Art. 7. - Ocena ryzyka na poziomie Unii - Dyrektywa 2024/1640 w sprawie mechanizmów, które państwa członkowskie powinny wprowadzić w celu zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca dyrektywę (UE) 2019/1937 oraz zmieniająca i uchylająca dyrektywę (UE) 2015/849Tekst mający znaczenie dla EOG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1640

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

Artykuł  7

Ocena ryzyka na poziomie Unii

1. Komisja przeprowadza ocenę ryzyk prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, a także niewykonania ukierunkowanych sankcji finansowych i uchylania się od nich, które to ryzyka mają wpływ na rynek wewnętrzny i są związane z działalnością transgraniczną.

2. Do dnia 10 lipca 2028 r. Komisja sporządzi sprawozdanie identyfikujące, analizujące i oceniające te ryzyka na poziomie Unii. Następnie Komisja uaktualnia to sprawozdanie co 4 lata. W stosownych przypadkach Komisja może częściej aktualizować części sprawozdania.

Jeżeli podczas aktualizacji sprawozdania Komisja zidentyfikuje nowe ryzyka, może zalecić państwom członkowskim rozważenie aktualizacji ich krajowych ocen ryzyka lub przeprowadzenie sektorowych ocen ryzyka zgodnie z art. 8 w celu oceny tych ryzyk.

Sprawozdanie, o którym mowa w akapicie pierwszym, podaje się do wiadomości publicznej, z wyjątkiem tych części, które zawierają informacje niejawne.

3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje co najmniej:

a) obszary i sektory rynku wewnętrznego narażone na ryzyka prania pieniędzy i finansowania terroryzmu;

b) charakter i poziom ryzyk związanych z każdym obszarem i sektorem;

c) najpowszechniejsze metody wykorzystywane do prania nielegalnych dochodów, w tym - gdy informacje na ten temat są dostępne - metody wykorzystywane zwłaszcza w przypadku transakcji realizowanych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi, niezależnie od identyfikacji państwa trzeciego zgodnie z rozdziałem III sekcja 2 rozporządzenia (UE) 2024/1624;

d) ocenę ryzyk prania pieniędzy i finansowania terroryzmu związanych z osobami prawnymi i porozumieniami prawnymi, w tym narażenia na ryzyka, których źródłem są zagraniczne osoby prawne i zagraniczne porozumienia prawne;

e) ryzyka niewykonania ukierunkowanych sankcji finansowych i uchylania się od nich.

4. Komisja kieruje do państw członkowskich zalecenia w sprawie środków odpowiednich do celów zajęcia się zidentyfikowanymi ryzykami. W przypadku gdy państwa członkowskie zdecydują o niestosowaniu któregokolwiek z zaleceń w swoich krajowych systemach przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, powiadamiają o tym Komisję i przedstawiają szczegółowe uzasadnienie swojej decyzji.

5. Do dnia 10 lipca 2030 r., a następnie co 2 lata AMLA - zgodnie z art. 55 rozporządzenia 2024/1620 - wyda skierowaną do Komisji opinię w sprawie mających wpływ na Unię ryzyk prania pieniędzy i finansowania terroryzmu. AMLA może częściej wydawać opinie lub aktualizacje swoich wcześniejszych opinii, jeżeli uzna to za stosowne. Opinie wydane przez AMLA podaje się do wiadomości publicznej, z wyjątkiem tych części, które zawierają informacje niejawne.

6. Przy przeprowadzaniu oceny, o której mowa w ust. 1, Komisja organizuje prace na poziomie Unii i uwzględnia opinie, o których mowa w ust. 5, oraz włącza w prace ekspertów państw członkowskich w dziedzinie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, przedstawicieli krajowych organów nadzorczym i FIU, AMLA, a także innych organów na poziomie Unii oraz, w stosownych przypadkach, innych odpowiednich zainteresowanych stron.

7. W ciągu 2 lat od przyjęcia sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, a następnie co cztery lata Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat działań podjętych na podstawie ustaleń zawartych w tym sprawozdaniu.