Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie powołania, kompetencji, składu liczbowego i długości kadencji Komisji Specjalnej ds. Obcych Ingerencji we Wszystkie Procesy Demokratyczne w Unii Europejskiej, w tym Dezinformacji (2020/2683(RSO)).
Dz.U.UE.C.2021.362.186
Akt nienormatywnyPowołanie komisji specjalnej ds. zagranicznych ingerencji we wszelkie procesy demokratyczne w Unii Europejskiej, w tym dezinformacji - jej kompetencje, skład liczbowy i długość kadencji
Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie powołania, kompetencji, składu liczbowego i długości kadencji Komisji Specjalnej ds. Obcych Ingerencji we Wszystkie Procesy Demokratyczne w Unii Europejskiej, w tym Dezinformacji (2020/2683(RSO))
(2021/C 362/41)
(Dz.U.UE C z dnia 8 września 2021 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając propozycję Konferencji Przewodniczących,
- uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej (TUE),
- uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
- uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 7, 8, 11, 12, 39, 40, 47 i 52,
- uwzględniając Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, w szczególności jej art. 8, 9, 10, 11, 13, 16 i 17, oraz Protokół do tej konwencji, w szczególności jego art. 3,
- uwzględniając art. 207 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że komisja specjalna utworzona na mocy niniejszej decyzji powinna zapewnić wspólne, kompleksowe i długoterminowe podejście do dowodów na obce ingerencje w demokratyczne instytucje i procesy w UE i jej państwach członkowskich, nie tylko w okresie poprzedzającym wszystkie ważne wybory krajowe i europejskie, lecz także w sposób trwały w całej UE, z uwzględnieniem niezliczonych form tych ingerencji, np. kampanii dezinformacyjnych w mediach tradycyjnych i społecznościowych z zamiarem kształtowania opinii publicznej, cyberataków na infrastrukturę krytyczną, bezpośredniego i pośredniego wsparcia finansowego, a także nacisków gospodarczych podmiotów politycznych i działalności wywrotowej wymierzonej w społeczeństwo obywatelskie;
B. mając na uwadze, że wszystkie zgłoszone przypadki obcych ingerencji w procesy i instytucje demokratyczne układają się w systematyczny wzorzec powtarzający się w ostatnich latach;
C. mając na uwadze, że próby ingerowania w funkcjonowanie demokracji w UE i jej państwach członkowskich, podejmowane przez podmioty państwowe z krajów trzecich i podmioty niepaństwowe, a także wywieranie presji na wartości zapisane w art. 2 TUE za pośrednictwem ingerencji w złych zamiarach stanowią część szerszej tendencji, którą można zaobserwować w demokracjach na całym świecie;
D. mając na uwadze, że obce ingerencje są wykorzystywane w połączeniu z presją ekonomiczną i wojskową, aby zaszkodzić jedności europejskiej;
1. postanawia powołać Komisję Specjalną ds. Obcych Ingerencji we Wszystkie Procesy Demokratyczne w Unii Europejskiej, w tym Dezinformacji, i przyznać jej następujące kompetencje:
a) przeprowadzenie szczegółowej analizy dochodzeń, z których wynika, że doszło do naruszenia lub obejścia zasadniczych przepisów wyborczych, w szczególności obowiązujących przepisów dotyczących przejrzystości finansowania kampanii, a także zarzutów dotyczących wydatków politycznych za pośrednictwem różnych legalnych i nielegalnych kanałów oraz podstawionych darczyńców z państw trzecich;
b) określenie możliwych obszarów wymagających działań ustawodawczych i nieustawodawczych, które mogą umożliwić platformom mediów społecznościowych interwencje w postaci etykietowania treści rozprzestrzenianych przez boty, przeglądu algorytmów w celu zapewnienia ich maksymalnej przejrzystości pod względem czynników skłaniających platformy do wyświetlania, priorytetowego traktowania, udostępniania, deprecjonowania i usuwania treści, a także likwidowania kont osób uczestniczących w skoordynowanych nieautentycznych zachowaniach online lub nielegalnych działaniach, których celem jest systematyczne osłabianie procesów demokratycznych lub nawoływanie do nienawiści, a jednocześnie dopilnowanie, by nie zagroziło to wolności wypowiedzi;
c) wniesienie wkładu w toczącą się debatę na temat sposobów zwiększenia odpowiedzialności za przeciwdziałanie obcym ingerencjom we wszystkie procesy demokratyczne w Unii Europejskiej, w tym dezinformacji, nie tylko ze strony organów publicznych, lecz również w ramach szeroko zakrojonej współpracy z przedsiębiorstwami z sektora technologii i mediami społecznościowymi oraz z sektorem prywatnym w celu zwiększenia wiedzy na temat roli, obowiązków i odpowiedzialności tych podmiotów w przeciwdziałaniu obcym ingerencjom, bez osłabiania wolności wypowiedzi;
d) ocena działań krajowych mogących zapewnić ścisłe ograniczenia źródeł finansowania politycznego, ponieważ obce podmioty znalazły legalne i nielegalne sposoby obchodzenia przepisów krajowych i zaoferowały swoim sojusznikom ukryte wsparcie w formie zaciągania pożyczek w bankach zagranicznych i przekazywania przedmiotów wartościowych, za pośrednictwem umów kupna i umów handlowych, firm przykrywek, organizacji nienastawionych na zysk, podstawionych darczyńców, nowych technologii zapewniających anonimowość, reklam internetowych, ekstremistycznych mediów internetowych oraz w drodze ułatwiania działalności finansowej; określenie możliwych obszarów wymagających podjęcia działań w odniesieniu do finansowania partii politycznych i kampanii politycznych;
e) proponowanie skoordynowanych działań na szczeblu UE w celu zwalczania zagrożeń hybrydowych, włącznie z cyberatakami na cele wojskowe i niewojskowe, operacjami typu "hack and leak" (kradzież, a następnie opublikowanie informacji) wymierzonymi w prawodawców, urzędników publicznych, dziennikarzy, partie polityczne i kandydatów, jak również cyberszpiegostwem na potrzeby korporacyjnej kradzieży własności intelektualnej oraz kradzieży wrażliwych danych obywateli, ponieważ zagrożeniom tym nie mogą przeciwdziałać same władze krajowe działające w odosobnieniu ani nie można ich usunąć w drodze czystej samoregulacji sektora prywatnego i konieczne jest skoordynowane podejście wielopoziomowe i wielostronne; ocena aspektu bezpieczeństwa zagrożeń, które mogą mieć poważne skutki polityczne, gospodarcze i społeczne dla obywateli europejskich;
f) zbadanie uzależnienia UE od obcych technologii w łańcuchach dostaw infrastruktury krytycznej, w tym infrastruktury internetowej, między innymi sprzętu, oprogramowania, aplikacji i usług, a także analiza działań wymaganych w celu wzmocnienia zdolności do przeciwdziałania strategicznej komunikacji wrogich stron trzecich oraz w celu wymiany informacji i najlepszych praktyk w tej dziedzinie; wspieranie koordynacji między państwami członkowskimi w zakresie wymiany informacji, wiedzy i dobrych praktyk w celu przeciwdziałania zagrożeniom i usuwania obecnych niedociągnięć, a także zachęcanie do takiej koordynacji;
g) określenie, ocena i zaproponowanie sposobów przeciwdziałania naruszeniom bezpieczeństwa w instytucjach UE;
h) przeciwdziałanie kampaniom informacyjnym i strategicznej komunikacji wrogich państw trzecich, w tym kampaniom prowadzonym za pośrednictwem krajowych podmiotów i organizacji europejskich, które szkodzą celom Unii Europejskiej i które stworzono w celu wywarcia wpływu na europejską opinię publiczną, aby utrudnić osiągnięcie wspólnego stanowiska UE, w tym w kwestiach dotyczących WPZiB i WPBiO;
i) zwracanie się do wszystkich odpowiednich służb i instytucji na szczeblu UE i jej państw członkowskich, jeżeli może się to okazać istotne i pomocne w wypełnianiu mandatu komisji;
2. podkreśla, że zalecenie komisji specjalnej powinno być uwzględniane w pracach właściwych komisji stałych;
3. postanawia, że kompetencje, personel oraz dostępne zasoby komisji stałych Parlamentu odpowiedzialnych za kwestie związane z przyjmowaniem, monitorowaniem i wdrażaniem prawodawstwa Unii odnoszącego się do obszaru odpowiedzialności komisji specjalnej nie zostaną naruszone ani powielone, a zatem pozostają bez zmian;
4. postanawia, że jeżeli działalność komisji specjalnej obejmie przesłuchania, z których zeznania mają charakter poufny lub zawierają dane osobowe, lub obejmie wymianę poglądów lub wysłuchania z udziałem organów lub podmiotów na temat informacji poufnych, w tym badań naukowych lub ich części, którym przyznano status poufności zgodnie z art. 63 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 1 , to posiedzenia odbywać się będą przy drzwiach zamkniętych; postanawia ponadto, że świadkowie i eksperci mają prawo wygłosić oświadczenie lub złożyć zeznanie przy drzwiach zamkniętych;
5. postanawia, że listy osób zaproszonych na publiczne posiedzenia i osób biorących w nich udział oraz protokoły z tych posiedzeń będą podawane do wiadomości publicznej;
6. postanawia, że dokumenty poufne otrzymane przez komisję specjalną będą poddawane ocenie na podstawie procedury określonej w art. 221 Regulaminu; postanawia ponadto, że te informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie do sporządzenia końcowego sprawozdania komisji specjalnej;
7. postanawia, że komisja specjalna będzie liczyć 33 członków;
8. postanawia, że czas trwania mandatu komisji specjalnej wynosi 12 miesięcy i że okres ten rozpoczyna bieg z dniem posiedzenia inauguracyjnego komisji;
9. postanawia, że komisja specjalna może przedstawić Parlamentowi sprawozdanie śródokresowe oraz że przedłoży ona sprawozdanie końcowe zawierające ustalenia faktyczne i zalecenia dotyczące środków i inicjatyw, które należy podjąć, bez uszczerbku dla kompetencji komisji stałych zgodnie z załącznikiem VI do Regulaminu.