Rozdział 3 - KWALIFIKACJE, ABY ZOSTAĆ UCHODŹCĄ - Dyrektywa 2004/83/WE w sprawie minimalnych norm dla kwalifikacji i statusu obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako uchodźców lub jako osoby, które z innych względów potrzebują międzynarodowej ochrony oraz zawartości przyznawanej ochrony

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.304.12

Akt utracił moc
Wersja od: 30 września 2004 r.

ROZDZIAŁ  III

KWALIFIKACJE, ABY ZOSTAĆ UCHODŹCĄ

Akty prześladowania

1.
Akty prześladowania w rozumieniu Artykułu 1 A Konwencji genewskiej muszą:

a) być wystarczająco poważne ze względu na swoją istotę lub powtarzalność, żeby stwarzały poważne naruszenie praw człowieka, w szczególności praw, których nie można naruszać, zgodnie z Artykułem 15 ust. 2 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności; lub

b) być kumulacją różnych działań, w tym takich naruszeń praw człowieka, które są wystarczająco poważne ze względu na oddziaływanie na jednostkę w podobny sposób, jak zostało to określone w lit. a).

2.
Akty prześladowania określone w ust. 1 mogą między innymi przybierać formę:

a) aktów przemocy fizycznej i psychicznej, w tym aktów przemocy seksualnej;

b) środków prawnych, administracyjnych, policyjnych i/lub prawnych, które same w sobie są dyskryminujące lub które są stosowane w sposób dyskryminujący;

c) oskarżeń lub kar, które mają charakter nieproporcjonalny lub dyskryminujący;

d) odmowy zadośćuczynienia sądowego wynikającego z nieproporcjonalnej lub dyskryminującej kary;

e) oskarżeń lub kar za odmowę odbywania służby wojskowej w przypadku konfliktu, gdy odbywanie służby wojskowej stanowiłoby przestępstwo lub akt podlegający pod klauzule wyłączające określone w art. 12 ust. 2;

f) czynów związanych z płcią lub traktowaniem dzieci.

3.
Zgodnie z art. 2 lit. c), musi istnieć związek pomiędzy powodami określonymi w art. 10 i aktami prześladowania określonymi w ust. 1.

Powody prześladowania

1.
Państwa Członkowskie przy dokonywaniu oceny powodów prześladowania wezmą pod uwagę następujące elementy:

a) pojęcie rasy zawiera w szczególności określenie koloru skóry, pochodzenie lub przynależność do szczególnej grupy etnicznej;

b) pojęcie religii zawiera w szczególności posiadanie przekonań teistycznych, nieteistycznych i ateistycznych, branie udziału lub jego brak w formalnych praktykach religijnych, prywatnie lub publicznie, zarówno samemu, jak i wspólnie z innymi, inne działania religijne lub wyrażanie poglądów, albo formy indywidualnych lub zbiorowych zachowań wywodzących się lub związanych z wierzeniami religijnymi;

c) pojęcie narodowości nie jest ograniczone do obywatelstwa lub jego braku, lecz obejmuje w szczególności członkostwo grupy określonej przez kulturalną, etniczną lub językową tożsamość, wspólne pochodzenie geograficzne lub przekonania polityczne, lub powiązanie z ludnością w innym państwie;

d) grupa jest identyfikowana jako szczególna grupa społeczna, jeśli w szczególności:

– członkowie takiej grupy mają wspólne cechy wrodzone lub wspólne pochodzenie, których nie można zmienić, albo mają wspólne cechy lub wierzenia tak ważne dla tożsamości lub świadomości, że nie można zmuszać danej osoby do odstąpienia od nich, i

– posiada odrębną tożsamość w odpowiednim państwie, to znaczy jest postrzegana jako odrębna od otaczającego społeczeństwa,

w zależności od warunków istniejących w państwie pochodzenia, określona grupa społeczna może stanowić grupę opartą na wspólnych cechach związanych z orientacją seksualną. Orientacja seksualna nie może być rozumiana jako obejmująca działania uznawane za przestępcze zgodnie z prawem krajowym Państw Członkowskich: aspekty związane z płcią mogą być brane pod uwagę nie tworząc same w sobie domniemania o stosowalności niniejszego artykułu;

e) pojęcie przekonań politycznych w szczególności obejmuje posiadanie opinii, myśli lub przekonań w sprawach związanych z potencjalnymi podmiotami dopuszczającymi się prześladowań określonych w art. 6 oraz w sprawach ich polityki lub metod, bez względu na to, czy wnioskodawca działał zgodnie z tą opinią, myślą lub przekonaniami.

6.
Podczas dokonywania oceny, czy wnioskodawca posiada uzasadnioną obawę bycia prześladowanym, bez znaczenia jest, czy wnioskodawca rzeczywiście posiada rasowe, religijne, narodowościowe, socjalne lub polityczne cechy powodujące prześladowania, pod warunkiem że takie cechy są przypisane wnioskodawcy przez podmiot dopuszczający się prześladowań.

Utrata statusu

1.
Obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec przestaje być uchodźcą, jeśli:

a) dobrowolnie ponownie skorzystał z ochrony państwa, którego jest obywatelem; lub

b) straciwszy swoje obywatelstwo, dobrowolnie ponownie je przyjął; lub

c) otrzymał nowe obywatelstwo i korzysta z ochrony państwa nowego obywatelstwa; lub

d) dobrowolnie ponownie zamieszkał w państwie, które opuścił lub poza którym pozostawał, obawiając się prześladowań; lub

e) z powodu ustania okoliczności, w związku z którymi został uznany za uchodźcę, nie może dłużej kontynuować odmawiania skorzystania z ochrony państwa, którego jest obywatelem;

f) będąc bezpaństwowcem bez obywatelstwa, jest w stanie wrócić do państwa poprzedniego miejsca stałego pobytu w związku z ustaniem okoliczności w których został uznany za uchodźcę.

2.
Przy rozważaniu ust. 1 lit. e) i f), Państwa Członkowskie wezmą pod uwagę to, czy zmiany okoliczności mają charakter na tyle znaczący i długotrwały, iż obawy uchodźcy o bycie prześladowanym nie mogą być dłużej uznawane za uzasadnione.

Wyłączenie

1.
Obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec zostaje wyłączony z możliwości bycia uchodźcą, jeśli:

a) podlega pod zakres Artykułu 1 D Konwencji genewskiej odnoszącego się do ochrony lub pomocy od organów lub agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych, innych niż Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców. Jeśli taka ochrona lub pomoc ustała z jakichkolwiek powodów, bez ustalenia stanowiska takich osób zgodnie z odpowiednimi rezolucjami Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, takie osoby tym samym stają się upoważnione, aby stać się beneficjentami niniejszej dyrektywy;

b) jest uznany przez właściwe władze państwa, w którym przebywa, jako posiadający prawa i obowiązki, które są związane z posiadaniem obywatelstwa tego państwa, albo posiadający prawa i obowiązki do nich równorzędne.

2.
Obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec zostaje wyłączony z możliwości bycia uchodźcą, w przypadku gdy występują poważne powody, aby uważać, że:

a) popełnił on przestępstwo przeciwko pokojowi, przestępstwo wojenne, przestępstwo przeciwko ludzkości, tak jak to określono w prawie międzynarodowym ustanowionym w odniesieniu do takich przestępstw;

b) popełnił on poważne przestępstwo o charakterze innym niż polityczne poza państwem uchodźstwa, przed jego przyjęciem jako uchodźcy; oznacza to czas wydawania zezwolenia na pobyt opartego na przyznaniu statusu uchodźcy; szczególnie okrutne działania, nawet jeśli były popełnione z rzekomo politycznych pobudek, mogą zostać zakwalifikowane jako poważne przestępstwa o charakterze innym niż polityczny;

c) jest on winny działań sprzecznych z celami i zasadami Organizacji Narodów Zjednoczonych określonymi w Preambule i Artykułach 1 i 2 Karty Narodów Zjednoczonych.

3.
Ustęp 2 ma zastosowanie do osób, które podżegały albo w inny sposób brały udział w popełnianiu przestępstw lub działań określonych w tymże ustępie.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.