Gabon-Unia Europejska. Umowa w sprawie statusu sił zbrojnych działających pod auspicjami Unii Europejskiej w Republice Gabońskiej. Libreville.2006.06.16.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2006.187.43

Akt utracił moc

Wersja od: 16 czerwca 2006 r.

UMOWA

między Unią Europejską a Republiką Gabońską w sprawie statusu sił zbrojnych działających pod auspicjami Unii Europejskiej w Republice Gabońskiej

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej "UE",

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA GABOŃSKA, zwana dalej "Państwem Przyjmującym",

z drugiej strony,

razem zwane dalej "Stronami",

MAJĄC NA UWADZE:

- rezolucję 1671 (2006) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych z dnia 25 kwietnia 2006 r.,

- wspólne działanie Rady 2006/319/WPZiB z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej wspierającej Misję Obserwacyjną Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga (MONUC) podczas wyborów⁽¹⁾ (operacja EUFOR DR Kongo),

- fakt, że umowa ta nie będzie miała wpływu na prawa ani obowiązki Stron wynikające z umów międzynarodowych ani innych instrumentów ustanawiających międzynarodowe sądy i trybunały, w tym ze statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Zakres zastosowania i definicje

1. Niniejsza umowa ma zastosowanie do sił zbrojnych działających pod auspicjami Unii Europejskiej oraz do zatrudnianego przez nie personelu.

2. Niniejsza umowa ma zastosowanie wyłącznie na terytorium Państwa Przyjmującego.

3. Do celów niniejszej umowy:

a) termin "siły zbrojne działające pod auspicjami Unii Europejskiej (EUFOR)" oznacza dowództwo UE oraz narodowe kontyngenty wojskowe biorące udział w operacji, ich wyposażenie oraz środki transportu;

b) termin "operacja" oznacza przygotowanie, ustanowienie, wykonanie i wspieranie misji wojskowej w ramach mandatu wynikającego z rezolucji 1671 (2006) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych z dnia 25 kwietnia 2006 r.;

c) termin "dowódca sił zbrojnych UE" oznacza dowódcę w teatrze działań lub w Państwie Przyjmującym;

d) termin "dowództwo UE" oznacza dowództwo oraz jego elementy zabezpieczenia w kwaterach, podlegające dowódcom wojskowym UE sprawującym dowództwo lub kontrolę nad operacją;

e) termin "kontyngenty narodowe" oznacza jednostki i elementy zabezpieczenia należące do państw członkowskich Unii Europejskiej oraz do innych państw biorących udział w operacji;

f) termin "personel EUFOR" oznacza personel cywilny i wojskowy przydzielony EUFOR, jak również personel rozlokowany w celu przygotowania operacji oraz personel pełniący misję z ramienia Państwa Wysyłającego lub instytucji UE w ramach operacji, i - o ile niniejsza umowa nie stwierdza inaczej - znajdujący się na terytorium Państwa Przyjmującego, za wyjątkiem personelu lokalnego oraz personelu zatrudnionego przez międzynarodowych dostawców sprzętu i usług;

g) termin "personel lokalny" oznacza osoby zatrudnione będące obywatelami lub stałymi mieszkańcami Państwa Przyjmującego;

h) termin "obiekty" oznacza wszelkie pomieszczenia, mieszkania oraz tereny niezbędne EUFOR i personelowi EUFOR;

i) termin "Państwo Wysyłające" oznacza państwo włączające swój kontyngent narodowy do EUFOR.

Artykuł  2

Przepisy ogólne

1. EUFOR i personel EUFOR przestrzegają praw i przepisów Państwa Przyjmującego i powstrzymują się od wszelkich działań i działalności niezgodnych z celami operacji.

2. EUFOR regularnie informuje rząd Państwa Przyjmującego o liczbie personelu EUFOR przebywającego na terytorium Państwa Przyjmującego.

Artykuł  3

Identyfikacja

1. Personel EUFOR musi zawsze mieć przy sobie paszport lub wojskowy dowód tożsamości.

2. Pojazdy, statki powietrzne, okręty i inne środki transportu EUFOR posiadają wyraźne oznaczenia identyfikacyjne lub tablice rejestracyjne sił zbrojnych EUFOR, o których poinformowane są odpowiednie organy Państwa Przyjmującego.

3. EUFOR ma prawo umieszczać flagę Unii Europejskiej oraz oznaczenia takie jak insygnia wojskowe, tytuły i symbole oficjalne na swych obiektach, pojazdach i innych środkach transportu. Mundury personelu EUFOR oznakowane są widocznym emblematem EUFOR. Flagi narodowe lub oznaczenia poszczególnych kontyngentów narodowych biorących udział w operacji mogą być umieszczane na obiektach sił EUFOR, na ich pojazdach i innych środkach transportu oraz mundurach, zgodnie z decyzją dowódcy sił zbrojnych UE.

Artykuł  4

Przekraczanie granic i poruszanie się w obrębie terytorium Państwa Przyjmującego

1. Członkowie personelu EUFOR mają wstęp na terytorium Państwa Przyjmującego wyłącznie po przedstawieniu dokumentów określonych w artykule 3 ustęp 1 lub, w przypadku pierwszego wjazdu, indywidualnego lub zbiorowego rozkazu wyjazdu wydanego przez EUFOR. Następnie zaś nie podlegają oni przepisom paszportowym ani wizowym, kontroli imigracyjnej ani celnej podczas wjazdu, wyjazdu lub pobytu na terytorium Państwa Przyjmującego.

2. Personel EUFOR nie podlega przepisom Państwa Przyjmującego w zakresie rejestracji i kontroli cudzoziemców, jednak nie nabywa on praw do stałego pobytu lub zamieszkania na terytorium Państwa Przyjmującego.

3. Podczas wjazdu, przejazdu lub wyjazdu z terytorium Państwa Przyjmującego majątek i środki transportu EUFOR nie podlegają obowiązkowi przedłożenia spisu inwentarza bądź innych dokumentów celnych, ani też rewizji.

4. Personel EUFOR może kierować pojazdami silnikowymi, okrętami i statkami powietrznymi na terytorium Państwa Przyjmującego pod warunkiem posiadania - odpowiednio - ważnych krajowych, międzynarodowych lub wojskowych praw jazdy, uprawnień kapitańskich lub licencji pilota.

5. Do celów operacji Państwo Przyjmujące przyznaje EUFOR i personelowi EUFOR swobodę poruszania się i podróżowania w obrębie terytorium Państwa Przyjmującego, w tym także jego morza terytorialnego i przestrzeni powietrznej. Swoboda poruszania się w obrębie morza terytorialnego Państwa Przyjmującego obejmuje postój i kotwiczenie niezależnie od okoliczności.

6. Do celów przeprowadzenia operacji, EUFOR może prowadzić w obrębie terytorium Państwa Przyjmującego, włączając jego morze terytorialne oraz przestrzeń powietrzną, dowolne ćwiczenia i treningi z użyciem broni, a także startem, lądowaniem lub przyjęciem na pokład jakiegokolwiek statku powietrznego lub urządzenia wojskowego.

7. Do celów przeprowadzenia operacji okręty podwodne EUFOR nie mają obowiązku poruszać się po powierzchni wód ani uwidaczniać swej flagi na morzu terytorialnym Państwa Przyjmującego.

8. Do celów przeprowadzenia operacji EUFOR może korzystać z dróg publicznych, mostów, promów, lotnisk i portów bez uiszczania ceł, opłat, opłat drogowych, podatków i tym podobnych należności. Siły EUFOR nie są zwolnione z rozsądnych opłat za usługi zamówione i wykonane.

Artykuł  5

Przywileje i immunitety przyznane EUFOR przez Państwo Przyjmujące

1. Obiekty EUFOR są nietykalne. Funkcjonariusze Państwa Przyjmującego nie mogą do nich wkraczać bez zgody dowódcy sił zbrojnych UE.

2. Obiekty sił EUFOR, ich wyposażenie i inne przedmioty, które się w nich znajdują, oraz ich środki transportu nie podlegają rewizji, rekwizycji, zajęciu ani egzekucji.

3. Siły EUFOR, ich mienie i majątek objęte są immunitetem jurysdykcyjnym, niezależnie od tego, gdzie i w czyim posiadaniu się znajdują.

4. Archiwa i dokumenty EUFOR są nietykalne zawsze i niezależnie od tego, gdzie się znajdują.

5. Korespondencja służbowa EUFOR jest nietykalna. Korespondencja służbowa EUFOR oznacza wszelką korespondencję związaną z operacją i jej funkcjami.

6. W odniesieniu do zakupywanych i przywożonych towarów, świadczonych usług oraz obiektów wykorzystywanych przez EUFOR do celów operacji, siły EUFOR zwolnione są z wszelkich opłat krajowych, regionalnych i lokalnych, podatków i należności o podobnym charakterze. Siły EUFOR nie są zwolnione z opłat, podatków ani należności stanowiących zapłatę za świadczone usługi.

7. Państwo Przyjmujące zezwala na przywóz artykułów przeznaczonych dla operacji i zwalnia je z wszelkich ceł, opłat, opłat drogowych, podatków i opłat o podobnym charakterze innych niż opłaty za przechowywanie, przewóz i inne świadczone usługi.

Artykuł  6

Przywileje i immunitety przyznane personelowi EUFOR przez Państwo Przyjmujące

1. Personel EUFOR nie podlega aresztowaniu ani zatrzymaniu w żadnej formie.

2. Dokumenty, korespondencja i mienie personelu EUFOR są nietykalne, z wyjątkiem przypadku przedsięwzięcia środków egzekucyjnych dozwolonych na mocy ust. 6.

3. Personel EUFOR korzysta z immunitetu od jurysdykcji karnej Państwa Przyjmującego niezależnie od okoliczności. Immunitet od jurysdykcji karnej, z którego korzysta personel EUFOR, może zostać uchylony przez Państwo Wysyłające lub stosowną instytucję UE, w zależności od przypadku. Uchylenie takie musi zawsze być jednoznacznie wyrażone.

4. Personel EUFOR korzysta z immunitetu od jurysdykcji cywilnej i administracyjnej Państwa Przyjmującego w odniesieniu do wypowiedzi pisemnej, ustnej i wszystkich działań podjętych przez niego w toku pełnienia swych funkcji służbowych. Dowódca sił zbrojnych UE oraz właściwy organ Państwa Wysyłającego lub instytucja UE są niezwłocznie informowani o każdym przypadku wytoczenia przed sądem Państwa Przyjmującego powództwa przeciwko personelowi EUFOR. Przed wszczęciem postępowania sądowego dowódca sił zbrojnych UE oraz właściwy organ Państwa Wysyłającego lub instytucja UE przedkładają sądowi dokument stwierdzający, czy działanie, o którym mowa, zostało podjęte przez personel EUFOR w toku pełnienia funkcji służbowych.

Jeśli działanie to zostało podjęte przez personel EUFOR w toku pełnienia funkcji służbowych, postępowanie nie zostaje wszczęte i zastosowanie mają przepisy artykułu 15. Jeśli działanie to nie zostało podjęte w toku pełnienia funkcji służbowych, można wszcząć postępowanie. Poświadczenie dowódcy sił zbrojnych UE oraz właściwego organu Państwa Wysyłającego lub odpowiedniej instytucji UE jest wiążące dla jurysdykcji Państwa Przyjmującego, które nie może go zakwestionować.

Wszczęcie postępowania przez członka personelu EUFOR uniemożliwia mu powoływanie się na immunitet jurysdykcyjny w stosunku do powództw wzajemnych powiązanych bezpośrednio z powództwem głównym.

5. Personel EUFOR nie jest obowiązany do składania zeznań w charakterze świadka.

6. W stosunku do członka personelu EUFOR nie mogą być przedsięwzięte żadne środki egzekucyjne, z wyjątkiem przypadków, w których wszczęto przeciwko niemu postępowanie cywilne nie powiązane z wykonywaniem funkcji służbowych. Mienie członka personelu EUFOR nie podlega zajęciu w celu wykonania wyroku, postanowienia lub nakazu sądowego jeśli dowódca sił zbrojnych UE poświadczy, iż jest ono niezbędne do wykonywania przez tego członka personelu EUFOR funkcji służbowych. W postępowaniu cywilnym personel EUFOR nie podlega ograniczeniu wolności osobistej ani innym środkom przymusu.

7. Immunitet personelu EUFOR od jurysdykcji Państwa Przyjmującego nie uchyla w stosunku do niego jurysdykcji odpowiedniego Państwa Wysyłającego.

8. W zakresie usług świadczonych na rzecz EUFOR personel EUFOR nie podlega przepisom o ubezpieczeniach społecznych, które mogą obowiązywać w Państwie Przyjmującym.

9. Personel EUFOR zwolniony jest z wszelkich form opodatkowania dochodów i wynagrodzenia wypłacanych im przez EUFOR lub Państwo Wysyłające, a także wszelkich innych dochodów pochodzących spoza Państwa Przyjmującego. 10. Państwo Przyjmujące, w zgodzie z ustawami i przepisami, które może wydać, zezwala na przywóz i udziela zwolnienia z wszelkich opłat celnych, podatków i innych należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat za przechowywanie, przewóz i podobne usługi, w odniesieniu do przedmiotów przeznaczonych do osobistego użytku personelu EUFOR.

Osobisty bagaż personelu EUFOR jest zwolniony z rewizji, chyba że istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że zawiera on przedmioty, które nie są przeznaczone do osobistego użytku personelu EUFOR, lub przedmioty, których przywóz lub wywóz jest zabroniony przez ustawodawstwo Państwa Przyjmującego lub podlega przepisom tego Państwa w zakresie kwarantanny. W takich wypadkach rewizja powinna być przeprowadzona jedynie w obecności członka personelu EUFOR lub upoważnionego przedstawiciela EUFOR.

Artykuł  7

Personel lokalny

Personel lokalny korzysta z przywilejów i immunitetów tylko w zakresie przyznanym mu przez Państwo Przyjmujące.

Państwo Przyjmujące powinno jednak wykonywać jurysdykcję nad tym personelem w taki sposób, aby zbytnio nie zakłócać wypełniania przez niego funkcji związanych z operacją.

Artykuł  8

Jurysdykcja karna

Właściwe organy Państwa Wysyłającego mają prawo sprawować na terytorium Państwa Przyjmującego całkowitą jurysdykcję karną oraz władzę dyscyplinarną przyznaną im przez ustawodawstwo Państwa Wysyłającego w stosunku do całego personelu EUFOR podlegającego odpowiednim przepisom Państwa Wysyłającego.

Artykuł  9

Mundury i broń

1. Noszenie mundurów podlega zasadom przyjętym przez dowódcę sił zbrojnych UE.

2. Personel wojskowy EUFOR może nosić broń i amunicję pod warunkiem, że jest do tego upoważniony przez wydane mu rozkazy.

Artykuł  10

Wsparcie Państwa Przyjmującego i zawieranie umów

1. Państwo Przyjmujące zgadza się na udzielenie siłom EUFOR, na ich prośbę, pomocy w znalezieniu odpowiednich obiektów.

2. W miarę swoich możliwości Państwo Przyjmujące udostępni, bez pobierania jakichkolwiek opłat, obiekty, których jest właścicielem, w zakresie potrzebnym do prowadzenia przez EUFOR działań administracyjnych i operacyjnych.

3. W miarę dostępnych mu środków i możliwości Państwo Przyjmujące udziela pomocy w przygotowaniu, ustanowieniu, wykonaniu i wspieraniu operacji.

4. Przepisy mające zastosowanie do umów zawieranych przez EUFOR w Państwie Przyjmującym są określane w tych umowach.

5. Umowa może przewidywać, że do sporów wynikających z jej zastosowania ma zastosowanie procedura rozstrzygania sporów, o której mowa w artykule 15 ustępy 3 i 4.

Artykuł  11

Zmiany w obiektach

1. Siły EUFOR są upoważnione do budowy, przebudowy i wprowadzania innych zmian w obiektach, w zależności od wymogów operacyjnych.

2. Państwo Przyjmujące nie będzie żądało od EUFOR żadnego odszkodowania za wspomnianą budowę, przebudowę lub zmiany.

Artykuł  12

Śmierć członka personelu EUFOR

1. Dowódca sił zbrojnych UE ma prawo objąć nadzór i podjąć stosowne kroki w celu odesłania zwłok zmarłych członków personelu EUFOR oraz ich mienia osobistego do kraju pochodzenia.

2. Sekcja zwłok zmarłych członków EUFOR nie jest przeprowadzana bez zgody zainteresowanego państwa oraz bez obecności przedstawiciela EUFOR lub zainteresowanego państwa.

3. Państwo Przyjmujące oraz EUFOR współpracują w jak najszerszym zakresie w celu szybkiego odesłania zwłok zmarłego członka personelu EUFOR do kraju pochodzenia.

Artykuł  13

Bezpieczeństwo EUFOR i żandarmeria wojskowa

1. EUFOR jest uprawniony do stosowania środków koniecznych do ochrony swych obiektów, w tym obiektów wykorzystywanych podczas szkoleń, przed wszelkimi atakami lub ingerencjami z zewnątrz.

2. Dowódca sił zbrojnych UE może ustanowić jednostkę żandarmerii wojskowej w celu utrzymania porządku w obiektach EUFOR.

3. Jednostka żandarmerii wojskowej może także, w porozumieniu i współpracy z żandarmerią wojskową lub policją Państwa Przyjmującego, podejmować działania poza tymi obiektami w celu zapewnienia porządku i dyscypliny wśród personelu EUFOR.

Artykuł  14

Systemy komunikacyjne

1. EUFOR może instalować i obsługiwać nadawcze i odbiorcze stacje radiowe, jak również systemy satelitarne. EUFOR współpracuje z właściwymi organami Państwa Przyjmującego w celu uniknięcia konfliktu w korzystaniu z właściwych częstotliwości. Państwo Przyjmujące udostępnia spektrum częstotliwości bez pobierania dodatkowych opłat.

2. EUFOR korzysta z prawa do nieograniczonej komunikacji radiowej (włącznie z satelitarnymi, ruchomymi i przenośnymi aparatami radiowymi), telefonicznej, telegraficznej, faksowej i za pomocą innych środków, jak również z prawa do instalowania urządzeń niezbędnych do utrzymywania takiej komunikacji w ramach i między obiektami EUFOR, włącznie z kładzeniem kabli i linii naziemnych do celów przeprowadzenia operacji.

3. W ramach swych obiektów EUFOR może podjąć kroki niezbędne do dystrybucji poczty adresowanej do EUFOR lub jego personelu i nadawanej przez EUFOR lub jego personel.

Artykuł  15

Roszczenia odszkodowawcze z tytułu śmierci, obrażeń ciała, szkody i straty

1. EUFOR ani personel EUFOR nie ponoszą odpowiedzialności za szkody ani straty dotyczące mienia cywilnego ani państwowego, które powstają w wyniku działalności związanej z ochroną EUFOR.

2. W celu osiągnięcia ugody, roszczenia odszkodowawcze z tytułu szkód lub strat dotyczących mienia cywilnego lub państwowego nie objętych postanowieniami ust. 1 oraz roszczenia odszkodowawcze z tytułu śmierci lub obrażeń ciała osób oraz z tytułu szkód lub strat dotyczących mienia EUFOR są przekazywane EUFOR przez właściwe organy Państwa Przyjmującego w przypadku roszczeń odszkodowawczych dochodzonych przez osoby prawne lub fizyczne z Państwa Przyjmującego, lub kierowane do właściwych organów Państwa Przyjmującego, w przypadku roszczeń odszkodowawczych dochodzonych przez EUFOR.

3. Jeśli osiągnięcie ugody jest niemożliwe, roszczenie odszkodowawcze przedkłada się komisji ds. roszczeń złożonej z jednakowej liczby przedstawicieli EUFOR i przedstawicieli Państwa Przyjmującego. Ugodę osiąga się na zasadzie wspólnego porozumienia.

4. Jeśli niemożliwe jest osiągnięcie ugody w ramach komisji ds. roszczeń, spór:

a) w przypadku roszczeń w wysokości 40 000 EUR lub poniżej tej kwoty rozstrzygany jest na drodze dyplomatycznej pomiędzy Państwem Przyjmującym a przedstawicielami UE;

b) w przypadku roszczeń powyżej kwoty określonej w lit. a) jest wnoszony przez trybunał rozjemczy, którego decyzja jest wiążąca.

5. Trybunał rozjemczy składa się z trzech sędziów polubownych, z których jeden jest wyznaczany przez Państwo Przyjmujące, jeden przez EUFOR, a trzeci wyznaczany jest wspólnie przez Państwo Przyjmujące i EUFOR. Jeśli jedna ze Stron nie wyznaczy sędziego polubownego w terminie dwóch miesięcy lub w przypadku braku zgody pomiędzy Państwem Przyjmującym a EUFOR co do wyznaczenia trzeciego sędziego, sędzia ten jest wyznaczany przez Przewodniczącego Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.

6. EUFOR oraz organy administracyjne Państwa Przyjmującego zawierają porozumienie administracyjne w celu określenia zakresu uprawnień komisji roszczeniowej oraz trybunału rozjemczego, procedur obowiązujących w tych organach oraz zasad dochodzenia roszczeń.

Artykuł  16

Współpraca i spory

1. Wszelkie kwestie zaistniałe w związku ze stosowaniem niniejszej umowy są rozpatrywane wspólnie przez przedstawicieli EUFOR oraz właściwe organy Państwa Przyjmującego.

2. W przypadku braku wcześniejszego rozstrzygnięcia spory dotyczące wykładni lub stosowania niniejszej umowy rozstrzygane są wyłącznie na drodze dyplomatycznej pomiędzy Państwem Przyjmującym a przedstawicielami UE.

Artykuł  17

Inne postanowienia

1. W przypadkach, gdy niniejsza umowa odnosi się do przywilejów, immunitetów i praw EUFOR oraz personelu EUFOR, rząd Państwa Przyjmującego odpowiada za ich wprowadzenie w życie i poszanowanie przez właściwe organy lokalne Państwa Przyjmującego.

2. Żadne z postanowień niniejszej umowy nie ma na celu ustanowienia odstępstwa i nie może być interpretowane jako ustanawiające odstępstwo od praw, które mogą przysługiwać na mocy innych umów państwu członkowskiemu UE lub jakiemukolwiek innemu państwu wnoszącemu wkład w EUFOR.

Artykuł  18

Uzgodnienia wykonawcze

Do celów niniejszej umowy kwestie operacyjne, administracyjne i techniczne mogą być przedmiotem osobnych uzgodnień pomiędzy dowódcą sił zbrojnych UE oraz organami administracyjnymi Państwa Przyjmującego.

Artykuł  19

Wejście w życie i wygaśnięcie

1. Niniejsza umowa wchodzi w życie w dniu podpisania i pozostaje w mocy do dnia wyjazdu ostatniego elementu zabezpieczającego EUFOR oraz ostatniego członka personelu EUFOR, zgodnie z informacją dostarczoną przez EUFOR.

2. Nie naruszając postanowień ustępu 1, postanowienia artykułu 4 ustęp 8, artykułu 5 ustępy 1-3, 6 i 7, artykułu 6 ustępy 1, 3, 4, 6 i 8-10, artykułu 10 ustęp 2, artykułu 11 i artykułu 15 uznaje się za obowiązujące od dnia rozlokowania pierwszego członka personelu EUFOR, jeśli data ta była wcześniejsza niż data wejścia w życie niniejszej umowy.

3. Niniejsza umowa może być zmieniona w formie pisemnej za obopólną zgodą Stron.

4. Wygaśnięcie niniejszej umowy nie ma wpływu na prawa lub obowiązki wynikające z wykonania niniejszej umowy przed jej wygaśnięciem.

Sporządzono w Libreville, dnia 16 czerwca 2006 r. w czterech oryginalnych egzemplarzach w języku francuskim.

W imieniu Unii Europejskiej

W imieniu Państwa Przyjmującego

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 116 z 29.4.2006, str. 98.