Sekcja 3 - PRZEPISY RÓŻNE - Dyrektywa 2003/10/WE w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (hałasem)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2003.42.38

Akt obowiązujący
Wersja od: 26 lipca 2019 r.

SEKCJA  III

PRZEPISY RÓŻNE

Opieka zdrowotna

1. 
Bez uszczerbku dla przepisów art. 14 dyrektywy 89/391/EWG, Państwa Członkowskie wprowadzają przepisy zapewniające odpowiednie badania lekarskie pracowników, w przypadku gdy wyniki oceny i pomiaru przewidziane w art. 4 ust. 1 niniejszej dyrektywy wskazują na istnienie zagrożenia zdrowia pracowników. Przepisy te, w tym określone wymagania w zakresie dokumentacji dotyczącej zdrowia i jej dostępności, wprowadza się zgodnie z prawem krajowym i/lub praktyką.
2. 
Pracownik, dla którego ekspozycja na hałas przekracza górne wartości, przy których podejmuje się odpowiednie działania, ma prawo do zbadania słuchu przez lekarza lub inną właściwie wykwalifikowaną osobę pozostającą pod nadzorem lekarza, zgodnie z prawem krajowym i/lub praktyką. Profilaktyczne badania audiometryczne należy także umożliwić pracownikom, których ekspozycja na hałas przekracza dolne wartości, przy których podejmuje się odpowiednie działania, w przypadku gdy ocena i pomiary przewidziane w art. 4 ust. 1 niniejszej dyrektywy wskazują na istnienie zagrożenia zdrowia pracowników.

Celem powyższych badań jest wczesne diagnozowanie jakiejkolwiek utraty słuchu w wyniku działania hałasu oraz zachowanie prawidłowego działania słuchu.

3. 
Państwa Członkowskie stwarzają warunki w celu zapewnienia sporządzania i aktualizacji indywidualnej dokumentacji dotyczącej zdrowia każdemu pracownikowi, który poddał się badaniom lekarskim zgodnie z ust. 1 i ust. 2. Dokumentacja dotycząca zdrowia zawiera podsumowanie wyników przeprowadzonych badań. Prowadzi się je w odpowiedniej formie, umożliwiającej późniejsze konsultacje, z uwzględnieniem obowiązku poufności.

Kopie odpowiedniej dokumentacji dotyczącej zdrowia przekazuje się właściwym organom na żądanie. Poszczególnym pracownikom udostępnia się na żądanie dokumentację dotyczącą ich zdrowia.

4. 
W przypadku gdy w wyniku kontroli badań słuchu wykryto możliwe do zidentyfikowania uszkodzenie słuchu, które lekarz lub specjalista, jeżeli lekarz uzna to za stosowne, oceni jako wynik narażenia na hałas w miejscu pracy:
a)
lekarz lub inna osoba o odpowiednich kwalifikacjach zawiadamia pracownika o wynikach, które dotyczą go osobiście.
b)
pracodawca:
i)
dokonuje analizy oceny ryzyka, przeprowadzonej zgodnie z art. 4,
ii)
dokonuje analizy środków podjętych w celu eliminacji lub zmniejszenia ryzyka zgodnie z art. 5 i 6,
iii)
uwzględnia porady specjalisty medycyny pracy lub innej wykwalifikowanej osoby, lub właściwych organów, wprowadzając wszelkie środki wymagane w celu eliminacji lub zmniejszenia ryzyka zgodnie z art. 5 i 6, włącznie z możliwością przeniesienia pracownika do innej pracy, gdzie nie występuje ryzyko związane z dalszym narażeniem na hałas, oraz:
iv)
organizuje systematyczne badania lekarskie i zapewnia przegląd stanu zdrowia innych pracowników, którzy byli i są narażeni w podobnym stopniu.

Odstępstwa

1. 
W wyjątkowych sytuacjach, gdy z uwagi na charakter pracy właściwe stosowanie indywidualnych ochron słuchu przez cały czas mogłoby spowodować większe zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa niż rezygnacja z ich stosowania, Państwa Członkowskie mogą udzielić odstępstw od przepisów art. 6 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 7.
2. 
Odstępstwa, o których mowa w ust. 1, udzielane są przez Państwa Członkowskie po konsultacji z pracownikami i pracodawcami oraz, tam gdzie to stosowne, z organami medycznymi właściwymi na mocy przepisów i praktyki krajowej. Odstępstwa takie muszą uzupełniać warunki gwarantujące, że uwzględniając okoliczności szczególne, wynikające z ich stosowania, ryzyko zostanie ograniczone do minimum, a pracownicy, do których mają one zastosowanie, zostaną poddani zwiększonej kontroli zdrowia. Odstępstwa takie są poddawane kontroli co cztery lata i wycofywane niezwłocznie, po ustaniu okoliczności stanowiących ich uzasadnienie.
3. 
Państwo Członkowskie przesyła do Komisji co cztery lata wykaz odstępstw, określonych w ust. 1, ze szczegółowym wskazaniem przyczyn i okoliczności, ze względu na które udzielono odstępstw.

Zmiany w dyrektywie

Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 12a, aktów delegowanych w celu dokonywania zmian natury ściśle technicznej w niniejszej dyrektywie, aby uwzględnić harmonizację i normalizację techniczną odnośnie do projektowania, budowy, wytwarzania lub konstrukcji sprzętu roboczego i miejsc pracy, postęp techniczny, zmiany w zharmonizowanych europejskich normach lub specyfikacjach oraz nowe wyniki badań w odniesieniu do hałasu.

Jeżeli w należycie uzasadnionych i wyjątkowych przypadkach związanych z możliwymi w najbliższej przyszłości bezpośrednimi i poważnymi zagrożeniami dla fizycznego zdrowia i bezpieczeństwa pracowników i innych osób, ze względu na szczególnie pilną potrzebę konieczne jest podjęcie działania w bardzo krótkim czasie, do aktów delegowanych przyjmowanych na podstawie niniejszego artykułu ma zastosowanie procedura przewidziana w art. 12b.

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. 
Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. 
Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 12, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 26 lipca 2019 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3. 
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 12, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.
4. 
Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 17 .
5. 
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6. 
Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 12 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Tryb pilny

1. 
Akty delegowane przyjęte w trybie niniejszego artykułu wchodzą w życie niezwłocznie i mają zastosowanie, dopóki nie zostanie wyrażony sprzeciw zgodnie z ust. 2. Przekazując akt delegowany Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, podaje się powody zastosowania trybu pilnego.
2. 
Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 12a ust. 6. W takim przypadku Komisja uchyla akt natychmiast po powiadomieniu jej przez Parlament Europejski lub Radę o decyzji o sprzeciwie.

Kodeks postępowania

W kontekście zastosowania niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie sporządzają w porozumieniu z partnerami społecznymi, zgodnie z krajowym prawem i praktyką, kodeks postępowania określający praktyczne wytyczne pomagające pracownikom i pracodawcom branży muzycznej i rozrywkowej, zrealizować ciążące na nich zobowiązania prawne określone w niniejszej dyrektywie.

Uchylenie

Uchyla się niniejszym dyrektywę 86/188/WE, ze skutkiem od daty wskazanej w pierwszym akapicie art. 17 ust. 1.

15 Art. 12:

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.311.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 11 grudnia 2008 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/1243 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.198.241) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 26 lipca 2019 r.

16 Art. 12a dodany przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/1243 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.198.241) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 26 lipca 2019 r.
17 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
18 Art. 12b dodany przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/1243 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.198.241) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 26 lipca 2019 r.
19 Art. 13 uchylony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/1243 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.198.241) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 26 lipca 2019 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.