Art. 4. - Wyznaczenie i ocena ryzyka - Dyrektywa 2003/10/WE w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (hałasem)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2003.42.38

Akt obowiązujący

Wersja od: 26 lipca 2019 r.

Artykuł  4

Wyznaczenie i ocena ryzyka

1. Wypełniając obowiązki ustanowione w art. 6 ust. 3 i art. 9 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG, pracodawca ocenia i, w razie potrzeby, dokonuje pomiaru poziomu hałasu, na jaki narażeni są pracownicy.

2. Metody i aparatura stosowane do pomiaru powinny być dostosowane do warunków środowiskowych, w szczególności w świetle rodzaju hałasu, jaki ma być mierzony, czasu ekspozycji, czynników otoczenia oraz charakterystyk aparatury pomiarowej.

Powyższe metody i aparatura powinny umożliwiać wyznaczanie wielkości zdefiniowanych w art. 2 oraz podjęcie decyzji, czy w danym przypadku przekroczone zostały wartości ustalone w art. 3.

3. Stosowane metody mogą obejmować próbkowanie, które powinno być reprezentatywne dla indywidualnej ekspozycji pracownika.

4. Ocenę i pomiary, określone w ust. 1, planują i realizują w odpowiednich przedziałach czasowych właściwe służby, uwzględniając w szczególności postanowienia art. 7 dyrektywy 89/391/EWG dotyczące niezbędnych kompetentnych służb lub osób. Dane, uzyskane z oceny i/lub pomiarów poziomu ekspozycji na hałas, przechowuje się w odpowiedniej postaci, umożliwiającej odwołanie się do nich na późniejszym etapie.

5. Stosując niniejszy artykuł, w ocenie wyników pomiarów należy uwzględniać niedokładności pomiaru wyznaczone zgodnie z praktyką metrologiczną.

6. Na mocy art. 6 ust. 3 dyrektywy 89/391/EWG, dokonując oceny ryzyka, pracodawca jest obowiązany zwrócić szczególną uwagę na:

a) poziom, rodzaj i czas ekspozycji, włącznie z ekspozycją na hałas impulsowy;

b) wartości graniczne ekspozycji i wartości działania ustanowione w art. 3 niniejszej dyrektywy;

c) wszelkie skutki dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników należących do grup ryzyka o szczególnej wrażliwości;

d) o ile jest to wykonalne z technicznego punktu widzenia, wszelkie skutki dla zdrowia i bezpieczeństwa pracownika, wynikające z interakcji pomiędzy hałasem i ototoksycznymi substancjami związanymi z wykonywaną pracą oraz pomiędzy hałasem i wibracjami;

e) wszelkie pośrednie skutki dla zdrowia i bezpieczeństwa pracownika, wynikające z interakcji pomiędzy hałasem i sygnałami ostrzegawczymi lub innymi dźwiękami, które powinien on obserwować w celu zmniejszenia ryzyka wypadku;

f) informacje o emisji hałasu dostarczone przez producentów sprzętu roboczego zgodnie z odpowiednimi dyrektywami UE;

g) istnienie sprzętu alternatywnego, zaprojektowanego do ograniczenia emisji hałasu;

h) przedłużenie ekspozycji na hałas poza normalne godziny pracy na odpowiedzialność pracodawcy;

i) odpowiednie informacje uzyskane z badań lekarskich, w tym, w miarę możliwości informacje opublikowane;

j) dostępność indywidualnych ochron słuchu o odpowiedniej charakterystyce tłumienia.

7. Pracodawca jest zobowiązany być w posiadaniu oceny ryzyka, zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. a) dyrektywy 89/391/EWG i określić, które środki należy podjąć zgodnie z art. 5, 6, 7 i 8 niniejszej dyrektywy. Ocena ryzyka jest zapisana na odpowiednim nośniku, zgodnie z prawem krajowym i praktyką. Ocenę ryzyka należy systematycznie aktualizować, w szczególności jeśli nastąpiły istotne zmiany, które mogły spowodować, że ocena stała się nieaktualna, lub jeśli wyniki badań lekarskich wykażą konieczność aktualizacji.