Decyzja wykonawcza 2019/2032 ustanawiająca środki zapobiegające wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się na jej terytorium Fusarium circinatum Nirenberg & O’Donnell (dawniej Gibberella circinata) oraz uchylająca decyzję 2007/433/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.313.94

Akt obowiązujący

Wersja od: 4 grudnia 2019 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/2032

z dnia 26 listopada 2019 r.

ustanawiająca środki zapobiegające wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się na jej terytorium Fusarium circinatum Nirenberg & O'Donnell (dawniej Gibberella circinata) oraz uchylająca decyzję 2007/433/WE

(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 8359)

(Dz.U.UE L z dnia 4 grudnia 2019 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie ¹ , w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie trzecie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją Komisji 2007/433/WE ²  ustanowiono tymczasowe środki nadzwyczajne zapobiegające wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się na jej terytorium organizmu Gibberella circinata Nirenberg & O'Donnell 1998.

(2) Gibberella circinata Nirenberg & O'Donnell 1998 i Fusarium circinatum Nirenberg & O'Donnell 1998 są to dwie nazwy nadawane temu samemu pleomorficznemu grzybowi, oznaczające, odpowiednio, teleomorficzne (płciowe) i ana-morficzne (bezpłciowe) stadium rozwoju tego samego organizmu. Zgodnie z osiągniętym ostatnio konsensusem naukowym ³  w celu scharakteryzowania organizmu, o którym mowa, należy od 2013 r. używać nazwy "Fusarium circinatum Nirenberg & O'Donnell 1998".

(3) Fusarium circinatum Nirenberg & O'Donnell 1998 ("określony organizm") jest od marca 2019 r. ⁴  wymieniony w części A sekcja II w załączniku I do dyrektywy 2000/29/WE.

(4) Określony organizm jest obecny w Portugalii i Hiszpanii i występuje głównie w szkółkach i lasach, lecz również w prywatnych ogrodach. Wspomniane państwa członkowskie przyjęły krajowe środki dotyczące kontroli i zwalczania tego organizmu, aby zapobiec dalszemu jego wprowadzaniu na ich terytoria i rozprzestrzenianiu się na nich.

(5) W 2010 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) opublikował opinię w sprawie oceny ryzyka, jakie stwarza Fusarium circinatum dla terytorium Unii, oraz oceny wariantów zarządzania ryzykiem ⁵ .

(6) Określony organizm towarzyszy głównie roślinom należącym do rodzaju Pinus i do gatunku Pseudotsuga menziesii ("określone rośliny").

(7) W świetle wyników corocznych badań przedkładanych przez państwa członkowskie na podstawie decyzji 2007/433/WE oraz opinii naukowej wydanej przez EFSA stwierdza się, że określony organizm jest już obecny na niektórych częściach terytorium Unii. Wydaje się jednak również, że obszar obecnie porażony jest znacznie mniejszy niż obszar zagrożony, zważywszy, między innymi, na dane ekoklimatyczne, umiejscowienie potencjalnych żywicieli i bardzo wysokie prawdopodobieństwo zadomowienia się określonego organizmu.

(8) Należy zatem zaktualizować środki przeciwko określonemu organizmowi. Środki powinny zapewniać szybkie wykrycie określonego organizmu na terytorium Unii i jego zwalczanie w przypadku obecności na terytorium Unii oraz obejmować wymogi dotyczące przemieszczania w obrębie Unii, poza wyznaczonymi obszarami, roślin (w tym nasion i szyszek zawierających nasiona, przeznaczonych do sadzenia), określonych postaci drewna i drewnianych materiałów opakowaniowych. Środki te są niezbędne do zapewnienia aktywnego podejścia przeciwdziałającego zadomowieniu się i rozprzestrzenieniu określonego organizmu w Unii.

(9) Rozmieszczenie określonego organizmu na całym świecie nie jest precyzyjnie określone. Jednakże zgodnie z dostępnymi informacjami występowania tego organizmu nie stwierdzono w europejskich państwach trzecich. Ponadto z doświadczenia wynika, że określony organizm nie został wprowadzony do Unii w wyniku handlu określonymi roślinami (w tym nasionami i szyszkami zawierającymi nasiona, przeznaczonymi do sadzenia), drewnem, oddzieloną korą i drewnianymi materiałami opakowaniowymi pochodzącymi z tych państw.

(10) Należy zatem przyjąć środki dotyczące wprowadzania do Unii określonych roślin (w tym nasion i szyszek zawierających nasiona, przeznaczonych do sadzenia), drewna, oddzielonej kory i drewnianych materiałów opakowaniowych pochodzących jedynie z pozaeuropejskich państw trzecich. Takie środki powinny obejmować świadectwo fitosanitarne, jak również kontrole urzędowe przy wprowadzaniu tych towarów. Środki te powinny również dotyczyć określonych postaci drewna drzew iglastych (Pinales) i drewnianych materiałów opakowaniowych, ponieważ mogą one być żywicielami określonego organizmu.

(11) Ze względu na pewność prawa należy uchylić decyzję 2007/433/WE.

(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

1) "określony organizm" oznacza Fusarium circinatum Nirenberg & O'Donnell 1998;

2) "określone rośliny" oznaczają rośliny należące do rodzaju Pinus L. i gatunku Pseudotsuga menziesii (Mirbel) Franco;

3) "miejsce produkcji" oznacza:

a) każdy teren lub zespół pól eksploatowany jako jedna jednostka produkcyjna lub uprawowa; lub

b) stanowisko leśne wyznaczone do produkcji lub zbioru nasion określonych roślin;

4) "drewniane materiały opakowaniowe" oznaczają drewniane materiały opakowaniowe w postaci skrzyń, pudeł, klatek, beczek oraz podobnych opakowań, palet, skrzyń paletowych i innych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich i drewna sztauerskiego, niezależnie od tego, czy są one faktycznie wykorzystywane w transporcie wszelkiego rodzaju przedmiotów, z wyjątkiem drewna surowego o grubości 6 mm lub mniejszej, drewna przetworzonego uzyskanego przy pomocy kleju, wysokiej temperatury i ciśnienia lub przy pomocy ich dowolnej kombinacji oraz drewna sztauerskiego używanego do zabezpieczenia przesyłek drewna, zbudowanego z drewna tego samego typu i tej samej jakości co drewno w przesyłce i spełniającego te same unijne wymogi fitosanitarne co drewno w przesyłce.

Artykuł  2

Działania podejmowane w przypadku wykrycia lub podejrzenia obecności określonego organizmu

1. Każdy, kto podejrzewa obecność określonego organizmu lub stwierdzi taką obecność, niezwłocznie powiadamia odpowiedzialny organ urzędowy i przekazuje mu wszelkie istotne informacje dotyczące obecności lub podejrzenia obecności określonego organizmu.

2. Odpowiedzialny organ urzędowy bezzwłocznie oficjalnie rejestruje takie informacje.

3. W przypadku gdy odpowiedzialny organ urzędowy został powiadomiony o obecności lub podejrzeniu obecności określonego organizmu, wprowadza on wszelkie niezbędne środki w celu potwierdzenia tej obecności lub podejrzenia obecności.

4. Państwa członkowskie zapewniają, by każda osoba, pod której kontrolą znajdują się rośliny, produkty roślinne, drewno określonych roślin lub drewno drzew iglastych (Pinales), które mogą być zakażone określonym organizmem, została niezwłocznie powiadomiona o obecności lub podejrzeniu obecności określonego organizmu oraz o środkach, które należy wprowadzić.

Artykuł  3

Badania dotyczące obecności określonego organizmu na terytorium państw członkowskich

1. Państwa członkowskie przeprowadzają coroczne badania dotyczące obecności określonego organizmu na swoim terytorium. Przeprowadzanie tych badań nie jest wymagane, jeżeli jednoznacznie stwierdzono, że określony organizm nie może się zadomowić lub rozprzestrzenić w danym państwie członkowskim z uwagi na jego warunki ekoklimatyczne lub brak gatunków żywicielskich.

2. Wspomniane badania muszą spełniać następujące warunki:

a) są przeprowadzane przez odpowiedzialny organ urzędowy lub pod nadzorem urzędowym odpowiedzialnego organu urzędowego;

b) obejmują one ocenę wizualną oraz, w przypadku jakiegokolwiek podejrzenia zakażenia określonym organizmem, pobranie próbek i przeprowadzenie testów;

c) opierają się na rzetelnych podstawach naukowych i technicznych oraz są prowadzone w odpowiednich okresach roku, jeżeli chodzi o możliwość wykrycia określonego organizmu za pomocą kontroli wzrokowej, pobrania próbek i przeprowadzenia badań.

Artykuł  4

Ustanowienie obszarów wyznaczonych

1. Jeżeli obecność określonego organizmu zostanie potwierdzona, dane państwo członkowskie bez zwłoki wyznacza obszar zgodnie z ust. 2.

2. Obszar wyznaczony składa się:

a) ze strefy porażonej, w której potwierdzono obecność określonego organizmu i która obejmuje wszystkie rośliny, o których wiadomo, że są zakażone określonym organizmem, lub wykazujące oznaki lub objawy wskazujące na możliwe nim zakażenie, lub też rośliny, które mogły lub mogą być skażone lub zakażone określonym organizmem; oraz

b) z otaczającej strefę porażoną strefy buforowej, której granica przebiega w odległości co najmniej 1 km od strefy porażonej.

W przypadku gdy kilka stref buforowych częściowo się pokrywa lub jest blisko siebie położonych, określa się szerszy obszar wyznaczony obejmujący odpowiednie obszary wyznaczone oraz obszary pomiędzy nimi.

Dokładne wytyczenie strefy porażonej i strefy buforowej przeprowadza się w oparciu o rzetelne podstawy naukowe, biologię określonego organizmu, stopień porażenia i rozmieszczenie określonych roślin na danym obszarze.

3. Jeżeli obecność określonego organizmu zostanie potwierdzona w strefie buforowej, granice strefy porażonej i strefy buforowej zostają niezwłocznie poddane przeglądowi i odpowiednio zmienione.

4. Jeżeli na podstawie badań, o których mowa w art. 3, przez okres kolejnych dwóch lat nie stwierdzi się obecności określonego organizmu na obszarze wyznaczonym, wyznaczenie to może zostać zniesione. W takich przypadkach dane państwo członkowskie powiadamia Komisję i pozostałe państwa członkowskie o zniesieniu wyznaczenia.

5. Państwa członkowskie odpowiednio dostosowują obszar wyznaczony, jeżeli jest to uzasadnione zmianą odpowiedniego ryzyka fitosanitarnego określonego w ust. 2, 3 i 4. Informację o takim dostosowaniu przekazują one niezwłocznie Komisji i pozostałym państwom członkowskim.

6. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 dane państwo członkowskie może postanowić o nieustanawianiu obszaru wyznaczonego, jeżeli istnieją dowody na to, że obecność określonego organizmu stanowi odosobniony przypadek i że nie doszło do zadomowienia się tego organizmu oraz że rozprzestrzenienie się określonego organizmu nie jest możliwe ze względu na warunki, w jakich określone rośliny, jak też drewno, oddzielona kora lub drewniane materiały opakowaniowe określonych roślin lub drzew iglastych, były uprawiane lub składowane.

7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, dane państwo członkowskie:

a) wprowadza natychmiastowe środki w celu zapewnienia szybkiego zwalczenia określonego organizmu i wykluczenia możliwości jego rozprzestrzeniania się, jak również w celu zniszczenia wszelkich zakażonych materiałów;

b) przez co najmniej dwa lata przeprowadza regularne i odpowiednie badania w celu ustalenia, czy - poza roślinami, na których pierwotnie stwierdzono obecność określonego organizmu - zostały zakażone jakiekolwiek inne rośliny. Badania te przeprowadza się w otaczającej strefę porażoną strefie, której granica przebiega w odległości co najmniej 1 km od strefy porażonej;

c) wprowadza wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do zwalczenia określonego organizmu, z uwzględnieniem Międzynarodowego Standardu dla Środków Fitosanitarnych ("ISPM") nr 9 ⁶  i z zastosowaniem zintegrowanego podejścia zgodnie z zasadami określonymi w standardzie ISPM nr 14 ⁷ ;

d) przekazuje Komisji i pozostałym państwom członkowskim uzasadnienie nieustanowienia obszaru wyznaczonego oraz wyniki badań, o których mowa w lit. b), gdy tylko są one dostępne.

Artykuł  5

Środki zwalczania na obszarze wyznaczonym

1. Dane państwo członkowskie stosuje następujące środki na obszarze wyznaczonym:

a) natychmiast usuwa się wszystkie rośliny, o których wiadomo, że są zakażone określonym organizmem, oraz rośliny wykazujące objawy wskazujące na możliwe nim zakażenie, lub też rośliny, co do których istnieje podejrzenie, że są zakażone tym organizmem;

b) usuwa się określone rośliny w promieniu 100 m wokół porażonych roślin;

c) wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do całkowitego zwalczenia określonego organizmu, z uwzględnieniem standardu ISPM nr 9 i z zastosowaniem zintegrowanego podejścia zgodnie z zasadami określonymi w standardzie ISPM nr 14.

Do celów akapitu pierwszego lit. a) i b) usunięcie polega na zniszczeniu roślin oraz usunięciu i bezpiecznym pozbyciu się korzeni, na długości co najmniej pierwszych 50 cm od ich korony, i resztek kory.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 określone rośliny, z których pobrano próbki i poddano je testom do celów art. 3 oraz potwierdzono, że rośliny te nie są zakażone określonym organizmem, nie muszą być usuwane.

3. Dane państwo członkowskie przeprowadza odpowiednie dochodzenia w celu zidentyfikowania źródła zakażenia. Śledzi ono związane z danym przypadkiem zakażenia określone rośliny oraz drewno i oddzieloną korę pochodzące z określonych roślin lub z drzew iglastych (Pinales), w tym te, które zostały przemieszczone przed ustanowieniem obszaru wyznaczonego. Wyniki tych dochodzeń przekazuje się państwom członkowskim, z których pochodzą dane rośliny, oraz państwom członkowskim, do których rośliny te zostały przemieszczone.

Artykuł  6

Przemieszczanie określonych roślin w Unii

1. Określone rośliny przeznaczone do sadzenia można przemieszczać w obrębie terytorium Unii jedynie wtedy, gdy towarzyszy im paszport roślin.

Paszport roślin dla określonych roślin przeznaczonych do sadzenia wydaje się, jeżeli spełniony jest jeden z następujących warunków:

a) były uprawiane stale, lub od momentu ich wprowadzenia do Unii, w miejscu produkcji znajdującym się poza obszarem wyznaczonym;

b) pochodzą z miejsca produkcji, w którym - oraz w otaczającej je okolicy o promieniu co najmniej 1 km - podczas urzędowych corocznych inspekcji w okresie dwóch lat przed ich przemieszczeniem nie zaobserwowano żadnych objawów występowania określonego organizmu, oraz zostały zbadane przed ich przemieszczeniem, na podstawie próbki reprezentatywnej dla każdej partii, i uznano je za wolne od określonego organizmu.

2. Określone rośliny inne niż rośliny przeznaczone do sadzenia można przemieszczać ze strefy porażonej do strefy buforowej oraz z obszaru wyznaczonego na pozostałe terytorium Unii jedynie wtedy, gdy towarzyszy im paszport roślin.

Tenże paszport roślin wydaje się jedynie wtedy, gdy te określone rośliny pochodzą z miejsca produkcji, w którym - oraz w otaczającej je okolicy o promieniu co najmniej 1 km - podczas urzędowych corocznych inspekcji w okresie dwóch lat przed ich przemieszczeniem nie zaobserwowano żadnych objawów występowania określonego organizmu, oraz zostały zbadane przed ich przemieszczeniem, na podstawie próbki reprezentatywnej dla każdej partii, i uznano je za wolne od określonego organizmu.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 paszport roślin nie jest wymagany do celów przemieszczania określonych roślin przeznaczonych do sadzenia do osoby działającej w celach niezwiązanych z jej działalnością handlową, gospodarczą lub zawodową i nabywającej te rośliny na własny użytek.

4. Odstępstwo ustanowione w ust. 3 nie ma jednak zastosowania do przemieszczeń ze strefy porażonej do strefy buforowej oraz z obszaru wyznaczonego na pozostałe terytorium Unii.

Artykuł  7

Przemieszczanie niektórych rodzajów drewna i oddzielonej kory poza obszary wyznaczone

1. Następujące materiały można przemieszczać ze strefy porażonej do strefy buforowej oraz z obszaru wyznaczonego na pozostałe terytorium Unii jedynie wtedy, gdy towarzyszy im paszport roślin:

a) drewno z określonych roślin inne niż drewniane materiały opakowaniowe;

b) drewno drzew iglastych (Pinales) w postaci wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych; oraz

c) oddzieloną korę drzew iglastych (Pinales).

Paszport roślin wydaje się jedynie wtedy, gdy materiały zostały poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna.

2. Drewno, które ma zostać poddane zabiegowi zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, można przemieszczać poza obszar wyznaczony pod następującymi warunkami:

a) w obrębie obszaru wyznaczonego nie ma odpowiedniego zakładu wykonującego zabiegi;

b) zabieg przeprowadza się w najbliższym poza obszarem wyznaczonym zakładzie wykonującym zabiegi, w którym można przeprowadzić taki zabieg; oraz

c) transport odbywa się pod kontrolą urzędową oraz w zamkniętych pojazdach uniemożliwiających wypadnięcie drewna i rozprzestrzenienie się określonego organizmu.

Artykuł  8

Przemieszczanie drewnianych materiałów opakowaniowych poza obszary wyznaczone

Drewno drzew iglastych w postaci drewnianych materiałów opakowaniowych można przemieszczać ze strefy porażonej do strefy buforowej oraz z obszaru wyznaczonego na pozostałe terytorium Unii jedynie wtedy, gdy spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) materiały te są wykonane z drewna okorowanego, jak określono w standardzie ISPM nr 15 ⁸ ;

b) materiały te poddaje się jednemu z zatwierdzonych zabiegów określonych w załączniku I do standardu ISPM nr 15;

c) materiały te są opatrzone oznaczeniem zgodnie z załącznikiem II do standardu ISPM nr 15, wskazującym, że drewniane materiały opakowaniowe zostały poddane zatwierdzonemu zabiegowi fitosanitarnemu zgodnie z tym standardem.

Artykuł  9

Wprowadzanie do Unii określonych roślin

Określone rośliny można wprowadzać na terytorium Unii z pozaeuropejskich państw trzecich jedynie wtedy, gdy towarzyszy im świadectwo, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) dyrektywy 2000/29/WE, zawierające jedno z następujących stwierdzeń w rubryce "Deklaracja dodatkowa":

a) były stale uprawiane w państwie, o którym wiadomo, że nie występuje w nim szkodliwy organizm;

b) były stale uprawiane na obszarze uznanym za wolny od określonego organizmu przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z międzynarodowymi standardami dla środków fitosanitarnych;

c) pochodzą z miejsca produkcji, w którym - oraz w otaczającej je okolicy o promieniu co najmniej 1 km - podczas urzędowych inspekcji w okresie dwóch lat przed ich przemieszczeniem nie zaobserwowano żadnych objawów występowania określonego organizmu, oraz pobrano z nich próbki i poddano je testom bezpośrednio przed wywozem, na podstawie próbki reprezentatywnej dla każdej partii, i uznano je za wolne od określonego organizmu na podstawie tych testów.

Artykuł  10

Wprowadzanie do Unii niektórych rodzajów drewna i oddzielonej kory

1. Drewno określonych roślin, inne niż w postaci wiórów, zrębków, trocin ścinków, odpadów i zrzynków, oraz oddzieloną korę, uzyskane w całości lub w części z tych roślin oraz inne niż w postaci drewnianych materiałów opakowaniowych, pochodzące z pozaeuropejskich państw trzecich, można wprowadzać na terytorium Unii jedynie wtedy, gdy towarzyszy im świadectwo, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) dyrektywy 2000/29/WE.

2. Świadectwo to musi zawierać w rubryce "Deklaracja dodatkowa" jedno z następujących stwierdzeń:

a) drewno lub oddzielona kora pochodzą z państwa uznanego za wolne od określonego organizmu przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami dla środków fitosanitarnych;

b) pochodzą z obszaru uznanego za wolny od określonego organizmu przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami dla środków fitosanitarnych;

c) zostały poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna; poddanie obróbce termicznej potwierdza się znakiem "HT" umieszczanym na drewnie lub jego opakowaniu zgodnie z aktualną praktyką oraz na świadectwie.

3. Drewno drzew iglastych (Pinales) w postaci wiórów, zrębków, trocin ścinków, odpadów i zrzynków oraz oddzielonej kory, uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych, pochodzące z pozaeuropejskich państw trzecich, można wprowadzać na terytorium Unii jedynie wtedy, gdy towarzyszy mu świadectwo, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) dyrektywy 2000/29/WE.

4. Świadectwo to musi zawierać w rubryce "Deklaracja dodatkowa" jedno z następujących stwierdzeń:

a) drewno lub oddzielona kora pochodzą z państwa uznanego za wolne od określonego organizmu przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami dla środków fitosanitarnych;

b) drewno lub oddzielona kora pochodzą z obszaru uznanego za wolny od określonego organizmu przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami dla środków fitosanitarnych;

c) zostało poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna; poddanie obróbce termicznej potwierdza się znakiem "HT" umieszczanym na drewnie lub jego opakowaniu zgodnie z aktualną praktyką.

Artykuł  11

Kontrole urzędowe przy wprowadzaniu do Unii określonych roślin oraz niektórych rodzajów drewna i oddzielonej kory pochodzących z pozaeuropejskich państw trzecich

1. Wszystkie przesyłki określonych roślin, drewna określonych roślin innego niż w postaci drewnianych materiałów opakowaniowych oraz drewna drzew iglastych (Pinales) w postaci wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych, wprowadzane do Unii z pozaeuropejskiego państwa trzeciego, w którym stwierdzono obecność określonego organizmu, podlegają dokładnym kontrolom urzędowym w miejscu wprowadzenia do Unii lub w miejscu przeznaczenia ustalonym zgodnie z art. 1 dyrektywy Komisji 2004/103/WE ⁹ .

2. Te kontrole urzędowe obejmują kontrolę wzrokową oraz, w stosownych przypadkach, pobieranie próbek i badanie partii roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w celu potwierdzenia braku określonego organizmu.

Artykuł  12

Zgodność z niniejszą decyzją

Państwa członkowskie uchylają lub zmieniają środki, które wprowadziły w celu ochrony swoich terytoriów przed wprowadzeniem i rozprzestrzenianiem się określonego organizmu, tak aby zapewnić zgodność z niniejszą decyzją. Państwa członkowskie niezwłocznie informują o tych środkach Komisję.

Artykuł  13

Uchylenie

Decyzja 2007/433/WE traci moc.

Artykuł  14

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 listopada 2019 r.

	W imieniu Komisji
	Vytenis ANDRIUKAITIS
	Członek Komisji

¹ Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

² Decyzja Komisji 2007/433/WE z dnia 18 czerwca 2007 r. w sprawie tymczasowych środków nadzwyczajnych zapobiegających wprowadzaniu do Wspólnoty i rozprzestrzenianiu się we Wspólnocie Gibberella circinata Nirenberg & O'Donnell (Dz.U. L 161 z 22.6.2007, s. 66).

³ Turland, N. J. i in. (red.) 2018: "International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (Shenzhen Code) adopted by the Nine-teenth International Botanical Congress Shenzhen, China, July 2017" (Międzynarodowy kodeks nomenklatury botanicznej alg, grzybów i roślin ("Kodeks z Shenzhen"), przyjęty przez dziewiętnasty międzynarodowy kongres botaniczny w Shenzhen w Chinach w lipcu 2017 r.). Regnum Vegetabile 159. Glashütten: Koeltz Botanical Books. DOI https://doi.org/10.12705/Code.2018.

⁴ Dyrektywa wykonawcza Komisji (UE) 2019/523 z dnia 21 marca 2019 r. zmieniająca załączniki I-V do dyrektywy Rady 2000/29/WE w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (Dz.U. L 86 z 28.3.2019, s. 41).

⁵ Panel EFSA ds. zdrowia roślin: "Risk assessment of Gibberella circinata for the EU territory and identification and evaluation of risk management options" (Ocena ryzyka stwarzanego przez Gibberella circinata dla terytorium UE oraz określenie i ocena wariantów zarządzania ryzykiem). Dziennik EFSA 2010; 8(6):1620. doi: 10.2903/j.efsa.2010.1620.

⁶ ISPM nr 9: Wytyczne odnośnie do programów zwalczania agrofaga. Dostępny pod adresem: https://www.ippc.int/core-activities/ standards-setting/ispms/#614.

⁷ ISPM nr 14: Zastosowanie zintegrowanych środków w systemowym podejściu do zarządzania ryzykiem związanym z agrofagiem. Dostępny pod adresem: https://wwwippc.int/core-activities/standards-setting/ispms/#614.

⁸ ISPM nr 15: Przepisy w sprawie drewnianego materiału opakowaniowego w obrocie międzynarodowym.

⁹ Dyrektywa Komisji 2004/103/WE z dnia 7 października 2004 r. w sprawie kontroli tożsamości i zdrowia roślin, produktów roślinnych lub innych produktów wymienionych w części B załącznika V do dyrektywy Rady 2000/29/WE, które mogą być przeprowadzane w miejscu innym niż miejsce wprowadzenia do Wspólnoty lub w miejscu znajdującym się w pobliżu oraz określającej wymogi odnoszące się do wymienionych kontroli (Dz.U. L 313 z 12.10.2004, s. 16).