Decyzja wykonawcza 2018/593 upoważniająca Republikę Włoską do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.99.14

Akt indywidualny

Wersja od: 13 grudnia 2021 r.

DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2018/593

z dnia 16 kwietnia 2018 r.

upoważniająca Republikę Włoską do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ¹ , w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 27 września 2017 r., Włochy wystąpiły z wnioskiem o upoważnienie do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 218 i 232 dyrektywy 2006/112/WE oraz do wprowadzenia obowiązku fakturowania elektronicznego w odniesieniu do wszystkich podatników mających siedzibę na terytorium Włoch, z wyjątkiem podatników korzystających ze zwolnień dla małych przedsiębiorstw, o których mowa w art. 282 niniejszej dyrektywy, oraz do przekazywania faktur za pośrednictwem systemu "Sistema di Interscambio" (zwanego dalej "SdI") zarządzanego przez włoskie organy podatkowe.

(2) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE pismami z dnia 3 listopada 2017 r. i z dnia 6 listopada 2017 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Włochy. Pismem z dnia 7 listopada 2017 r. Komisja zawiadomiła Włochy, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

(3) Włochy twierdzą, że stosowanie obowiązku fakturowania elektronicznego, w ramach którego faktury są zgłaszane za pośrednictwem systemu SdI, umożliwia administracji podatkowej we Włoszech uzyskanie w czasie rzeczywistym informacji zawartych w fakturach wystawionych i otrzymanych przez przedsiębiorców. Organy podatkowe mogłyby przeprowadzać terminowe i automatyczne kontrole spójności między zadeklarowanymi i zapłaconymi kwotami podatku VAT.

(4) Włochy uważają, że wprowadzenie ogólnego obowiązku fakturowania elektronicznego byłoby pomocne w zwalczaniu oszustw podatkowych i uchylaniu się od opodatkowania, zwiększeniu wysiłków w dziedzinie digitalizacji, a także w uproszczeniu poboru podatku.

(5) Włochy twierdzą, że stworzono już fundamenty dla wprowadzenia obowiązku fakturowania elektronicznego dzięki możliwości dobrowolnego korzystania z istniejącego systemu SdI, zapewniającego sprawne przejście do fakturowania elektronicznego, a jednocześnie ograniczyć wpływ szczególnego środka na podatników.

(6) Z uwagi na szeroki zakres i nowość szczególnego środka należy ocenić wpływ szczególnego środka na walkę z oszustwami związanymi z VAT oraz uchylaniem się od opodatkowania oraz na podatników.W związku z tym, jeżeli Włochy będą uważały, że przedłużenie okresu obowiązywania szczególnego środka jest konieczne, powinny przedłożyć Komisji, wraz z wnioskiem o przedłużenie, sprawozdanie zawierające ocenę szczególnego środka pod kątem jego skuteczności w zakresie zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od opodatkowania oraz uproszczenia poboru podatku.

(7) Niniejszy szczególny środek nie powinien naruszać prawa klienta do otrzymywania faktur w formie papierowej w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych.

(8) Wnioskowane szczególny środek powinien być ograniczony w czasie, aby umożliwić przeprowadzenie oceny, czy szczególny środek jest właściwy i skuteczny w kontekście jego celów.

(9) Szczególny środek jest zatem proporcjonalny do zamierzonych celów, ponieważ jest ograniczony w czasie i ograniczony w stosowaniu, jako że nie stosuje się go do podatników korzystających ze zwolnień dla małych przedsiębiorstw, o których mowa w art. 282 dyrektywy 2006/112/WE. Ponadto szczególny środek nie stwarza niebezpieczeństwa, że oszustwa przeniosą się do innych sektorów lub do innych państw członkowskich.

(10) Szczególny środek nie wpłynie negatywnie na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1  ²  

Na zasadzie odstępstwa od art. 218 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Włochy do uznawania wyłącznie faktur w formie dokumentów lub wiadomości w formie elektronicznej, jeżeli są one wystawiane przez podatników mających siedzibę na terytorium Włoch.

Artykuł  2  ³  

Na zasadzie odstępstwa od art. 232 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Włochy do wprowadzenia uregulowań przewidujących, że stosowanie faktur elektronicznych wystawianych przez podatników mających siedzibę na terytorium Włoch nie podlega obowiązkowi akceptacji przez odbiorcę.

Artykuł  3

Włochy powiadamiają Komisję o środkach krajowych wdrażających odstepstwa, o których mowa w art. 1 i 2.

Artykuł  4  ⁴  

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2024 r.

W przypadku gdy Włochy uznają, że przedłużenie okresu obowiązywania odstępstw, o których mowa w art. 1 i 2, jest konieczne, przedłożą Komisji wniosek o przedłużenie, wraz ze sprawozdaniem oceniającym skuteczność środków krajowych, o których mowa w art. 3, w zakresie zwalczania oszustw związanych z VAT i uchylania się od opodatkowania oraz uproszczenia poboru podatku. Sprawozdanie to musi również zawierać ocenę wpływu tych środków na podatników, w szczególności tych, którzy korzystają ze zwolnienia dla małych przedsiębiorstw, o którym mowa w art. 282 dyrektywy 2006/112/WE, a zwłaszcza ocenę w odniesieniu do kwestii, czy środki te zwiększają ich obciążenia administracyjne oraz koszty.

Artykuł  5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 kwietnia 2018 r.

	W imieniu Rady
	R. PORODZANOV
	Przewodniczący

¹ Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

² Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2021/2251 z dnia 13 grudnia 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.454.1) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 grudnia 2021 r.

³ Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2021/2251 z dnia 13 grudnia 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.454.1) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 grudnia 2021 r.

⁴ Art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2021/2251 z dnia 13 grudnia 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.454.1) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 grudnia 2021 r.