Decyzja wykonawcza 2022/1297 w sprawie adekwatności właściwych organów Stanów Zjednoczonych Ameryki zgodnie z dyrektywą 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
Dz.U.UE.L.2022.196.134
Akt obowiązującyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2022/1297
z dnia 22 lipca 2022 r.
w sprawie adekwatności właściwych organów Stanów Zjednoczonych Ameryki zgodnie z dyrektywą 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 25 lipca 2022 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniającą dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylającą dyrektywę Rady 84/253/EWG 1 , w szczególności jej art. 47 ust. 3 akapit pierwszy,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2016/1156 2 Komisja uznała, że właściwe organy Stanów Zjednoczonych Ameryki, a mianowicie Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych (Public Company Accounting Oversight Board of the United States of America) oraz Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (Securities and Exchange Commission of the United States of America), spełniają wymogi, które są adekwatne do celów art. 47 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/43/WE. Wspomniana decyzja wykonawcza przestaje mieć zastosowanie dnia 31 lipca 2022 r. Należy zatem stwierdzić, czy właściwe organy Stanów Zjednoczonych Ameryki nadal spełniają wymogi, które są adekwatne do celów przekazywania im dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich oraz sprawozdań z inspekcji lub dochodzeń.
(2) W przypadku przeprowadzania inspekcji lub dochodzeń biegłym rewidentom i firmom audytorskim nie należy udostępniać ani przekazywać ich dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów właściwym organom Stanów Zjednoczonych Ameryki na warunkach innych niż te określone w art. 47 dyrektywy 2006/43/WE.
(3) Państwa członkowskie mają zapewnić, aby ustalenia robocze wymagane na podstawie art. 47 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2006/43/WE dotyczące przekazywania dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich, a także sprawozdań z inspekcji lub dochodzeń między ich właściwymi organami a właściwymi organami Stanów Zjednoczonych Ameryki były uzgadniane na zasadzie wzajemności i obejmowały ochronę wszelkich tajemnic zawodowych oraz znajdujących się w takich dokumentach wrażliwych informacji handlowych odnoszących się do badanych jednostek, w tym ich własności przemysłowej i intelektualnej, lub do biegłych rewidentów i firm audytorskich, które badały te podmioty.
(4) Jeżeli przekazanie właściwym organom Stanów Zjednoczonych dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich, a także sprawozdań z inspekcji lub dochodzeń, wiąże się z przekazaniem danych osobowych, takie przekazanie jest zgodne z prawem jedynie wówczas, gdy spełnia również wymogi dotyczące międzynarodowego przekazywania danych określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 3 . Art. 47 ust. 1 lit. e) dyrektywy 2006/43/WE nakłada zatem na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, by przekazywanie danych osobowych między ich właściwymi organami a właściwymi organami Stanów Zjednoczonych było zgodne z wszelkimi obowiązującymi zasadami i przepisami dotyczącymi ochrony danych, a w szczególności z przepisami rozdziału V rozporządzenia (UE) 2016/679. Państwa członkowskie powinny zapewnić odpowiednie zabezpieczenia dotyczące przekazywania danych osobowych zgodnie z art. 46 tego rozporządzenia. Ponadto państwa członkowskie powinny zapewnić, aby właściwe organy Stanów Zjednoczonych nie ujawniały dalej danych osobowych zawartych w przekazanych dokumentach bez uprzedniej zgody właściwych organów danych państw członkowskich.
(5) Jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia skutecznego nadzoru, państwa członkowskie mogą zaakceptować, by inspekcje prowadzone przez ich właściwe organy przeprowadzane były wspólnie z właściwymi organami Stanów Zjednoczonych. Państwa członkowskie mogą zezwolić na podjęcie współpracy z właściwymi organami Stanów Zjednoczonych w formie wspólnych inspekcji lub też delegowania obserwatorów bez uprawnień do prowadzenia inspekcji lub dochodzeń, którzy nie mieliby również dostępu do poufnej dokumentacji roboczej z badania ani innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich, ani do sprawozdań z inspekcji lub dochodzeń. Konieczne jest, by współpraca tego rodzaju była zawsze prowadzona zgodnie z warunkami określonymi w art. 47 ust. 2 dyrektywy 2006/43/WE, zwłaszcza w odniesieniu do wymogu poszanowania zasad suwerenności, poufności i wzajemności. Wszelkie wspólne inspekcje prowadzone w Unii przez ich właściwe organy z udziałem właściwych organów Stanów Zjednoczonych zgodnie z art. 47 dyrektywy 2006/43/WE będą odbywały się pod przewodnictwem właściwego organu zainteresowanego państwa członkowskiego.
(6) Zgodnie z ustawą Sarbanes-Oxley Act z 2002 r. 4 w Stanach Zjednoczonych Ameryki Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych posiada kompetencje w zakresie nadzoru publicznego, zewnętrznego zapewniania jakości oraz dochodzeń i sankcji dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych stosuje odpowiednie zabezpieczenia zabraniające ujawniania informacji poufnych przez jej obecnych lub byłych pracowników jakimkolwiek organom lub osobom trzecim oraz przewidujące sankcje za takie postępowanie. Na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych Stanów Zjednoczonych Ameryki Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych może przekazywać właściwym organom państw członkowskich dokumenty równoważne dokumentom, o których mowa w art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE. Na tej podstawie Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych nadal spełnia wymogi, które należy uznać za adekwatne do celów art. 47 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/43/WE.
(7) Zgodnie z ustawą Sarbanes-Oxley Act z 2002 r. w Stanach Zjednoczonych Ameryki Komisja Papierów Wartościowych i Giełd sprawuje nadzór i jest organ egzekwowania prawa wobec Rady ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd jest organem właściwym w zakresie dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich; zakresem niniejszej decyzji należy zatem objąć jedynie kompetencje Komisji Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych w zakresie dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd stosuje odpowiednie zabezpieczenia zabraniające ujawniania informacji poufnych przez jej obecnych lub byłych pracowników jakimkolwiek organom lub osobom trzecim oraz przewidujące sankcje za takie postępowanie. Na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych Stanów Zjednoczonych Ameryki Komisja Papierów Wartościowych i Giełd może przekazywać właściwym organom państw członkowskich dokumenty równoważne dokumentom, o których mowa w art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE, które dotyczą dochodzeń, jakie może ona przeprowadzać w odniesieniu do takich biegłych rewidentów i firm audytorskich. Na tej podstawie Komisja Papierów Wartościowych i Giełd nadal spełnia wymogi, które należy uznać za adekwatne do celów art. 47 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/43/WE.
(8) Komitet Europejskich Organów Nadzoru Audytowego dokonał ponownej oceny ram prawnych w Stanach Zjednoczonych na podstawie ustawy Sarbanes-Oxley Act, która to ocena nie zmieniła się zasadniczo od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2016/1156. Uwzględniając ocenę techniczną Komitetu Europejskiego Organów Nadzoru Audytowego, o której mowa w art. 30 ust. 7 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 537/2014 5 , Komisja Papierów Wartościowych i Giełd i Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych nadal spełniają wymogi, które należy uznać za adekwatne do celów art. 47 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/43/WE.
(9) Niniejsza decyzja nie powinna mieć wpływu na uzgodnienia dotyczące współpracy, o których mowa w art. 25 ust. 4 dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 6 .
(10) Wszelkie wnioski dotyczące adekwatności wymogów spełnianych przez właściwe organy państwa trzeciego zgodnie z art. 47 ust. 3 akapit pierwszy dyrektywy 2006/43/WE nie przesądzają o decyzji, którą Komisja, zgodnie z art. 46 ust. 2 tej dyrektywy, może przyjąć w sprawie równoważności systemów nadzoru publicznego, zapewniania jakości oraz dochodzeń i sankcji dotyczących biegłych rewidentów i jednostek audytorskich w tym państwie trzecim.
(11) Właściwe organy kilku państw członkowskich zawarło ustalenia robocze z Radą ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych, o czym mowa w art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE. W większości przypadków istnieje również umowa o ochronie danych na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679 lub na mocy prawa krajowego na podstawie dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 7 , która została uchylona tym rozporządzeniem.
(12) Ostatecznym celem współpracy w zakresie nadzoru audytowego między właściwymi organami państw członkowskich a właściwymi organami Stanów Zjednoczonych Ameryki jest osiągnięcie wzajemnego zaufania do systemów nadzoru obu stron. W ten sposób przekazywanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich, a także sprawozdań z inspekcji lub dochodzeń powinno stać się wyjątkiem. Wzajemne zaufanie oparte byłoby na równoważności systemów nadzoru audytowego w Unii i w Stanach Zjednoczonych Ameryki.
(13) Po przyjęciu decyzji wykonawczej (UE) 2016/1156 właściwe organy kilku państw członkowskich i właściwe organy Stanów Zjednoczonych zorganizowały wspólne kontrole. Niektóre właściwe organy państw członkowskich wdrożyły częściowe zaufanie, w tym poprzez przeprowadzanie kontroli jakości, w odniesieniu do których Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych oparła się w pewnym stopniu, oraz poprzez podzielenie między sobą niektórych szczegółowych obszarów kontroli dokumentacji. Dla funkcjonowania rynków kapitałowych ważne jest, aby właściwe organy państw członkowskich i właściwe organy Stanów Zjednoczonych były w stanie kontynuować dobrą współpracę po dniu 31 lipca 2022 r. w celu osiągnięcia wzajemnego zaufania do swoich systemów nadzoru. Jednak wobec braku pełnego zaufania, biorąc pod uwagę, że odstępstwo przewidziane w art. 46 dyrektywy 2006/43/WE opiera się na zasadzie wzajemności, niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie przez ograniczony okres.
(14) Niezależnie od ograniczenia czasowego Komisja, wspomagana przez Komitet Europejskich Organów Nadzoru Audytowego, będzie regularnie monitorować rozwój sytuacji na rynku, ewolucję ram nadzorczych i regulacyjnych oraz skuteczność i doświadczenie w zakresie współpracy w zakresie nadzoru. W szczególności Komisja może przeprowadzić szczegółowy przegląd niniejszej decyzji w dowolnym momencie przed końcem okresu jej obowiązywania, w przypadku gdy rozwój sytuacji spowoduje konieczność ponownej oceny oświadczenia o adekwatności na mocy niniejszej decyzji. Taka ponowna ocena może prowadzić do uchylenia niniejszej decyzji.
(15) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 8 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 13 maja 2022 r.
(16) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 48 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
| W imieniu Komisji | |
| Mairead MCGUINNESS | |
| Członek Komisji |