Art. 10. - Umowa o przyjęcie - Dyrektywa 2016/801 w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych, odbycia studiów, szkoleń, udziału w wolontariacie, programach wymiany młodzieży szkolnej lub projektach edukacyjnych oraz podjęcia pracy w charakterze au pair (wersja przekształcona)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2016.132.21

Akt obowiązujący

Wersja od: 17 listopada 2021 r.

Artykuł  10

Umowa o przyjęcie

1. Instytucja badawcza, która chce przyjąć obywatela państwa trzeciego do celów prowadzenia badań naukowych, podpisuje z nim umowę o przyjęcie. Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że kontrakty zawierające elementy, o których mowa w ust. 2 oraz, w stosownych przypadkach, w ust. 3, uznaje się za równoważne z umowami o przyjęcie do celów niniejszej dyrektywy.

2. Umowa o przyjęcie zawiera:

a) tytuł lub cel działalności badawczej lub dziedzinę badań naukowych;

b) zobowiązanie obywatela państwa trzeciego do dążenia do zrealizowania działalności badawczej;

c) zobowiązanie instytucji badawczej do przyjęcia obywatela państwa trzeciego do celów zrealizowania działalności badawczej;

d) datę rozpoczęcia i zakończenia lub szacowany czas trwania działalności badawczej;

e) informacje na temat planowanej mobilności na terytorium jednego lub większej liczby drugich państw członkowskich, jeżeli wiadomo o niej w momencie składania wniosku w pierwszym państwie członkowskim.

3. Państwa członkowskie mogą także wymagać, aby umowa o przyjęcie zawierała:

a) informacje na temat stosunku prawnego łączącego instytucję badawczą i naukowca;

b) informacje na temat warunków pracy naukowca.

4. Instytucje badawcze mogą podpisywać umowy o przyjęcie wyłącznie wtedy, gdy działalność badawcza została zaakceptowana przez właściwe organy instytucji, po sprawdzeniu:

a) celu i szacowanego czasu trwania działalności badawczej oraz faktu dysponowania niezbędnymi środkami finansowymi na jej prowadzenie;

b) kwalifikacji obywatela państwa trzeciego w świetle celów badań, potwierdzonych uwierzytelnionym odpisem poświadczenia kwalifikacji.

5. Umowa o przyjęcie wygasa automatycznie, jeżeli obywatel państwa trzeciego nie zostaje przyjęty lub w przypadku wygaśnięcia stosunku prawnego pomiędzy naukowcem a instytucją badawczą.

6. Instytucje badawcze niezwłocznie informują właściwy organ danego państwa członkowskiego o wszystkich zdarzeniach mogących stanowić przeszkodę w wykonaniu umowy o przyjęcie.

7. Państwa członkowskie mogą przewidzieć, że w terminie dwóch miesięcy od daty wygaśnięcia danej umowy o przyjęcie instytucja badawcza musi dostarczyć właściwym organom wyznaczonym do tego celu potwierdzenie, że prowadzono działalność badawczą.

8. Państwa członkowskie mogą określić w swoim prawie krajowym skutki cofnięcia zatwierdzenia lub odmowy odnowienia zatwierdzenia dla obowiązujących umów o przyjęcie zawartych zgodnie z niniejszym artykułem, a także skutki odnoszące się do zezwoleń danych naukowców.