Decyzja wykonawcza 2012/75/UE w sprawie uznania Ghany zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE w odniesieniu do systemów szkolenia marynarzy i wydawania im świadectw

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2012.38.45

Akt obowiązujący
Wersja od: 11 lutego 2012 r.

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 9 lutego 2012 r.
w sprawie uznania Ghany zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE w odniesieniu do systemów szkolenia marynarzy i wydawania im świadectw

(notyfikowana jako dokument nr C(2012) 616)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2012/75/UE)

(Dz.U.UE L z dnia 11 lutego 2012 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy(1), w szczególności jej art. 19 ust. 3 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek złożony przez Cypr w dniu 13 maja 2005 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z dyrektywą 2008/106/WE państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zatwierdzeniu świadectw kompetencji marynarzy, wydawanych przez państwa trzecie, pod warunkiem że odpowiednie państwo trzecie jest uznane przez Komisję. Takie państwa trzecie muszą spełnić wszystkie wymogi Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) z 1978 r. (konwencji STCW)(2), wraz ze zmianami z 1995 r.

(2) Cypr złożył wniosek w sprawie uznania Ghany pismem z dnia 13 maja 2005 r. Na wniosek władz cypryjskich Komisja oceniła systemy szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw w Ghanie w celu sprawdzenia, czy kraj ten spełnia wymagania konwencji STCW i czy podjęto odpowiednie działania w celu zapobieżenia oszustwom związanym z wydawaniem świadectw. Wspomnianą ocenę oparto na wynikach kontroli przeprowadzonej przez ekspertów z Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu w grudniu 2009 r. W toku tej kontroli wykryto pewne niedociągnięcia w systemach szkoleń i wydawania świadectw.

(3) Komisja przedstawiła państwom członkowskim sprawozdanie z wynikami oceny.

(4) Pismem z dnia 20 grudnia 2010 r. Komisja zażądała od Ghany należytego udokumentowania, że wskazane niedociągnięcia zostały naprawione.

(5) W odpowiedzi przesłanej dnia 21 lutego 2011 r. władze Ghany przedstawiły wymagane informacje i dowody dotyczące zastosowania odpowiednich i wystarczających działań naprawczych pozwalających na usunięcie większości niedociągnięć określonych podczas przeprowadzonej oceny zgodności.

(6) Pozostają jeszcze dwa niedociągnięcia. Pierwszym z nich jest fakt, że Ghana nie gwarantuje w pełni, że praktyka morska stosowana w marynarce wojennej lub na pilotówkach jest istotna dla kompetencji wymaganych do celów wydania świadectwa. Drugie niedociągnięcie dotyczy nieadekwatnego szkolenia przeciwpożarowego i wyposażenia instytucji szkolenia morskiego. Wystąpiono zatem do władz Ghany o zastosowanie dalszych działań naprawczych w tym zakresie. Wspomniane niedociągnięcia nie dają jednak powodów do zakwestionowania ogólnego poziomu zapewnianej przez Ghanę zgodności systemów szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw z konwencją STCW.

(7) Wyniki oceny zgodności oraz analizy przedłożonych przez władze Ghany informacji wskazują, że Ghana spełnia stosowne wymogi konwencji STCW oraz podjęła stosowne środki zapobiegające oszustwom w odniesieniu do świadectw.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Niniejszym uznaje się Ghanę do celów art. 19 dyrektywy 2008/106/WE w odniesieniu do systemów szkolenia marynarzy i wydawania im świadectw.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 lutego 2012 r.

W imieniu Komisji

Siim KALLAS

Wiceprzewodniczący

______

(1) Dz.U. L 323 z 3.12.2008, s. 33.

(2) Konwencja przyjęta przez Międzynarodową Organizację Morską.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.