Art. 5. - Obowiązek naprawy - Dyrektywa 2024/1799 w sprawie wspólnych zasad promujących naprawę towarów oraz zmiany rozporządzenia (UE) 2017/2394 oraz dyrektyw (UE) 2019/771 i (UE) 2020/1828Tekst mający znaczenie dla EOG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1799

Akt obowiązujący
Wersja od: 10 lipca 2024 r.
Artykuł  5

Obowiązek naprawy

1. 
Państwa członkowskie zapewniają, aby na wniosek konsumenta producent naprawiał towary, w odniesieniu do których w aktach prawnych Unii wymienionych w załączniku II określono wymogi dotyczące możliwości naprawy, w zakresie określonym w tych wymogach. Producent nie jest zobowiązany do naprawienia takich towarów, w przypadku gdy ich naprawa jest niemożliwa. Aby spełnić spoczywający na nim obowiązek naprawy, producent może zlecić jej wykonanie podwykonawcy.
2. 
Naprawa, o której mowa w ust. 1, odbywa się zgodnie z następującymi warunkami:
a)
wykonuje się ją nieodpłatnie lub za rozsądną cenę;
b)
naprawę wykonuje się w rozsądnym terminie od momentu, w którym producent wszedł w fizyczne posiadanie towaru lub otrzymał towar od konsumenta, lub od momentu, w którym konsument zapewnił producentowi dostęp do towaru;
c)
na czas naprawy producent może nieodpłatnie lub za rozsądną opłatą użyczyć konsumentowi towaru zamiennego; oraz
d)
w przypadku gdy naprawa jest niemożliwa, producent może zaoferować konsumentowi towar odnowiony.
3. 
W przypadku gdy producent, na którym na podstawie ust. 1 spoczywa obowiązek naprawy, ma siedzibę poza Unią obowiązek producenta realizowany jest przez jego upoważnionego przedstawiciela w Unii. W przypadku gdy producent nie ma upoważnionego przedstawiciela w Unii obowiązek producenta realizowany jest przez importera danego towaru. W przypadku braku importera obowiązek producenta realizowany jest przez dystrybutora danego towaru. Aby spełnić spoczywający na nich obowiązek naprawy, upoważniony przedstawiciel, importer i dystrybutor mogą zlecić jej wykonanie podwykonawcy.
4. 
Producenci, którzy udostępniają części zamienne i narzędzia w odniesieniu do towarów objętych aktami prawnymi Unii wymienionymi w załączniku II, oferują te części zamienne i narzędzia w rozsądnej cenie, która nie zniechęca do naprawy.
5. 
Producenci lub, w stosownych przypadkach, upoważnieni przedstawiciele, importerzy lub dystrybutorzy, na których spoczywa obowiązek naprawy na podstawie niniejszego artykułu, zapewniają konsumentom dostęp, za pośrednictwem ogólnodostępnej strony internetowej, do informacji na temat orientacyjnych cen opłat pobieranych za typową naprawę towarów objętych aktami prawnymi Unii wymienionymi w załączniku II.
6. 
Producenci nie mogą stosować żadnych postanowień umownych, sprzętu ani technik oprogramowania, które utrudniają naprawę towarów objętych aktami prawnymi Unii wymienionymi w załączniku II, chyba że jest to poparte uzasadnionymi i obiektywnymi czynnikami, w tym ochroną praw własności intelektualnej na podstawie prawa Unii i prawa krajowego. Producenci nie utrudniają w szczególności wykorzystywania przez niezależne podmioty zajmujące się naprawą oryginalnych lub używanych części zamiennych, kompatybilnych części zamiennych i części zamiennych pozyskanych metodą druku 3D, gdy są one zgodne z wymogami wynikającymi z prawa Unii lub prawa krajowego, takimi jak wymogi dotyczące bezpieczeństwa produktu, lub zgodne z prawem własności intelektualnej. Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla szczególnych wymogów aktów prawnych Unii wymienionych w załączniku II i bez uszczerbku dla prawa Unii i prawa krajowego przewidującego ochronę praw własności intelektualnej.
7. 
Producenci nie mogą odmówić naprawy towarów objętych aktami prawnymi Unii wymienionymi w załączniku II wyłącznie z tego powodu, że poprzednia naprawa została wykonana przez inne podmioty zajmujące się naprawą lub przez inne osoby.
8. 
Bez uszczerbku dla obowiązku naprawy wynikającego z niniejszego artykułu konsumenci mogą zwrócić się o naprawę do dowolnego wybranego przez siebie podmiotu zajmującego się naprawą.
9. 
Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 20 w celu wprowadzania zmian w załączniku II poprzez aktualizowanie - w świetle zmian regulacyjnych - wykazu aktów prawnych Unii określających wymogi dotyczące możliwości naprawy. Komisja przyjmuje takie akty delegowane bez zbędnej zwłoki po opublikowaniu odpowiedniego aktu prawnego Unii i nie później niż 12 miesięcy po takiej publikacji.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.