Dzieci migrantów.
Dz.U.UE.C.2010.87E.134
Akt nienormatywnyP6_TA(2009)0132
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie dzieci migrantów pozostawionych w kraju pochodzenia
(2010/C 87 E/26)
(Dz.U.UE C z dnia 1 kwietnia 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając Konwencję o prawach dziecka ONZ z dnia 20 listopada 1989 r., w szczególności jej art. 3 i 20,
– uwzględniając Międzynarodową konwencję o ochronie praw wszystkich pracowników migrujących i członków ich rodzin, w szczególności jej art. 38, 42 i 45,
– uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 24,
– uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że swobodny przepływ pracowników wpływa korzystnie na gospodarkę wszystkich państw członkowskich i stwarza obywatelom UE możliwości rozwoju ekonomicznego i osobistego,
B. mając na uwadze, że te pozytywne skutki mogą zostać zmniejszone przez niepożądane skutki uboczne migracji, między innymi przez niekorzystne warunki bytowe dzieci pozostawionych w kraju pochodzenia, kiedy ich rodzice migrują do innego państwa członkowskiego,
C. mając na uwadze, że w ostatnich dziesięcioleciach migracja zarobkowa nieprzerwanie rosła, a obecnie większość międzynarodowych migrantów na świecie - 64 miliony - mieszka w Unii Europejskiej,
D. mając na uwadze, że migracja posiada ogromny potencjał wzrostu rozwoju, jednak powoduje także nierozwiązane problemy zarówno w kraju pochodzenia, jak i w kraju przyjmującym,
E. mając na uwadze, że według badania przeprowadzonego w Rumunii przez UNICEF i Social Alternatives prawie 350.000 dzieci miało w 2008 r. przynajmniej jednego rodzica pracującego za granicą, a blisko 126.000 dzieci - oboje rodziców,
F. mając na uwadze, że migracja może mieć pozytywny wpływ na gospodarstwa domowe w kraju pochodzenia, ponieważ przez przekazy pieniężne i inne kanały zmniejsza ubóstwo i zwiększa inwestycje w kapitał ludzki,
G. mając jednak na uwadze, że dla dzieci pozostawionych przez rodziców pracujących w innym państwie członkowskim mogą wynikać również negatywne skutki, np. ryzyko ogólnego braku opieki nad zdrowiem fizycznym lub psychicznym, a także skutki związane ze zdrowiem psychicznym, takie jak: depresja, brak wolnego czasu na zabawę i rozwój, opuszczanie zajęć szkolnych i ogólnie zajęć edukacyjnych i szkoleniowych, niedożywienie i molestowanie,
H. mając na uwadze, że podczas gdy istnieje kompleksowa polityka poprawy warunków życia i edukacji dzieci migrantów, które przeprowadzają się wraz z rodzicami do kraju docelowego, zjawisko dzieci pozostawionych w kraju pochodzenia nie zwróciło większej uwagi,
I. mając na uwadze, że dzieci są często pozostawiane w kraju pochodzenia ze względu na brak informacji na temat możliwości i korzyści oferowanych przez kraje docelowe,
1. wzywa Komisję do przeprowadzenia na szczeblu europejskim badania w celu oceny skali, na poziomie UE, zjawiska pozostawiania dzieci migrantów w kraju pochodzenia oraz zebrania ogólnoeuropejskich danych na temat tego zjawiska;
2. wzywa państwa członkowskie do podjęcia kroków w celu poprawy sytuacji dzieci pozostawionych przez swoich rodziców w kraju pochodzenia oraz zapewnienia ich normalnego rozwoju pod względem edukacji i życia społecznego;
3. wzywa państwa członkowskie do powołania mechanizmów współpracy, aby zapobiec szkodliwemu wpływowi, jaki wywierają na rodziny (a zwłaszcza na dzieci) życie w oddaleniu oraz odległości, które muszą pokonywać;
4. wzywa państwa członkowskie, aby lepiej informowały migrantów o ich prawach oraz prawach członków ich rodzin, dotyczących swobodnego przepływu, a także o dostępnych na szczeblu krajowym i europejskim informacjach o życiu za granicą i warunkach pracy w innym państwie członkowskim;
5. wzywa Komisję, aby zaproponowała wszystkim zainteresowanym stronom odpowiednie stosowanie juz istniejących środków wspierających migrantów oraz ich dzieci, które nie opuściły kraju pochodzenia;
6. wzywa Komisję i państwa członkowskie do aktywnego włączania partnerów społecznych i organizacji pozarządowych w działania mające na celu poprawę sytuacji dzieci migrantów;
7. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, Radzie, Komitetowi Regionów, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz partnerom społecznym.