Decyzja nr S4 dotycząca procedur zwrotów kosztów w celu wykonywania art. 35 i 41 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004
Dz.U.UE.C.2010.106.52
Akt utracił mocz dnia 2 października 2009 r.
dotycząca procedur zwrotów kosztów w celu wykonywania art. 35 i 41 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004
(Tekst mający znaczenie dla EOG oraz dla Umowy między WE a Szwajcarią)
(2010/C 106/17)
(Dz.U.UE C z dnia 24 kwietnia 2010 r.)
KOMISJA ADMINISTRACYJNA DS. KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO,
uwzględniając art. 72 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego(1), zgodnie z którym Komisja Administracyjna odpowiada za rozpatrywanie wszelkich spraw administracyjnych lub dotyczących wykładni, wynikających z przepisów rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego(2),
uwzględniając art. 35 i 41 rozporządzenia (WE) nr 883/2004,
uwzględniając art. 66-68 rozporządzenia (WE) nr 987/2009,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Koszty świadczeń rzeczowych udzielonych przez instytucję jednego państwa członkowskiego na koszt instytucji innego państwa członkowskiego są zwracane w całości.
(2) Zwroty kosztów między instytucjami, jeżeli nie ustalono inaczej, muszą być dokonywane szybko i sprawnie, aby zapobiec kumulacji należności nieuregulowanych przez dłuższy czas.
(3) Kumulacja należności mogłaby zagrozić efektywnemu funkcjonowaniu systemu wspólnotowego i narazić na szwank prawa jednostek.
(4) W decyzji nr S1(3) Komisja Administracyjna postanowiła, że instytucja miejsca pobytu otrzymuje zwrot kosztów opieki zdrowotnej udzielonej na podstawie ważnej Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego.
(5) Wspólnie uzgodnione najlepsze praktyki przyczyniłyby się do szybkiego i sprawnego regulowania należności między instytucjami.
Działając zgodnie z warunkami określonymi w art. 71 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
A. Zwrot kosztów na podstawie rzeczywistych wydatków (art. 62 rozporządzenia (WE) nr 987/2009)
1. Instytucja wnosząca o zwrot kosztów opartych na rzeczywistych wydatkach zgłasza wniosek najpóźniej w terminie określonym w art. 67 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 (zwanego dalej "rozporządzeniem wykonawczym"). Instytucja przyjmująca wniosek o zwrot kosztów gwarantuje spłatę należności w terminie określonym w art. 67 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego, ale w miarę możliwości dokonuje płatności przed tym terminem.
2. Wnioski o zwrot kosztów świadczeń, które zostały udzielone na podstawie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), dokumentu zastępującego EKUZ lub jakiegokolwiek innego dokumentu uprawniającego do świadczeń, mogą być odrzucone i zwrócone instytucji będącej dłużnikiem w sytuacji, gdy na przykład wniosek:
– jest niekompletny lub nieprawidłowo wypełniony,
– dotyczy świadczeń, które nie zostały udzielone w okresie ważności EKUZ lub dokumentu
uprawniającego do świadczeń, którym posługiwała się osoba ubiegająca się o świadczenia. Wniosek nie może zostać odrzucony ze względu na to, że dana osoba nie jest już ubezpieczona w instytucji, która wystawiła EKUZ lub dokument uprawniający do świadczeń zdrowotnych, o ile beneficjentowi udzielono świadczeń w okresie ważności przedstawionego dokumentu.
Instytucja zobowiązana do zwrotu kosztów świadczeń udzielonych na podstawie EKUZ może wnioskować o to, aby instytucja, w której dana osoba była prawidłowo zarejestrowana w czasie, gdy zostało udzielone świadczenie, zwróciła koszty tych świadczeń pierwszej instytucji lub, jeżeli osoba ta nie była uprawniona do korzystania z EKUZ, uregulowała tę sprawę bezpośrednio z osobą zainteresowaną.
3. Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości(4), wniosek nie może być rozpatrywany przez instytucję będącą dłużnikiem, co do jego zgodności z art. 19 i art. 27 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004, chyba że istnieje uzasadnione podejrzenie nadużycia. Instytucja będąca dłużnikiem jest w rezultacie zobowiązana do przyjęcia informacji, na podstawie których zostało oparte roszczenie, i do zwrotu należności. W przypadku gdy istnieje podejrzenie nadużycia, instytucja będąca dłużnikiem może z uzasadnionych względów odrzucić wniosek, zgodnie z art. 67 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego.
4. Dla celów stosowania pkt 2 i 3, jeżeli instytucja będąca dłużnikiem wyraża wątpliwości co do wiarygodności faktów, na podstawie których został oparty wniosek, na instytucji będącej wierzycielem spoczywa obowiązek ponownego rozpatrzenia, czy wniosek został sporządzony we właściwy sposób oraz, w razie potrzeby, wycofania wniosku o zwrot lub jego ponownego wyliczenia.
5. Nie rozpatruje się wniosków złożonych po terminie określonym w art. 67 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego.
B. Zwrot kosztów na podstawie kwot zryczałtowanych (art. 63 rozporządzenia wykonawczego)
6. Rejestr, o którym mowa w art. 64 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego, przedstawia się instytucji łącznikowej państwa członkowskiego będącego dłużnikiem w terminie do końca roku następującego po roku, którego wniosek dotyczy, a wnioski o zwrot powstałe w oparciu o ten rejestr zostają zgłoszone tej instytucji jak najszybciej po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej rocznych zryczałtowanych kwot na osobę, nie później jednak niż w terminie określonym w art. 67 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego.
7. Kiedy tylko jest to możliwe, instytucja będąca wierzycielem przedstawia instytucji będącej dłużnikiem wnioski dotyczące danego roku kalendarzowego.
8. Instytucja przyjmująca wniosek o zwrot na podstawie kwot zryczałtowanych gwarantuje spłatę należności w terminie określonym w art. 67 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego, ale w miarę możliwości dokonuje płatności przed tym terminem.
9. Nie rozpatruje się wniosku złożonego po terminie określonym w art. 67 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego.
10. Wniosek o zwrot na podstawie kwot zryczałtowanych może zostać odrzucony i zwrócony do instytucji będącej wierzycielem w sytuacji, gdy na przykład wniosek:
– jest niekompletny lub nieprawidłowo wypełniony,
– odnosi się do okresu, który nie jest objęty rejestracją na podstawie ważnego dokumentu uprawniającego do świadczeń.
11. Jeżeli instytucja będąca dłużnikiem wyraża wątpliwości, co do wiarygodności faktów, na podstawie których oparty został wniosek, na instytucji będącej wierzycielem spoczywa obowiązek ponownego rozpatrzenia, czy faktura została wystawiona we właściwy sposób oraz, w razie potrzeby, wycofania wniosku o zwrot lub jego ponownego wyliczenia.
C. Wpłaty zaliczkowe na mocy art. 68 rozporządzenia wykonawczego
12. W przypadku dokonywania wpłaty zaliczkowej na mocy art. 68 rozporządzenia wykonawczego, kwotę należną oblicza się oddzielnie w przypadku wniosków o zwrot opartych na rzeczywistych wydatkach (art. 67 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego) i w przypadku wniosków o zwrot opartych na kwotach zryczałtowanych (art. 67 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego).
D. Współpraca i wymiana informacji
13. Instytucje powinny zapewnić dobrą współpracę między sobą i działać w charakterze organów wykonujących swoje ustawodawstwo.
E. Wejście w życie
14. Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejszą decyzję stosuje się od dnia wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 987/2009.
| Przewodniczący Komisji Administracyjnej | |
| Lena MALMBERG |
______
(1) Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.
(2) Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.
(3) Zob. s. 23 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(4) Wyrok Trybunału z dnia 12 kwietnia 2005 r. w sprawie C-145/03 Spadkobiercy Annette Keller przeciwko Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS) i Instituto Nacional de Gestión Sanitaria (Ingesa), Zb.Orz. [2005], s. I-02529.