Art. 13. - Wymiana informacji niejawnych z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi - Decyzja 2013/488/UE w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2013.274.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 lipca 2021 r.

Artykuł  13

Wymiana informacji niejawnych z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi

1. Jeżeli Rada stwierdza, że zachodzi konieczność wymiany EUCI z państwem trzecim lub organizacją międzynarodową, ustanowione zostają odpowiednie ramy takiej wymiany.

2. Aby ustanowić takie ramy i określić wzajemnie obowiązujące zasady ochrony wymienianych informacji niejawnych:

a) Unia zawiera z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi umowy dotyczące procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych (zwane dalej "umowami o bezpieczeństwie informacji"); lub

b) Sekretarz Generalny może zgodnie z pkt 17 załącznika VI zawierać w imieniu SGR porozumienia administracyjne, o ile poziom klauzuli tajności nadanej EUCI, które mają zostać udostępnione, nie jest - co do zasady - wyższy niż RESTREINT UE/EU RESTRICTED.

3. Umowy o bezpieczeństwie informacji lub porozumienia administracyjne, o których mowa w ust. 2, zawierają postanowienia mające służyć temu, by w przypadku gdy państwa trzecie lub organizacje międzynarodowe otrzymają EUCI, informacje te były chronione w sposób odpowiadający ich klauzuli tajności i zgodny z minimalnymi normami, które nie mogą być mniej rygorystyczne niż normy określone w niniejszej decyzji.

4. Decyzja o udostępnieniu państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej EUCI wytworzonych w Radzie podejmowana jest przez Radę dla każdego przypadku z osobna, w zależności od charakteru i treści takich informacji, od tego, czy odbiorca spełnia zasadę ograniczonego dostępu, i od tego, w jakim stopniu jest to korzystne dla Unii. Jeżeli wytwórcą informacji niejawnych, o których udostępnienie wystąpiono, nie jest Rada, SGR najpierw zwraca się o pisemną zgodę wytwórcy na ich udostępnienie. Jeżeli nie można ustalić, kto jest wytwórcą, Rada przejmuje jego odpowiedzialność.

5. Aby stwierdzić skuteczność środków bezpieczeństwa stosowanych w państwie trzecim lub organizacji międzynarodowej w celu ochrony EUCI, które zostały im przekazane jednostronnie lub w ramach wymiany, przeprowadzane są wizyty oceniające.

6. Przepisy dotyczące wykonania niniejszego artykułu znajdują się w załączniku VI.