Rozdział 5 - Przemieszczanie i opodatkowanie wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji - Dyrektywa 2020/262 ustanawiająca ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (przekształcenie)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2020.58.4

Akt obowiązujący

Wersja od: 26 kwietnia 2022 r.

Rozdział  V

Przemieszczanie i opodatkowanie wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji

Sekcja  1

Nabywanie przez osoby prywatne

Artykuł  32

Nabywanie przez osoby prywatne

1. Podatek akcyzowy od wyrobów akcyzowych nabywanych przez osoby prywatne na użytek własny i przewożonych przez te osoby prywatne z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego jest wymagalny tylko w państwie członkowskim, w którym wyroby akcyzowe zostały nabyte.

2. W celu ustalenia, czy wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 1, są przeznaczone na użytek własny danej osoby prywatnej, państwa członkowskie biorą pod uwagę w szczególności następujące okoliczności:

a) status handlowy posiadacza wyrobów akcyzowych i przyczyny ich posiadania;

b) lokalizację wyrobów akcyzowych lub, w razie potrzeby, środek transportu;

c) wszelkie dokumenty odnoszące się do wyrobów akcyzowych;

d) rodzaj wyrobów akcyzowych;

e) ilość wyrobów akcyzowych.

3. Na użytek stosowania ust. 2 lit. e) państwa członkowskie mogą ustalić orientacyjne poziomy wyłącznie jako formę dowodu. Te poziomy orientacyjne nie mogą być niższe niż:

a) dla wyrobów tytoniowych:

– papierosy: 800 sztuk,

– cygaretki (cygara ważące nie więcej niż 3 g każde): 400 sztuk,

– cygara: 200 sztuk,

– tytoń do palenia: 1,0 kg;

b) dla napojów alkoholowych:

– napoje spirytusowe: 10 l,

– produkty pośrednie: 20 l,

– wina: 90 l (w tym maksymalnie 60 l win musujących),

– piwa: 110 l.

4. Państwa członkowskie mogą także ustalić, że podatek akcyzowy staje się wymagalny w państwie członkowskim konsumpcji w przypadku nabycia olejów mineralnych już dopuszczonych do konsumpcji w innym państwie członkowskim, jeżeli takie produkty są przewożone przy wykorzystaniu nietypowych środków transportu przez osoby prywatne lub w ich imieniu.

Na użytek niniejszego ustępu "nietypowy środek transportu" oznacza transport paliw inaczej niż w zbiornikach paliwowych pojazdów lub w stosownych pojemnikach zapasowych oraz transport płynnych wyrobów grzewczych inaczej niż za pomocą cystern używanych w imieniu podmiotów gospodarczych.

Sekcja  2

Procedura, którą należy stosować przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego i przemieszczanych na terytorium innego państwa członkowskiego w celu dostarczenia ich tam do celów handlowych

Artykuł  33

Przepisy ogólne

1. W przypadku gdy wyroby akcyzowe dopuszczone do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego w celu dostarczenia ich tam do celów handlowych lub zużycia, podlegają one podatkowi akcyzowemu w państwie członkowskim przeznaczenia.

W zakresie uregulowań zawartych w niniejszej sekcji wyroby akcyzowe są przemieszczane wyłącznie od uprawnionego wysyłającego do uprawnionego odbiorcy.

2. Na użytek niniejszego artykułu wyroby akcyzowe są uważane za "dostarczone do celów handlowych", gdy zostały one dopuszczone do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego, przemieszczone z tego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego i dostarczone albo osobie innej niż osoba prywatna albo osobie prywatnej, jeżeli przemieszczenie to nie jest objęte art. 32 lub 44. Wyroby akcyzowe nie są jednak uważane za dostarczone do celów handlowych, jeśli są przewożone przez tę osobę prywatną na użytek własny, gdy są przemieszczane z terytorium tego drugiego państwa członkowskiego.

3. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych na mocy niniejszego artykułu rozpoczyna się w momencie, gdy wyroby akcyzowe opuszczają pomieszczenia uprawnionego wysyłającego lub dowolne inne miejsce w państwie członkowskim wysyłki, o którym właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki zostały powiadomione przed rozpoczęciem przemieszczenia.

4. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych na mocy niniejszego artykułu kończy się w momencie, gdy uprawniony odbiorca odebrał dostawę wyrobów akcyzowych w swoich pomieszczeniach lub dowolnym innym miejscu w państwie członkowskim przeznaczenia, o którym właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia zostały powiadomione przed rozpoczęciem przemieszczenia.

5. Stosuje się warunki wymagalności i stawki podatku akcyzowego obowiązujące w dniu, w którym podatek akcyzowy staje się wymagalny w państwie członkowskim przeznaczenia.

Artykuł  34

Zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego

1. Uprawniony odbiorca jest zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego, który jest wymagalny z chwilą dostarczenia wyrobów do państwa członkowskiego przeznaczenia, z wyjątkiem przypadku, gdy w czasie przemieszczenia wystąpi nieprawidłowość zgodnie z art. 46.

2. W przypadku braku rejestracji lub uprawnienia jednej lub wszystkich osób uczestniczących w przemieszczeniu, te osoby są również zobowiązane do zapłaty podatku akcyzowego.

3. Wyroby akcyzowe przechowywane na pokładzie statku lub samolotu wykonującego rejs morski lub przelot pomiędzy terytoriami dwóch państw członkowskich, ale niedostępne w sprzedaży w czasie, gdy statek lub samolot znajduje się na terytorium jednego z państw członkowskich, nie są objęte podatkiem akcyzowym w tym państwie członkowskim.

Artykuł  35

Warunki przemieszczania wyrobów akcyzowych na podstawie niniejszej sekcji

1. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych jest uznawane za spełniające wymogi niniejszej sekcji tylko wówczas, gdy dokonywane jest na podstawie elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego stosowanego zgodnie z art. 36.

2. Uprawniony odbiorca zgodnie z art. 34 ust. 1 musi spełnić wszystkie następujące warunki:

a) przed wysyłką wyrobów złożyć gwarancję na pokrycie ryzyka związanego z niezapłaceniem podatków akcyzowych, co może mieć miejsce podczas przemieszczania w tranzycie przez terytoria państw członkowskich i w państwie członkowskim przeznaczenia;

b) zapłacić podatek akcyzowy należny w państwie członkowskim przeznaczenia zgodnie z procedurą przewidzianą przez to państwo członkowskie w momencie zakończenia przemieszczania wyrobów;

c) wyrazić zgodę na wszelkie kontrole pozwalające właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia upewnić się, że wyroby akcyzowe zostały faktycznie odebrane i że zapłacony został wymagalny podatek akcyzowy.

3. W drodze odstępstwa od ust. 2 lit. a), właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia mogą, na warunkach przez nie określonych, zezwolić, by gwarancję złożyli przewoźnik lub spedytor, właściciel wyrobów akcyzowych, uprawniony wysyłający lub wspólnie co najmniej dwie z tych osób wraz z uprawnionym odbiorcą lub bez niego.

4. Gwarancja, o której mowa w ust. 2 lit a), jest ważna w całej Unii.

5. Państwa członkowskie określają szczegółowe zasady regulujące składanie i ważność gwarancji.

6. Uprawniony prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowany wysyłający mogą występować w charakterze uprawnionego wysyłającego na użytek niniejszej sekcji po powiadomieniu właściwych organów państwa członkowskiego wysyłki.

7. Uprawniony prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowany odbiorca mogą występować w charakterze uprawnionego odbiorcy na użytek niniejszej sekcji po powiadomieniu właściwych organów państwa członkowskiego przeznaczenia.

8. W przypadku uprawnionego wysyłającego lub uprawnionego odbiorcy, którzy wysyłają lub otrzymują wyroby akcyzowe jedynie sporadycznie, uprawnienie, o którym mowa w art. 3 pkt 12 i 13, ogranicza się do określonej ilości wyrobów akcyzowych, jednego odbiorcy lub wysyłającego i określonego czasu. Państwa członkowskie mogą ograniczyć to uprawnienie do jednego przemieszczenia. Takie tymczasowe uprawnienie może też, niezależnie od wymogów przewidzianych w art. 3 pkt 12 i 13, zostać udzielona osobom prywatnym działającym jako wysyłający lub odbiorcy, gdy wyroby akcyzowe są dostarczane do celów handlowych zgodnie z art. 33 ust. 2.

Artykuł  36

Elektroniczny uproszczony dokument administracyjny

1. W przypadku gdy wyroby akcyzowe mają być przemieszczane na mocy niniejszej sekcji, uprawniony wysyłający, korzystając z systemu komputerowego, przedkłada projekt elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki.

2. Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przeprowadzają elektroniczną weryfikację danych zawartych w projekcie elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego.

Jeśli dane te są nieprawidłowe, uprawniony wysyłający jest o tym bezzwłocznie informowany.

Jeśli dane te są prawidłowe, właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki nadają temu dokumentowi niepowtarzalny uproszczony administracyjny numer ewidencyjny i przekazują go uprawnionemu wysyłającemu.

3. Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki niezwłocznie przekazują elektroniczny uproszczony dokument administracyjny właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia, które przekazują go uprawnionemu odbiorcy.

4. Uprawniony wysyłający przekazuje osobie towarzyszącej wyrobom akcyzowym lub - w przypadkach, w których nikt nie towarzyszy fizycznie wyrobom - przewoźnikowi lub spedytorowi niepowtarzalny uproszczony administracyjny numer ewidencyjny. Osoba towarzysząca wyrobom akcyzowym, przewoźnik lub spedytor przekazuje ten numer właściwym organom na ich wniosek w czasie przemieszczania.

5. W trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych na mocy niniejszej sekcji uprawniony wysyłający może, korzystając z systemu komputerowego, zmienić miejsce przeznaczenia na inne miejsce dostawy w tym samym państwie członkowskim, obsługiwane przez tego samego uprawnionego odbiorcę, lub na miejsce wysyłki. W tym celu uprawniony odbiorca, korzystając z systemu komputerowego, przedkłada projekt elektronicznego dokumentu zmiany miejsca przeznaczenia właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki.

Artykuł  37

Raport odbioru

1. Po odbiorze wyrobów akcyzowych, niezwłocznie i nie później niż w ciągu pięciu dni roboczych od zakończenia przemieszczenia, z wyjątkiem przypadków należycie uzasadnionych w sposób wymagany przez właściwe organy, uprawniony odbiorca składa właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu komputerowego raport odbioru tych wyrobów.

2. Właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia przeprowadzają elektroniczną weryfikację danych zawartych w raporcie odbioru.

Jeśli dane te są nieprawidłowe, uprawniony odbiorca jest o tym bezzwłocznie informowany.

Jeśli dane te są prawidłowe, właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia przekazują uprawnionemu odbiorcy potwierdzenie zarejestrowania raportu odbioru i przesyłają ten raport właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki.

Raport odbioru uznaje się za wystarczający dowód na to, że uprawniony odbiorca dopełnił wszystkich niezbędnych formalności i, w stosownym przypadku oraz o ile wyroby akcyzowe nie zostały zwolnione z podatku akcyzowego, uregulował wszelkie płatności z tytułu akcyzy należne państwu członkowskiemu przeznaczenia lub został objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z rozdziałem III.

3. Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przekazują raport odbioru uprawnionemu wysyłającemu.

4. Podatek akcyzowy uiszczony w państwie członkowskim wysyłki jest zwracany, na wniosek i na podstawie raportu odbioru, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł  38

Procedura awaryjna i odzyskiwanie danych przy wysyłce

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 36, jeżeli system komputerowy jest niedostępny w państwie członkowskim wysyłki, uprawniony wysyłający może rozpocząć przemieszczanie wyrobów akcyzowych, pod warunkiem że:

a) wyrobom towarzyszy dokument awaryjny zawierający takie same dane jak projekt elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego, o którym mowa w art. 35 ust. 1;

b) uprawniony wysyłający przed rozpoczęciem przemieszczenia poinformuje właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki.

Przed rozpoczęciem przemieszczania państwo członkowskie wysyłki może zażądać od uprawnionego wysyłającego kopii dokumentu, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), weryfikacji przez państwo członkowskie wysyłki danych zawartych w tej kopii oraz - w przypadku gdy niedostępność systemu komputerowego była zawiniona przez uprawnionego wysyłającego - stosownej informacji na temat przyczyn tej niedostępności.

2. Natychmiast po przywróceniu dostępności systemu komputerowego uprawniony wysyłający przedstawia projekt elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego zgodnie z art. 36 ust. 1.

Niezwłocznie gdy dane zawarte w projekcie elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego zostaną zweryfikowane zgodnie z art. 36 ust. 2, jeżeli dane te są prawidłowe, dokument ten zastępuje dokument awaryjny, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) niniejszego artykułu. Art. 36 ust. 3 i art. 37 stosuje się odpowiednio.

3. Uprawniony wysyłający przechowuje w swojej ewidencji kopię dokumentu awaryjnego, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a).

4. W przypadku gdy system komputerowy jest niedostępny w państwie członkowskim wysyłki, uprawniony wysyłający może zmienić miejsce przeznaczenia wyrobów, zgodnie z art. 36 ust. 5, i przekazuje tę informację właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki za pomocą alternatywnych środków komunikacji. Uprawniony wysyłający informuje właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przed rozpoczęciem zmiany miejsca przeznaczenia. Ust. 2 i 3 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio.

Artykuł  39

Dokumenty awaryjne i odzyskiwanie danych - raport odbioru

W przypadku gdy wyroby akcyzowe mają być przemieszczane na mocy niniejszej sekcji, a raport odbioru nie może być przedłożony w momencie zakończenia przemieszczania wyrobów akcyzowych zgodnie z art. 37 ust. 1, bądź to ze względu na niedostępność systemu komputerowego w państwie członkowskim przeznaczenia, bądź to dlatego, że procedury, o których mowa w art. 38 ust. 2, nie zostały jeszcze przeprowadzone, uprawniony odbiorca, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, składa właściwym organom państwa członkowskiego przeznaczenia dokument awaryjny zawierający te same dane co raport odbioru i stwierdzający zakończenie przemieszczania.

Z wyjątkiem przypadków, gdy uprawniony odbiorca może w krótkim terminie przedłożyć raport odbioru za pośrednictwem systemu komputerowego, jak przewidziano w art. 37 ust. 1, lub należycie uzasadnionych przypadków, właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia wysyłają kopię dokumentu awaryjnego, o którym mowa w akapicie pierwszym, właściwym organom państwa członkowskiego wysyłki. Właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przekazują lub udostępniają uprawnionemu wysyłającemu kopię dokumentu.

Niezwłocznie po przywróceniu dostępności systemu komputerowego w państwie członkowskim przeznaczenia lub po dopełnieniu procedur, o których mowa w art. 38 ust. 2, uprawniony odbiorca przedkłada raport odbioru zgodnie z art. 37 ust. 1. Art. 37 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Artykuł  40

Alternatywne dowody odbioru

1. Niezależnie od art. 39, raport odbioru wymagany na mocy art. 37 ust. 1 stanowi dowód, że wyroby akcyzowe zostały dostarczone do uprawnionego odbiorcy.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, przy braku raportu odbioru z innych przyczyn niż wymienione w art. 39, możliwe jest również przedstawienie alternatywnego dowodu dostawy wyrobów akcyzowych w postaci potwierdzenia właściwych organów państwa członkowskiego przeznaczenia, na podstawie odpowiednich dowodów, że wysłane wyroby akcyzowe dotarły do ich miejsca przeznaczenia.

Na użytek akapitu pierwszego niniejszego ustępu odpowiednim dowodem jest dokument awaryjny, o którym mowa w art. 39 akapit pierwszy.

3. W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego wysyłki przyjęły potwierdzenie właściwych organów państwa członkowskiego przeznaczenia, uznaje się, że jest ono wystarczającym dowodem, że uprawniony odbiorca dopełnił wszystkich niezbędnych formalności i uregulował wszelkie płatności z tytułu akcyzy należne państwu członkowskiemu przeznaczenia.

Artykuł  41

Odstępstwo od obowiązku korzystania z systemu komputerowego - procedury uproszczone w co najmniej dwóch państwach członkowskich

W drodze porozumienia i na warunkach ustalonych przez wszystkie zainteresowane państwa członkowskie można ustanowić uproszczone procedury w odniesieniu do przemieszczeń wyrobów akcyzowych na mocy niniejszej sekcji, które mają miejsce pomiędzy terytoriami co najmniej dwóch państw członkowskich.

Artykuł  42

Przemieszczanie wyrobów dopuszczonych do konsumpcji między dwoma miejscami na terytorium tego samego państwa członkowskiego przez terytorium innego państwa członkowskiego

1. W przypadku gdy wyroby akcyzowe dopuszczone do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego są przemieszczane do miejsca przeznaczenia na terytorium tego państwa członkowskiego przez terytorium innego państwa członkowskiego obowiązują następujące wymogi:

a) przemieszczenie takie odbywa się na podstawie elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego, o którym mowa w art. 35 ust. 1, zgodnie z odpowiednią trasą;

b) uprawniony odbiorca poświadcza odbiór wyrobów zgodnie z przepisami określonymi przez właściwe organy miejsca przeznaczenia;

c) uprawniony wysyłający i uprawniony odbiorca wyrażają zgodę na wszelkie kontrole pozwalające właściwym organom na upewnienie się, że określone wyroby zostały faktycznie odebrane.

2. W przypadku gdy wyroby akcyzowe podlegają częstym i regularnym przemieszczeniom na warunkach określonych w ust. 1, zainteresowane państwa członkowskie mogą, za wspólną zgodą, na warunkach przez nie określonych, uprościć obowiązki, o których mowa w ust. 1.

Artykuł  43

Przekazanie uprawnień i przyznanie uprawnień wykonawczych w odniesieniu do przemieszczania wyrobów, które mają być dostarczone do celów handlowych

1. 18  Komisja przyjmuje zgodnie z art. 51 akty delegowane określające strukturę i treść elektronicznych dokumentów administracyjnych wymienianych za pośrednictwem systemu komputerowego na użytek art. 36 i 37 oraz dokumentów awaryjnych, o których mowa w art. 38, 39 i 40, w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych na mocy niniejszej sekcji.

2. Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające zasady i procedury, których należy przestrzegać przy wymianie elektronicznych dokumentów administracyjnych za pośrednictwem systemu komputerowego na użytek art. 36 i 37, oraz zasady i procedury dotyczące stosowania dokumentów awaryjnych, o których mowa w art. 38, 39 i 40, w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych na mocy niniejszej sekcji. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 52.

Sekcja  3

Sprzedaż na odległość

Artykuł  44

Sprzedaż na odległość

1. Wyroby akcyzowe już dopuszczone do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego, nabywane przez osobę inną niż uprawniony prowadzący skład podatkowy, zarejestrowany odbiorca lub uprawniony odbiorca, mającą siedzibę lub miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim i nieprowadzącą samodzielnej działalności gospodarczej, wysyłane lub przewożone na terytorium innego państwa członkowskiego bezpośrednio lub pośrednio przez wysyłającego prowadzącego niezależną działalność gospodarczą lub w jego imieniu podlegają podatkowi akcyzowemu w państwie członkowskim przeznaczenia.

2. W sytuacji, o której mowa w ust. 1, podatek akcyzowy staje się wymagalny w państwie członkowskim przeznaczenia w momencie dostawy wyrobów akcyzowych. Stosuje się warunki wymagalności i stawkę podatku akcyzowego obowiązujące w dniu, w którym podatek akcyzowy staje się wymagalny.

Podatek akcyzowy uiszcza się zgodnie z procedurą ustanowioną przez państwo członkowskie przeznaczenia.

3. Osobą zobowiązaną do zapłaty podatku akcyzowego w państwie członkowskim przeznaczenia jest wysyłający.

Państwo członkowskie przeznaczenia może jednak zezwolić wysyłającemu na wyznaczenie przedstawiciela podatkowego mającego siedzibę w państwie członkowskim przeznaczenia jako osoby zobowiązanej do zapłaty podatku akcyzowego. Przedstawiciel podatkowy musi być zatwierdzony przez właściwe organy tego państwa członkowskiego. Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że w przypadku nieprzestrzegania przez wysyłającego lub przedstawiciela podatkowego przepisów ust. 4 lit. a) osobą zobowiązaną do zapłacenia podatku akcyzowego jest odbiorca wyrobów akcyzowych.

4. Wysyłający lub przedstawiciel podatkowy spełniają następujące wymogi:

a) przed wysłaniem wyrobów akcyzowych dokonują rejestracji i gwarantują płatność podatku akcyzowego we właściwym specjalnie wyznaczonym urzędzie i na warunkach określonych przez państwo członkowskie przeznaczenia;

b) dokonują płatności podatku akcyzowego w urzędzie, o którym mowa w lit. a), po dostarczeniu wyrobów akcyzowych;

c) prowadzą księgowość dostaw.

Zainteresowane państwa członkowskie, na warunkach przez nie określonych, mogą uprościć te obowiązki w oparciu o umowy dwustronne lub wielostronne.

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, podatek akcyzowy nałożony w pierwszym państwie członkowskim jest zwracany na wniosek wysyłającego, jeżeli wysyłający lub przedstawiciel podatkowy przestrzegali procedur określonych w ust. 4.

6. Państwa członkowskie mogą ustanawiać szczegółowe zasady stosowania ust. 1-5 do wyrobów akcyzowych objętych specjalnymi krajowymi porozumieniami dotyczącymi dystrybucji.

Sekcja  4

Zniszczenie i utrata

Artykuł  45

Zniszczenie i utrata

1. W sytuacjach, o których mowa w art. 33 ust. 1 i art. 44 ust. 1, jeżeli podczas transportu na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, w którym wyroby akcyzowe zostały dopuszczone do konsumpcji, wyroby te uległy całkowitemu zniszczeniu lub zostały nieodwracalnie utracone w wyniku nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej lub w następstwie zezwolenia na zniszczenie wyrobów udzielonego przez właściwe organy tego państwa członkowskiego, podatek akcyzowy nie jest wymagalny w tym państwie członkowskim.

Na użytek niniejszej dyrektywy wyroby uważa się za całkowicie zniszczone lub nieodwracalnie utracone, gdy nie mogą już zostać wykorzystane jako wyroby akcyzowe.

2. 19  W przypadku częściowej utraty ze względu na właściwości wyrobów, do której dochodzi podczas ich transportu na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, w którym zostały dopuszczone do konsumpcji, podatek akcyzowy nie jest wymagalny w tym państwie członkowskim, w przypadku gdy wysokość strat nie przekracza wspólnego progu utraty częściowej dla tych wyrobów akcyzowych, określonego zgodnie z art. 6 ust. 10, chyba że państwo członkowskie ma uzasadniony powód, by podejrzewać, że dopuszczono się oszustwa lub nieprawidłowości.

3. Całkowite zniszczenie lub całkowitą bądź częściową nieodwracalną utratę danych wyrobów akcyzowych, o których to sytuacjach mowa w ust. 1, wykazuje się właściwym organom państwa członkowskiego, w którym doszło do całkowitego zniszczenia lub całkowitej bądź częściowej nieodwracalnej utraty tych wyrobów, lub - jeżeli nie można określić miejsca, w którym doszło do utraty - właściwym organom państwa członkowskiego, w którym je wykryto, w sposób wymagany przez te organy.

Gdy stwierdzone zostanie całkowite zniszczenie lub całkowita bądź częściowa nieodwracalna utrata wyrobów akcyzowych, gwarancja złożona zgodnie z art. 35 ust. 2 lit. a) lub art. 44 ust. 4 lit. a) zostaje zwolniona w całości lub części, stosownie do przypadku, po przedstawieniu odpowiedniego dowodu.

Sekcja  5

Nieprawidłowości w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych

Artykuł  46

Nieprawidłowości w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych

1. Jeśli nieprawidłowość wystąpiła podczas przemieszczania wyrobów akcyzowych zgodnie z art. 33 ust. 1 lub art. 44 ust. 1 na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, w którym wyroby te zostały dopuszczone do konsumpcji, są one objęte podatkiem akcyzowym, a podatek akcyzowy jest wymagalny w państwie członkowskim, w którym wystąpiła nieprawidłowość.

2. Jeśli w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych zgodnie z art. 33 ust. 1 lub art. 44 ust. 1 na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, w którym wyroby te zostały dopuszczone do konsumpcji, wykryto nieprawidłowość i jeśli ustalenie miejsca wystąpienia nieprawidłowości jest niemożliwe, uznaje się, że wystąpiła ona w państwie członkowskim w którym została wykryta i w tym państwie członkowskim wymagalny jest podatek akcyzowy.

Jeśli jednak przed upływem okresu trzech lat od daty nabycia wyrobów akcyzowych zostanie ustalone, na terytorium którego państwa członkowskiego nieprawidłowość rzeczywiście wystąpiła, zastosowanie mają przepisy ust. 1.

3. Podatek akcyzowy jest wymagalny od osoby, która zagwarantowała płatność podatku zgodnie z art. 35 ust. 2 lit. a) lub art. 44 ust. 4 lit. a), i od każdej osoby, która uczestniczyła w nieprawidłowości. Jeżeli do zapłacenia tego samego podatku akcyzowego zobowiązanych jest kilka osób, są one solidarnie zobowiązane do pokrycia takiego długu.

Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym wyroby akcyzowe zostały dopuszczone do konsumpcji, zwracają lub umarzają, na wniosek, podatek akcyzowy, jeśli został on nałożony w państwie członkowskim, w którym nieprawidłowość wystąpiła lub w którym ją wykryto. Właściwe organy państwa członkowskiego przeznaczenia zwalniają gwarancję złożoną na mocy art. 35 ust. 2 lit. a) lub art. 44 ust. 4 lit. a).

4. Na użytek niniejszego artykułu "nieprawidłowość" oznacza sytuację, do której dochodzi w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych zgodnie z art. 33 ust. 1 lub art. 44 ust. 1, nieobjętą art. 45 i powodującą, że przemieszczenie lub część przemieszczenia wyrobów akcyzowych nie zakończyła się zgodnie z przepisami.

5. Za nieprawidłowość uznaje się wszelkie przypadki braku rejestracji lub uprawnienia jednej lub wszystkich osób uczestniczących w przemieszczeniu z naruszeniem art. 33 ust. 1 lub art. 44 ust. 4 lit. a) lub wszelkie przypadki nieprzestrzegania przepisów art. 35 ust. 1. Ust. 1-4 stosuje się odpowiednio, chyba że odbiorca jest zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego zgodnie z ostatnim zdaniem art. 44 ust. 3.

¹⁸ Art. 43 ust. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 4 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.409.38).

¹⁹ Art. 45 ust. 2 zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 lipca 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.188.60) zmieniające nin. dyrektywę z dniem 18 marca 2020 r.