Art. 15. - Ostateczna decyzja - Dyrektywa 2017/1852 w sprawie mechanizmów rozstrzygania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania w Unii Europejskiej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.265.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 października 2017 r.

Artykuł  15

Ostateczna decyzja

1. Właściwe organy uzgadniają sposób rozstrzygnięcia kwestii spornej w terminie sześciu miesięcy od powiadomienia o opinii komisji doradczej lub komisji ds. pozasądowego rozstrzygania sporów.

2. Właściwe organy mogą podjąć decyzję, która różni się od opinii komisji doradczej lub komisji ds. pozasądowego rozstrzygania sporów. Jeżeli jednak nie osiągną porozumienia co do sposobu rozstrzygnięcia kwestii spornej, opinia ta jest dla nich wiążąca.

3. Każde państwo członkowskie przewiduje, że jego właściwy organ niezwłocznie powiadamia osobę, której dotyczy spór, o ostatecznej decyzji w sprawie rozstrzygnięcia kwestii spornej. W przypadku braku takiego powiadomienia w terminie 30 dni od podjęcia decyzji, osoba, której dotyczy spór, może - zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi - złożyć odwołanie w państwie członkowskim swojej rezydencji podatkowej w celu uzyskania ostatecznej decyzji.

4. Ostateczna decyzja jest wiążąca dla zainteresowanych państw członkowskich i nie stanowi precedensu. Ostateczna decyzja podlega wykonaniu, z zastrzeżeniem przyjęcia przez osobę lub osób, których dotyczy spór, ostatecznej decyzji i zrzeczenia się przez nią lub przez nie prawa do wszelkich krajowych środków zaskarżenia w terminie 60 dni od daty powiadomienia o ostatecznej decyzji, w stosownych przypadkach.

Z wyjątkiem przypadków, gdy odpowiedni sąd lub inny organ sądowy zainteresowanego państwa członkowskiego zadecyduje - zgodnie z jego mającymi zastosowanie przepisami krajowymi dotyczącymi środków zaskarżenia oraz z zastosowaniem kryteriów zawartych w art. 8 - że brak było niezależności, ostateczna decyzja jest wykonywana na mocy prawa krajowego zainteresowanych państw członkowskich, które w wyniku ostatecznej decyzji muszą zmienić decyzję o opodatkowaniu, bez względu na ograniczenia czasowe przewidziane w prawie krajowym. W przypadku niewykonania ostatecznej decyzji osoba, której dotyczy spór, może się zwrócić do właściwego sądu państwa członkowskiego, które nie wykonało ostatecznej decyzji, w celu wyegzekwowania jej wykonania.