Decyzja 203/21/COL w sprawie zatwierdzenia środków krajowych Norwegii i Islandii mających na celu ograniczenie wpływu niektórych chorób zwierząt wodnych zgodnie z art. 226 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 oraz uchylająca decyzję nr 58/16/COL-D

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2021.399.8

Akt indywidualny

Wersja od: 11 listopada 2021 r.

DECYZJA DELEGOWANA URZĘDU NADZORU EFTA nr 203/21/COL

z dnia 16 lipca 2021 r.

w sprawie zatwierdzenia środków krajowych Norwegii i Islandii mających na celu ograniczenie wpływu niektórych chorób zwierząt wodnych zgodnie z art. 226 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 oraz uchylająca decyzję nr 58/16/COL-D [2021/1957]

URZĄD NADZORU EFTA,

uwzględniając Porozumienie między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości, w szczególności jego art. 1 ust. 2 oraz art. 3 protokołu 1 do tego porozumienia,

uwzględniając akt prawny, o którym mowa w rozdziale I część 1.1 pkt 13 załącznika I do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym ("Porozumienie EOG"),

rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt ("rozporządzenie (UE) 2016/429") ¹ ,

zmienione i dostosowane do Porozumienia EOG dostosowaniami szczególnymi i sektorowymi, o których mowa w załączniku I do tego Porozumienia, w szczególności jego art. 226, art. 266 ust. 2 i art. 270 ust. 2,

uwzględniając akt prawny, o którym mowa w rozdziale I część 1.1 pkt 13j załącznika I do Porozumienia EOG,

rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/990 z dnia 28 kwietnia 2020 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do wymogów w zakresie zdrowia zwierząt i certyfikacji na potrzeby przemieszczania zwierząt wodnych i produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze zwierząt wodnych w obrębie terytorium Unii (rozporządzenie delegowane (UE) 2020/990) ² ,

dostosowane do Porozumienia EOG, poprzez dostosowania sektorowe, o których mowa w załączniku I do tego porozumienia, w szczególności jego art. 13 ust. 2 lit. c),

uwzględniając akt prawny, o którym mowa w rozdziale I część 1.1 pkt 13k załącznika I do Porozumienia EOG,

rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/2002 z dnia 7 grudnia 2020 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do powiadamiania unijnego i sprawozdawczości unijnej w zakresie chorób umieszczonych w wykazie, formatów i procedur dotyczących przedkładania unijnych programów nadzoru i programów likwidacji choroby i sprawozdawczości w ich zakresie oraz wnioskowania o uznanie statusu obszaru wolnego od choroby, a także komputerowego systemu informacyjnego ("rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/2002") ³ ,

uwzględniając akt prawny, o którym mowa w rozdziale I część 1.1 pkt 13m załącznika I do Porozumienia EOG,

rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/2236 z dnia 16 grudnia 2020 r. ustanawiające przepisy dotyczące stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 i (UE) 2017/625 w odniesieniu do wzorów świadectw zdrowia zwierząt na potrzeby wprowadzania do Unii i przemieszczania w obrębie terytorium Unii przesyłek zwierząt wodnych i niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze zwierząt wodnych, urzędowej certyfikacji dotyczącej takich świadectw oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1251/2008 ("rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/2236") ⁴ ,

dostosowane do Porozumienia EOG dostosowaniami sektorowymi, o których mowa w załączniku I do Porozumienia EOG, w szczególności jego art. 6 i rozdziałami 1, 2, 3 lub 5 załącznika I,

dostosowany do Porozumienia EOG przez pkt 4 lit. d) protokołu 1 do Porozumienia EOG,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (UE) 2016/429, rozporządzenie delegowane (UE) 2020/990, rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/2002 i rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/2236 zaczęły obowiązywać w państwach Europejskiego Obszaru Gospodarczego ("państwa EOG") od dnia 21 kwietnia 2021 r.

(2) W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanowiono nowe ramy prawne dotyczące zapobiegania chorobom przenoszącym się lub przenoszonym na zwierzęta lub na ludzi oraz zwalczania takich chorób. Art. 226 ust. 1 stanowi, że Norwegia i Islandia mogą przyjmować środki krajowe w celu zapobiegania wprowadzeniu lub kontroli rozprzestrzeniania się choroby innej niż choroba umieszczona w wykazie, o której mowa w art. 9 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia, jeżeli choroba ta stanowi znaczące ryzyko dla zdrowia zwierząt wodnych w rzeczonym państwie EOG. Choroby inne niż choroba umieszczona w wykazie, o której mowa w art. 9 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/429, obejmują choroby zwierząt wodnych nieujęte w żadnej z kategorii chorób umieszczonych w wykazie na podstawie art. 9 ust. 1 ("choroby nieumieszczone w wykazie"), a także zakażenie herpeswirusem koi umieszczone w wykazie, w odniesieniu do którego istnieje potrzeba nadzoru w ramach EOG zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. e rozporządzenia (UE) 2016/429.

(3) Takie środki krajowe nie mogą wykraczać poza to, co jest właściwe i konieczne, aby zapobiec wprowadzeniu lub kontrolować rozprzestrzenianie się danej choroby w Norwegii lub Islandii, w zależności od przypadku.

(4) Art. 226 ust. 2, 3 i 4 tego samego rozporządzenia zobowiązuje Norwegię i Islandię do powiadomienia Urzędu Nadzoru EFTA ("Urząd") z wyprzedzeniem o wszelkich proponowanych środkach krajowych oraz stanowi, że Urząd zatwierdza takie środki krajowe, w przypadku gdy wprowadzenie ograniczeń przemieszczania między Norwegią lub Islandią a innymi państwami EOG jest konieczne, aby zapobiec wprowadzeniu lub kontrolować rozprzestrzenianie się danej choroby, biorąc pod uwagę ogólne oddziaływanie danej choroby na EOG oraz podjęte środki.

(5) Aby chronić status zdrowotny Norwegii i Islandii, o ile w państwach tych obowiązują zatwierdzone środki krajowe dotyczące danej choroby na podstawie art. 226 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429, przesyłki gatunków zwierząt wodnych podatnych na daną chorobę przemieszczanych do i w obrębie Norwegii lub Islandii ("odpowiednie przesyłki") muszą pochodzić z państwa EOG lub jego części, które są wolne od tych chorób. Przesyłkom tym musi towarzyszyć świadectwo urzędowe potwierdzające status obszaru wolnego od choroby.

(6) Zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/990 podmioty zapewniają, aby świadectwa zdrowia zwierząt dla odpowiednich przesyłek zawierały stwierdzenie, że zwierzęta wodne odpowiednich gatunków spełniają gwarancje zdrowia niezbędne do spełnienia tych środków krajowych.

(7) Świadectwa zdrowia zwierząt potwierdzające miejsce pochodzenia odpowiednich przesyłek uwzględniono w odpowiednich wzorach świadectw urzędowych dotyczących przemieszczania zwierząt wodnych między państwami EOG określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/2236 i mają być stosowane w przypadku odpowiednich przesyłek.

(8) Norweskie lub islandzkie środki krajowe zatwierdzone na podstawie art. 226 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429 powinny mieć zastosowanie tylko tak długo, jak długo pozostają odpowiednie i konieczne do zapobiegania wprowadzeniu lub kontroli rozprzestrzeniania się danej choroby w danym państwie. Aby umożliwić Urzędowi regularną ocenę odpowiedniości i konieczności takich środków oraz umożliwić w razie potrzeby zmianę środków, Norwegia i Islandia powinny przesyłać Urzędowi sprawozdanie roczne zawierające szczegółowe informacje o funkcjonowaniu tych środków w poprzednim roku. Wszelkie tego typu sprawozdania roczne i inne stosowne sprawozdania powinny zawierać pewne informacje określone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/2002.

(9) Programy likwidacji choroby zatwierdzone zgodnie z art. 226 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429 powinny w rozsądnym okresie doprowadzić do poprawy sytuacji związanej z chorobą. W celu zapewnienia spójności okres ten nie powinien być dłuższy niż okres, w którym ma zostać zakończony program likwidacji choroby, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2016/429. Okres stosowania programu likwidacji choroby zatwierdzonego zgodnie z art. 226 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429 nie powinien zatem przekraczać 6 lat od daty jego pierwszego zatwierdzenia przez Urząd. W należycie uzasadnionych przypadkach oraz na wniosek Norwegii lub Islandii Urząd powinien mieć możliwość przedłużenia okresu stosowania programu likwidacji choroby o kolejne 6 lat. Ten maksymalny okres stosowania ma zapewnić wystarczający czas na zakończenie realizacji programu likwidacji choroby, a jednocześnie zapobiec nieproporcjonalnym i długotrwałym zakłóceniom przemieszczania zwierząt wodnych w obrębie EOG.

(10) Decyzją nr 58/16/COL-D z dnia 3 marca 2016 r. ("decyzja nr 58/16/COL-D") Urząd zatwierdził środki krajowe Norwegii mające na celu ograniczenie wpływu zakażenia wywoływanego przez Gyrodactylus salaris na obszarach Norwegii uznanych za wolne od tej choroby, zgodnie z art. 43 dyrektywy 2006/88/WE ⁵ . Rozporządzenie (UE) 2016/429 uchyla dyrektywę 2006/88/WE będącą podstawą prawną dla decyzji nr 58/16/COL-D oraz niektórych aktów prawnych, których dotyczy ta decyzja (rozporządzenia (WE) nr 1251/2008 ⁶  oraz decyzji Komisji nr 2010/221/WE ⁷ ). W celu zapewnienia jasności niniejsza decyzja uchyla decyzję nr 58/16/COL-D.

(11) Urząd, w ścisłej współpracy z Komisją Europejską, ocenił środki krajowe mające na celu ograniczenie wpływu zakażenia Gyrodactylus salaris (choroba niewymieniona w wykazie) zgłoszonego przez Norwegię zgodnie z art. 226 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 (dok. nr 1207866), biorąc pod uwagę normy Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) ⁸  oraz ogólny wpływ rzeczonej choroby i zgłoszonych środków na EOG.

(12) Urząd jest przekonany, że Norwegia opracowała skuteczny program zwalczania dla tych obszarów Norwegii, które pozostają zakażone Gyrodactylus salaris. Ponadto Urząd jest przekonany, że Norwegia utrzymała status obszaru wolnego od choroby dla obszarów Norwegii uznanych za wolne od Gyrodactylus salaris na mocy decyzji nr 58/16/COL-D i wykazała status obszaru wolnego od choroby we wszystkich innych obszarach Norwegii nieobjętych programem likwidacji choroby. Urząd jest również przekonany, że Norwegia wykazała stosowność i konieczność środków krajowych ustanawiających ograniczenia przemieszczania, aby zapobiec wprowadzeniu lub kontrolować rozprzestrzenianie się choroby. Środki krajowe zostały zatem zatwierdzone przez Urząd niniejszą decyzją zgodnie z art. 226 ust. 3 i 4 rozporządzenia (UE) 2016/429.

(13) Decyzją delegowaną nr 201/21/COL (dokument nr 1212279) Urząd należycie przedłożył Komitetowi projekt decyzji zgodnie z art. 226 ust. 3 i art. 266 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429. Komitet zatwierdził projekt decyzji. Projekt decyzji jest zatem zgodny z opinią Komitetu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Obszary Norwegii i Islandii wymienione w czwartej kolumnie tabeli w załączniku I do niniejszej decyzji uznaje się za wolne od chorób wymienionych w odpowiednich wierszach pierwszej kolumny tej tabeli, a każdemu z państw udziela się zgody na przyjęcie środków krajowych zgodnie z art. 226 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429.

Artykuł  2

Zatwierdza się programy likwidacji przyjęte przez Norwegię i Islandię w odniesieniu do chorób, które podlegają środkom krajowym i które są wymienione w pierwszej kolumnie tabeli w załączniku II do niniejszej decyzji, w odniesieniu do obszarów wymienionych w odpowiednich wierszach czwartej kolumny tej decyzji.

Okres stosowania programu likwidacji choroby nie przekracza 6 lat od daty jego pierwszego zatwierdzenia przez Urząd. W należycie uzasadnionych przypadkach Urząd może na wniosek Norwegii lub Islandii przedłużyć okres stosowania programu likwidacji choroby o kolejne 6 lat.

Artykuł  3

Gatunki zwierząt wodnych podatnych na choroby określone w drugiej kolumnie załącznika III do niniejszej decyzji są przemieszczane, o ile dana choroba podlega środkom krajowym w Norwegii lub Islandii, wyłącznie na odpowiednie obszary Norwegii i Islandii wymienione w czwartej kolumnie tabel w załącznikach I i II do niniejszej decyzji, jeżeli:

a) pochodzą z państwa EOG lub jego części, która została zatwierdzona jako wolna od danej choroby; oraz

b) towarzyszy im świadectwo urzędowe wydane przez właściwy organ państwa pochodzenia EOG, sporządzone zgodnie z odpowiednim wzorem świadectwa zdrowia zwierząt określonym w rozdziałach 1, 2, 3 lub 5 załącznika I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/2236, określające, zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/990, że przestrzegane są gwarancje zdrowia niezbędne do spełnienia odpowiednich norweskich lub islandzkich środków krajowych.

Artykuł  4

Najpóźniej do dnia 30 kwietnia każdego roku Norwegia i Islandia przedkładają Urzędowi sprawozdanie dotyczące środków krajowych zatwierdzonych zgodnie z art. 226 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429.

Sprawozdanie to:

a) zawiera informacje o środkach, które wprowadzono w poprzednim roku kalendarzowym w celu zachowania statusu obszaru wolnego od choroby, w tym co najmniej informacje określone w załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/2002;

b) zawiera informacje o rozwoju każdego programu likwidacji choroby, w tym szczegółowe informacje dotyczące badań przeprowadzonych w poprzednim roku kalendarzowym oraz co najmniej informacje określone w sekcji 4 załącznika V do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/2002; oraz

c) przedstawia powody, dla których odpowiedni status obszaru wolnego od choroby lub program likwidacji choroby powinien mieć nadal zastosowanie przez kolejny rok kalendarzowy. Należy w szczególności odnieść się do dostępności terapii, szczepionek, stad odpornych na choroby lub innych istotnych zmian, jeżeli od przedłożenia poprzedniego sprawozdania co najmniej jedna z takich zmian stanowi realną możliwość zapobiegania i zwalczania Gyrodactylus salaris.

Artykuł  5

Środki krajowe Norwegii lub Islandii zatwierdzone przez Urząd zgodnie z art. 226 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429 mogą zostać zmienione przez Urząd, jeżeli informacje, o których mowa w art. 4 lit. c) niniejszej decyzji, lub inne takie informacje odnoszące się do rozwoju sytuacji w zakresie zdrowia zwierząt wskazują, że ustanowienie ograniczeń przemieszczania między państwami EOG nie jest już konieczne lub uzasadnione, aby zapobiec wprowadzeniu lub kontrolować rozprzestrzenianie się danej choroby.

Artykuł  6

Niniejszym uchyla się decyzję nr 58/16/COL-D.

Artykuł  7

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej podpisania.

Artykuł  8

Niniejsza decyzja jest skierowana do Norwegii i Islandii.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 lipca 2021 r.

W imieniu Urzędu Nadzoru EFTA, działającego na podstawie decyzji delegowanej nr 130/20/COL,
Hogni S. KRISTJÁNSSON	za Melpo-Menie JOSEPHIDES
Odpowiedzialny członek Kolegium	zatwierdzającą jako dyrektor ds. prawnych i wykonawczych

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Obszary Norwegii i Islandii uznawane za wolne od niektórych chorób zwierząt wodnych i w odniesieniu do których zatwierdzono środki krajowe zgodnie z art. 226 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429

Choroba	Państwo EFTA EOG	Kod	Zasięg geograficzny obszaru, w odniesieniu do którego zatwierdzono środki krajowe	Nr decyzji Urzędu Nadzoru EFTA zatwierdzającej środek krajowy
Zakażenie wywoływane przez Gyrodactylus salaris (GS)	Norwegia	NO	Całe terytorium, z wyjątkiem zlewni objętych zatwierdzonym programem zwalczania GS, wymienione w załączniku II do niniejszego dokumentu	203/21/COL

ZAŁĄCZNIK  II

Regiony Norwegii i Islandii, w których obowiązują programy likwidacji dotyczące niektórych chorób zwierząt wodnych i w odniesieniu do których zatwierdzono środki krajowe zgodnie z art. 226 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429

Choroba	Państwo EFTA EOG	Kod	Zasięg geograficzny obszaru, w odniesieniu do którego zatwierdzono środki krajowe	Nr decyzji Urzędu Nadzoru EFTA zatwierdzającej środek krajowy
Zakażenie wywoływane przez Gyrodactylus salaris (GS)	Norwegia	NO	Zlewnie rzek Skibotnelva, Signaldalselva i Kitdalselva (Troms), Leirelva, Ranelva, Drevja, Fusta, Vefsna, Hundåla, Halsanelva, Hestdalselva, Dagsvikelva i Nylandselva (Nordland), Batnfjordselva, Driva, Litledalselselva, Usma (Øksendalselva) (Møre i Romsdal), Drammenselva i Lierelva (Buskerud), Vesleelva (Sandeelva) i Selvikvassdraget (Vestfold)	203/21/COL

ZAŁĄCZNIK  III

Gatunki zwierząt wodnych podatnych na choroby podlegające środkom krajowym na mocy art. 226 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429

Choroba	Gatunki podatne
zakażenie herpeswirusem koi (KHV)	Jak określono w kolumnie 3 tabeli w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1882
Wiosenna wiremia karpi (SVC)	Tołpyga pstra (Aristichthys nobilis), karaś złocisty a. chiński (Carassius auratus), karaś pospolity (Carassius carassius), amur biały (Ctenopharyngodon idellus), karp i karp koi (Cyprinus carpio), tołpyga biała (Hypophthalmichthys molitrix), sum pospolity (Silurus glanis), lin (Tinca tinca), jaź (Leuciscus idus)
Bakteryjna choroba nerek (BKD)	Wszystkie gatunki łososiowatych
Zakaźna martwica trzustki (IPN)	Pstrąg źródlany (Salvelinus fontinalis), troć wędrowna (Salmo trutta), łosoś atlantycki (Salmo salar), łososie pacyficzne (Oncorhynchus spp.), sieja wędrowna (Coregonus lavaretus)
Zakażenie wywoływane przez Gyrodactylus salaris (GS)	Łosoś atlantycki (Salmo salar), pstrąg tęczowy (Oncorhynchus mykiss), golec zwyczajny (Salvelinus alpinus), pstrąg źródlany (Salvelinus fontinalis), lipień europejski (Thymallus thymallus), palia jeziorowa (Salvelinus namaycush), troć wędrowna (Salmo trutta) oraz każdy gatunek, który miał kontakt z tymi gatunkami
Herpeswirus 1 uvar (OsHV-1 gvar) u ostryg	Ostryga pacyficzna (Crassostrea gigas)
Zakażenie alfawirusem ryb łososiowatych (SAV)	Łosoś atlantycki (Salmo salar), pstrąg tęczowy (Oncorhynchus mykiss), troć wędrowna (Salmo trutta)

¹ Uwzględnione w Porozumieniu EOG decyzją Wspólnego Komitetu nr 179/2020 z dnia 17 grudnia 2020 r.

² Uwzględnione w Porozumieniu EOG decyzją Wspólnego Komitetu nr 4/2021 z dnia 4 lutego 2021 r.

³ Uwzględnione w Porozumieniu EOG decyzją Wspólnego Komitetu nr 4/2021 z dnia 4 lutego 2021 r. dostosowane do Porozumienia EOG dostosowaniami szczególnymi i sektorowymi, o których mowa w załączniku I do tego Porozumienia, w szczególności jego załącznikiem III i sekcją 4 załącznika V,

⁴ Uwzględnione w Porozumieniu EOG decyzją Wspólnego Komitetu nr 93/2021 z dnia 19 marca 2021 r.

⁵ Akt prawny, o którym mowa w pkt 8a części 3.1 rozdziału I załącznika I do Porozumienia EOG, dyrektywa Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób, zmieniona i dostosowana do Porozumienia EOG dostosowaniami sektorowymi, o których mowa w załączniku I do Porozumienia EOG.

⁶ Akt prawny, o którym mowa w pkt 86 części 4.2 rozdziału I załącznika I do Porozumienia EOG, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1251/2008 z dnia 12 grudnia 2008 r. wdrażające dyrektywę Rady 2006/88/WE w zakresie warunków i wymogów certyfikacji w odniesieniu do wprowadzania do obrotu i przywożenia do Wspólnoty zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz ustanawiające wykaz gatunków- wektorów, zmienione i dostosowane do Porozumienia EOG dostosowaniami sektorowymi, o których mowa w załączniku I do Porozumienia EOG.

⁷ Akt prawny, o którym mowa w pkt 94 części 4.2 rozdziału I załącznika I do Porozumienia EOG, decyzja Komisji 2010/221/UE z dnia 15 kwietnia 2010 r. zatwierdzająca krajowe środki w zakresie ograniczania wpływu niektórych chorób zwierząt akwakultury i dzikich zwierząt wodnych zgodnie z art. 43 dyrektywy Rady 2006/88/WE, zmienionej i dostosowanej do Porozumienia EOG dostosowaniami sektorowymi, o których mowa w załączniku I do Porozumienia EOG.

⁸ Kodeks zdrowia zwierząt wodnych OIE oraz podręcznik badań diagnostycznych dla zwierząt wodnych OIE.