Decyzja wykonawcza 2011/512/UE zmieniająca załącznik I do decyzji 2004/211/WE w odniesieniu do zapisów dotyczących Bahrajnu i Libanu w wykazie państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których dozwolony jest przywóz do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni
Dz.U.UE.L.2011.214.22
Akt jednorazowyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 18 sierpnia 2011 r.
zmieniająca załącznik I do decyzji 2004/211/WE w odniesieniu do zapisów dotyczących Bahrajnu i Libanu w wykazie państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których dozwolony jest przywóz do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/512/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 19 sierpnia 2011 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG(1), w szczególności jej art. 17 ust. 3 lit. a),
uwzględniając dyrektywę Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich(2), w szczególności jej art. 12 ust. 1 i 4 oraz zdanie wprowadzające art. 19, jak również art. 19 lit. a) i b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dyrektywie 92/65/EWG określono warunki mające zastosowanie do przywozu zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków. Warunki te muszą być co najmniej równoważne z warunkami mającymi zastosowanie do handlu między państwami członkowskimi.
(2) W dyrektywie 2009/156/WE ustanowiono warunki zdrowotne zwierząt odnośnie do przywozu do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych. Stanowi ona, że przywóz zwierząt z rodziny koniowatych do Unii jest dozwolony jedynie z państw trzecich, które są wolne od nosacizny przez okres sześciu miesięcy.
(3) Decyzja Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiająca wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniająca decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE(3) ustanawia wykaz państw trzecich lub części ich terytoriów w przypadku zastosowania regionalizacji, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków; w decyzji wskazano również inne warunki mające zastosowanie do tego przywozu. Wykaz ten zamieszczono w załączniku I do wspomnianej decyzji; obejmuje on zarejestrowane konie oraz ich nasienie z Libanu.
(4) Regionalna Komisja ds. Bliskiego Wschodu Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) powiadomiła Komisję o potwierdzeniu przez laboratorium referencyjne OIE przypadków nosacizny (Burkholderia mallei) u koniowatych w Libanie.
(5) Wprowadzanie do Unii zarejestrowanych koni i ich nasienia z Libanu nie powinno być już zatem dozwolone. Należy zmienić odpowiednio zapis dotyczący Libanu w wykazie określonym w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.
(6) W kwietniu 2010 r. Komisja otrzymała sprawozdanie o potwierdzonych przypadkach nosacizny na północy Bahrajnu. W celu wstrzymania wprowadzania do Unii zarejestrowanych koni, ich nasienia, komórek jajowych i zarodków Komisja przyjęła decyzję 2010/333/UE z dnia 14 czerwca 2010 r. zmieniającą decyzję 2004/211/WE w odniesieniu do zapisów dotyczących Bahrajnu i Brazylii w wykazie krajów trzecich oraz ich części, z których dozwolony jest przywóz do Unii Europejskiej żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni(4).
(7) W czasie inspekcji weterynaryjnej przeprowadzonej w Bahrajnie w czerwcu 2011 r. znaleziono dostateczne dowody wdrożenia przez Bahrajn środków zwalczania choroby na północy kraju, a nadzór prowadzony na całym terytorium Bahrajnu potwierdził, iż na południu tego kraju choroba nadal nie występuje. Bahrajn wprowadził także kontrolę przemieszczania, obejmującą ściśle egzekwowany zakaz przemieszczania koniowatych z północnej części terytorium Bahrajnu do południowej części głównej wyspy Bahrajnu. W związku z tym możliwe jest dokonanie regionalizacji Bahrajnu, aby zezwolić na odprawę czasową i przywóz do Unii zarejestrowanych koni z południowej części głównej wyspy Bahrajnu.
(8) Należy zmienić odpowiednio zapis dotyczący Bahrajnu i szczegółowo wytyczyć granice południowej części głównej wyspy Bahrajnu w wykazie określonym w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 18 sierpnia 2011 r.
| W imieniu Komisji | |
| John DALLI | |
| Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54.
(2) Dz.U. L 192 z 23.7.2010, s. 1.
(3) Dz.U. L 73 z 11.3.2004, s. 1.
(4) Dz.U. L 150 z 16.6.2010, s. 53.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,