Art. 29. - Usługi energetyczne - Dyrektywa 2023/1791 w sprawie efektywności energetycznej oraz zmieniająca rozporządzenie (UE) 2023/955 (wersja przekształcona)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2023.231.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 20 września 2023 r. do: 4 sierpnia 2026 r.

Artykuł  29

Usługi energetyczne

1. Państwa członkowskie wspierają rynek usług energetycznych oraz dostęp MŚP do tego rynku poprzez rozpowszechnianie jasnych i łatwo dostępnych informacji na temat:

a) dostępnych umów na usługi energetyczne oraz klauzul, które należy uwzględnić w takich umowach, aby zagwarantować oszczędności energii i prawa odbiorców końcowych;

b) instrumentów finansowych, zachęt, dotacji, funduszy odnawialnych, gwarancji, systemów zabezpieczenia i kredytów na wspieranie projektów w zakresie usług związanych z efektywnością energetyczną;

c) dostępnych dostawców usług energetycznych, takich jak przedsiębiorstwa usług energetycznych, którzy posiadają kwalifikacje lub certyfikaty, oraz ich kwalifikacji lub certyfikatów zgodnych z art. 28;

d) dostępnych metod monitorowania i weryfikacji oraz systemów kontroli jakości.

2. Państwa członkowskie tworzą warunki do rozwoju znaków jakości, m.in. przez organizacje branżowe, w stosownych przypadkach w oparciu o normy europejskie lub międzynarodowe.

3. Państwa członkowskie publicznie udostępniają i regularnie aktualizują wykaz dostępnych dostawców usług energetycznych, którzy są wykwalifikowani lub certyfikowani, oraz ich kwalifikacji lub certyfikatów zgodnie z art. 28 lub udostępniają interfejs, w którym dostawcy usług energetycznych mogą przedstawiać te informacje.

4. Państwa członkowskie propagują i zapewniają, tam gdzie jest to technicznie i ekonomicznie wykonalne, stosowanie umów o poprawę efektywności energetycznej do renowacji dużych budynków będących własnością instytucji publicznych. W przypadku renowacji dużych budynków niemieszkalnych o całkowitej powierzchni użytkowej powyżej 750 m² państwa członkowskie zapewniają, aby instytucje publiczne oceniały wykonalność stosowania umów o poprawę efektywności energetycznej oraz innych usług energetycznych związanych z efektywnością.

Państwa członkowskie mogą zachęcać instytucje publiczne do łączenia umów o poprawę efektywności energetycznej z rozszerzonymi usługami energetycznymi, w tym reakcją strony popytu i magazynowaniem, w celu zapewnienia oszczędności energii i utrzymania uzyskanych wyników na przestrzeni czasu poprzez stałe monitorowanie, skuteczną eksploatację i utrzymanie.

5. Państwa członkowskie wspierają sektor publiczny w przyjmowaniu ofert usług energetycznych, w szczególności w odniesieniu do modernizacji budynków, poprzez:

a) udostępnianie wzorów umów o poprawę efektywności energetycznej, które zawierają co najmniej elementy wymienione w załączniku XV oraz uwzględniają istniejące normy europejskie lub międzynarodowe, dostępne wytyczne przetargowe i przewodnik Eurostatu dotyczący ujęcia statystycznego umów o poprawę efektywności energetycznej w rachunkach narodowych;

b) udostępnianie informacji o najlepszych praktykach w dziedzinie umów o poprawę efektywności energetycznej, w tym, jeżeli jest dostępna, analizę kosztów i korzyści przeprowadzoną z uwzględnieniem cyklu życia;

c) promowanie i publiczne udostępnianie bazy danych zrealizowanych i znajdujących się w trakcie realizacji projektów dotyczących umów o poprawę efektywności energetycznej, która obejmuje prognozowane i osiągnięte oszczędności energii.

6. Państwa członkowskie ułatwiają należyte funkcjonowanie rynku usług energetycznych przez podejmowanie następujących działań:

a) wyznaczanie i reklamowanie punktu kontaktowego lub punktów kontaktowych, w których odbiorcy końcowi mogą uzyskać informacje, o których mowa w ust. 1;

b) usuwanie barier regulacyjnych i pozaregulacyjnych, które utrudniają korzystanie z umów o poprawę efektywności energetycznej i innych modeli usług z zakresu efektywności energetycznej do celu określenia lub zrealizowania działań na rzecz oszczędności energii lub obydwu;

c) ustanawianie i promowanie roli organów doradczych i niezależnych pośredników rynkowych, w tym punktów kompleksowej obsługi lub podobnych mechanizmów wsparcia, w celu stymulowania rozwoju rynku po stronie popytu i po stronie podaży oraz upublicznianie informacji o tych mechanizmach wsparcia i udostępnianie ich uczestnikom rynku.

7. W celu wspierania właściwego funkcjonowania rynku usług energetycznych państwa członkowskie mogą ustanowić indywidualny mechanizm lub wyznaczyć rzecznika praw odbiorców energii w celu zapewnienia efektywnego rozpatrywania skarg i pozasądowego rozstrzygania sporów wynikających z umów o usługi energetyczne i umów o poprawę efektywności energetycznej.

8. Państwa członkowskie zapewniają, aby dystrybutorzy energii, operatorzy systemów dystrybucyjnych oraz przedsiębiorstwa prowadzące detaliczną sprzedaż energii powstrzymali się od wszelkich działań, które mogłyby stworzyć bariery dla popytu na usługi energetyczne i dla świadczenia takich usług, lub środków poprawy efektywności energetycznej, lub utrudnić rozwój rynków takich usług lub środków, w tym od zamykania dostępu do rynku dla konkurentów lub nadużywania pozycji dominującej.