Sekcja 2 - Współpraca z innymi organami i wymiana informacji poufnych - Dyrektywa 2024/1640 w sprawie mechanizmów, które państwa członkowskie powinny wprowadzić w celu zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca dyrektywę (UE) 2019/1937 oraz zmieniająca i uchylająca dyrektywę (UE) 2015/849Tekst mający znaczenie dla EOG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1640

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

SEKCJA  2

Współpraca z innymi organami i wymiana informacji poufnych

Artykuł  64

Współpraca w odniesieniu do instytucji kredytowych lub instytucji finansowych

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór finansowy, FIU i organy właściwe w zakresie nadzoru nad instytucjami kredytowymi lub instytucjami finansowymi na mocy innych aktów prawnych Unii ściśle współpracowały ze sobą w granicach swoich odnośnych kompetencji i przekazywały sobie nawzajem informacje istotne z punktu widzenia wykonywania przez nie odnośnych zadań. Taka współpraca i wymiana informacji nie mogą kolidować z toczącym się śledztwem, analizą FIU, dochodzeniem lub postępowaniem prowadzonym zgodnie z prawem karnym lub administracyjnym państwa członkowskiego, w którym znajduje się podmiot sprawujący nadzór finansowy lub organ, któremu na mocy innych aktów prawnych powierzono kompetencje w zakresie nadzoru nad instytucjami kredytowymi lub instytucjami finansowymi, ani nie mogą wpływać na wymogi zachowania tajemnicy zawodowej przewidziane w art. 67 ust. 1.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku stwierdzenia przez podmioty sprawujące nadzór finansowy niedociągnięć w funkcjonującym w instytucji kredytowej systemie kontroli wewnętrznej w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu oraz w stosowaniu przez nią wymogów rozporządzenia (UE) 2024/1624, które to niedociągnięcia znacząco zwiększają ryzyka, na które instytucja jest lub może być narażona, podmiot sprawujący nadzór finansowy niezwłocznie powiadamiał Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB) oraz organ lub inny podmiot sprawujący nadzór nad instytucją kredytową zgodnie z dyrektywą 2013/36/UE, w tym EBC działający zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1024/2013.

W przypadku potencjalnego zwiększonego ryzyka podmioty sprawujące nadzór finansowy muszą być w stanie współpracować i dzielić się informacjami z organami sprawującymi nadzór nad instytucją zgodnie z dyrektywą 2013/36/UE i sporządzić wspólną ocenę, o której podmiot sprawujący nadzór, który pierwszy wysłał powiadomienie, powiadamia EUNB. AMLA jest informowany o wszelkich takich powiadomieniach.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku gdy podmioty sprawujące nadzór finansowy stwierdzą, że instytucja kredytowa odmówiła ustanowienia stosunków gospodarczych lub postanowiła je zerwać, ale środki należytej staranności wobec klienta udokumentowane na podstawie art. 21 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2024/1624 nie uzasadniały takiej odmowy, informowały o tym organ odpowiedzialny za zapewnienie przestrzegania przez tę instytucję kredytową dyrektyw 2014/92/UE lub (UE) 2015/2366.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór finansowy współpracowały z organami ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z definicją w art. 2 ust. 1 pkt 18 dyrektywy 2014/59/UE lub z wyznaczonymi organami zgodnie z definicją w art. 2 ust. 1 pkt 18 dyrektywy 2014/49/UE.

Podmioty sprawujące nadzór finansowy informują organy, o których mowa w akapicie pierwszym, w przypadku gdy podczas wykonywania swojej działalności nadzorczej stwierdzą - z powodów związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu - którąkolwiek z następujących sytuacji:

a) zwiększone prawdopodobieństwo niedostępności depozytów;

b) ryzyko uznania instytucji kredytowej lub instytucji finansowej za będącą na progu upadłości lub zagrożoną upadłością zgodnie z art. 32 ust. 4 dyrektywy 2014/59/UE.

Na wniosek organów, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, w przypadku gdy istnieje zwiększone prawdopodobieństwo niedostępności depozytów lub ryzyko uznania instytucji kredytowej lub instytucji finansowej za będącą na progu upadłości lub zagrożoną upadłością zgodnie z art. 32 ust. 4 dyrektywy 2014/59/UE, podmioty sprawujące nadzór finansowy informują te organy o wszelkich transakcjach, rachunkach lub stosunkach gospodarczych zarządzanych przez tę instytucję kredytową lub instytucję finansową zawieszonych przez FIU na podstawie art. 24.

5. Podmioty sprawujące nadzór finansowy co roku przedkładają AMLA sprawozdania ze współpracy z innymi organami na podstawie niniejszego artykułu, w tym na temat zaangażowania FIU w tę współpracę.

6. Do dnia 10 lipca 2029 r. AMLA w porozumieniu z EUNB wyda wytyczne w sprawie współpracy między podmiotami sprawującymi nadzór finansowy a organami, o których mowa w ust. 2, 3 i 4, w tym w sprawie stopnia zaangażowania FIU w taką współpracę.

Artykuł  65

Współpraca w odniesieniu do biegłych rewidentów

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór odpowiedzialne za nadzór nad biegłymi rewidentami oraz, w stosownych przypadkach, organy publiczne dozorujące organy samorządu zawodowego na podstawie rozdziału IV niniejszej dyrektywy, ich FIU oraz organy publiczne właściwe w zakresie nadzoru nad biegłymi rewidentami i firmami audytorskimi na podstawie art. 32 dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁴⁵  oraz art. 20 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 537/2014 ⁴⁶  ściśle współpracowały ze sobą w ramach swoich odnośnych kompetencji i przekazywały sobie nawzajem informacje istotne dla wykonywania swoich odnośnych zadań.

Informacje poufne wymieniane na podstawie niniejszego artykułu są wykorzystywane przez organy, o których mowa w akapicie pierwszym, wyłącznie do wykonywania przez nie funkcji objętych zakresem niniejszej dyrektywy lub innych aktów prawnych Unii, o których mowa w akapicie pierwszym, oraz w kontekście postępowań administracyjnych lub sądowych konkretnie związanych z wykonywaniem tych funkcji.

2. Państwa członkowskie mogą zakazać współpracy organom, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdyby taka współpraca, w tym wymiana informacji, wywierała wpływ na toczące się śledztwo, analizę FIU, dochodzenie lub postępowanie prowadzone zgodnie z prawem karnym lub administracyjnym państwa członkowskiego, w którym organy te się znajdują.

Artykuł  66

Współpraca z organami odpowiedzialnymi za wykonanie ukierunkowanych sankcji finansowych

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sprawujące nadzór, ich FIU oraz organy odpowiedzialne za wykonanie ukierunkowanych sankcji finansowych ściśle współpracowały ze sobą w ramach swoich odnośnych kompetencji i przekazywały sobie nawzajem informacje istotne dla wykonywania swoich odnośnych zadań.

Informacje poufne wymieniane na podstawie niniejszego artykułu są wykorzystywane przez organy, o których mowa w akapicie pierwszym, wyłącznie do wykonywania przez nie funkcji objętych zakresem niniejszej dyrektywy lub innych aktów prawnych Unii oraz w kontekście postępowań administracyjnych lub sądowych konkretnie związanych z wykonywaniem tych funkcji.

2. Państwa członkowskie mogą zakazać współpracy organom, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdyby taka współpraca, w tym wymiana informacji, wywierała wpływ na toczące się śledztwo, dochodzenie lub postępowanie prowadzone zgodnie z prawem karnym lub administracyjnym państwa członkowskiego, w którym organy te się znajdują.

Artykuł  67

Wymogi zachowania tajemnicy zawodowej

1. Państwa członkowskie wymagają, aby wszystkie osoby, które pracują lub pracowały dla podmiotów sprawujących nadzór i organów publicznych, o których mowa w art. 52, oraz biegli rewidenci lub eksperci działający w imieniu tych podmiotów sprawujących nadzór lub organów publicznych byli zobowiązani do zachowania tajemnicy zawodowej.

Bez uszczerbku dla przypadków objętych postępowaniami przygotowawczymi oraz wnoszeniem i popieraniem oskarżeń na mocy prawa Unii i prawa krajowego oraz informacji przekazanych do FIU na podstawie art. 42 i 43 poufne informacje uzyskiwane przez osoby, o których mowa w akapicie pierwszym, w trakcie pełnienia przez nie obowiązków na podstawie niniejszej dyrektywy mogą być ujawniane tylko w postaci skróconej lub zbiorczej, w taki sposób, aby nie było można zidentyfikować poszczególnych podmiotów zobowiązanych.

2. Ust. 1 niniejszego artykułu nie uniemożliwia wymiany informacji między:

a) podmiotami sprawującymi nadzór, zarówno w danym państwie członkowskim, jak i w różnych państwach członkowskich, w tym AMLA, gdy działa jako podmiot sprawujący nadzór lub organami publicznymi, o których mowa w art. 52 niniejszej dyrektywy;

b) podmiotami sprawującymi nadzór oraz organami publicznymi, o których mowa w art. 52 niniejszej dyrektywy, i FIU;

c) podmiotami sprawującymi nadzór oraz organami publicznymi, o których mowa w art. 52 niniejszej dyrektywy, i właściwymi organami, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 44 lit. c) i d) rozporządzenia (UE) 2024/1624;

d) podmiotami sprawującymi nadzór finansowy i organami odpowiedzialnymi za nadzór nad instytucjami kredytowymi i instytucjami finansowymi zgodnie z innymi aktami prawnymi Unii dotyczącymi nadzoru nad instytucjami kredytowymi i instytucjami finansowymi, w tym EBC działającym zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1024/2013, zarówno w danym państwie członkowskim, jak i w różnych państwach członkowskich.

Do celów akapitu pierwszego lit. c) niniejszego ustępu wymiana informacji podlega wymogom zachowania tajemnicy zawodowej określonym w ust. 1.

3. Każdy organ lub organ samorządu zawodowego, które otrzymują informacje poufne na podstawie ust. 2, wykorzystują te informacje wyłącznie:

a) do wykonywania obowiązków spoczywających na nich na mocy niniejszej dyrektywy lub innych aktów prawnych Unii w dziedzinie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, w dziedzinie regulacji ostrożnościowej oraz nadzoru nad instytucjami kredytowymi i instytucjami finansowymi, w tym nakładania kar;

b) w postępowaniu wszczętym w wyniku odwołania od decyzji organu lub organu samorządu zawodowego, w tym w postępowaniu sądowym;

c) w postępowaniu sądowym wszczętym na podstawie przepisów szczególnych prawa Unii przyjętych w dziedzinie objętej zakresem stosowania niniejszej dyrektywy lub w dziedzinie regulacji ostrożnościowej i nadzoru nad instytucjami kredytowymi i instytucjami finansowymi.

Artykuł  68

Wymiana informacji między podmiotami sprawującymi nadzór i z innymi organami

1. Z wyjątkiem przypadków objętych art. 70 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2024/1624 państwa członkowskie zezwalają na wymianę informacji między:

a) podmiotami sprawującymi nadzór i organami publicznymi dozorującymi organy samorządu zawodowego na podstawie rozdziału IV niniejszej dyrektywy, zarówno w tym samym państwie członkowskim, jak i w różnych państwach członkowskich;

b) podmiotami sprawującymi nadzór i organami odpowiedzialnymi z mocy prawa za nadzór nad rynkami finansowymi w ramach wykonywania ich odpowiednich funkcji nadzorczych;

c) podmiotami sprawującymi nadzór odpowiedzialnymi za nadzór nad biegłymi rewidentami i, w stosownych przypadkach, organami publicznymi dozorującymi organy samorządu zawodowego na podstawie rozdziału IV niniejszej dyrektywy oraz organami publicznymi właściwymi w zakresie nadzoru nad biegłymi rewidentami i firmami audytorskimi zgodnie z art. 32 dyrektywy 2006/43/WE i art. 20 rozporządzenia (UE) nr 537/2014, w tym organami w różnych państwach członkowskich.

Wymogi zachowania tajemnicy zawodowej ustanowione w art. 67 ust. 1 i 3 nie stanowią przeszkody dla wymiany informacji, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

Informacje poufne wymieniane na podstawie niniejszego ustępu są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania przez dane organy swoich obowiązków oraz w kontekście postępowań administracyjnych lub sądowych konkretnie związanych z wykonywaniem tych funkcji. Otrzymane informacje są w każdym przypadku objęte wymogami zachowania tajemnicy zawodowej co najmniej równoważnymi wymogom, o których mowa w art. 67 ust. 1.

2. Państwa członkowskie mogą zezwolić na ujawnianie niektórych informacji innym organom krajowym, które są odpowiedzialne z mocy prawa za nadzór nad rynkami finansowymi lub którym powierzono obowiązki w dziedzinie zwalczania prania pieniędzy, jego przestępstw źródłowych lub finansowania terroryzmu lub prowadzenia dochodzeń w tych sprawach. Wymogi zachowania tajemnicy zawodowej ustanowione w art. 67 ust. 1 i 3 nie stanowią przeszkody dla takiego ujawnienia.

Informacje poufne wymieniane na podstawie niniejszego ustępu mogą być jednak wykorzystywane wyłącznie do wykonywania przez zainteresowane organy zadań przewidzianych prawem. Osoby mające dostęp do takich informacji muszą być objęte wymogami zachowania tajemnicy zawodowej co najmniej równoważnymi wymogom, o których mowa w art. 67 ust. 1.

3. Państwa członkowskie mogą zezwolić na ujawnianie niektórych informacji dotyczących nadzoru nad podmiotami zobowiązanymi pod kątem zgodności z rozporządzeniem (UE) 2024/1624 parlamentarnym komisjom śledczym, trybunałom obrachunkowym oraz innym podmiotom odpowiedzialnym za prowadzenie dochodzeń w danym państwie członkowskim na następujących warunkach:

a) podmioty te posiadają dokładnie określone uprawnienia na mocy prawa krajowego w zakresie prowadzenia dochodzeń lub kontroli dotyczących działań podmiotów sprawujących nadzór lub organów odpowiedzialnych za przepisy regulujące taki nadzór;

b) informacje te są bezwzględnie konieczne do realizacji uprawnień, o których mowa w lit. a);

c) osoby posiadające dostęp do informacji podlegają na mocy prawa krajowego wymogom zachowania tajemnicy zawodowej co najmniej równoważnym wymogom, o których mowa w ust. 1;

d) w przypadku gdy informacje pochodzą z innego państwa członkowskiego, nie mogą być ujawniane bez wyraźnej zgody podmiotów sprawujących nadzór, który je ujawnił, a ujawnienie może nastąpić wyłącznie do celów, na które podmiot ten udzielił zgody.

Państwa członkowskie mogą również zezwolić na ujawnienie informacji zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu tymczasowym komisjom śledczym ustanowionym przez Parlament Europejski zgodnie z art. 226 TFUE i art. 2 decyzji 95/167/WE, Euratom, EWWiS Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji ⁴⁷ , w przypadku gdy takie ujawnienie jest niezbędne do wykonania działań przez te komisje.

⁴⁵ Dyrektywa 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylająca dyrektywę Rady 84/253/EWG (Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 87).

⁴⁶ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 537/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie szczegółowych wymogów dotyczących ustawowych badań sprawozdań finansowych jednostek interesu publicznego, uchylające decyzję Komisji 2005/909/WE (Dz.U. L 158 z 27.5.2014, s. 77).

⁴⁷ Decyzja 95/167/WE, Euratom, EWWiS Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 19 kwietnia 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonywania przez Parlament Europejski uprawnień śledczych (Dz.U. L 113 z 19.5.1995, s. 1).