Art. 8. - Jurysdykcja i ściganie - Decyzja ramowa 2004/68/WSiSW dotycząca zwalczania seksualnego wykorzystywania dzieci i pornografii dziecięcej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.13.44

Akt utracił moc
Wersja od: 20 stycznia 2004 r.
Artykuł  8

Jurysdykcja i ściganie

1. 
Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu ustalenia swojej jurysdykcji w odniesieniu do przestępstw określonych w art. 2, 3 i 4, gdy:
a)
przestępstwo zostało popełnione w całości lub w części na jego terytorium;
b)
sprawca jest jednym z jego obywateli; lub
c)
przestępstwo zostało popełnione na korzyść osoby prawnej mającej swą siedzibę na jego terytorium.
2. 
Państwo Członkowskie może zdecydować, iż nie będzie stosować lub będzie stosować tylko w szczególnych sprawach lub okolicznościach reguły dotyczące jurysdykcji określone w ust. 1 lit. b) i c), w przypadku gdy przestępstwo zostało popełnione poza jego terytorium.
3. 
Państwo Członkowskie, które zgodnie ze swym prawem krajowym nie wydaje własnych obywateli, podejmuje niezbędne środki w celu ustanowienia swojej jurysdykcji w odniesieniu do przestępstwa określonego w art. 2, 3 i 4 i, jeśli to konieczne, ich ścigania, gdy popełnione ono zostało przez jednego z jego obywateli poza jego terytorium.
4. 
Państwa Członkowskie informują odpowiednio Sekretariat Generalny Rady i Komisji, gdy zdecydują o stosowaniu ust. 2, jeśli to konieczne, ze wskazaniem szczególnych spraw i okoliczności, do których decyzja ta się odnosi.
5. 
Każde Państwo Członkowskie zapewnia, aby jego jurysdykcją objęte zostały sytuacje, gdy przestępstwo określone w art. 3 oraz, w odpowiednim zakresie, w art. 4, zostało popełnione z wykorzystaniem systemu komputerowego dostępnego z jego terytorium, bez względu na to, czy system ten znajduje się na jego terytorium.
6. 
Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu umożliwienia ścigania, zgodnie z prawem krajowym, przynajmniej najpoważniejszych przestępstw określonych w art. 2 po osiągnięciu pełnoletniości przez pokrzywdzonego.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.