd * {1 - Cd * (1- CRu)}
gdzie:
oraz
należy ustalić deklarowaną wydajność grzewczą w odniesieniu do stopnia lub przyrostu sterowania wydajnością urządzenia, które są najbliższe do uzyskania wymaganego obciążenia cieplnego.
Jeżeli stopień ten pozwala wydajności grzewczej na osiągnięcie wymaganego obciążenia grzewczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia grzewczego o wartości 9 kW), uznaje się, że GUEbin(Tj) jest równe GUEd(Tj), a AEFbin(Tj) jest równe AEFd(Tj).
Jeżeli stopień ten nie pozwala wydajności grzewczej na osiągnięcie wymaganego obciążenia grzewczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia grzewczego o wartości 9 kW), należy ustalić wydajność oraz GUEbin(Tj) i AEFbin(Tj) przy określonych temperaturach dla obciążenia częściowego w odniesieniu do stopni powyżej i poniżej wymaganego obciążenia grzewczego. Następnie określa się wydajność grzewczą przy obciążeniu częściowym, GUEbin(Tj) oraz AEFbin(Tj) przy wymaganym obciążeniu grzewczym przy pomocy interpolacji liniowej między wynikami otrzymanymi w przypadku tych dwóch stopni.
Jeżeli przy najmniejszym stopniu regulacji urządzenia możliwe jest wyłącznie osiągnięcie deklarowanej wydajności grzewczej wyższej od wymaganego obciążenia grzewczego, GUEbin(Tj) oraz AEFbin(Tj) przy wymaganym wskaźniku obciążenia częściowego oblicza się, stosując podejście określone w odniesieniu do urządzeń o stałej wydajności.
W odniesieniu do bloków, których dotyczą inne warunki działania niż warunki określone powyżej, GUEbin oraz AEFbin ustala się przy pomocy interpolacji, z wyjątkiem warunków obciążenia częściowego powyżej warunku obciążenia częściowego A, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku A, oraz warunków obciążenia częściowego poniżej warunku obciążenia częściowego D, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku D.
gdzie:
gdzie:
Qc = Pdesign,c * Hce
oraz
w którym:
w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność chłodnicza przekracza częściowe obciążenie cieplne układu chłodniczego (lub wskaźnik wydajności CRu < 1,0):
EERbin(Tj) = EERd * {1 - Cd * (1 - CRu)}
gdzie:
w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność chłodnicza przekracza częściowe obciążenie cieplne układu chłodniczego (lub wskaźnik wydajności CRu < 1,0):
gdzie:
należy ustalić deklarowaną wydajność chłodniczą i EERd(Tj) w odniesieniu do stopnia lub przyrostu sterowania wydajnością urządzenia, które są najbliższe do uzyskania wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego.
Jeżeli stopień ten pozwala na osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego o wartości 9 kW), uznaje się, że EERbin(Tj) jest równe EERd(Tj).
Jeżeli stopień ten nie pozwala na osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego o wartości 9 kW), należy ustalić wydajność i EERbin(Tj) przy określonych temperaturach dla obciążenia częściowego w odniesieniu do stopni powyżej i poniżej wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego. Następnie określa się wydajność przy obciążeniu częściowym i EERbin(Tj) przy wymaganym obciążeniu chłodniczym przy pomocy interpolacji liniowej między wynikami otrzymanymi w przypadku tych dwóch stopni.
Jeżeli przy najmniejszym stopniu regulacji urządzenia możliwe jest wyłącznie osiągnięcie deklarowanej wydajności chłodniczej wyższej od wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego, EERbin(Tj) przy wymaganym wskaźniku obciążenia częściowego oblicza się, stosując podejście określone w odniesieniu do urządzeń o stałej wydajności;
Osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego występuje z marginesem ±3 %.
W przypadku bloków, których dotyczą inne warunki działania niż warunki określone powyżej, EERbin ustala się przy pomocy interpolacji, z wyjątkiem warunków obciążenia częściowego powyżej warunku obciążenia częściowego A, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku A, oraz warunków obciążenia częściowego poniżej warunku obciążenia częściowego D, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku D;
gdzie:
gdzie:
oraz
w którym:
Qref,c = Pdesign,c * HCE
oraz
w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność chłodnicza przekracza częściowe obciążenie cieplne układu chłodniczego (lub wskaźnik wydajności CRu < 1,0):
GUEc,bin(Tj) = GUEd * {1 - Cd * (1 - CRu)}
oraz
AEFc,bin(Tj) = AEFd * {1 - Cd * (1- CRu)}
gdzie:
oraz
w przypadku gdy najniższa deklarowana wydajność chłodnicza przekracza częściowe obciążenie cieplne układu chłodniczego (lub wskaźnik wydajności CRu < 1,0):
gdzie:
oraz
należy ustalić deklarowaną wydajność chłodniczą w odniesieniu do stopnia lub przyrostu sterowania wydajnością urządzenia, które są najbliższe do uzyskania wymaganego obciążenia cieplnego.
Jeżeli stopień ten pozwala wydajności chłodniczej na osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego o wartości 9 kW), uznaje się, że GUEbin(Tj) jest równe GUEd(Tj), a AEFbin(Tj) jest równe AEFd(Tj).
Jeżeli stopień ten nie pozwala wydajności chłodniczej na osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego w granicach ±10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego o wartości 9 kW), należy ustalić wydajność oraz GUEbin(Tj) i AEFbin(Tj) przy określonych temperaturach dla obciążenia częściowego w odniesieniu do stopni powyżej i poniżej wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego. Następnie określa się wydajność chłodniczą przy obciążeniu częściowym, GUEbin(Tj) oraz AEFbin(Tj) przy wymaganym obciążeniu cieplnym układu chłodniczego przy pomocy interpolacji liniowej między wynikami otrzymanymi w przypadku tych dwóch stopni.
Jeżeli przy najmniejszym stopniu regulacji urządzenia możliwe jest wyłącznie osiągnięcie deklarowanej wydajności chłodniczej wyższej od wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego, GUEbin(Tj) oraz AEFbin(Tj) przy wymaganym wskaźniku obciążenia częściowego oblicza się, stosując podejście określone w odniesieniu do urządzeń o stałej wydajności.
W przypadku bloków, których dotyczą inne warunki działania niż warunki określone powyżej, GUEbin oraz AEFbin ustala się przy pomocy interpolacji, z wyjątkiem warunków obciążenia częściowego powyżej warunku obciążenia częściowego A, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku A, oraz warunków obciążenia częściowego poniżej warunku obciążenia częściowego D, w odniesieniu do których należy stosować te same wartości co w przypadku warunku D;
oraz
gdzie:
oraz
gdzie:
F(1) = 3 %
F(2) = 5 %
Wybór wewnętrznych jednostek w przypadku klimatyzatorów i pomp ciepła typu multi split związany z wydajnością ogranicza się do:
gdzie:
UWAGA: Przedmiotowe roczne zużycie energii elektrycznej obejmuje zużycie mocy podczas trybu aktywnego. Inne tryby, takie jak tryb wyłączenia i tryby czuwania, nie są istotne w przypadku zastosowań przemysłowych, gdyż zakłada się, że urządzenia działają przez cały rok.
W przypadku warunku obciążenia częściowego A (pełne obciążenie) uznaje się, że deklarowana wydajność jednostki jest równa obciążeniu cieplnemu układu chłodniczego urządzeń przemysłowych (PdesignR).
W przypadku warunków obciążenia częściowego B, C, D istnieją dwie możliwości:
EERPL(TB,C or D) = EERDC
aby uzyskać uśrednioną w czasie temperaturę wylotową, należy ustalić temperaturę wlotową i temperaturę wylotową w odniesieniu do badania wydajności przy użyciu poniższego równania:
toutlet,average = t inlet,capacity test + (toutlet,capacity test - tinlet,capacity test) * CR
gdzie:
W celu określenia temperatury toutlet,average w przypadku wszystkich warunków (B, C, D), w odniesieniu do których wydajność chłodnicza agregatu chłodniczego (stopień regulacji) jest wyższa od wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego urządzeń przemysłowych, konieczne jest zastosowanie procedury iteracyjnej:
Następnie w odniesieniu do każdego warunku obciążenia częściowego B, C, D EERPL oblicza się w następujący sposób:
gdzie:
W przypadku agregatów chłodniczych, z uwagi na skutek wyrównywania ciśnienia w momencie ponownego uruchamiania urządzenia, stratę można uznać za nieznaczną.
Jedynym skutkiem, który wpłynie na EER podczas cyklu, jest pozostały pobór mocy w czasie wyłączania sprężarki.
Pobór mocy elektrycznej podczas trybu wyłączenia sprężarki w urządzeniu mierzy się w momencie, gdy sprężarka jest wyłączona od co najmniej 10 min.
Współczynnik strat Cc określa się w odniesieniu do każdego wskaźnika obciążenia częściowego w następujący sposób:
Jeżeli współczynnik Cc nie został ustalony w drodze testu, wówczas przyjmuje się wartość domyślną współczynnika strat Cc wynoszącą 0,9.
należy ustalić deklarowaną wydajność i EERPL w odniesieniu do stopnia lub przyrostu sterowania wydajnością urządzenia, które są najbliższe do uzyskania wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego urządzeń przemysłowych. Jeżeli stopień ten nie pozwala na osiągnięcie wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego urządzeń przemysłowych w granicach +/-10 % (np. pomiędzy 9,9 kW a 8,1 kW w przypadku wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego o wartości 9 kW), należy ustalić wydajność i EERPL przy określonych temperaturach dla obciążenia częściowego w odniesieniu do stopni powyżej i poniżej wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego urządzeń przemysłowych. Następnie określa się wydajność przy obciążeniu częściowym i EERPL przy wymaganym obciążeniu cieplnym układu chłodniczego urządzeń przemysłowych przy pomocy interpolacji liniowej między wynikami otrzymanymi w przypadku tych dwóch stopni.
Jeżeli najmniejszy stopień regulacji urządzenia jest wyższy od wymaganego obciążenia cieplnego układu chłodniczego urządzeń przemysłowych, EERPL przy wymaganym wskaźniku obciążenia częściowego oblicza się, stosując równanie stosowane w przypadku urządzeń o stałej wydajności.
Wartości EER każdego bloku określa się poprzez interpolację wartości EER w warunkach obciążenia częściowego A, B, C, D, jak określono w tabelach 22 i 23 w rozporządzeniu (UE) 2016/2281.
W przypadku warunków obciążenia częściowego powyżej warunku obciążenia częściowego A stosuje się te same wartości EER co w przypadku warunku A.
W przypadku warunków obciążenia częściowego poniżej warunku obciążenia częściowego D stosuje się te same wartości EER co w przypadku warunku D.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.