Art. 34. - Zgoda na dalsze przekazywanie informacji wymienianych między FIU - Dyrektywa 2024/1640 w sprawie mechanizmów, które państwa członkowskie powinny wprowadzić w celu zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca dyrektywę (UE) 2019/1937 oraz zmieniająca i uchylająca dyrektywę (UE) 2015/849Tekst mający znaczenie dla EOG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1640

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

Artykuł  34

Zgoda na dalsze przekazywanie informacji wymienianych między FIU

1. Państwa członkowskie zapewniają, by informacje wymieniane na podstawie art. 29, 31 i 32 były wykorzystywane wyłącznie do celów, dla których się o nie zwrócono lub dla których je przekazano, oraz by wszelkie przypadki, gdy FIU otrzymująca informacje przekazuje te informacje dowolnemu innemu organowi, agencji lub departamentowi, lub wszelkie przypadki wykorzystania tych informacji do celów innych niż cele pierwotnie zatwierdzone, podlegały uzyskaniu uprzedniej zgody FIU przekazującej dane informacje.

Wymogi akapitu pierwszego niniejszego ustępu nie mają zastosowania, jeżeli FIU przekazuje zgłoszenie dokonywane przez podmiot zobowiązany zgodnie z art. 69 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2024/1624, które dotyczy innego państwa członkowskiego, w którym dany podmiot zobowiązany prowadzi działalność w ramach swobody świadczenia usług, i które nie ma żadnego związku z państwem członkowskim FIU przekazującej informacje.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby FIU, do której skierowano wniosek, jak najszybciej i w jak najszerszym możliwym zakresie udzieliła uprzedniej zgody na przekazanie informacji właściwym organom, niezależnie od rodzaju przestępstw źródłowych oraz bez względu na fakt, czy przestępstwo źródłowe zostało zidentyfikowane czy nie. FIU, do której skierowano wniosek, nie może odmówić zgody na takie przekazanie informacji, chyba że wykraczałoby to poza zakres zastosowania jej przepisów w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu lub mogło zaszkodzić postępowaniu przygotowawczemu, lub w inny sposób było niezgodne z podstawowymi zasadami prawa krajowego danego państwa członkowskiego. Wszelka odmowa udzielenia zgody musi być należycie wyjaśniona. Przypadki, w których FIU mogą odmówić udzielenia zgody, muszą być sprecyzowane w sposób zapobiegający niewłaściwemu wykorzystaniu i nadmiernym ograniczeniom w przekazywaniu informacji właściwym organom.

3. Do dnia 10 lipca 2028 r. państwa członkowskie powiadomią Komisję o wyjątkowych okolicznościach, w których przekazanie informacji byłoby niezgodne z podstawowymi zasadami prawa krajowego, o czym mowa w ust. 2. Państwa członkowskie aktualizują takie powiadomienia, w przypadku gdy wyjątkowe okoliczności określone na poziomie krajowym ulegną zmianie.

Komisja publikuje skonsolidowany wykaz powiadomień, o których mowa w akapicie pierwszym.

4. Do dnia 10 lipca 2029 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające, czy wyjątkowe okoliczności zgłoszone zgodnie z ust. 3 są uzasadnione.