Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 czerwca 2020 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Gunnara Becka (2019/2154(IMM)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.362.141

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 września 2021 r.

Wniosek o uchylenie immunitetu Gunnara Becka

P9_TA(2020)0132

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 czerwca 2020 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Gunnara Becka (2019/2154(IMM))

(2021/C 362/15)

(Dz.U.UE C z dnia 8 września 2021 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Gunnara Becka, przekazany 29 października 2019 r. przez Ministerstwo Sprawiedliwości i Ochrony Konsumentów Republiki Federalnej Niemiec w związku z postępowaniem nr 80 AR 137/19 i zgłoszony na posiedzeniu plenarnym 25 listopada 2019 r.,

- po wysłuchaniu wyjaśnień Gunnara Becka zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu,

- uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

- uwzględniając wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r., 17 stycznia 2013 r. oraz 30 kwietnia 2019 r. 1 ,

- uwzględniając art. 46 Konstytucji Republiki Federalnej Niemiec,

- uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A9-0036/2020),

A. mając na uwadze, że Prokurator Generalny w Dusseldorfie złożył wniosek o uchylenie immunitetu Gunnara Becka, posła do Parlamentu Europejskiego, w związku z ewentualnym dochodzeniem w sprawie domniemanego nadużycia tytułów, tj. przestępstwa z par. 132a ust. 1 pkt 1 niemieckiego kodeksu karnego;

B. mając na uwadze, że dochodzenie nie dotyczy opinii wyrażonych lub głosów oddanych w ramach wykonywania obowiązków posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej;

C. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie do Parlamentu Europejskiego korzystają na terytorium swoich państw z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;

D. mając na uwadze, że na karcie do głosowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego 26 maja 2019 r. Gunnar Beck figurował jako "prof. dr Gunnar Beck, Hochschuldozent [wykładowca uniwersytecki], Barrister-at-Law für EU-Recht [BL w dziedzinie prawa UE], Neuss (NW)"; mając na uwadze, że w 1996 r. Gunnar Beck otrzymał tytuł doktora filozofii na Uniwersytecie Oksfordzkim (Wielka Brytania), lecz w Niemczech nie uzyskał ani tytułu profesora ani doktora; mając na uwadze, że przed sesją inauguracyjną Parlamentu Europejskiego prokuratura w Düsseldorfie wszczęła dochodzenie na podstawie doniesień prasowych i zarzutów w sprawie podejrzenia nadużycia tytułu na podstawie par. 132a ust. 1 pkt 1 niemieckiego kodeksu karnego; mając na uwadze, że krótko po 5 lipca 2019 r., prawdopodobnie 9 lipca 2019 r., dochodzenie zostało zawieszone w wyniku wyboru Gunnara Becka do Parlamentu Europejskiego; mając na uwadze, że 4 września 2019 r. Prokurator Generalny w Düsseldorfie złożył wniosek o uchylenie immunitetu Gunnara Becka do Federalnego Ministerstwa Sprawiedliwości i Ochrony Konsumentów w Niemczech w celu ponownego wszczęcia dochodzenia w sprawie podejrzenia nadużycia tytułu na podstawie par. 132a ust. 1 pkt 1 niemieckiego kodeksu karnego;

E. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 ust. 8 Regulaminu Komisja Prawna nie może w żadnym przypadku orzekać o winie bądź braku winy posła ani o zasadności wszczęcia wobec niego postępowania karnego na podstawie zarzutów, które są mu stawiane, nawet wtedy, gdy analiza wniosku pozwala właściwej komisji na dokładne zapoznanie się ze szczegółami sprawy;

F. mając na uwadze, że zgodnie z art. 5 ust. 2 Regulaminu immunitet parlamentarny nie jest osobistym przywilejem posła, lecz gwarancją niezależności Parlamentu jako całości oraz jego członków;

G. mając na uwadze, że immunitet parlamentarny ma na celu ochronę Parlamentu i jego członków przed postępowaniami sądowymi w związku z działaniami podejmowanymi w ramach wykonywania obowiązków parlamentarnych, których nie można oddzielić od tych obowiązków;

H. mając na uwadze, że w tym przypadku Parlament nie znalazł dowodów wskazujących na zaistnienie fumus persecutionis, czyli okoliczności wskazujących na leżący u podstaw postępowania sądowego zamiar zaszkodzenia działalności politycznej posła, a tym samym Parlamentowi Europejskiemu;

1. podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Gunnara Becka;

2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do bezzwłocznego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji właściwym organom w Niemczech i Gunnarowi Beckowi.

1 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra przeciwko De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch przeciwko Parlamentowi, T-42/06, ECLI:EU: T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch przeciwko Parlamentowi, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23; wyrok Sądu z dnia 30 kwietnia 2019 r., Briois przeciwko Parlamentowi, T-214/18, ECLI:EU:T:2019:266.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.