Dyrektywa 84/449/EWG dostosowująca do postępu technicznego po raz szósty dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1984.251.1

Akt jednorazowy

Wersja od: 29 grudnia 1992 r.

DYREKTYWA KOMISJI

z dnia 25 kwietnia 1984 r.

dostosowująca do postępu technicznego po raz szósty dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych

(84/449/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 19 września 1984 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych⁽¹⁾, zmienioną po raz szósty dyrektywą Rady 79/831/EWG⁽²⁾, w szczególności jej art. 19, 20 i 21,

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 79/831/EWG przewiduje, że właściwości fizyczno-chemiczne, toksyczność i ekotoksyczność substancji i preparatów są ustalane zgodnie z metodami podanymi w załączniku V;

artykuł 19 dyrektywy 79/831/EWG z dnia 18 września 1979 r. przewiduje, że załącznik V jest sporządzany z udziałem Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Technicznego; należy w odpowiedni sposób uwzględniać, w szczególności, metody uznane i zalecane przez właściwe organizacje międzynarodowe;

przepisy niniejszej dyrektywy są zgodne z opinią Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Technicznego Dyrektyw w Sprawie Usunięcia Barier Technicznych w Handlu Niebezpiecznymi Substancjami i Preparatami,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Załącznik V do dyrektywy 67/548/EWG zastępuje się Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2

Państwa Członkowskie przyjmują i publikują przed dniem 1 lipca 1985 r. środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie informują o tym Komisję. Państwa Członkowskie stosują te środki najpóźniej do dnia 1 lipca 1986 r.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 kwietnia 1984 r.

	W imieniu Komisji
	Karl-Heinz NARJES
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 196 z 16.8.1967, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 259 z 15.10.1979, str. 10.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK ¹

Załącznik do dyrektywy Komisji 92/69/EWG z dnia 31 lipca 1992 r. dostosowującej po raz siedemnasty do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych(1)

WPROWADZENIE

grafika

CZĘŚĆ A: METODY USTALANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKO-CHEMICZNYCH

A.1. Temperatura topnienia/krzepnięcia.

A.2. Temperatura wrzenia.

A.3. Gęstość względna.

A.4. Prężność pary.

A.5. Napięcie powierzchniowe.

A.6. Rozpuszczalność w wodzie.

A.8. Współczynnik podziału.

A.9. Temperatura zapłonu.

A.10. Zapalność (ciała stałe).

A.11. Zapalność (gazy).

A.12. Zapalność (w kontakcie z wodą).

A.13. Właściwości piroforyczne ciał stałych i cieczy.

A.14. Właściwości wybuchowe.

A.15. Temperatura samozapłonu (ciecze i gazy).

A.16. Względna temperatura samozapłonu dla ciał stałych.

A.17. Właściwości utleniające (ciała stałe).

grafika

CZĘŚĆ B: METODY USTALANIA TOKSYCZNOŚCI.

Ogólne wprowadzenie.

B.1. Toksyczność ostra (doustna).

B.1 bis Toksyczność ostra (doustna) - Metoda ustalonej dawki.

B.2. Toksyczność ostra (inhalacyjna).

B.3. Toksyczność ostra (dermalna).

B.4. Toksyczność ostra (drażniąca skórę).

B.5. Toksyczność ostra (drażniąca oczy).

B.6. Działanie uczulające na skórę.

B.7. Toksyczność powtarzanej (28 dni) dawki (doustna).

B.8. Toksyczność powtarzanej (28 dni) dawki (inhalacyjna).

B.9. Toksyczność powtarzanej (28 dni) dawki (dermalna).

B.10. Mutagenność (badanie cytogenetyczne in vitro u ssaków).

B.11. Mutagenność (badanie cytogenetyczne szpiku kostnego in vivo u ssaków, analiza chromosomalna).

B.12. Mutagenność (badanie mikrojądrowe).

B.13. Mutagenność (Escherichia coli - oznaczanie mutacji wstecznej).

B. 14. Mutagenność (Salmonella typhimurium - oznaczanie mutacji wstecznej).

grafika

CZĘŚĆ C: METODY USTALANIA EKOTOKSYCZNOŚCI.

C.1. Toksyczność ostra dla ryb.

C.2. Toksyczność ostra dla rozwielitki.

C.3. Badanie inhibicji glonów.

C.4. Oznaczanie biodegradowalności.

C.4-A: Rozpuszczalny węgiel organiczny (DOC) metoda "die-away".

C.4-B: Zmodyfikowane badanie przesiewowe OECD

C.4-C: Wydzielanie ditlenku węgla (CO₂)

C.4-D: Respirometria manometryczna

C.4-E: Metoda "zamkniętej butli"

C.4-F: M.I.T.I. (Ministerstwo Handlu Międzynarodowego I Przemysłu - Japonia)

Załączniki.

C.5. Degradacja - zapotrzebowanie biochemiczne na tlen.

C.6. Degradacja - zapotrzebowanie chemiczne na tlen.

C.7. Degradacja - degradacja abiotyczna: hydroliza jako funkcja pH.

grafika

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 383 z 29.12.1992, str. 113.

¹ Załącznik zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 92/69/EWG z dnia 31 lipca 1992 r. (Dz.U.UE.L.92.383.113) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.