Art. 5. - Dyrektywa 64/432/EWG w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1964.121.1977

Akt utracił moc

Wersja od: 27 maja 2015 r.

Artykuł  5

1. Bydło i trzoda chlewna objęte niniejszą dyrektywą muszą podczas transportu do miejsca przeznaczenia posiadać świadectwo zdrowia zgodne odpowiednio ze wzorem 1 lub 2 określonym w załączniku F. Świadectwo składa się z jednego arkusza lub, jeżeli wymagana jest więcej niż jedna strona, posiada taką formę, aby wszystkie strony stanowiły integralną część niepodzielnej całości oraz powinno być opatrzone numerem porządkowym. Świadectwo wystawia się w dniu przeprowadzania inspekcji sanitarnej, przynajmniej w jednym z języków urzędowych kraju przeznaczenia. Świadectwo jest ważne przez 10 dni od daty badania stanu zdrowia.

2. Inspekcja sanitarna w celu wydania świadectwa zdrowia (włącznie z dodatkowymi gwarancjami) przesyłce zwierząt może zostać wykonana w gospodarstwie pochodzenia lub w punkcie gromadzenia. W tym celu, właściwy organ zobowiązany jest zapewnić, aby świadectwo zdrowia zostało wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii, po przeprowadzeniu badań, wizytacji i kontroli przewidzianych w niniejszej dyrektywie.

Jednakże w przypadku:

a) zwierząt pochodzących z zatwierdzonych punktów gromadzenia, świadectwo jest:

– wystawione na podstawie urzędowego dokumentu zawierającego niezbędne informacje, wypełnionego przez urzędowego lekarza weterynarii w odniesieniu do danego gospodarstwa pochodzenia, lub

– sporządzone w formie świadectwa zgodnego odpowiednio ze wzorem 1 lub 2 w załączniku F, z sekcjami A i B, odpowiednio wypełnionego i potwierdzonego przez urzędowego lekarza weterynarii w odniesieniu do danego gospodarstwa pochodzenia;

b) zwierząt pochodzących z zatwierdzonego gospodarstwa należącego do sieci nadzoru przewidzianej w art. 14, świadectwo jest:

– wystawione na podstawie urzędowego dokumentu zawierającego potrzebne informacje, wypełnionego przez zatwierdzonego lekarza weterynarii w odniesieniu do danego gospodarstwa pochodzenia, lub

– sporządzone w formie świadectwa zgodnego odpowiednio ze wzorem 1 lub 2 w załączniku F, z sekcjami A i B, odpowiednio wypełnionego i potwierdzonego przez zatwierdzonego lekarza weterynarii w odniesieniu do danego gospodarstwa pochodzenia.

W tym celu, urzędowy lekarz weterynarii zapewni, w stosownych przypadkach, spełnienie dodatkowych gwarancji przewidzianych w prawodawstwie wspólnotowym.

3. Urzędowy lekarz weterynarii punktu gromadzenia zobowiązany jest przeprowadzać niezbędne kontrole zwierząt przybywających do punktu.

4. Urzędowy lekarz weterynarii, wypełniając sekcję C świadectwa zgodnie ze wzorem 1 lub 2 odpowiednio określonym w załączniku F, zobowiązany jest zapewnić, aby zmiana miejsca przebywania zwierząt została zarejestrowana w systemie Animo w dniu wystawienia świadectwa.

5. Zwierzęta objęte niniejszą dyrektywą, przed wysłaniem ich do docelowego Państwa Członkowskiego, mogą przejść przez punkt gromadzenia położony w innym Państwie Członkowskim. W tym przypadku, świadectwo zgodne odpowiednio ze wzorem 1 lub 2 w załączniku F (wraz z sekcją C) musi zostać wypełnione przez urzędowego lekarza weterynarii Państwa Członkowskiego, z którego zwierzęta pochodzą. Urzędowy lekarz weterynarii, odpowiedzialny za przejściowy punkt gromadzenia, zobowiązany jest przedstawić świadectwo docelowemu Państwu Członkowskiemu, poprzez wypełnienie drugiego świadectwa, zgodnie z załącznikiem F, podając w nim numer porządkowy oryginału i dołączając je do świadectwa oryginalnego lub do jego uwierzytelnionej kopii. W tym przypadku, łączna ważność świadectw nie powinna przekraczać terminu przewidzianego w ust. 1.