Decyzja wykonawcza 2022/1462 w sprawie wymogów dotyczących środków komunikacji audiowizualnej na potrzeby przeprowadzania rozmów na podstawie art. 27 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1240

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2022.229.77

Akt obowiązujący
Wersja od: 5 września 2022 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2022/1462
z dnia 2 września 2022 r.
w sprawie wymogów dotyczących środków komunikacji audiowizualnej na potrzeby przeprowadzania rozmów na podstawie art. 27 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1240

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1240 z dnia 12 września 2018 r. ustanawiające europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) i zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1077/2011, (UE) nr 515/2014, (UE) 2016/399, (UE) 2016/1624 i (UE) 2017/2226 1 , w szczególności jego art. 27 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (UE) 2018/1240 ustanowiono europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) jako system dla obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku posiadania wizy przy przekraczaniu granic zewnętrznych. W rozporządzeniu określono warunki i procedury wydawania lub odmowy wydania zezwoleń na podróż.

(2) Rozpatrując wnioski o zezwolenie na podróż i podejmując decyzje w ich sprawie, jednostka krajowa ETIAS odpowiedzialnego państwa członkowskiego może, pod pewnymi warunkami, zaprosić wnioskodawcę na rozmowę w jego państwie zamieszkania. Co do zasady rozmowa taka powinna odbywać się w konsulacie znajdującym się najbliżej miejsca zamieszkania wnioskodawcy.

(3) Komunikacja audiowizualna powinna ułatwić procedurę składania wniosku, zważywszy na najnowsze osiągnięcia technologiczne oferujące różne możliwości przeprowadzenia rozmowy na odległość. W związku z tym należy określić wymogi dotyczące środków komunikacji audiowizualnej na odległość. Wymogi te powinny obejmować przepisy dotyczące ochrony danych, bezpieczeństwa i poufności. Należy również przyjąć przepisy dotyczące testowania, wyboru i działania narzędzi.

(4) W zakresie przetwarzania danych osobowych, niniejsza decyzja odnosi się do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 2 . W tym kontekście, jeżeli rozmowa jest rejestrowana, wnioskodawcę informuje się o jej rejestrowaniu i należy przed rozpoczęciem rozmowy uzyskać jego zgodę na rejestrowanie.

(5) Zważywszy że rozporządzenie (UE) 2018/1240 powstało w oparciu o dorobek Schengen, zgodnie z art. 4 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania powiadomiła o wdrożeniu rozporządzenia (UE) 2018/1240 do swojego prawa krajowego. Dania jest zatem związana niniejszą decyzją.

(6) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii 3 ; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(7) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 4 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE 5 .

(8) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 6 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 7 .

(9) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 8 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 9 .

(10) Niniejsza decyzja jest aktem stanowiącym rozwinięcie dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu, odpowiednio, art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r., art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r. i art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2011 r.

(11) Europejski Inspektor Ochrony Danych wydał opinię w dniu 10 maja 2021 r.

(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Inteligentnych Granic,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Wymogi dotyczące środków komunikacji audiowizualnej, w tym w zakresie ochrony danych, bezpieczeństwa i poufności

Wymogi dotyczące środków komunikacji audiowizualnej, w tym w zakresie ochrony danych, bezpieczeństwa i poufności, na potrzeby przeprowadzenia rozmowy z wnioskodawcą na podstawie art. 27 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1240, określono w niniejszej decyzji i w załączniku.

Artykuł  2

Testowanie odpowiednich narzędzi

1. 
Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) analizuje opisy dostępnych na rynku narzędzi komunikacji audiowizualnej, porównuje je z wymogami określonymi w załączniku oraz dokonuje wstępnego wyboru narzędzi komunikacji audiowizualnej, których opis spełnia wymogi.
2. 
eu-LISA, we współpracy z organami krajowymi, testuje wstępnie wybrane narzędzia komunikacji audiowizualnej. W testach uwzględnia się w największym możliwym zakresie wymogi określone w załączniku.
3. 
eu-LISA analizuje wyniki testów i przedstawia państwom członkowskim wykaz zalecanych odpowiednich narzędzi.
4. 
Na wniosek Komisji eu-LISA dokonuje ponownej analizy opisu narzędzi dostępnych na rynku, porównuje je z wymogami określonymi w załączniku oraz, w razie potrzeby, testuje wstępnie wybrane narzędzia w celu przedstawienia państwom członkowskim zaktualizowanego wykazu zalecanych odpowiednich narzędzi.
Artykuł  3

Wybór odpowiednich narzędzi i ich działanie

1. 
Jednostki krajowe ETIAS stosują:
a)
narzędzie wybrane z wykazu odpowiednich narzędzi, o którym mowa w art. 2 ust. 3;
b)
dowolne inne narzędzie spełniające wymogi określone w załączniku.

Państwa członkowskie są odpowiedzialne za dokonanie analizy, czy narzędzia, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), spełniają wymogi określone w załączniku, oraz za ich testowanie.

2. 
Jednostki krajowe ETIAS są odpowiedzialne za monitorowanie działania narzędzi oraz za zapewnienie, by narzędzia spełniały wymogi określone w załączniku do niniejszej decyzji i były zgodne z rozporządzeniem (UE) 2016/679.
Artykuł  4

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 września 2022 r.

ZAŁĄCZNIK

1.
Cele

W niniejszym załączniku określa się wymogi dotyczące środków komunikacji audiowizualnej, w tym w zakresie zasad bezpieczeństwa i poufności.

2.
Wymogi dotyczące środków komunikacji audiowizualnej, w tym w zakresie zasad bezpieczeństwa i poufności:
Lp.Opis
1Narzędzie musi umożliwiać łączność za pomocą powszechnie stosowanych przeglądarek internetowych pochodzących od co najmniej 3 dostawców przeglądarek lub systemów operacyjnych.
2Narzędzie musi zapewniać możliwość korzystania na potrzeby połączeń z wewnątrzpasmowych funkcji dupleksu dźwiękowego (nieopierających się na telefonii).
3Narzędzie musi umożliwiać połączenia wideo przy użyciu kamery internetowej.
4Narzędzie musi umożliwiać osobom przeprowadzającym rozmowy zarządzanie połączeniami poszczególnych uczestników (identyfikację, przyjmowanie lub odrzucanie połączenia, wyciszanie i włączanie kanału audio, ukrywanie i włączanie kanału wideo).
5Narzędzie musi zapewniać upoważnionym użytkownikom w jednostce krajowej ETIAS odpowiedzialnego państwa członkowskiego lub w jednym z konsulatów tego państwa członkowskiego, dysponującym stałym kontem do organizowania konferencji audiowizualnych, możliwość organizowania własnych konferencji za pośrednictwem internetu. Narzędzie musi umożliwiać planowanie konferencji audiowizualnych z wyprzedzeniem oraz wysyłanie zaproszeń do wnioskodawców.
6Narzędzie musi zapewniać wnioskodawcom nieposiadającym stałego konta do organizacji konferencji audiowizualnych możliwość uczestnictwa w połączeniu przy użyciu aplikacji dostępnej w internecie i nadającej się do zastosowania na dowolnym urządzeniu (smartfon, tablet, laptop, komputer stacjonarny) przy użyciu co najmniej 3 powszechnie stosowanych dostawców przeglądarek lub systemów operacyjnych. Wnioskodawca musi mieć możliwość nieodpłatnego skorzystania z narzędzia.
7Narzędzie musi umożliwiać zabezpieczenie rozmów indywidualnym kodem PIN lub hasłem jednorazowego użytku.
8Narzędzie musi zawierać funkcję rozmowy tekstowej (czatu).
9Narzędzie musi umożliwiać wymianę dokumentów poprzez udostępnianie ekranu urządzeń elektronicznych.
10Narzędzie musi umożliwiać rejestrowanie połączeń, gdy jest to wymagane przez jednostkę krajową ETIAS. Narzędzie musi umożliwiać pobieranie i lokalne zachowywanie zapisów połączeń.
11Narzędzie musi umożliwiać pełne szyfrowanie wszelkiej komunikacji.
12Narzędzie musi umożliwiać rejestrowanie wszelkiej komunikacji głosowej i wizualnej.
13Narzędzie musi być dostępne wraz z najnowszymi zatwierdzonymi poprawkami i obsługiwanymi wersjami.
14Narzędzie musi obsługiwać różne szerokości pasma.
15Narzędzie musi być dostępne przez co najmniej 99,5 % czasu w ciągu roku, z wyłączeniem zaplanowanych przerw w celu konserwacji.
1 Dz.U. L 236 z 19.9.2018, s. 1.
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
3 Niniejsza decyzja nie wchodzi w zakres środków ustanowionych w decyzji Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącej wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).
4 Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
5 Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).
6 Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
7 Decyzja Rady 2008/146/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1).
8 Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.
9 Decyzja Rady 2011/350/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.