Art. 22. - Pobyt członków rodziny w drugim państwie członkowskim - Dyrektywa 2021/1883 w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu zatrudnienia w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji oraz uchylenia dyrektywy Rady 2009/50/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2021.382.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 października 2021 r.

Artykuł  22

Pobyt członków rodziny w drugim państwie członkowskim

1. Jeżeli posiadacz niebieskiej karty UE przenosi się do drugiego państwa członkowskiego zgodnie z art. 21, a rodzina posiadacza niebieskiej karty UE została już założona w pierwszym państwie członkowskim, członkowie jego rodziny są uprawnieni, aby mu towarzyszyć lub do niego dołączyć.

W przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, stosuje się dyrektywę 2003/86/WE i art. 17 niniejszej dyrektywy, z zastrzeżeniem odstępstw ustanowionych w ust. 2-7 niniejszego artykułu.

W przypadku gdy rodzina nie została jeszcze założona w pierwszym państwie członkowskim, stosuje się art. 17 niniejszej dyrektywy.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 13 ust. 1 dyrektywy 2003/86/WE członkowie rodziny posiadacza niebieskiej karty UE są uprawnieni do wjazdu i pobytu na terytorium drugiego państwa członkowskiego na podstawie ważnych dokumentów pobytowych, które otrzymali w pierwszym państwie członkowskim jako członkowie rodziny posiadacza niebieskiej karty UE.

Jeżeli dokumenty pobytowe członków rodziny zostały wydane przez państwo członkowskie niestosujące w pełni dorobku Schengen, a ci członkowie rodziny dołączają do posiadacza niebieskiej karty UE, przekraczając granicę wewnętrzną, na której nie zniesiono jeszcze kontroli, w celu przeniesienia się do drugiego państwa członkowskiego stosującego w pełni dorobek Schengen, to drugie państwo członkowskie może wymagać od członków rodziny przedłożenia dokumentów pobytowych, które otrzymali w pierwszym państwie członkowskim jako członkowie rodziny posiadacza niebieskiej karty UE.

3. Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 3 dyrektywy 2003/86/WE, nie później niż jeden miesiąc od wjazdu na terytorium drugiego państwa członkowskiego, członkowie rodziny lub posiadacz niebieskiej karty UE składają we właściwych organach tego państwa członkowskiego, zgodnie z przepisami krajowymi, wniosek o dokument pobytowy dla członka rodziny.

W przypadkach gdy okres ważności dokumentu pobytowego członka rodziny wydany przez pierwsze państwo członkowskie upływa w trakcie tej procedury lub dokument ten nie uprawnia już jego posiadacza do legalnego pobytu na terytorium drugiego państwa członkowskiego, drugie państwo członkowskie zezwala temu członkowi rodziny na pozostanie na swoim terytorium do czasu, gdy właściwe organy drugiego państwa członkowskiego podejmą decyzję w sprawie wniosku, jeżeli to konieczne, poprzez wydanie tymczasowego krajowego dokumentu pobytowego lub równoważnego zezwolenia.

4. Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 2 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/86/WE drugie państwo członkowskie może wymagać od członków rodziny, aby wraz z wnioskiem o dokument pobytowy przedłożyli lub przedstawili:

a) dokument pobytowy z pierwszego państwa członkowskiego oraz ważny dokument podróży lub ich uwierzytelnione odpisy;

b) dowód na to, że w pierwszym państwie członkowskim przebywali oni w charakterze członków rodziny posiadacza niebieskiej karty UE;

c) dokumenty dowodowe, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2003/86/WE.

5. Jeżeli warunki określone w niniejszym artykule są spełnione, a wnioski złożono jednocześnie, drugie państwo członkowskie wydaje dokumenty pobytowe członkom rodziny w tym samym czasie co niebieską kartę UE.

Na zasadzie odstępstwa od art. 17 ust. 4, w przypadku gdy określone w niniejszym artykule warunki zostały spełnione, a członkowie rodziny posiadacza niebieskiej karty UE dołączają do niego po przyznaniu mu niebieskiej karty UE, dokumenty pobytowe dla członków rodziny przyznaje się nie później niż 30 dni po dacie złożenia kompletnego wniosku.

W należycie uzasadnionych okolicznościach związanych ze złożonym charakterem wniosku, państwa członkowskie mogą przedłużyć termin, o którym mowa w akapicie drugim, o maksymalnie 30 dni.

6. Niniejszy artykuł stosuje się do członków rodziny posiadaczy niebieskiej karty UE, którzy są beneficjentami ochrony międzynarodowej, wyłącznie wtedy, gdy ci posiadacze niebieskiej karty UE przenoszą się w celu pobytu w innym państwie członkowskim niż państwo członkowskie, które przyznało im ochronę międzynarodową.

7. Niniejszego artykułu nie stosuje się do członków rodziny posiadaczy niebieskiej karty UE, którzy na terytorium drugiego państwa członkowskiego korzystają z prawa do swobodnego przemieszczania się na mocy prawa Unii.