Dwudzieste czwarte roczne sprawozdanie sporządzone zgodnie z art. 8 ust. 2 wspólnego stanowiska Rady 2008/944/WPZiB określającego wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego
Dz.U.UE.C.2023.59.1
Akt nienormatywnyDWUDZIESTE CZWARTE ROCZNE SPRAWOZDANIE SPORZĄDZONE ZGODNIE Z ART. 8 UST. 2 WSPÓLNEGO STANOWISKA RADY 2008/944/WPZIB OKREŚLAJĄCEGO WSPÓLNE ZASADY KONTROLI WYWOZU TECHNOLOGII WOJSKOWYCH I SPRZĘTU WOJSKOWEGO
(2023/C 59/01)
Niniejsze sprawozdanie obejmuje dane dotyczące udzielonych zezwoleń i odmów wydania zezwoleń oraz dane dotyczące wywozu broni konwencjonalnej z państw członkowskich UE w roku kalendarzowym 2021. Ujęto w nim również działania podjęte przez UE i jej państwa członkowskie w 2021 r. w ramach wdrażania wspólnego stanowiska Rady 2008/944/WPZiB 1 ( 2 .
Sprawozdanie opracowała Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ) na podstawie danych przekazanych przez państwa członkowskie dotyczących wywozu broni przez te państwa w 2021 r. Podgrupa ds. wywozu broni konwencjonalnej (COARM) działającej w Radzie Grupy Roboczej ds. Wywozu Broni Konwencjonalnej wspiera stały dialog wśród państw członkowskich na temat spójnego stosowania wspólnych zasad kontroli wywozu broni. Z uwagi na pandemię w pierwszych miesiącach 2021 r. grupa ta spotykała się na posiedzeniach zdalnych, a państwa członkowskie nadal korzystały z internetowego systemu COARM do celów wymiany informacji i wirtualnych dyskusji na temat newralgicznych miejsc przeznaczenia. W drugiej połowie roku grupa COARM wznowiła swoje comiesięczne posiedzenia fizyczne w Brukseli. Sprawozdanie zawiera również wybrane informacje na temat wewnątrzunijnych transferów produktów związanych z obronnością, które to transfery są regulowane dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/43/WE 3 .
Następujące państwa trzecie oficjalnie postanowiły przyjąć i stosować kryteria i zasady określone we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB, zmienionym w 2019 r.: Albania, Bośnia i Hercegowina, Kanada, Macedonia Północna, Gruzja, Islandia, Czarnogóra i Norwegia. Od roku 2012 istnieje system wymiany informacji między UE a Norwegią.
W okresie objętym niniejszym sprawozdaniem nadal propagowano w wybranych państwach trzecich skuteczne krajowe kontrole wywozu broni oraz zasady i kryteria określone we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB, wdrażając w tym celu decyzję Rady (WPZiB) 2020/1464 4 . Kontynuowano również unijne działania informacyjne dotyczące upowszechniania i wdrażania Traktatu o handlu bronią, realizując w tym samym okresie szereg działań na mocy decyzji Rady (WPZiB) 2017/915 5 , zmienionej decyzją Rady (WPZiB) 2020/1134 6 oraz decyzją Rady (WPZiB) 2021/814 7 . Ten projekt działań informacyjnych dotyczących ATT został następnie przedłużony wraz z przyjęciem decyzji Rady (WPZiB) 2021/2309 8 .
Oprócz działań informacyjnych realizowanych przez niemiecki Federalny Urząd Gospodarki i Kontroli Eksportu (BAFA) i Expertise France, Rada zgodziła się wspierać Sekretariat Traktatu o handlu bronią przyjmując decyzję (WPZiB) 2021/649 z dnia 16 kwietnia 2021 r. w sprawie wsparcia przez Unię działań Sekretariatu ATT w celu wsparcia wdrażania Traktatu o handlu bronią 9 . Decyzja ta jest zgodna z ogólnym celem polityki UE, jakim jest wzmocnienie ram wielostronnych, w tym w dziedzinie kontroli wywozu broni.
I. WDRAŻANIE WSPÓLNEGO STANOWISKA 2008/944/WPZiB
1. Działania wynikające z przeglądu wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB
W 2021 r. grupa COARM kontynuowała prace nad realizacją celów przedstawionych w konkluzjach Rady z 16 września 2019 r. 10 dotyczących przeglądu wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB w sprawie kontroli wywozu broni. Po uruchomieniu w październiku 2020 r. internetowej bazy danych 11 na stronie internetowej ESDZ, która umożliwia obywatelom - w sposób przyjazny dla użytkownika - wgląd w dane na temat wywozu broni z państw członkowskich i analizowanie tych danych, ESDZ opracowuje zamkniętą bazę danych dostępną wyłącznie dla urzędników wydających zezwolenia z państw członkowskich, w której to bazie strony krajowe zawierają odpowiednie informacje ze źródeł jawnych na temat potencjalnych miejsc przeznaczenia europejskiego sprzętu wojskowego. Ta baza danych została uruchomiona wiosną 2022 r. Oczekuje się, że baza danych dla urzędników wydających zezwolenia przyczyni się do zwiększenia zbieżności w stosowaniu wspólnego stanowiska przez państwa członkowskie.
Ponadto grupa COARM przygotowała decyzję Rady o certyfikatach użytkownika końcowego w kontekście wywozu broni strzeleckiej i lekkiej oraz amunicji do tych rodzajów broni 12 . Decyzja ta została przyjęta w styczniu 2021 r. i weszła w życie 31 grudnia 2021 r. Decyzja ta przyczynia się również do zwiększenia zbieżności między politykami państw członkowskich dotyczącymi wywozu broni.
W lipcu 2021 r. grupa COARM spotkała się po raz pierwszy w składzie obejmującym urzędników wydających zezwolenia i funkcjonariuszy organów ścigania, co umożliwiło wymianę informacji i najlepszych praktyk w zakresie wyzwań związanych z egzekwowaniem przepisów w dziedzinie wywozu broni.
2. Powiadomienia o odmowie i konsultacje
Wspólne stanowisko przewiduje powiadomienie o odmowach wydania zezwolenia. W sytuacji gdy państwo członkowskie weryfikuje wniosek o zezwolenie na transakcję zasadniczo taką samą jak transakcja, której odmówiło wcześniej inne państwo członkowskie, wspólne stanowisko przewiduje proces konsultacji. Konsultacje przeprowadza się za pośrednictwem internetowego systemu COARM. System ten już pokazał, że pozwala jeszcze bardziej zwiększyć przejrzystość między państwami członkowskimi w odniesieniu do określonych państw stanowiących miejsce końcowego przeznaczenia i do użytkowników końcowych. W 2021 r. ten internetowy system dowiódł swojej wartości, jeśli chodzi o ułatwianie przepływu informacji między państwami członkowskimi, w szczególności kiedy to w kontekście globalnej pandemii wciąż niemożliwe były fizyczne spotkania delegatów.
Liczba zgłoszonych w 2021 r. powiadomień o odmowie jest podana w wierszu d) tabel znajdujących się w tabeli A. I (załączonej do niniejszego sprawozdania) w podziale na miejsce przeznaczenia i na kategorie wykazu uzbrojenia; liczba wysłanych przez każde państwo członkowskie zapytań i otrzymanych przez nie odpowiedzi oraz liczba zapytań i odpowiedzi w podziale na miejsce przeznaczenia znajdują się odpowiednio w tabelach B.I oraz B.II. Należy zauważyć, że przedsiębiorstwa z sektora obronności w państwach członkowskich są ogólnie świadome ograniczeń w zakresie polityk wywozu broni; przedsiębiorstwa zazwyczaj powstrzymują się od ubiegania się o zezwolenie, jeżeli wiedzą, że spotkają się z odmową. Niska liczba odmów nie wskazuje zatem w żaden sposób na stopień restrykcyjności polityki wywozu.
3. Przewodnik użytkownika
Przewodnik użytkownika jest kluczowym instrumentem podsumowującym uzgodnione wskazówki dotyczące wdrażania przepisów operacyjnych wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB i interpretacji zawartych w nim kryteriów. Mowa o nim w art. 13 wspólnego stanowiska. Został opracowany przez grupę COARM i jest okresowo aktualizowany: ostatnią aktualizację przeprowadzono w ramach przeglądu wspólnego stanowiska, który miał miejsce w 2018 r. i w pierwszej połowie 2019 r. W konkluzjach z 16 września 2019 r. Rada z aprobatą przyjęła zmieniony przewodnik użytkownika 13 .
Przewodnik użytkownika jest przeznaczony przede wszystkim dla urzędników wydających zezwolenia na wywóz, a zatem przyczynia się w istotny i praktyczny sposób do zbliżania polityk i procedur państw członkowskich w zakresie kontroli wywozu broni. Aby wesprzeć praktyczne stosowanie kryteriów określonych we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB, w przewodniku przedstawiono dobre praktyki, które zostały opracowane przez grupę COARM na podstawie najlepszych praktyk krajowych i z uwzględnieniem informacji otrzymywanych od innych zainteresowanych stron, w tym od społeczeństwa obywatelskiego. Te dobre praktyki mają służyć zapewnieniu większej spójności wśród państw członkowskich pod względem stosowania kryteriów określonych we wspólnym stanowisku. W tym celu między innymi określono czynniki, które należy uwzględniać podczas rozpatrywania wniosków o zezwolenie na wywóz. Z tych najlepszych praktyk powinni korzystać urzędnicy wydający zezwolenia i inni urzędnicy pracujący w stosownych departamentach i agencjach rządowych. Proces decyzyjny opiera się na wiedzy fachowej tych urzędników na temat kwestii regionalnych, prawnych, sądowych, technicznych i dotyczących rozwoju, a także kwestii związanych z bezpieczeństwem i wojskowością.
Przewodnik jest dokumentem publicznym, który jest dostępny na stronie internetowej Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych 14 .
4. Działania informacyjne
W art. 11 wspólnego stanowiska wezwano państwa członkowskie, aby dokładały "wszelkich starań w celu zachęcenia innych państw dokonujących wywozu technologii wojskowych lub sprzętu wojskowego do stosowania kryteriów niniejszego wspólnego stanowiska". W 2021 r. kontynuowano intensywne działania informacyjne, prowadzone zarówno przez UE, jak i przez poszczególne państwa członkowskie, a ich opis znajduje się w załączniku D.
Na podstawie decyzji (WPZiB) 2020/1464, wykonywanej przez niemiecki Federalny Urząd Gospodarki i Kontroli Eksportu (BAFA), zorganizowano - głównie w formie wirtualnej - szereg wydarzeń związanych z pomocą. Ponadto na podstawie decyzji (WPZiB) 2017/915 (zmienionej decyzją Rady (WPZiB) 2020/1134 i decyzją Rady (WPZiB) 2021/814) oraz w następstwie decyzji Rady (WPZiB) 2021/2309, na szczeblu regionalnym zrealizowano dodatkowe działania informacyjne, krajowe programy pomocy dostosowane do potrzeb i indywidualne warsztaty pomocowe ad hoc, co przyczyniło się do skutecznego wdrażania i upowszechniania Traktatu o handlu bronią (dalsze informacje dotyczące tych ostatnich działań zamieszczono w sekcji II.2).
5. Spotkania w ramach dialogu politycznego
W ramach dialogu politycznego zorganizowano w 2021 r. spotkania z Norwegią i Stanami Zjednoczonymi dotyczące kwestii kontroli wywozu broni. Spotkania te stanowiły forum dla owocnych dyskusji na temat kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, takich jak polityki eksportowe dotyczące określonych miejsc przeznaczenia, kwestie zgodności i kontroli oraz Traktat o handlu bronią.
6. Aktualizacja wspólnego wykazu uzbrojenia Unii Europejskiej
Wspólny wykaz uzbrojenia UE obejmuje towary wojskowe, co do których państwa członkowskie powinny wymagać zezwolenia na wywóz, zgodnie z art. 12 wspólnego stanowiska. Wykaz ten jest identyczny z wykazem produktów związanych z obronnością załączonym do dyrektywy 2009/43/WE.
Wspólny wykaz uzbrojenia UE uwzględnia zmiany w wykazie broni i sprzętu wojskowego przyjętym w ramach porozumienia z Wassenaar, które to zmiany zostały uzgodnione na posiedzeniu plenarnym państw-stron porozumienia. Ta wersja wspólnego wykazu uzbrojenia stosowana w 2021 r. UE została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z 13 marca 2020 r. 15 Ponieważ posiedzenie plenarne państw-stron porozumienia z Wassenaar nie odbyło się pod koniec 2020 r., w 2021 r. nie dokonano aktualizacji wspólnego wykazu uzbrojenia UE.
7. Pośrednictwo w handlu bronią
Zgodnie z art. 5 wspólnego stanowiska Rady 2003/468/WPZiB 16 państwa członkowskie dokonały osobnych ustaleń w zakresie wymiany informacji dotyczących udzielonych zezwoleń na prowadzenie pośrednictwa oraz decyzji odmownych w tej sprawie. Ponadto te państwa członkowskie, które nakładają na pośredników obowiązek uzyskania pisemnego zezwolenia na prowadzenie pośrednictwa lub prowadzą rejestr pośredników w handlu bronią, dokonały osobnych ustaleń w zakresie wymiany odnośnych informacji dotyczących zarejestrowanych pośredników. Informacje dotyczące zezwoleń na prowadzenie pośrednictwa oraz decyzji odmownych w tej sprawie wydanych w państwach członkowskich UE znajdują się w załączonej tabeli A.III.
Szczegółowe informacje na temat wdrażania w poszczególnych państwach wspólnego stanowiska 2003/468/WPZiB przedstawiono w załączonej tabeli C.
8. Dialog z zainteresowanymi stronami: Parlamentem Europejskim, społeczeństwem obywatelskim i odnośnym sektorem przemysłu
W 2021 r. grupa COARM wysłuchała informacji przekazanych przez posłankę do Parlamentu Europejskiego Hannah Neumann i przeprowadziła z nią dyskusję na temat jej propozycji w odniesieniu do rozporządzenia w sprawie wywozu broni. ESDZ odpowiedziała na dużą liczbę pytań poselskich na temat kwestii związanych z wywozem broni.
Zgodnie z wcześniejszą praktyką regularnie organizowano spotkania grupy COARM z organizacjami pozarządowymi (takimi jak Saferworld, Conflict Armament Research itp.). Grupa COARM zapraszała również na swoje spotkania przedstawicieli przemysłu obronnego, przedstawicieli MKCK, przedstawicieli ośrodków analitycznych zajmujących się kwestiami związanymi z handlem bronią oraz inne zainteresowane strony.
II. TRAKTAT O HANDLU BRONIĄ
1. Zaangażowanie na rzecz Traktatu o handlu bronią: konferencje państw-stron
Podobnie jak w przypadku poprzednich konferencji państw-stron, UE i jej państwa członkowskie brały aktywny udział w przygotowaniach do siódmej konferencji państw-stron, którą przeprowadzono w formacie hybrydowym od 30 sierpnia do 2 września 2021 r., umożliwiając udział około 300 osób ze 110 państw-stron, 31 sygnatariuszy oraz innych państw i zainteresowanych stron (społeczeństwo obywatelskie, przemysł obronny); większość uczestniczyła w konferencji zdalnie. Konferencja uzgodniła jasny plan kolejnego cyklu, któremu mają przewodniczyć Niemcy. Konferencja zatwierdziła również jasną strukturę organizacji kalendarza płatności z państwami, które mają długoterminowe zaległości w płatnościach. Początkowe posiedzenie forum wymiany informacji na temat przenikania broni zostało przełożone na kolejną konferencję państw-stron, aby umożliwić osobiste uczestnictwo w poufnych dyskusjach między państwami-stronami. Sierra Leone, jako państwo sprawujące przewodnictwo, zaproponowało zestaw środków zapobiegających przenikaniu jako sposób na wzmocnienie wdrażania Traktatu o handlu bronią, w tym dyskusje ekspertów na temat doświadczeń w zakresie współpracy po dostawie, zarówno z perspektywy eksportera, jak i importera. Chiny po raz pierwszy uczestniczyły w charakterze państwa-strony, rozpowszechniając swoje krajowe ramy prawne wywozu broni i politykę zakazu wywozu broni do podmiotów niepaństwowych.
UE wydała 5 oświadczeń na temat: zarządzania zapasami, przejrzystości, upowszechniania, wsparcia Sekretariatu ATT i wdrażania, a także przedstawiła na piśmie oświadczenie ogólne. UE współorganizowała również dwa wirtualne wydarzenia towarzyszące związane z projektami finansowanymi przez UE. 2 września 2021 r. uruchomiono wsparcie UE na rzecz Sekretariatu ATT: 1,4 mln EUR na najbliższe dwa lata na wsparcie Sekretariatu ATT i zapewnienie, aby mógł on kierować krajowymi punktami kontaktowymi, stworzyć bazę danych dotyczących potrzeb i organizować sesje szkoleniowe dla instruktorów. Podczas drugiej imprezy towarzyszącej zaprezentowano istniejący projekt działań informacyjnych dotyczących Traktatu o handlu bronią realizowany przez niemiecki Federalny Urząd Gospodarki i Kontroli Eksportu (BAFA) oraz przez Expertise France.
2. Program UE wspierający wdrożenie Traktatu o handlu bronią zgodnie z decyzją (WPZiB) 2017/915, zmienioną decyzją Rady (WPZiB) 2020/1134 i decyzją Rady (WPZiB) 2021/814 oraz decyzją Rady (WPZiB) 2021/2309
Po wejściu w życie Traktatu o handlu bronią w grudniu 2014 r. i przyjęciu go dotychczas 17 przez 112 państw-stron nadal trzeba stawiać czoła wyzwaniom związanym z jego upowszechnianiem i skutecznym wdrażaniem przez państwa-strony.
Aby pomóc zaradzić tym problemom, UE przyjęła skierowany do państw trzecich ambitny program wspierający wdrożenie tego traktatu (decyzja (WPZiB) 2017/915, zmieniona decyzją Rady (WPZiB) 2020/1134 oraz decyzją Rady (WPZiB) 2021/814). Ten projekt działań informacyjnych dotyczących Traktatu o handlu bronią został następnie przedłużony wraz z przyjęciem decyzji Rady (WPZiB) 2021/2309. Program ten jest realizowany zarówno przez niemiecki Federalny Urząd Gospodarki i Kontroli Eksportu (BAFA), jak i przez Expertise France. Obecnie zapewnia wsparcie państwom trzecim - które o to wystąpiły - we wzmacnianiu ich systemów transferów broni zgodnie z wymogami traktatu. Szczegółowe informacje o działaniach prowadzonych w ramach unijnego programu w 2021 r. znajdują się w tabeli D.
III. PRIORYTETOWE WYTYCZNE DLA GRUPY COARM NA NAJBLIŻSZĄ PRZYSZŁOŚĆ
Grupa COARM rozpoczyna przygotowania do przeglądu wspólnego stanowiska Rady 2008/944/WPZiB, który zostanie zakończony w 2024 r. zgodnie z konkluzjami Rady z 16 września 2019 r. W szybko zmieniającym się unijnym środowisku obronnym, grupa COARM zobowiązuje się do zapewnienia, aby polityka wywozu broni nadal dobrze wpisywała się w szerszy krajobraz bezpieczeństwa i obrony UE.
W tym kontekście grupa COARM analizuje pod kątem kontroli wywozu rozwój sytuacji w dziedzinie obronności UE - w szczególności w kontekście Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju (zob. poniżej) i Europejskiego Funduszu Obronnego.
Grupa COARM będzie również inicjować kontakty z innymi odpowiednimi grupami - w tym Grupą Roboczą ds. Produktów Podwójnego Zastosowania i Grupą Roboczą ds. Współpracy Celnej - w celu powiązania prac prowadzonych w zbieżnych obszarach. Zacieśniane są kontakty między grupą COARM a krajowymi funkcjonariuszami organów ścigania zajmującymi się kontrolami wywozu broni.
IV. ŚRODKI POMOCOWE W RAMACH EUROPEJSKIEGO INSTRUMENTU NA RZECZ POKOJU
Wraz z zatwierdzeniem 22 marca 2021 r. decyzji Rady ustanawiającej Europejski Instrument na rzecz Pokoju (EPF) 18 , UE stworzyła solidny mechanizm służący wspieraniu partnerów w kwestiach wojskowych i obronnych. Jest to zgodne z ambicjami nakreślonymi w globalnej strategii na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej oraz bardziej szczegółowo omówionymi w Strategicznym kompasie.
W ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju UE pokrywa wspólne koszty wojskowych misji i operacji w dziedzinie WPBiO oraz może zapewniać partnerom wsparcie obejmujące pomoc wojskową, szkolenia, sprzęt (w tym broń i amunicję), aby zwiększyć ich zdolności do zapobiegania kryzysom i reagowania na nie, lepiej chronić ludność cywilną, i tym samym wzmocnić bezpieczeństwo międzynarodowe, a ostatecznie - nasze własne bezpieczeństwo.
W 2021 r. duża część wsparcia w ramach filaru środków pomocy była przeznaczona na wojskowe elementy operacji wspierania pokoju pod dowództwem sił afrykańskich, które były wcześniej finansowane w ramach Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce. Inne środki pomocy służyły zapewnieniu sprzętu wojskowego w związku z misjami i operacjami w dziedzinie WPBiO, np. w Mozambiku, oraz wzmocnieniu zdolności wojskowych i obronnych partnerów we wschodnim sąsiedztwie i na Bałkanach Zachodnich.
Rodzaj sprzętu, który ma być dostarczany siłom zbrojnym, był uzależniony od poszczególnych partnerów i zindywidualizowanego podejścia, zgodnie ze zintegrowanymi ramami metodologicznymi w celu zapewnienia odpowiednich ocen ryzyka i środków ograniczających ryzyko. W 2021 r. w ramach środka pomocy Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju nie dostarczono żadnych pozycji znajdujących się we wspólnym wykazie uzbrojenia UE.
Przegląd środków pomocy Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju przyjętych w 2021 r. znajduje się w tabeli F.
KRÓTKI OPIS KATEGORII WE WSPÓLNYM WYKAZIE UZBROJENIA UE 19
ML1 Broń gładkolufowa o kalibrze mniejszym niż 20 mm, inne uzbrojenie i broń automatyczna o kalibrze 12,7 mm (0,50 cala) lub mniejszym oraz wyposażenie i specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe
ML2 Broń gładkolufowa o kalibrze 20 mm lub większym, inna broń i uzbrojenie o kalibrze większym od 12,7 mm (0,50 cala), miotacze specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych oraz wyposażenie i specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe
ML3 Amunicja i zapalniki oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe
ML4 Bomby, torpedy, rakiety, pociski kierowane, inne urządzenia i ładunki wybuchowe oraz związane z nimi wyposażenie i akcesoria oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe
ML5 Sprzęt kierowania ogniem oraz sprzęt do ostrzegania i alarmowania, a także powiązane z nimi systemy oraz sprzęt testowania, strojenia i zakłócania, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, a także specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe i wyposażenie
ML6 Pojazdy naziemne i ich elementy składowe
ML7 Środki chemiczne, "środki biologiczne", "środki rozpraszania tłumu", materiały radioaktywne oraz związane z nimi sprzęt, elementy składowe i materiały
ML8 "Materiały wysokoenergetyczne" oraz substancje pokrewne
ML9 Wojenne jednostki pływające (nawodne lub podwodne), specjalny sprzęt morski, wyposażenie, elementy składowe i inne nawodne jednostki pływające
ML10 "Statki powietrzne", "statki powietrzne lżejsze od powietrza", "bezzałogowe pojazdy powietrzne" ("drony"), silniki i sprzęt do "statków powietrznych", pokrewne wyposażenie i elementy składowe, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych
ML11 Sprzęt elektroniczny, "statki kosmiczne" i elementy składowe, niewyszczególnione w innych pozycjach wspólnego wykazu uzbrojenia UE
ML12 Systemy broni opartej na energii kinetycznej dużych prędkości oraz pokrewny sprzęt, oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe
ML13 Sprzęt opancerzony lub ochronny, takież konstrukcje oraz ich elementy składowe
ML14 "Sprzęt specjalistyczny do szkolenia wojskowego" lub dla symulacji scenariuszy wojskowych, symulatory specjalnie zaprojektowane do treningu użytkowania jakiegokolwiek uzbrojenia wymienionego w pozycjach ML1 lub ML2 oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe i akcesoria
ML15 Sprzęt do zobrazowywania lub przeciwdziałania, specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych, oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe i akcesoria
ML16 Odkuwki, odlewy i inne półfabrykaty, które zostały specjalnie zaprojektowane dla obiektów określonych w pozycjach od ML1 do ML4, ML6, ML9, ML10, ML12 lub ML19
ML17 Różnorodny sprzęt, materiały i "biblioteki" oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe
ML18 Sprzęt do "produkcji", obiekty do prowadzenia badań środowiskowych oraz elementy składowe
ML19 Systemy broni o ukierunkowanejenergii (Directed Energy Weapon - DEW), sprzęt pokrewny lub sprzęt do przeciwdziałań, modele badawcze, oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe
ML20 Sprzęt kriogeniczny lub "nadprzewodzący" oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe i akcesoria
ML21 "Oprogramowanie"
ML22 "Technologia"