Rozdział 2 - PRZEPISY OGÓLNE - Dyrektywa 91/383/EWG uzupełniająca środki mające wspierać poprawę bezpieczeństwa i zdrowia w pracy pracowników pozostających w stosunku pracy na czas określony lub w czasowym stosunku pracy

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1991.206.19

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 czerwca 2007 r.

SEKCJA  II

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  3

Dostarczanie informacji pracownikom

Bez uszczerbku dla postanowień art. 10 dyrektywy 89/391/EWG, Państwa Członkowskie podejmują wszelkie kolejne czynności w celu zapewnienia, że:

1. zanim pracownik pozostający w stosunku pracy, o którym mowa w art. 1, rozpocznie jakąkolwiek działalność, zostanie poinformowany przez korzystające z jego usług przedsiębiorstwo i/lub firmę o ryzykach, które podejmuje;

2. informacja ta:

– obejmuje w szczególności wszelkie szczególne kwalifikacje zawodowe lub umiejętności lub wymagany specjalny nadzór medyczny, zdefiniowane w ustawodawstwie krajowym,

oraz

– wyraźnie określa każde konkretne wzmożone ryzyko, zdefiniowane w ustawodawstwie krajowym, które może pociągać za sobą dana praca.

Artykuł  4

Szkolenia pracownicze

Bez uszczerbku dla postanowień art. 12 dyrektywy 89/391/EWG, Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że w przypadkach o których mowa w art. 3, każdy pracownik otrzyma wystarczające przeszkolenie, właściwe ze względu na charakter pracy, przy czym wykorzystane zostaną jego kwalifikacje i doświadczenie.

Artykuł  5

Wykorzystanie usług pracowników oraz nadzór medyczny nad pracownikami

1. Państwa Członkowskie mają prawo zabronić wykorzystania pracowników pozostających w stosunku pracy, o którym mowa w art. 1, do niektórych prac, które, zgodnie z definicją ustawodawstwa krajowego, byłyby szczególnie niebezpieczne dla ich bezpieczeństwa i zdrowia, szczególnie zaś do niektórych prac, które wymagają specjalnego nadzoru medycznego, zgodnie z definicją zawartą w ustawodawstwie krajowym.

2. Jeśli Państwa Członkowskie nie skorzystają z możliwości, o której mowa w ust. 1, wówczas, bez uszczerbku dla postanowień art. 14 dyrektywy 89/391/EWG, podejmują środki konieczne dla zapewnienia, że pracownicy pozostający w stosunku pracy, o którym mowa w art. 1, wykorzystywani do pracy wymagającej specjalnego nadzoru medycznego, będą mieli zapewniony właściwy specjalny nadzór medyczny, zgodnie z definicją ustawodawstwa krajowego.

3. Do Państw Członkowskich należy decyzja, na mocy której właściwy specjalny nadzór medyczny, o którym mowa w ust. 2, zostanie przedłużony poza czas trwania stosunku pracy danego pracownika.

Artykuł  6

Służby ochronne i prewencyjne

Państwa Członkowskie podejmują środki konieczne do zapewnienia, że pracownicy, służby lub osoby wyznaczone zgodnie z art. 7 dyrektywy 89/391/EWG do prowadzenia działalności dotyczącej ochrony przed ryzykiem zawodowym i zapobiegania jemu, są informowane o wyznaczeniu pracowników pozostających w stosunku pracy, o którym mowa w art. 1, w stopniu koniecznym do tego, aby wyznaczeni pracownicy, służby czy osoby mogli odpowiednio przeprowadzać swoje działania ochronne i prewencyjne w stosunku do wszystkich pracowników w przedsiębiorstwie i/lub firmie.