Dyrektywa 2002/45/WE zmieniająca po raz dwudziesty dyrektywę Rady 76/769/EWG w zakresie ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych (krótkołańcuchowych chlorowanych parafin)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.177.21

Akt jednorazowy
Wersja od: 6 lipca 2002 r.

DYREKTYWA 2002/45/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 25 czerwca 2002 r.
zmieniająca po raz dwudziesty dyrektywę Rady 76/769/EWG w zakresie ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych (krótkołańcuchowych chlorowanych parafin)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji(1)

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),

działając zgodnie z procedurą ustaloną w art. 251 Traktatu(3), w świetle wspólnego tekstu zatwierdzonego przez Komitet Pojednawczy dnia 22 kwietnia 2002 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Ograniczenia do tej pory przyjęte lub planowane przez niektóre Państwa Członkowskie w stosowaniu krótkołańcuchowych chlorowanych parafin (SCCPs) zgodnie z decyzją PARCOM 95/1 (Konwencja o Zapobieganiu Zanieczyszczenia Mórz ze Źródeł Lądowych) mają bezpośredni wpływ na realizację i funkcjonowanie rynku wewnętrznego; dlatego konieczne jest zbliżenie przepisów Państw Członkowskich w tej dziedzinie oraz zmiana załącznika I do dyrektywy Rady 76/769/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych(4), uwzględniając oceny ryzyka dokonane przez Wspólnotę i odpowiednie dowody naukowe na poparcie decyzji PARCOM 95/1.

(2) Krótkołańcuchowe chlorowane parafiny (SCCPs) uznane są za niebezpieczne dla środowiska naturalnego z powodu swojej toksyczności dla organizmów wodnych i mogą powodować długotrwałe niekorzystne skutki dla środowiska wodnego.

(3) W ramach rozporządzenia Rady (EWG) nr 793/93 z dnia 23 marca 1993 r. w sprawie oceny i kontroli ryzyk stwarzanych przez istniejące substancje(5) Komisja przyjęła zalecenie dotyczące szczególnych metod ograniczenia stosowania krótkołańcuchowych chlorowanych parafin (SCCPs), w szczególności w cieczach stosowanych w obróbce metali i w produktach do wykańczania skór w celu ochrony środowiska wodnego.

(4) Pozostałe zastosowania chlorowanych parafin należy zbadać w świetle odpowiedniej wiedzy naukowej, w szczególności w odniesieniu do emisji substancji zawierających chlorowane parafiny. Komisja powinna zaproponować odpowiednie sposoby ograniczenia ich stosowania.

(5) Dnia 27 listopada 1998 r. Komitet Naukowy ds. Toksyczności, Ekotoksyczności i Środowiska (CSTEE) przedstawił swoją opinię na temat ryzyka związanego ze stosowaniem krótkołańcuchowych chlorowanych parafin (SCCPs), zgodnie z zaleceniem Komisji.

(6) Niniejsza dyrektywa obowiązuje bez uszczerbku dla prawodawstwa wspólnotowego w sprawie ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy, w szczególności dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy(6) oraz dyrektywy Rady 98/24/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)(7),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W załączniku I do dyrektywy 76/769/EWG dodaje się pkt 42 w brzmieniu:

"42. Alkany, C10-C13, chloro

(krótkołańcuchowe chlorowane

parafiny)

1. Nie mogą być wprowadzane do

obrotu do stosowania jako

substancje lub składniki innych

substancji lub preparatów

w stężeniu wyższym niż

1 %:

- w obróbce metali;

- do natłuszczania skór.

2. Do dnia 1 stycznia 2003 r.

wszystkie pozostałe zastosowania

(SCCPs) zostaną zbadane przez

Komisję Europejską we współpracy

z Państwami Członkowskimi oraz

Komisją OSPAR w oparciu o nowe

dane naukowe na temat ryzyka

stwarzanego przez (SCCPs) dla

zdrowia i środowiska

naturalnego.

Parlament Europejski zostanie

poinformowany o wynikach tego

badania."

Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie nie później niż do dnia 6 lipca 2003 r. przyjmują i publikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy te Państwa Członkowskie stosują najpóźniej od dnia 6 stycznia 2004 r.

2.
Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 25 czerwca 2002 r.
W imieniu Parlamentu EuropejskiegoW imieniu Rady
P. COXJ. MATAS I PALOU
PrzewodniczącyPrzewodniczący

______

(1) Dz.U. C 337 E z 28.11.2000, str. 138 oraz Dz.U. C 213 E z 31.7.2001, str. 296.

(2) Dz.U. C 116 z 20.4.2001, str. 27.

(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 1 lutego 2001 r. (Dz.U. C 267 z 21.9.2001, str. 41), wspólne stanowisko Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. (Dz.U. C 301 z 26.10.2001, str. 39) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 listopada 2001 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 maja 2002 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 21 maja 2002 r.

(4) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 99/77/WE (Dz.U. L 207 z 6.8.1999, str. 18).

(5) Dz.U. L 84 z 5.4.1993, str. 1.

(6) Dz.U. L 183 z 29.6.1989, str. 1.

(7) Dz.U. L 131 z 5.5.1998, str. 11.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.