Decyzja Parlamentu Europejskiego w sprawie niewyrażania sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 4 października 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego (C(2016)06329 - 2016/2930(DEA)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.215.299

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 czerwca 2018 r.

Niewyrażenie sprzeciwu wobec aktu delegowanego: regulacyjne standardy techniczne dotyczące technik ograniczania ryzyka związanego z niektórymi kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym

P8_TA(2016)0410

Decyzja Parlamentu Europejskiego w sprawie niewyrażania sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 4 października 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego (C(2016)06329 - 2016/2930(DEA))

(2018/C 215/57)

(Dz.U.UE C z dnia 19 czerwca 2018 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (C(2016)06329),

- uwzględniając pismo Komisji z dnia 4 października 2016 r., w którym Komisja zwraca się do Parlamentu o oświadczenie, że nie wyraża on sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego,

- uwzględniając pismo Komisji Gospodarczej i Monetarnej z dnia 13 października 2016 r. skierowane do przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji,

- uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji ¹  (rozporządzenie w sprawie infrastruktury rynku europejskiego - rozporządzenie EMIR), w szczególności jego art. 11 ust. 15,

- uwzględniając art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE ² , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE ³  oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE ⁴ ,

- uwzględniając projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony w dniu 8 marca 2016 r. przez Europejskie Urzędy Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) zgodnie z art. 11 ust. 15 rozporządzenia (UE) nr 648/2012,

- uwzględniając zalecenie Komisji Gospodarczej i Monetarnej dotyczące decyzji,

- uwzględniając art. 105 ust. 6 Regulaminu,

- uwzględniając fakt, iż nie wyrażono żadnego sprzeciwu w terminie określonym w art. 105 ust. 6 tiret trzecie i czwarte Regulaminu, który to termin upłynął w dniu 25 października 2016 r.,

A. mając na uwadze, że rozporządzenie EMIR ustanawia wymogi w zakresie usług rozliczeniowych i dwustronnego zarządzania ryzykiem dotyczące kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, wymogi w zakresie zgłaszania kontraktów dotyczących instrumentów pochodnych oraz jednolite wymogi dotyczące prowadzenia działalności przez kontrahentów centralnych ("CCP") i repozytoria transakcji;

B. mając na uwadze, że art. 11 ust. 15 rozporządzenia EMIR przewiduje, iż Europejskie Urzędy Nadzoru opracowują wspólny projekt regulacyjnych standardów technicznych określających procedury zarządzania ryzykiem, w tym wymagany poziom i rodzaj zabezpieczenia oraz uzgodnienia dotyczące wyodrębnienia wymagane do spełnienia wymogów art. 11 ust. 3 rozporządzenia EMIR, procedury, jakich mają przestrzegać kontrahenci i odnośne właściwe organy przy stosowaniu kryteriów zwolnienia, o których mowa w art. 11 ust. 6-10 rozporządzenia EMIR oraz mające zastosowanie kryteria, o których mowa w art. 11 ust. 5-10 rozporządzenia EMIR, w tym - w szczególności - co należy uznać za przeszkody praktyczne lub prawne dla szybkiego przenoszenia środków własnych lub spłaty zobowiązań między kontrahentami;

C. mając na uwadze, że na mocy art. 11 ust. 15 rozporządzenia EMIR Komisji powierza się uprawnienia do przyjęcia tych regulacyjnych standardów technicznych, w zależności od formy prawnej kontrahenta - zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 (rozporządzenie w sprawie EUNB), rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 (rozporządzenie w sprawie EIOPA) albo rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 (rozporządzenie w sprawie ESMA);

D. mając na uwadze, że Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego (BCBS) oraz Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO) wydały we wrześniu 2013 r. wspólne ramy globalne ustanawiające wymogi dotyczące depozytu zabezpieczającego dla rozliczanych niecentralnie instrumentów pochodnych, a w marcu 2015 r. dokonały ich przeglądu;

E. mając na uwadze, że w dniu 8 marca 2016 r. Europejskie Urzędy Nadzoru przedłożyły Komisji projekt regulacyjnych standardów technicznych;

F. mając na uwadze, że w dniu 28 lipca 2016 r. Komisja poinformowała Europejskie Urzędy Nadzoru o zamiarze zatwierdzenia projektu regulacyjnych standardów technicznych ze zmianami, zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzeń w sprawie EUNB, EIOPA i ESMA;

G. mając na uwadze, że Europejskie Urzędy Nadzoru zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzeń w sprawie EUNB, EIOPA i ESMA przedłożyły Komisji w dniu 8 września 2016 r. formalną opinię oraz zmieniony projekt regulacyjnych standardów technicznych;

H. mając na uwadze, że w dniu 4 października 2016 r. Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane;

I. mając na uwadze, że przedmiotowe rozporządzenie delegowane może wejść w życie pod koniec okresu kontroli przez Parlament i Radę jedynie pod warunkiem, że ani Parlament, ani Rada nie zgłoszą sprzeciwu lub jeżeli przed wygaśnięciem tego terminu zarówno Parlament, jak i Rada poinformują Komisję o braku sprzeciwu;

J. mając na uwadze, że okres kontroli przewidziany w art. 13 ust. 1 rozporządzeń w sprawie EUNB, EIOPA i ESMA wynosi trzy miesiące od daty powiadomienia o regulacyjnych standardach technicznych; mając na uwadze, że w związku z tym okres kontroli, o którym mowa, upływa w dniu 4 stycznia 2017 r.;

K. mając na uwadze, że na szczeblu międzynarodowym (BCBS i IOSCO) uzgodniono harmonogram wdrażania wymogów dotyczących depozytu zabezpieczającego dla rozliczanych niecentralnie instrumentów pochodnych; mając na uwadze, że choć Unia nie dotrzymała terminu pierwszego etapu wdrażania uzgodnionego na dzień 1 września 2016 r., może jeszcze zdążyć wprowadzić przepisy z zachowaniem drugiego terminu wyznaczonego na dzień 1 marca 2017 r., kiedy to duża liczba kontrahentów finansowych i grup niefinansowych powinna rozpocząć wymianę depozytów zabezpieczających;

L. mając na uwadze, że w związku z tym należy jak najwcześniej poinformować o niewyrażaniu sprzeciwu, tak aby umożliwić Unii dotrzymanie jej międzynarodowego zobowiązania, a kontrahentom dać z odpowiednim wyprzedzeniem możliwość przygotowania się do nowych wymogów; mając na uwadze, że takie podejście przyczyni się do zapewnienia uczestnikom rynku w Unii i w państwach trzecich pewności prawa na możliwie wczesnym etapie;

1. oświadcza, że nie wyraża sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego;

2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie i Komisji.

¹ Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.

² Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.

³ Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48.

⁴ Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.