Decyzja 2019/691 upoważniająca, zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574, podmioty gospodarcze do korzystania z usług innego podmiotu wydającego identyfikatory

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.116.80

Akt utracił moc
Wersja od: 3 maja 2019 r.

DECYZJA KOMISJI (UE) 2019/691
z dnia 2 maja 2019 r.
upoważniająca, zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574, podmioty gospodarcze do korzystania z usług innego podmiotu wydającego identyfikatory
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich w sprawie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylającą dyrektywę 2001/37/WE 1 , w szczególności jej art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie 2014/40/UE i rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/574 2  określono ramy prawne do celu ustanowienia ogólnounijnego systemu identyfikowalności wyrobów tytoniowych. Na poziomie Unii akty te wdrażają również art. 8 Protokołu w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi do Ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu 3 , który to protokół został ratyfikowany przez Unię Europejską 4  i przewiduje ustanowienie globalnego systemu śledzenia ruchu i pochodzenia wyrobów tytoniowych.

(2) Aby umożliwić śledzenie ruchu i pochodzenia wszystkich wyrobów tytoniowych w całej Unii, w art. 15 ust. 1 dyrektywy 2014/40/UE nałożono na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby wszystkie opakowania jednostkowe tych wyrobów były opatrzone niepowtarzalnym identyfikatorem. Na podstawie art. 15 ust. 13 wymóg ten będzie miał zastosowanie do papierosów i tytoniu do samodzielnego skręcania papierosów od dnia 20 maja 2019 r.

(3) Art. 3 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 zobowiązuje każde państwo członkowskie do wyznaczenia podmiotu ("podmiotu wydającego identyfikatory") odpowiedzialnego za generowanie i wydawanie niepowtarzalnych identyfikatorów. Art. 3 ust. 6 zobowiązuje państwa członkowskie do powiadomienia Komisji o wyznaczeniu podmiotu wydającego identyfikatory i podania jego kodu identyfikującego w terminie jednego miesiąca od daty jego powołania.

(4) Art. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 ustanawia przepisy dotyczące podmiotów wydających identyfikatory właściwych w odniesieniu do generowania i wydawania niepowtarzalnych identyfikatorów w zależności od tego, gdzie wyroby są produkowane, dokąd są importowane lub gdzie są pakowane do opakowań zbiorczych. Ponadto, zgodnie z art. 4 ust. 1 akapit drugi, państwo członkowskie może wymagać, aby wyznaczony przez nie podmiot wydający identyfikatory był właściwy do generowania i wydawania niepowtarzalnych identyfikatorów dla wszystkich wyrobów tytoniowych wprowadzanych do obrotu w tym państwie członkowskim.

(5) Art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 stanowi, że w przypadku tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory, Komisja może upoważnić podmioty gospodarcze do korzystania z usług innego podmiotu wydającego identyfikatory, powołanego zgodnie z art. 3 tego rozporządzenia.

(6) W art. 9 ust. 2 i art. 13 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 nałożono na podmioty gospodarcze składające wniosek o wydanie niepowtarzalnych identyfikatorów opakowania jednostkowego i opakowania zbiorczego wymóg przekazania informacji określonych w rozdziale II sekcja 2 pkt 2.1 i 2.2 załącznika II do tego rozporządzenia. Informacje te są niezbędne do generowania niepowtarzalnych identyfikatorów i obejmują kody identyfikacyjne, które umożliwiają rejestrację podmiotów gospodarczych, zakładów i maszyn w systemie identyfikowalności. W związku z tym kody identyfikacyjne mają zasadnicze znaczenie, ponieważ umożliwiają podmiotom gospodarczym zamawianie niepowtarzalnych identyfikatorów od właściwego podmiotu wydającego identyfikatory. Ponadto zarówno niepowtarzalne identyfikatory, jak i kody identyfikacyjne są konieczne do rejestrowania i przekazywania informacji o przemieszczeniach wyrobów i zdarzeniach dotyczących transakcji. Przepisy dotyczące składania wniosków o kody identyfikacyjne podmiotów gospodarczych, zakładów i maszyn ustanowiono w art. 14, 16 i 18 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574. Uprawnienia podmiotów wydających identyfikatory do wydawania kodów identyfikacyjnych opierają się na lokalizacji działalności podmiotów gospodarczych.

(7) W momencie przyjęcia niniejszej decyzji kilka państw członkowskich nie powiadomiło Komisji o wyznaczeniu swoich podmiotów wydających identyfikatory zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574. W przypadku braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory podmioty gospodarcze nie będą mogły zamawiać kodów identyfikacyjnych i niepowtarzalnych identyfikatorów. W konsekwencji uniemożliwi to podmiotom gospodarczym wprowadzanie produktów do obrotu. Mogłoby to wpłynąć na sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, w szczególności na wewnątrzwspólnotowy handel wyrobami tytoniowymi, co z kolei mogłoby zagrozić realizacji celu systemu identyfikowalności i wyeliminowaniu nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi.

(8) Aby ograniczyć do pewnego stopnia potencjalne zakłócenie sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego i pomóc w zapewnieniu, aby system identyfikowalności zaczął funkcjonować na czas, Komisja powinna, zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574, na pewien okres upoważnić podmioty gospodarcze do korzystania z usług powołanego już podmiotu wydającego identyfikatory.

(9) Do podmiotów wydających identyfikatory powołanych już zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 należy podjęcie decyzji o przyjęciu złożonych przez podmioty gospodarcze wniosków o wygenerowanie i wydanie niepowtarzalnych identyfikatorów. W przypadku tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory, inne wyznaczone podmioty wydające identyfikatory mogą również udostępnić podmiotom gospodarczym kody identyfikacyjne niezbędne do generowania i wydawania niepowtarzalnych identyfikatorów, także w celu spełnienia obowiązków określonych w art. 15 ust. 5 dyrektywy 2014/40/UE i w rozdziale VI rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574. Świadczenie dodatkowych usług nie powinno w żadnym wypadku zagrażać innym działaniom podmiotu wydającego identyfikatory.

(10) Kody identyfikacyjne wygenerowane przez podmioty wydające identyfikatory w okresie tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory powinny zostać przekazane właściwemu podmiotowi wydającemu identyfikatory po jego wyznaczeniu wraz z innymi istotnymi informacjami, o których mowa w art. 14 ust. 2, art. 16 ust. 2 i art. 18 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574. Przekazanie powinno nastąpić drogą elektroniczną bez zbędnej zwłoki na podstawie wniosku skierowanego przez właściwy podmiot wydający identyfikatory do podmiotu wydającego identyfikatory, który podjął decyzję o generowaniu kodów identyfikacyjnych w okresie tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory.

(11) Upoważnienie do korzystania z usług innego podmiotu wydającego identyfikatory na podstawie art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 powinno mieć zastosowanie wyłącznie w przypadku tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory.

(12) Niniejsza decyzja nie powinna mieć wpływu na stosowanie przepisów w zakresie uprawnień, ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/574 w odniesieniu do wydawania i rejestracji kodów podmiotów gospodarczych i zakładów dla operatorów pierwszych punktów detalicznych.

(13) Ze względu na to, że system identyfikowalności określony w art. 15 dyrektywy 2014/40/UE ma zastosowanie do papierosów i tytoniu do samodzielnego skręcania papierosów od dnia 20 maja 2019 r., niniejsza decyzja powinna wejść w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(14) Z uwagi na tymczasowy charakter upoważnienia na podstawie art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574, Komisja uznaje za konieczne ograniczenie czasu obowiązywania niniejszej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574 Komisja upoważnia podmioty gospodarcze określone w art. 2 pkt 2 tego rozporządzenia do korzystania z usług innego podmiotu wydającego identyfikatory, który został wyznaczony zgodnie z art. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574.

Upoważnienie, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest ważne jedynie w okresie tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory i w żadnym wypadku nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2019 r.

Niniejsza decyzja nie ma wpływu na stosowanie przepisów w zakresie uprawnień, ustanowionych w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/574 w odniesieniu do wydawania i rejestracji kodów podmiotów gospodarczych i zakładów dla operatorów pierwszych punktów detalicznych.

Artykuł  2

Kody identyfikacyjne podmiotów gospodarczych, zakładów i maszyn wygenerowane przez podmioty wydające identyfikatory w okresie tymczasowego braku właściwego podmiotu wydającego identyfikatory przekazuje się właściwemu podmiotowi wydającemu identyfikatory po jego wyznaczeniu, na jego wniosek i bez zbędnej zwłoki. Kody te przekazuje się wraz z innymi istotnymi informacjami, o których mowa w art. 14 ust. 2, art. 16 ust. 2 i art. 18 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/574.

Przekazanie odbywa się drogą elektroniczną.

Podmioty gospodarcze są informowane o przekazaniu przez właściwy podmiot wydający identyfikatory.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsza decyzja ma zastosowanie do dnia 31 grudnia 2019 r. włącznie.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 maja 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
1 Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 1.
2 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/574 z dnia 15 grudnia 2017 r. w sprawie norm technicznych dotyczących ustanowienia i funkcjonowania systemu identyfikowalności wyrobów tytoniowych (Dz.U. L 96 z 16.4.2018, s. 7).
3 Protokół w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi do Ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu (Dz.U. L 268 z 1.10.2016, s. 10).
4 Decyzja Rady (UE) 2016/1749 z dnia 17 czerwca 2016 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu w sprawie eliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi do Ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu, z wyjątkiem jej postanowień objętych zakresem części trzeciej tytuł V Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. L 268 z 1.10.2016, s. 1). Decyzja Rady (UE) 2016/1750 z 17 czerwca 2016 r. dotycząca zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi do Ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu, w odniesieniu do postanowień Protokołu dotyczących obowiązków związanych ze współpracą wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych oraz definicją przestępstw (Dz.U. L 268 z 1.10.2016, s. 6).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.