Art. 16. - Organizacja bezpieczeństwa w Radzie - Decyzja 2013/488/UE w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2013.274.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 lipca 2021 r.

Artykuł  16

Organizacja bezpieczeństwa w Radzie

1. W ramach zapewniania ogólnej spójności w stosowaniu niniejszej decyzji Rada zatwierdza:

a) umowy, o których mowa w art. 13 ust. 2 lit. a);

b) decyzje upoważniające do udostępnienia EUCI wytworzonych przez Radę lub znajdujących się w jej posiadaniu państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym lub zezwalające na takie udostępnianie, zgodnie z zasadą uzyskania zgody wytwórcy;

c) roczny program wizyt oceniających zalecany przez Komitet ds. Bezpieczeństwa; program ten dotyczy wizyt służących ocenie jednostek organizacyjnych i obiektów w państwach członkowskich oraz organów, agencji i podmiotów Unii, które stosują niniejszą decyzję lub przewidziane w niej zasady, oraz wizyt oceniających przeprowadzanych w państwach trzecich i w organizacjach międzynarodowych w celu sprawdzenia skuteczności środków wprowadzonych, by chronić EUCI; oraz

d) polityki bezpieczeństwa przewidziane w art. 6 ust. 1.

2. Organem bezpieczeństwa SGR jest Sekretarz Generalny. Pełniąc tę funkcję, Sekretarz Generalny:

a) wdraża politykę bezpieczeństwa opracowaną przez Radę i dokonuje jej przeglądu;

b) koordynuje z KWB państw członkowskich wszystkie kwestie bezpieczeństwa dotyczące ochrony informacji niejawnych mających związek z działaniami Rady;

c) wydaje urzędnikom i innym pracownikom SGR oraz oddelegowanym ekspertom krajowym, zgodnie z art. 7 ust. 3, upoważnienie dotyczące dostępu do informacji niejawnych o klauzuli tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub wyższej;

d) w stosownych przypadkach zleca wszczęcie postępowania wyjaśniającego w sprawie każdego zaistniałego lub domniemanego przypadku narażenia na szwank bezpieczeństwa informacji niejawnych znajdujących się w posiadaniu Rady lub wytworzonych przez Radę lub utraty takich informacji oraz zwraca się do właściwych organów bezpieczeństwa o pomoc w takim postępowaniu wyjaśniającym;

e) przeprowadza okresowe inspekcje zabezpieczeń służących ochronie informacji niejawnych w obiektach SGR;

f) przeprowadza okresowe wizyty mające na celu ocenę zabezpieczeń służących ochronie EUCI w organach, agencjach i podmiotach Unii, które stosują niniejszą decyzję lub przewidziane w niej zasady;

g) przeprowadza, wspólnie i w porozumieniu z zainteresowanymi KWB, okresowe oceny zabezpieczeń służących ochronie EUCI w jednostkach organizacyjnych i obiektach w państwach członkowskich;

h) zapewnia konieczną koordynację środków bezpieczeństwa z właściwymi organami państw członkowskich odpowiedzialnymi za ochronę informacji niejawnych oraz, w stosownych przypadkach, z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi, w tym w zakresie charakteru zagrożeń dla bezpieczeństwa EUCI oraz środków ochrony przed tymi zagrożeniami; oraz

i) zawiera porozumienia administracyjne, o których mowa w art. 13 ust. 2 lit. b).

Biuro ds. Bezpieczeństwa SGR pozostaje do dyspozycji Sekretarza Generalnego i pomaga mu w wypełnianiu wyżej opisanych obowiązków.

3. W celu wykonania art. 15 ust. 3 państwa członkowskie powinny:

a) wyznaczyć KWB, jak wskazano w wykazie znajdującym się w dodatku C, odpowiedzialną za zabezpieczenia służące ochronie EUCI, tak aby:

(i) EUCI znajdujące się w posiadaniu jakiegokolwiek podmiotu krajowego: departamentu, organu lub agencji, bez względu na to, czy jest to podmiot publiczny, czy prywatny i czy znajduje się w kraju, czy za granicą, były chronione zgodnie z niniejszą decyzją;

(ii) zabezpieczenia służące ochronie EUCI były poddawane okresowym inspekcjom lub ocenom;

(iii) wszystkie osoby, które są zatrudnione w administracji krajowej lub przez wykonawcę i które mogą uzyskać dostęp do informacji niejawnych o klauzuli tajności CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL lub wyższej, były odpowiednio sprawdzane lub by przyznano tym osobom ze względu na pełnione przez nie funkcje inne odpowiednie upoważnienie zgodnie z krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi;

(iv) aby w razie konieczności opracowywane były programy bezpieczeństwa mające za zadanie zminimalizować ryzyko narażenia bezpieczeństwa EUCI na szwank lub ich utraty;

(v) kwestie bezpieczeństwa związane z ochroną EUCI były koordynowane z innymi właściwymi organami krajowymi, w tym z organami, o których mowa w niniejszej decyzji; oraz

(vi) rozpatrywane były odpowiednie wnioski o wydanie poświadczenia bezpieczeństwa składane w szczególności przez wszelkie organy, agencje i podmioty Unii utworzone na mocy tytułu V rozdział 2 TUE oraz przez specjalnych przedstawicieli UE (SPUE) i ich zespoły, które stosują niniejszą decyzję lub przewidziane w niej zasady;

b) zapewnić, aby ich właściwe organy dostarczały informacje i doradzały rządowi, a za jego pośrednictwem - Radzie co do charakteru zagrożeń dla bezpieczeństwa EUCI i środków ochrony przed tymi zagrożeniami.