Rozdział 5 - Zasady taryfowe i przejrzystość rachunków - Dyrektywa 97/67/WE w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.15.14

Akt obowiązujący

Wersja od: 27 lutego 2008 r.

Rozdział  5

Zasady taryfowe i przejrzystość rachunków

Artykuł  12 ²⁸

Państwa członkowskie podejmują działania w celu zapewnienia, że taryfy dla każdej z usług należących do usług powszechnych są zgodne z następującymi zasadami:

– ceny są przystępne i zapewniają wszystkim użytkownikom, niezależnie od położenia geograficznego i z uwzględnieniem specyficznych warunków krajowych, dostęp do świadczonych usług. Państwa członkowskie mogą utrzymać lub wprowadzić bezpłatne świadczenie usługi pocztowej dla niewidomych i niedowidzących,

– ceny są zorientowane na koszty i stanowią zachętę do efektywnego świadczenia usług powszechnych. Ilekroć jest to konieczne dla ochrony ogólnego interesu publicznego, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o stosowaniu jednolitej taryfy na całym terytorium kraju lub w stosunku do usług w obrocie zagranicznym świadczonych według taryfy jednoskładnikowej oraz do innych przesyłek pocztowych,

– zastosowanie jednolitej taryfy nie wyklucza prawa operatora(-ów) świadczącego (-ych) usługę powszechną do zawierania z użytkownikami indywidualnych umów o cenach,

– taryfy są przejrzyste i niedyskryminujące,

– w każdym przypadku, gdy operatorzy świadczący usługę powszechną stosują taryfy specjalne, na przykład na usługi dla podmiotów gospodarczych, podmiotów wysyłających przesyłki masowe lub firm zbierających pocztę od różnych użytkowników, będą stosować zasady przejrzystości i niedyskryminacji zarówno w odniesieniu do taryf, jak i do związanych z nimi warunków. Taryfy, wraz ze związanymi z nimi warunkami, stosuje się jednakowo zarówno między różnymi stronami trzecimi, jak i między nimi a operatorami świadczącymi usługę powszechną dostarczającymi równoważne usługi. Wszelkie takie taryfy zostaną także udostępnione użytkownikom, w szczególności osobom fizycznym oraz małym i średnim przedsiębiorstwom, które korzystają z usług pocztowych na podobnych warunkach.

Artykuł  13

1. W celu zapewnienia świadczenia usług powszechnych w obrocie zagranicznym, Państwa Członkowskie zachęcą swoich operatorów świadczących usługi powszechne do postępowania w taki sposób, by w ich umowach w sprawie kosztów końcowych za przesyłki w obrocie zagranicznym w ramach Wspólnoty przestrzegane były następujące zasady:

– koszty końcowe powinny być ustalane na podstawie kosztów opracowywania i doręczenia przychodzących przesyłek zagranicznych,

– poziomy zapłaty powinny być związane z uzyskaną jakością usług,

– koszty końcowe powinny być przejrzyste i niedyskryminujące.

2. Wdrożenie powyższych zasad może obejmować tymczasowe rozwiązania opracowane w celu uniknięcia niepożądanego zakłócenia na rynkach pocztowych lub niekorzystnych skutków dla rentownych operatorów, pod warunkiem, iż będzie istniała umowa pomiędzy operatorem kraju nadania i kraju przeznaczenia; umowy takie powinny jednak być ograniczone do minimum wymaganego do osiągnięcia tych celów.

Artykuł  14

1. 29  Państwa członkowskie przyjmują środki niezbędne do zapewnienia zgodności rachunkowości operatorów świadczących usługę powszechną z przepisami niniejszego artykułu.

2. 30  Operator(-rzy) świadczący usługę powszechną prowadzi(-dzą) odrębne rachunki w swoich wewnętrznych systemach rachunkowości, tak aby wyraźnie odróżnić każdą usługę i produkt, które wchodzą w zakres usługi powszechnej, od tych, które nie wchodzą w ten zakres. Ta rozdzielność księgowa wykorzystywana jest przy obliczaniu przez państwa członkowskie kosztów netto usługi powszechnej. Takie wewnętrzne systemy rachunkowości funkcjonują na podstawie konsekwentnie stosowanych i obiektywnie uzasadnionych zasad rachunku kosztów.

3. 31  Bez uszczerbku dla ust. 4 w systemach rachunkowości, o których mowa w ust. 2, koszty alokowane są w następujący sposób:

a) koszty, które można bezpośrednio przypisać do określonej usługi lub produktu, zostają tak przypisane;

b) koszty wspólne, to znaczy koszty, których nie można bezpośrednio przypisać do określonej usługi lub produktu, są alokowane w następujący sposób:

(i) w miarę możliwości koszty wspólne są alokowane na podstawie bezpośredniej analizy pochodzenia tych kosztów;

(ii) jeżeli bezpośrednia analiza nie jest możliwa, kategorie kosztów wspólnych są alokowane na podstawie pośredniego powiązania z inną kategorią kosztów lub grupą kategorii kosztów, dla których możliwe jest bezpośrednie przypisanie lub alokacja; pośrednie powiązanie opiera się na porównywalnych strukturach kosztów;

(iii) jeżeli nie można znaleźć bezpośredniego ani pośredniego sposobu alokacji kosztów, dana kategoria kosztów jest alokowana na podstawie ogólnego współczynnika obliczonego jako stosunek wszystkich wydatków bezpośrednio lub pośrednio przypisanych lub alokowanych do każdej z usług powszechnych z jednej strony i do pozostałych usług z drugiej strony;

(iv) koszty wspólne, które muszą być ponoszone w przypadku świadczenia zarówno usług powszechnych, jak i usług niemających takiego charakteru, należy odpowiednio alokować; te same czynniki kosztowe mają zastosowanie w odniesieniu zarówno do usług powszechnych, jak i usług niemających takiego charakteru.

4. Inne systemy rachunku kosztów mogą być zastosowane jedynie wówczas, gdy są zgodne z ust. 2 i zostały zatwierdzone przez krajowy organ regulacyjny. Przed ich zastosowaniem należy powiadomić Komisję.

5. Krajowe organy regulacyjne zapewnią, by zgodność z jednym z systemów rachunku kosztów opisanych w ustępach 3 i 4 została zweryfikowana przez właściwy organ, który jest niezależny od organu świadczącego usługi powszechne. Państwa Członkowskie zapewnią, by oświadczenie w sprawie zgodności było okresowo publikowane.

6. Krajowy organ regulacyjny będzie na bieżąco udostępniał na odpowiednim poziomie szczegółowości informacje o systemach rachunku kosztów stosowanych przez operatora świadczącego usługi powszechne i będzie, na żądanie, przekazywał takie informacje Komisji.

7. Na żądanie, szczegółowe informacje dotyczące rachunkowości uzyskiwane z powyższych systemów będą udostępniane w sposób poufny krajowemu organowi regulacyjnemu i Komisji.

8. 32  Jeżeli dane państwo członkowskie nie stosowało mechanizmu finansowania świadczenia usługi powszechnej, dozwolonego na podstawie art. 7, oraz jeżeli krajowy organ regulacyjny jest przekonany, że żaden z wyznaczonych operatorów świadczących usługę powszechną w tym państwie członkowskim nie otrzymuje pomocy państwa w formie ukrytej ani żadnej innej oraz że konkurencja na rynku jest w pełni rzeczywista, krajowy organ regulacyjny może podjąć decyzję o niestosowaniu wymogów niniejszego artykułu.

9. 33  Niniejszy artykuł może jednak mieć zastosowanie do operatora świadczącego usługę powszechną wyznaczonego przed ostateczną datą pełnego otwarcia rynku do czasu wyznaczenia innego(-ych) operatora(-ów) świadczącego(-ych) usługę powszechną. Krajowy organ regulacyjny z wyprzedzeniem informuje Komisję o takiej decyzji.

10. 34  Państwa członkowskie mogą wymagać od operatorów, zobowiązanych do wniesienia składki do funduszu kompensacyjnego, aby stosowali odpowiednią rozdzielność księgową, tak aby zapewnić funkcjonowanie funduszu.

Artykuł  15

Sprawozdania finansowe wszystkich operatorów świadczących usługi powszechne będą sporządzane i przekazywane do zbadania przez niezależnego audytora oraz publikowane zgodnie z odpowiednim ustawodawstwem Wspólnoty i ustawodawstwem krajowym dotyczącym przedsiębiorstw komercyjnych.

²⁸ Art. 12:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 2002/39/WE z dnia 10 czerwca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.176.21) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 5 lipca 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 14 dyrektywy nr 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.52.3) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 27 lutego 2008 r.

²⁹ Art. 14 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. a) dyrektywy nr 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.52.3) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 27 lutego 2008 r.

³⁰ Art. 14 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. a) dyrektywy nr 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.52.3) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 27 lutego 2008 r.

³¹ Art. 14 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. a) dyrektywy nr 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.52.3) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 27 lutego 2008 r.

³² Art. 14 ust. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 15 lit. b) dyrektywy nr 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.52.3) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 27 lutego 2008 r.

³³ Art. 14 ust. 9 dodany przez art. 1 pkt 15 lit. c) dyrektywy nr 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.52.3) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 27 lutego 2008 r.

³⁴ Art. 14 ust. 10 dodany przez art. 1 pkt 15 lit. c) dyrektywy nr 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.52.3) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 27 lutego 2008 r.