Art. 55. - Umowy o bezpieczeństwie informacji - Decyzja 2015/444 w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2015.72.53

Akt obowiązujący

Wersja od: 17 marca 2015 r.

Artykuł  55

Umowy o bezpieczeństwie informacji

1. Umowy o bezpieczeństwie informacji zawierane są między państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi zgodnie z art. 218 TFUE.

2. Umowy o bezpieczeństwie informacji:

a) ustanawiają podstawowe zasady i minimalne standardy mające zastosowanie do wymiany informacji niejawnych między Unią a państwem trzecim lub organizacją międzynarodową;

b) przewidują techniczne uzgodnienia wykonawcze, dokonywane przez właściwe organy bezpieczeństwa odpowiednich instytucji i organów Unii oraz właściwy organ bezpieczeństwa danego państwa trzeciego lub danej organizacji międzynarodowej. Przedmiotowe uzgodnienia uwzględniają poziom ochrony przewidziany w przepisach, strukturach i procedurach dotyczących bezpieczeństwa istniejących w danym państwie trzecim lub danej organizacji międzynarodowej;

c) przewidują, że przed wymianą informacji niejawnych na mocy umowy należy upewnić się, że strona otrzymująca jest w stanie w odpowiedni sposób chronić i zabezpieczać dostarczone jej informacje niejawne.

3. Jeżeli ustalono potrzebę wymiany informacji niejawnych zgodnie z art. 51 ust. 1, Komisja konsultuje się z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych, Sekretariatem Generalnym Rady oraz innymi instytucjami i organami UE, w razie potrzeby, w celu ustalenia, czy należy złożyć zalecenie w myśl art. 218 ust. 3 TFUE.

4. Nie wymienia się żadnych EUCI drogą elektroniczną, o ile nie zostało to wyraźnie przewidziane w umowie o bezpieczeństwie informacji lub technicznych uzgodnieniach wykonawczych.

5. Główny punkt w obrębie Komisji, do którego wpływają i z którego przekazywane są informacje niejawne wymieniane z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, stanowi z reguły kancelaria tajna UE zarządzana przez Sekretariat Generalny. Jeżeli jednak ze względów bezpieczeństwa, organizacyjnych lub operacyjnych jest to dla ochrony EUCI właściwsze, jako punkt, do którego wpływają i z którego przekazywane są informacje niejawne dotyczące spraw wchodzących w zakres kompetencji danych departamentów Komisji, funkcjonują lokalne kancelarie tajne UE ustanowione w departamentach Komisji zgodnie z niniejsza decyzją i jej przepisami wykonawczymi.

6. Aby ocenić skuteczność przepisów, struktur i procedur dotyczących bezpieczeństwa w danym państwie trzecim lub organizacji międzynarodowej, Komisja - w porozumieniu z zainteresowanym państwem trzecim lub organizacją międzynarodową oraz we współpracy z innymi instytucjami, agencjami, organami lub biurami UE - uczestniczy w wizytach oceniających. Takie wizyty oceniające służą ewaluacji:

a) ram prawnych mających zastosowanie do ochrony informacji niejawnych;

b) wszelkich cech charakterystycznych polityki bezpieczeństwa oraz sposobu, w jaki zorganizowana jest polityka bezpieczeństwa w państwie trzecim lub organizacji międzynarodowej, co może mieć wpływ na poziom tajności informacji niejawnych, które mogą być wymieniane;

c) stosowanych faktycznie środków i procedur bezpieczeństwa; oraz

d) procedur sprawdzających w zakresie poświadczenia bezpieczeństwa odpowiadających klauzuli tajności EUCI, które mają być udostępniane.