Izrael-Europejska Wspólnota Gospodarcza. Czwarty protokół dodatkowy do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Państwem Izrael. Bruksela.1987.12.15.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1988.327.36

Akt utracił moc

Wersja od: 30 listopada 1988 r.

CZWARTY PROTOKÓŁ DODATKOWY

do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Państwem Izrael

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA GOSPODARCZA,

z jednej strony, oraz

PAŃSTWO IZRAEL,

z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Państwem Izrael, podpisaną w Brukseli dnia 11 maja 1975 roku, zwaną dalej "Umową", oraz Protokół dodatkowy podpisany w Brukseli dnia 8 lutego 1977 roku,

UWZGLĘDNIAJĄC, ŻE Wspólnota i Państwo Izrael wyrażają wolę dalszego wzmacniania wzajemnych stosunków w celu uwzględnienia nowej perspektywy powstałej w wyniku przystąpienia do Wspólnot Europejskich Hiszpanii i Portugalii dnia 1 stycznia 1986 roku, oraz że artykuł 22 Umowy przewiduje możliwość poprawy jej warunków,

UWZGLĘDNIAJĄC, ŻE należy przewidzieć pewne postanowienia w celu umożliwienia utrzymania tradycyjnego wywozu z Izraela do Wspólnoty,

POSTANOWIŁY zawrzeć Protokół dostosowujący niektóre postanowienia Umowy i w tym celu wyznaczyły jako swoich pełnomocników:

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH:

Jakoba Espera LARSENA,

Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego,

Stałego Przedstawiciela Danii,

Przewodniczącego Komitetu Stałych Przedstawicieli,

Jeana DURIEUX,

Specjalnego Doradcę w Dyrekcji Generalnej do spraw Stosunków Zewnętrznych Komisji Wspólnot Europejskich;

RZĄD PAŃSTWA IZRAEL:

Avrahama PRIMORA,

Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego;

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone w właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

1. Należności celne stosowane zgodnie z Umową do przywozu do Wspólnoty produktów wymienionych w załączniku A do niniejszego Protokołu i pochodzących z Izraela, zostają stopniowo zniesione w tych samych okresach i według tych samych stawek, jak przewiduje Akt Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii, ustanowiony dnia 31 grudnia 1985 roku, w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty tych samych produktów z Hiszpanii i Portugalii. To postanowienie stosuje się zgodnie z regułami wymienionymi poniżej w niniejszym artykule.

W czasie stopniowego znoszenia należności celnych oraz w przypadku gdy wysokość należności celnych obowiązujących w odniesieniu do przywozu z Hiszpanii do Wspólnoty, jak ustanowiono dnia 31 grudnia 1985 roku, różni się od wysokości należności celnych stosowanych w odniesieniu do przywozu pochodzącego z Portugalii, produkty pochodzące z Izraela podlegają wyższej z tych dwóch stawek.

2. W przypadku gdy należności celne za produkt wymieniony w załączniku A jest niższa dla Izraela niż dla Hiszpanii albo Portugalii albo dla obydwu krajów, stopniowe znoszenie cła powinno rozpocząć się wówczas, gdy stawka celna na dany produkt pochodzący zarówno z Hiszpanii, jak z Portugalii spada poniżej stawki celnej, którą stosuje się w odniesieniu do przywozu pochodzącego z Izraela.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się w granicach i zgodnie ze specjalnymi warunkami, którym podlegają obniżki ceł ustanowione w artykułach 9 i 10 protokołu 1 do Umowy.

4. Należności celne przywozowe na produkty pochodzące z Izraela i wymienione w załączniku A, w odniesieniu, do których w wymienionym Załączniku wskazane są kontyngenty taryfowe Wspólnoty, zostają stopniowo zniesione w granicach tych kontyngentów.

Kiedy wielkość przywozu tych produktów przekroczy wielkość kontyngentu, Wspólnota stosuje należności celne obowiązujące na podstawie Umowy.

5. Do celów stopniowego znoszenia należności celnych na niektóre produkty wymienione w załączniku A i pochodzące z Izraela, niniejszym zostają ustanowione ilości referencyjne wskazane w wymienionym załączniku.

Jeżeli wielkość przywozu jednego z tych produktów przekracza ilość referencyjną, Wspólnota, uwzględniając przeprowadzany przez nią roczny przegląd przepływów handlowych, może objąć dany produkt kontyngentem taryfowym Wspólnoty, jak przewiduje w ustępie 4, w wielkości równej ilości referencyjnej.

6. Jeżeli Wspólnota stwierdza w świetle przeprowadzanego przez nią rocznego przeglądu przepływów handlowych, że wielkość przywozu produktu lub produktów wymienionych w załączniku A, innych niż produkty określone w ustępach 4 i 5, może spowodować trudności na rynku Wspólnoty, może ona ustanowić ilość referencyjną określoną w ustępie 5.

Artykuł  2

1. Należności celne na przywóz do Wspólnoty produktów wymienionych w załączniku B do niniejszego Protokołu i pochodzących z Izraela zostają stopniowo zniesione zgodnie z zasadami określonymi w artykule 1 ustępy 1, 4, 5 i 6.

Jednakże kiedy wielkość przywozu tych produktów przekracza wielkość kontyngentu taryfowego Wspólnoty, w rozumieniu artykułu 1 ustęp 4, Wspólnota stosuje należności celne Wspólnej Taryfy Celnej.

2. Stopniowe zniesienie należności celnych na kwiaty cięte i pąki kwiatowe, świeże, objęte podpozycją 06.03 A Wspólnej Taryfy Celnej, odbywa się z zastrzeżeniem niektórych warunków uzgodnionych w drodze wymiany listów.

Artykuł  3

1. Dla 1990 roku i dla każdego kolejnego roku gospodarczego, Wspólnota, na podstawie sprawozdania statystycznego i analizy określonych w ustępie 2, oraz uwzględniając czynniki istotne dla celu utrzymania tradycyjnych przepływów handlowych w kontekście poszerzenia, podejmuje decyzję, czy dostosować cenę wejścia określoną w rozporządzeniu (EWG) nr 1035/72 w odniesieniu do następujących produktów pochodzących z Izraela w granicach limitów ilościowych przedstawionych poniżej:

Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej	Wyszczególnienie	Ilość
08.02 ex A	Pomarańcze, świeże	293.000 ton
08.02 ex B	Mandarynki(łącznie z tangerinami i satsumas); klementynki, wilkingi i inne podobne hybrydy cytrusowe; świeże	14.200 ton
08.02 ex C	Cytryny, świeże	6.400 ton

2. Począwszy od 1987 roku, na koniec każdego roku gospodarczego, na podstawie sprawozdania statystycznego, Wspólnota przeprowadza analizę sytuacji dotyczącej wymienionych produktów pochodzących z Izraela i przywożonych do Wspólnoty.

Dla tych samych produktów, począwszy od 1989 roku i dla każdego kolejnego roku, Wspólnota opracowuje wraz z Izraelem prognozę produkcji i dostaw.

3. Możliwe dostosowania określone w ustępie 1, odnoszą się do sumy, która ma zostać odjęta, w odniesieniu do cła, od cen reprezentatywnych zanotowanych we Wspólnocie do celów obliczenia ceny wejścia każdego z tych produktów, w granicach określonych w artykule 152 ustęp 2 litera c) Aktu Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii.

Artykuł  4

Należności celne w odniesieniu do przywozu do Izraela na produktów wymienionych poniżej i pochodzących ze Wspólnoty zostają stopniowo znoszone między dniem 1 stycznia 1990 roku a dniem 31 grudnia 1995 roku. Niezbędne uzgodnienia zostają dokonane w drodze wymiany listów do dnia 1 stycznia 1990roku.

Pozycja Wspólnej Taryfy Celnej	Wyszczególnienie
ex 02.01	Mięso wołowe, inne niż mrożone
ex 04.02	Mleko w proszku

Artykuł  5

1. Do celów poprawy działania mechanizmów instytucjonalnych Umowy, zostaje ustanowiony Komitet Współpracy Handlowej i Gospodarczej. Komitet ten ułatwia:

– regularną wymianę informacji o danych i prognozach dotyczących handlu i produkcji,

– regularną wymianę informacji o możliwościach współpracy w obszarach objętych Umową.

Komitetowi przewodniczy przemiennie przedstawiciel Komisji Wspólnot Europejskich i przedstawiciel Izraela.

2. Rada Współpracy decyduje jak najszybciej w sprawie składu Komitetu i sposobu jego funkcjonowania, zgodnie z artykułem 12 ustęp 2 Protokołu dodatkowego do Umowy, podpisanego dnia 8 lutego 1977 roku. Rada może również zdecydować, tam gdzie jest to stosowne, o przedstawianiu jej sprawozdań przez Komitet.

Artykuł  6

Począwszy od 1995 roku Wspólnota i Izrael badają wyniki współpracy między Umawiającymi się Stronami w celu oceny sytuacji i przyszłego rozwoju ich stosunków w świetle celów określonych w Umowie.

Artykuł  7

Niniejszy Protokół stanowi integralną część Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Państwem Izrael.

Artykuł  8

1. Niniejszy Protokół podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez Umawiające się Strony zgodnie z wewnętrznymi procedurami; Umawiające się Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu procedury niezbędnej do tego celu.

2. Niniejszy Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano powiadomienia przewidzianego w ustępie 1.

Artykuł  9

Niniejszy Protokół jest sporządzony się w dwóch egzemplarzach w językach: duńskim, niderlandzkim, angielskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim i hebrajskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  A

grafika

ZAŁĄCZNIK  B

grafika

Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie artykułów 1, 2 i 3 Protokołu dodatkowego

Umawiające się Strony uzgadniają, że jeśli wejście w życie Protokołu dodatkowego nie zbiega się z początkiem roku kalendarzowego lub, w odpowiednim przypadku, roku sezonowego, limity ilościowe określone w artykułach 1, 2 i 3 stosuje się proporcjonalnie.

Umawiające się Strony uzgadniają także, że obciążanie limitów ilościowych przywozu do Wspólnoty produktów pochodzących z Izraela, które objęte są takimi limitami zgodnie z Protokołem dodatkowym, rozpoczyna się dnia 1 stycznia każdego roku, z wyjątkiem następujących produktów, w odniesieniu do których stosuje się terminy określone poniżej:

- 08.02 ex A. Pomarańcze, świeże: 1 lipca

- 08.02 ex B. Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas); klementynki,

wilkingi i inne podobne hybrydy cytrusowe; świeże: 1 lipca

- 06.03 ex A. Kwiaty cięte i pąki kwiatowe, świeże: 1 listopada

Wspólna deklaracja Umawiających się Stron dotycząca młodych ziemniaków objętych podpozycją 07.01 A II ex a) Wspólnej Taryfy Celnej

Aby uniknąć zakłóceń na rynku wspólnotowym, Umawiające się Strony postanawiają spotykać się w ramach doradczej grupy roboczej w celu zbadania sytuacji na rynku ziemniaka (stan zbiorów i sytuacja zaopatrzeniowa) zarówno w krajach przywozu Wspólnoty, jak w śródziemnomorskich krajach wywozu. Członkowie tej grupy roboczej zostaną powołani przez Rządy głównych śródziemnomorskich krajów wywozu i krajów przywozu Wspólnoty.

Grupa robocza, pod przewodnictwem Komisji Wspólnot Europejskich, będzie się spotykać przynajmniej trzy razy w roku, w szczególności przed rozpoczęciem siewu w krajach wywozu i w czasie dostaw.

Posiedzenia grupy roboczej umożliwią informowanie głównych krajów wywożących ziemniaki zarówno o rynkach zbytu, jak i rynkach konkurencyjnych. Celem posiedzeń będzie opracowywanie orientacyjnego harmonogramu wywozu w celu zapobiegania koncentracji dostaw w trudnych okresach dla rynku wspólnotowego.

Deklaracja przedstawiciela Republiki Federalnej Niemiec w sprawie definicji obywatelstwa niemieckiego

Każdą osobę narodowości niemieckiej, w rozumieniu przepisów prawa konstytucyjnego obowiązującego w Republice Federalnej Niemiec, uznaje się za obywatela Republiki Federalnej Niemiec.

Deklaracja przedstawiciela Republiki Federalnej Niemiec w sprawie stosowania Czwartego Protokołu dodatkowego w odniesieniu do Berlina

Czwarty Protokół dodatkowy ma również zastosowanie do Kraju Związkowego Berlina, pod warunkiem że Rząd Republiki Federalnej Niemiec nie złoży odmiennego oświadczenia pozostałym Umawiającym się Stronom w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie Protokołu.