Rozdział 3 - NIEBIESKA KARTA UE I PROCEDURA - Dyrektywa 2021/1883 w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu zatrudnienia w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji oraz uchylenia dyrektywy Rady 2009/50/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2021.382.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 października 2021 r.

ROZDZIAŁ  III

NIEBIESKA KARTA UE I PROCEDURA

Artykuł  9

Niebieska karta UE

1. Jeżeli obywatel państwa trzeciego spełnia kryteria określone w art. 5 i jeżeli nie ma podstaw do odrzucenia jego wniosku zgodnie z art. 7, takiemu obywatelowi wydaje się niebieską kartę UE.

Jeżeli wydawanie dokumentów pobytowych odbywa się wyłącznie na terytorium państwa członkowskiego, a obywatel państwa trzeciego spełnia wszystkie warunki przyjmowania ustanowione w niniejszej dyrektywie, to państwo członkowskie wydaje takiemu obywatelowi wymaganą wizę w celu uzyskania niebieskiej karty UE.

2. Państwa członkowskie ustalają standardowy okres ważności niebieskiej karty UE, wynoszący co najmniej 24 miesiące. Jeżeli umowa o pracę posiadacza niebieskiej karty UE obejmuje okres krótszy, niebieska karta UE jest ważna co najmniej przez okres równy okresowi, na jaki zawarto umowę o pracę, przedłużony o trzy miesiące, lecz nie dłuższy niż standardowy okres, o którym mowa w zdaniu pierwszym. Jeżeli jednak okres ważności dokumentu podróży posiadacza niebieskiej karty UE jest krótszy niż okres ważności niebieskiej karty UE, jaki miałby zastosowanie zgodnie ze zdaniem pierwszym lub drugim, niebieska karta UE jest ważna co najmniej przez okres równy okresowi ważności dokumentu podróży.

3. Wydając niebieską kartę UE, właściwe organy danego państwa członkowskiego stosują jednolity wzór ustanowiony w rozporządzeniu (WE) nr 1030/2002. Zgodnie z lit. a) ppkt 12 załącznika do tego rozporządzenia państwa członkowskie mogą zamieszczać na niebieskiej karcie UE informację o warunkach dostępu do rynku pracy określonych w art. 15 ust. 1 niniejszej dyrektywy. W dokumencie pobytowym, w miejscu przeznaczonym na "Rodzaj zezwolenia", państwa członkowskie wpisują wyrazy "Niebieska karta UE".

Państwa członkowskie mogą zamieścić dodatkowe informacje dotyczące stosunku pracy posiadacza niebieskiej karty UE w postaci papierowej lub mogą przechowywać takie dane w postaci elektronicznej zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1030/2002 i lit. a) pkt 16 załącznika do tego rozporządzenia.

4. Jeżeli państwo członkowskie wydaje niebieską kartę UE obywatelowi państwa trzeciego, któremu przyznało ochronę międzynarodową, państwo to zamieszcza następującą uwagę w niebieskiej karcie UE wydanej temu obywatelowi państwa trzeciego, pod nagłówkiem "Uwagi": "Ochrona międzynarodowa przyznana przez [nazwa państwa członkowskiego] w dniu [data]". Jeżeli państwo członkowskie cofa ochronę międzynarodową, z której korzysta posiadacz niebieskiej karty UE, to w stosownych przypadkach wydaje nową niebieską kartę UE, która nie zawiera tej uwagi.

5. Jeżeli państwo członkowskie wydało niebieską kartę UE obywatelowi państwa trzeciego będącemu beneficjentem ochrony międzynarodowej w innym państwie członkowskim, państwo członkowskie wydające niebieską kartę UE zamieszcza następującą uwagę w niebieskiej karcie UE wydanej temu obywatelowi państwa trzeciego, pod nagłówkiem "Uwagi": "Ochrona międzynarodowa przyznana przez [nazwa państwa członkowskiego] w dniu [data]".

Zanim państwo członkowskie zamieści uwagę, powiadamia państwo członkowskie, które ma zostać wymienione w tej uwadze, że zamierza wydać niebieską kartę UE i zwraca się do tego państwa członkowskiego o potwierdzenie, że posiadacz niebieskiej karty UE pozostaje beneficjentem ochrony międzynarodowej. Państwo członkowskie, które ma zostać wymienione w tej uwadze, udziela odpowiedzi nie później niż miesiąc po otrzymaniu wniosku o udzielenie informacji. Jeżeli ochrona międzynarodowa została cofnięta na mocy ostatecznej decyzji, państwo członkowskie wydające niebieską kartę UE nie zamieszcza takiej uwagi.

Jeżeli zgodnie z odpowiednimi instrumentami międzynarodowymi lub prawem krajowym odpowiedzialność za ochronę międzynarodową posiadacza niebieskiej karty UE została przekazana państwu członkowskiemu po wydaniu przez nie niebieskiej karty UE zgodnie z akapitem pierwszym, państwo to w terminie trzech miesięcy od przekazania mu odpowiedzialności wprowadza odpowiednie zmiany do uwagi.

6. Jeżeli państwo członkowskie wydało niebieską kartę UE na podstawie wyższych umiejętności zawodowych w zawodach, których nie wymieniono w załączniku I, państwo członkowskie, które wydało niebieską kartę UE, zamieszcza następującą uwagę w tej niebieskiej karcie UE, pod nagłówkiem "Uwagi": "[Zawód niewymieniony w załączniku I]".

7. Posiadacz niebieskiej karty UE jest w okresie jej ważności uprawniony do:

a) wjazdu, ponownego wjazdu i pobytu na terytorium państwa członkowskiego, które wydało niebieską kartę UE; oraz

b) korzystania z praw ustanowionych w niniejszej dyrektywie.

Artykuł  10

Wnioski o przyjęcie

1. Państwa członkowskie określają, czy wnioski o niebieską kartę UE mają być składane przez obywatela państwa trzeciego czy przez pracodawcę. Alternatywnie państwa członkowskie mogą zezwolić na składanie wniosków zarówno przez obywatela państwa trzeciego, jak i przez pracodawcę.

2. Wniosek o niebieską kartę UE jest rozpatrywany i analizowany wtedy, gdy dany obywatel państwa trzeciego przebywa poza terytorium państwa członkowskiego, przez które chce zostać przyjęty, lub wtedy, gdy przebywa już na jego terytorium na podstawie ważnego dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2, państwo członkowskie może zaakceptować, zgodnie ze swoim prawem krajowym, wniosek o niebieską kartę UE złożony przez obywatela państwa trzeciego, który nie posiada ważnego dokumentu pobytowego ani wizy długoterminowej, ale który przebywa legalnie na jego terytorium.

Artykuł  11

Gwarancje proceduralne

1. Właściwe organy danych państw członkowskich wydają decyzję w sprawie wniosku o niebieską kartę UE i powiadamiają o niej wnioskodawcę na piśmie, zgodnie z procedurami powiadamiania ustanowionymi w prawie tego państwa członkowskiego. Decyzję tę wydaje się i powiadamia o niej wnioskodawcę jak najszybciej, nie później jednak niż 90 dni po dacie złożenia kompletnego wniosku.

Jeżeli pracodawca został zatwierdzony zgodnie z art. 13, decyzję w sprawie wniosku o niebieską kartę UE wydaje się i powiadamia o niej wnioskodawcę jak najszybciej, nie później jednak niż 30 dni po dacie złożenia kompletnego wniosku.

2. Jeżeli dokumenty, które przedłożono, lub informacje, które przedstawiono, na uzasadnienie wniosku są nieodpowiednie lub niekompletne, właściwe organy powiadamiają wnioskodawcę o tym, jakie dodatkowe dokumenty lub informacje są wymagane, oraz wyznaczają rozsądny termin ich przedłożenia lub przedstawienia. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 1, wstrzymuje się do czasu otrzymania przez właściwe organy wymaganych dodatkowych dokumentów lub informacji. Jeżeli wymagane dodatkowe dokumenty lub informacje nie zostaną przedstawione w tym terminie, wniosek może zostać odrzucony.

3. O decyzji o odrzuceniu wniosku o niebieską kartę UE, cofnięciu niebieskiej karty UE lub odmowie odnowienia niebieskiej karty UE powiadamia się na piśmie danego obywatela państwa trzeciego i, w odpowiednich przypadkach, jego pracodawcę zgodnie z procedurami powiadamiania określonymi w odpowiednich przepisach prawa krajowego. W powiadomieniu podaje się uzasadnienie decyzji oraz właściwy organ, do którego można wnieść odwołanie, oraz termin wniesienia odwołania. Państwa członkowskie zapewniają skuteczny środek zaskarżenia tej decyzji, zgodnie z prawem krajowym.

4. Wnioskodawca może złożyć wniosek o odnowienie swojej niebieskiej karty UE przed upływem jej terminu ważności. Państwa członkowskie mogą ustanowić termin złożenia wniosku o odnowienie niebieskiej karty UE wynoszący nie więcej niż 90 dni przed upływem terminu jej ważności.

5. Jeżeli w trakcie procedury odnowienia niebieskiej karty UE upłynie termin jej ważności, państwa członkowskie zezwalają obywatelowi państwa trzeciego na pozostanie na ich terytorium, tak jakby byli oni posiadaczami niebieskiej karty UE, do czasu podjęcia przez właściwe organy decyzji w sprawie wniosku o odnowienie.

6. Jeżeli państwa członkowskie wydają krajowe dokumenty pobytowe do celów zatrudnienia w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, zapewniają posiadaczom niebieskiej karty UE takie same gwarancje proceduralne jak gwarancje proceduralne przewidziane w ich systemach krajowych, jeżeli gwarancje proceduralne w ramach takich systemów krajowych są korzystniejsze od gwarancji ustanowionych w ust. 1-5.

Artykuł  12

Opłaty

Państwa członkowskie mogą wymagać uiszczania opłat za obsługę wniosków zgodnie z niniejszą dyrektywą. Wysokość opłat nakładanych przez państwo członkowskie za rozpatrzenie wniosków nie może być nieproporcjonalna ani wygórowana.

Jeżeli państwa członkowskie wydają krajowe dokumenty pobytowe do celów zatrudnienia w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, nie mogą wymagać od wnioskodawców ubiegających się o niebieską kartę UE uiszczenia wyższych opłat niż opłaty nakładane na wnioskodawców ubiegających się o dokumenty krajowe.

Artykuł  13

Zatwierdzeni pracodawcy

1. Państwa członkowskie mogą ustanowić procedury zatwierdzania pracodawców zgodnie ze swoim prawem krajowym lub praktyką administracyjną do celów uproszczonej procedury uzyskiwania niebieskiej karty UE.

Jeżeli państwo członkowskie ustanowi takie procedury zatwierdzania, przekazuje ono odpowiednim pracodawcom jasne i przejrzyste informacje dotyczące, między innymi, warunków i kryteriów zatwierdzania, okresu ważności zatwierdzenia i konsekwencji wynikających z niespełnienia warunków zatwierdzania, w tym o możliwości cofnięcia lub nieodnowienia zatwierdzenia, jak również o mających zastosowanie karach.

Procedury zatwierdzania nie mogą powodować nieproporcjonalnych lub nadmiernych obciążeń administracyjnych ani kosztów po stronie pracodawców, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw.

2. Uproszczona procedura obejmuje rozpatrywanie wniosków zgodnie z art. 11 ust. 1 akapit drugi. Wnioskodawcy są zwolnieni z obowiązku przedłożenia lub przedstawienia jednego lub więcej dowodów, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b) lub e) lub ust. 7.

3. Państwa członkowskie mogą odmówić zatwierdzenia pracodawcy zgodnie z ust. 1, w przypadku gdy została na niego nałożona kara za:

a) zatrudnianie nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich - zgodnie z dyrektywą 2009/52/WE;

b) nierejestrowaną pracę lub nielegalne zatrudnianie osób - na mocy prawa krajowego; lub

c) niewypełnianie swoich obowiązków prawnych dotyczących zabezpieczenia społecznego, podatków, praw pracowniczych lub warunków pracy.

W każdej decyzji o odmowie zatwierdzenia pracodawcy uwzględnia się szczególne okoliczności danej sprawy, w tym czas, który upłynął od nałożenia kary, i respektuje zasadę proporcjonalności.

4. Państwa członkowskie mogą odmówić odnowienia zatwierdzenia pracodawcy lub zdecydować o cofnięciu tego zatwierdzenia, jeżeli pracodawca nie wywiązał się ze swoich obowiązków określonych w niniejszej dyrektywie lub jeżeli zatwierdzenie zostało uzyskane w drodze oszustwa.

5. Jeżeli państwa członkowskie wydają krajowe dokumenty pobytowe do celów zatrudnienia w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji i ustanowiły procedury zatwierdzania pracodawców ułatwiające wydawanie takich dokumentów pobytowych, państwa te stosują takie same procedury zatwierdzania do wniosków o niebieską kartę UE, jeżeli procedury zatwierdzania do celów wydawania takich dokumentów są korzystniejsze od procedur ustanowionych w ust. 1-4.

Artykuł  14

Kary stosowane wobec pracodawców

1. Państwa członkowskie ustanawiają kary wobec pracodawców, którzy nie wywiązali się z obowiązków określonych w niniejszej dyrektywie. Kary te muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie ustanawiają środki służące zapobieganiu ewentualnym nadużyciom niniejszej dyrektywy. Środki te obejmują monitorowanie, ocenę i, w stosownych przypadkach, kontrole zgodnie z prawem krajowym lub krajową praktyką administracyjną.