Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 marca 2021 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Jeana-François Jalkha (2020/2110(IMM))

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.494.188

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 grudnia 2021 r.

Wniosek o uchylenie immunitetu Jeana-François Jalkha
Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 marca 2021 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Jeana-François Jalkha (2020/2110(IMM))
(2021/C 494/17)

P9_TA(2021)0092
Parlament Europejski,

- uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Jeana-Franęois Jalkha z dnia 16 czerwca 2020 r. przekazany przez prokuratora przy Sądzie Apelacyjnym w Paryżu w związku z postępowaniem prowadzonym przez sędziów śledczych pod zarzutem nadużycia zaufania, oszustwa popełnionego przez zorganizowaną grupę, fałszerstwa i posługiwania się fałszywymi dokumentami, pozorowania pracy przez pozorowanie zatrudnienia pracownika, sprzeniewierzenia środków publicznych i przywłaszczenia sprzeniewierzonych środków publicznych i ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 8 lipca 2020 r.,

- po wysłuchaniu wyjaśnień Thierry'ego Marianiego, który wystąpił w zastępstwie Jeana-Franęois Jalkha, zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu,

- uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyborów członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

- uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r., 17 stycznia 2013 r. i 19 grudnia 2019 r. 1 ,

- uwzględniając art. 26 Konstytucji Republiki Francuskiej,

- uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A9-0051/2021),

A. mając na uwadze, że sędziowie śledczy złożyli wniosek o uchylenie immunitetu parlamentarnego Jeana-Franęois Jalkha, żeby wysłuchać jego wyjaśnień w związku z zarzucanymi przestępstwami;

B. mając na uwadze wniosek o uchylenie immunitetu parlamentarnego Jeana-Franęois Jalkha w związku zarzutem nadużycia zaufania, fałszerstwa dokumentów i posługiwania się fałszywymi dokumentami, oszustwa popełnionego przez zorganizowaną grupę, pozorowania pracy przez pozorowanie zatrudnienia pracownika, sprzeniewierzenia środków publicznych i przywłaszczenia sprzeniewierzonych środków publicznych, które to czyny są przewidziane w art. 314-1, 314-10, 321-2, 321-3, 321-4, 321-9, 321-10, 441-l, 441-10, 441-11, 313-1, 313-2, 313-3, 313-7, 313-8, 313-9, 432-15 i 432-17 francuskiego kodeksu karnego oraz art. L8221-1, L8221-5, L8224-1, L8224-3, L8224-4 i L8224-5 francuskiego kodeksu pracy, i podlegają karze na tej podstawie;

C. mając na uwadze, że postępowanie zostało wszczęte w dniu 5 grudnia 2016 r. w następstwie postępowania wstępnego rozpoczętego po doniesieniu przez ówczesnego przewodniczącego Parlamentu Europejskiego w dniu 9 marca 2015 r. w związku z pewną liczbą asystentów parlamentarnych posłów do Parlamentu Europejskiego należących do Frontu Narodowego;

D. mając na uwadze, że z analizy schematu organizacyjnego Frontu Narodowego, opublikowanego w lutym 2015 r., wynika, że spośród 23 posłów do PE z ramienia FN i 54 asystentów parlamentarnych jedynie 15 posłów oraz 21 krajowych asystentów parlamentarnych i pięciu akredytowanych asystentów parlamentarnych figurowało w tym schemacie; mając na uwadze, że pewna liczba asystentów parlamentarnych zgłaszała, że miejscem ich pracy - niekiedy w pełnym wymiarze czasu pracy - jest siedziba Frontu Narodowego w Nanterre, chociaż mieszkali w odległości od 120 do 945 km od zgłoszonego miejsca zatrudnienia; mając na uwadze, że z obecnego etapu dochodzenia wynika, że ośmiu asystentów parlamentarnych nie wykonywało praktycznie żadnej pracy w zakresie pomocy parlamentarnej lub zajmowało się tą pracą w marginalnym wymiarze czasu;

E. mając na uwadze, że w wyniku podjętych czynności stwierdzono także okoliczności budzące wątpliwości co do faktycznego sprawowania obowiązków w Parlamencie Europejskim odnośnych asystentów parlamentarnych, mianowicie:

- umowy o pracę w charakterze europejskiego asystenta parlamentarnego zawierane między dwiema umowami o pracę dla Frontu Narodowego;

- kumulacja umów o pracę w charakterze asystenta posła do Parlamentu Europejskiego i umów zawartych z Frontem Narodowym;

- umowy o pracę zawarte z Frontem Narodowym natychmiast po umowach o pracę w charakterze asystenta posła do PE;

F. mając na uwadze, że dochodzenie wykazało, że Jean-François Jalkh był zatrudniony jako krajowy asystent parlamentarny Jeana-Marie Le Pena w okresie od lipca 2009 r. do kwietnia 2014 r. w pełnym wymiarze czasu pracy, z miesięcznym wynagrodzeniem brutto wynoszącym 3 011,14 EUR; mając na uwadze, że jednocześnie zajmował kilka stanowisk kierowniczych we Froncie Narodowym, kolejno lub równocześnie, i otrzymywał wynagrodzenie od dwóch różnych przedsiębiorstw za kontrole rachunków kampanii; mając na uwadze, że w dniu 29 stycznia 2016 r. sekretarz generalny Parlamentu Europejskiego podjął decyzję o odzyskaniu od posła Jeana-Marie Le Pena kwoty 320 026,23 EUR wypłaconej przez Parlament z tytułu umowy z Jeanem-François Jalkhem; mając na uwadze, że różne skargi wniesione na tę decyzję zostały oddalone, w szczególności wyrokiem Sądu Unii Europejskiej z dnia 7 marca 2018 r. 2  i postanowieniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2018 r. 3 ;

G. mając na uwadze, że dochodzenie wykazało również, że jako poseł do Parlamentu Europejskiego Jean-François Jalkh zatrudnił krajową asystentkę parlamentarną w pełnym wymiarze czasu pracy od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 4 stycznia 2016 r., z wyjątkiem okresu od 24 sierpnia 2015 r. do 14 grudnia 2015 r., z miesięcznym wynagrodzeniem brutto wynoszącym 2 950 EUR; mając na uwadze, że nie znaleziono żadnych wiadomości elektronicznych lub innego śladu jej pracy jako asystentki parlamentarnej posła do Parlamentu Europejskiego; mając na uwadze, że wspomniana asystentka parlamentarna została ujęta w planie zatrudnienia Frontu Narodowego opublikowanym w lutym 2015 r. jako asystentka wiceprzewodniczącego odpowiedzialnego za sprawy prawne Jeana-François Jalkha; mając na uwadze, że znaleziono jej emaile z okresu kampanii wyborczej przed wyborami we Francji w 2015 r. oraz wyborów samorządowych w 2014 r. podpisywane "Asystentka Jeana-François Jalkha - sztab wyborczy"; mając na uwadze, że stwierdzono również wysyłane od czerwca 2015 r. do 21 grudnia 2015 r. emaile informujące o jej pracy na rzecz kampanii wyborczej Walleranda de Saint-Justa, który był na czele listy Frontu Narodowego w wyborach regionalnych w Île de France, mimo że jej umowa o pracę w charakterze asystentki parlamentarnej została w tym celu zawieszona jedynie na okres od dnia 24 sierpnia do dnia 14 grudnia 2015 r.; mając na uwadze, że w dniu 11 grudnia 2019 r. została ona postawiona w stan oskarżenia pod zarzutem przywłaszczenia sprzeniewierzonych środków publicznych;

H. mając na uwadze, że sędziowie śledczy uważają za konieczne przesłuchanie Jeana-François Jalkha;

I. mając na uwadze, że w dniu 18 grudnia 2018 r. śledczy wezwali Jeana-François Jalkha do stawienia się, jednakże ten ostatni po zgłoszeniu swojej gotowości nie stawił się na rozprawie, po tym jak jego pełnomocnicy wystąpili z wnioskiem, cztery dni przed uzgodnionym terminem, o odroczenie, wskazując jednocześnie, że Jean-François Jalkh chce skorzystać z przysługującego mu prawa do odmowy składania wyjaśnień; mając na uwadze, że pomimo pisma z dnia 19 lutego 2019 r. od jego adwokata potwierdzającego gotowość do dobrowolnego złożenia wyjaśnień Jean-François Jalkh ponownie nie stawił się na kolejne wezwanie śledczych z dnia 25 czerwca 2019 r., nie uzasadniając swojej nieobecności; mając na uwadze, że następnie - powołując się na immunitet posła - odmówił stawiennictwa przed sędziami śledczymi, którzy wezwali go do stawienia się w dniu 15 listopada 2019 r.;

J. mając na uwadze, że z uwagi na konieczność przesłuchania Jeana-François Jalkha w sprawie stawianych mu zarzutów właściwy organ złożył wniosek o uchylenie immunitetu posła;

K. mając na uwadze, że z jednej strony Parlamentu nie można uznawać za sąd, a z drugiej - że posła nie można uznawać za "oskarżonego" w kontekście procedury uchylenia immunitetu 4 ;

L. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie do Parlamentu Europejskiego korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;

M. mając na uwadze, że zgodnie ustępem drugim art. 26 francuskiej konstytucji "żaden członek parlamentu nie może być aresztowany ani poddany pozbawieniu lub ograniczeniu wolności w sprawach dotyczących zbrodni lub występku bez zgody prezydium izby, do której należy; zgoda taka nie jest wymagana w przypadku schwytania na gorącym uczynku lub skazania prawomocnym wyrokiem";

N. mając na uwadze, że immunitet parlamentarny ma na celu ochronę Parlamentu i jego członków przed postępowaniami sądowymi w związku z działaniami podejmowanymi w ramach wykonywania obowiązków parlamentarnych, których nie można oddzielić od tych obowiązków;

O. mając na uwadze, że w tym przypadku Parlament nie znalazł dowodów wskazujących na zaistnienie fumus persecutionis, czyli okoliczności wskazujących na leżący u podstaw przedmiotowego postępowania sądowego zamiar zaszkodzenia działalności politycznej jako posła do Parlamentu Europejskiego;

1. podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Jeana-François Jalkha;

2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji władzom francuskim i Jeanowi-François Jalkhowi.

1 wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU: C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 19 grudnia 2019 r., Junqueras Vies, C-502/19, ECLI:EU:C:2019:1115.
2 Wyrok Sądu (szósta izba) z dnia 7 marca 2018 r., Jean-Marie Le Pen/Parlament Europejski, sprawa T-140/16, ECLI:EU:T:2018:122.
3 Postanowienie Sądu (czwarta izba) z dnia 28 listopada 2018 r., Jean-Marie Le Pen/Parlament Europejski, sprawa C-303/18 P, ECLI: EU:C:2018:962.
4 Wyrok Sądu z dnia 30 kwietnia 2019 r., Briois/Parlament, sprawa T-214/18, ECLI:EU:T:2019:266.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.