Art. 11. - Dyrektywa 64/432/EWG w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1964.121.1977

Akt utracił moc

Wersja od: 27 maja 2015 r.

Artykuł  11

1. Państwa Członkowskie zapewnia, aby punkty gromadzenia spełniały przynajmniej następujące warunki, w celu zatwierdzenia przez właściwy organ. Muszą one:

a) pozostawać pod kontrolą urzędowego lekarza weterynarii, który w szczególności upewnia się, czy zachowana jest zgodność z przepisami art. 4 ust. 1 i 2;

b) znajdować się na obszarze nieobjętym zakazami lub ograniczeniami, zgodnie z odpowiednim prawodawstwem wspólnotowym i/lub ustawodawstwem krajowym;

c) podlegać oczyszczeniu i dezynfekcji przed użyciem, zgodnie z wymogami urzędowego lekarza weterynarii;

d) przy uwzględnieniu liczby zwierząt, jaka może przebywać w danym punkcie gromadzenia, muszą one być wyposażone w:

– budynek, przeznaczony wyłącznie do tego celu, gdy jest wykorzystywany jako punkt gromadzenia,

– odpowiednie obiekty i urządzenia do załadunku, wyładunku i odpowiednie pomieszczenia o właściwym standardzie dla zwierząt, do ich pojenia i karmienia, i do niezbędnego oporządzania; obiekty te muszą być łatwe do czyszczenia i dezynfekcji,

– odpowiednie obiekty do prowadzenia inspekcji,

– odpowiednie obiekty do celów izolowania,

– odpowiednie urządzenia do czyszczenia i dezynfekowania pomieszczeń i ciężarówek,

– odpowiednie obszary składowania paszy, ściółki i obornika,

– odpowiedni system odprowadzania ścieków,

– biuro dla urzędowego lekarza weterynarii;

e) przyjmować jedynie zwierzęta zidentyfikowane, pochodzące ze stad oficjalnie uznanych za wolne od gruźlicy, brucelozy i białaczki, albo dokonywać uboju zwierząt spełniających warunki wymienione w niniejszej dyrektywie, w szczególności w art. 6 ust. 3. W tym celu, właściciel lub osoba kierująca punktem, przyjmując zwierzęta upewnia się, czy zostały one właściwie zidentyfikowane i czy towarzyszą im dokumenty potwierdzające ich stan zdrowia lub świadectwa odpowiednie dla danych gatunków i kategorii;

ee) 16  zgodnie z przepisami dyrektywy 98/58/WE i rozporządzenia (WE) nr 1/2005 ¹⁷  mającymi do nich zastosowanie;

f) być poddawane regularnym inspekcjom, których celem jest upewnienie się, czy nadal spełniane są wymogi niezbędne do zatwierdzenia.

2. Od właściciela lub osoby kierującej punktem gromadzenia wymaga się, aby na podstawie dokumentów towarzyszących zwierzętom, bądź numerów lub znaków identyfikacyjnych zwierząt, wpisywali do rejestru lub bazy danych i przechowywali przez okres przynajmniej trzech lat następujące informacje:

– nazwisko właściciela, pochodzenie, datę przyjęcia i opuszczenia, numer i identyfikację bydła lub numer rejestracyjny gospodarstwa pochodzenia, albo stada pochodzenia trzody chlewnej przyjętej do punktu oraz proponowane miejsce przeznaczenia;

– numer rejestracyjny przewoźnika i numer rejestracyjny samochodu ciężarowego dostarczającego zwierzęta do punktu lub odbierającego je z punktu.

3. 18  Właściwy organ nadaje numer zatwierdzenia każdemu zatwierdzonemu miejscu gromadzenia zwierząt. Zakres zatwierdzenia dla miejsc gromadzenia może być ograniczony do określonych gatunków lub do zwierząt hodowlanych i użytkowych lub do zwierząt rzeźnych.

Właściwy organ sporządza i aktualizuje wykaz zatwierdzonych miejsc gromadzenia zwierząt oraz numerów zatwierdzenia tych miejsc i udostępnia go innym państwom członkowskim oraz opinii publicznej.

4. 19  Właściwe władze mogą zawiesić lub wycofać zgodę w przypadku niezgodności z tym artykułem lub innymi odpowiednimi przepisami niniejszej dyrektywy lub rozporządzenia (WE) nr 1/2005, bądź innego prawodawstwa weterynaryjnego Wspólnoty wymienionego w rozdziale I załącznika A do dyrektywy 90/425/EWG ²⁰ .

Zgoda może zostać przywrócona jeśli właściwe władze są usatysfakcjonowane ze spełniania przez punkt gromadzenia odpowiednich przepisów, o których mowa w niniejszym ustępie.

5. Właściwy organ zobowiązany jest zapewnić, aby działające punkty gromadzenia posiadały wystarczającą ilość urzędowych lekarzy weterynarii do wykonywania wszystkich obowiązków.

6. Szczegółowe zasady jednolitego stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17.

¹⁶ Art. 11 ust. 1 lit. ee) dodana przez art. 34 pkt 1 lit. a) rozporządzenia nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającego dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz.U.UE.L.05.3.1) z dniem 5 stycznia 2007 r.

¹⁷ Dz.U. L 3 z 5 stycznia 2005.

¹⁸ Art. 11 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 2008/73/WE z dnia 15 lipca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.219.40) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2010 r.

¹⁹ Art. 11 ust. 4 zmieniony przez art. 34 pkt 1 lit. b) rozporządzenia nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającego dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz.U.UE.L.05.3.1) z dniem 5 stycznia 2007 r.

²⁰ Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29.