Decyzja 2010/698/UE w sprawie stanowiska, jakie ma zająć Unia Europejska w ramach Rady Stowarzyszenia utworzonej Układem eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2010.306.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 listopada 2010 r.

DECYZJA RADY

z dnia 21 października 2010 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma zająć Unia Europejska w ramach Rady Stowarzyszenia utworzonej Układem eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego

(2010/698/UE)

(Dz.U.UE L z dnia 23 listopada 2010 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 79 ust. 2 lit. b) w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 67 Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony⁽¹⁾ ("układ") stanowi, że Rada Stowarzyszenia przyjmuje przepisy wykonawcze dotyczące zasad koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego określonych w art. 65 układu przed zakończeniem pierwszego roku po jego wejściu w życie.

(2) W celu 29 tiret drugie planu działania UE-Tunezja przyjętego przez Radę Stowarzyszenia w kontekście europejskiej polityki sąsiedztwa w dniu 4 lipca 2005 r. wzywa się Radę Stowarzyszenia do przyjęcia decyzji w sprawie wykonania art. 65 układu.

(3) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(4) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, te państwa członkowskie nie uczestniczą w przyjęciu niniejszej decyzji, nie są nią związane ani jej nie stosują,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Stanowisko, jakie ma zająć Unia Europejska w ramach Rady Stowarzyszenia utworzonej Układem eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w sprawie wykonania art. 67 układu opiera się na projekcie decyzji Rady Stowarzyszenia dołączonym do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 21 października 2010 r.

	W imieniu Rady
	J. MILQUET
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 97 z 30.3.1998, s. 2.

Projekt

DECYZJA NR .../... RADY STOWARZYSZENIA

utworzonej Układem eurośródziemnomorskim ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony

z dnia ...

w sprawie przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego zawartych w Układzie eurośródziemnomorskim

RADA STOWARZYSZENIA,

uwzględniając Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony⁽¹⁾, w szczególności jego art. 67,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuły 65-68 Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony ("układ") przewidują koordynację systemu zabezpieczenia społecznego Tunezji z systemami państw członkowskich. Artykuł 65 określa zasady takiej koordynacji.

(2) Artykuł 67 układu przewiduje, że Rada Stowarzyszenia przyjmuje decyzję wdrażającą zasady określone w art. 65 przed końcem pierwszego roku po wejściu w życie układu.

(3) W celu 29 tiret drugie planu działania UE-Tunezja przyjętego przez Radę Stowarzyszenia w kontekście europejskiej polityki sąsiedztwa w dniu 4 lipca 2005 r. mówi się o przyjęciu decyzji wdrażającej art. 65 układu.

(4) W odniesieniu do stosowania zasady niedyskryminacji niniejsza decyzja nie powinna przyznawać żadnych dodatkowych praw wynikających z niektórych faktów lub zdarzeń, mających miejsce na terytorium drugiej umawiającej się strony, które nie są brane pod uwagę na mocy ustawodawstwa pierwszej umawiającej się strony, innych niż prawo do przeniesienia niektórych świadczeń.

(5) Przy stosowaniu niniejszej decyzji prawo pracowników tunezyjskich do świadczeń rodzinnych powinno być uwarunkowane legalnym zamieszkiwaniem członków rodziny pracownika wraz z tym pracownikiem w państwie członkowskim, w którym jest on zatrudniony. Niniejsza decyzja nie powinna uprawniać do żadnych świadczeń rodzinnych wobec członków rodziny zamieszkujących w innym państwie, na przykład w Tunezji.

(6) Rozporządzenie Rady (WE) nr 859/2003⁽²⁾ rozszerza już zakres stosowania przepisów rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na swoje obywatelstwo. Rozporządzenie (WE) nr 859/2003 obejmuje już zasadę sumowania okresów ubezpieczenia nabytych przez pracowników tunezyjskich w różnych państwach członkowskich w odniesieniu do uprawnienia do niektórych świadczeń, określoną w art. 65 ust. 2 układu.

(7) W celu ułatwienia stosowania zasad koordynacji konieczne może się okazać wprowadzenie przepisów szczególnych, które odpowiadają szczególnym cechom ustawodawstwa Tunezji.

(8) W celu zapewnienia płynnego funkcjonowania koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich i Tunezji należy przewidzieć szczególne przepisy dotyczące współpracy między państwami członkowskimi a Tunezją oraz między zainteresowanymi osobami a instytucjami właściwego państwa.

(9) Należy przyjąć przepisy przejściowe w celu ochrony osób objętych niniejszą decyzją oraz w celu zagwarantowania, że w wyniku jej wejścia w życie nie utracą one swoich praw,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

CZĘŚĆ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

1. Do celów niniejszej decyzji:

a) "układ" oznacza Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony;

b) "rozporządzenie" oznacza rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego⁽³⁾ mające zastosowanie w państwach członkowskich Unii Europejskiej;

c) "rozporządzenie wykonawcze" oznacza rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego⁽⁴⁾;

d) "państwo członkowskie" oznacza państwo członkowskie Unii Europejskiej;

e) "pracownik" oznacza,

(i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego - osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia;

(ii) do celów ustawodawstwa Tunezji - osobę wykonującą pracę najemną w rozumieniu tego ustawodawstwa;

f) "członek rodziny" oznacza,

(i) do celów ustawodawstwa państwa członkowskiego - członka rodziny w rozumieniu art. 1 lit. i) rozporządzenia;

(ii) do celów ustawodawstwa Tunezji - członka rodziny w rozumieniu tego ustawodawstwa;

g) "ustawodawstwo" oznacza,

(i) w odniesieniu do państw członkowskich - ustawodawstwo w rozumieniu art. 1 lit. l) rozporządzenia;

(ii) w odniesieniu do Tunezji - odpowiednie ustawodawstwo obowiązujące w Tunezji;

h) "świadczenia" oznaczają,

(i) w odniesieniu do państw członkowskich - świadczenia w rozumieniu art. 3 rozporządzenia;

(ii) w odniesieniu do Tunezji - odpowiednie świadczenia mające zastosowanie w Tunezji;

i) "świadczenia podlegające przeniesieniu" oznaczają,

(i) w odniesieniu do państw członkowskich:

– emerytury,

– renty rodzinne,

– renty z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej,

– renty z tytułu inwalidztwa spowodowanego wypadkami przy pracy i chorobami zawodowymi,

w rozumieniu rozporządzenia, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym wymienionych w załączniku X do rozporządzenia;

(ii) w odniesieniu do Tunezji - odpowiednie świadczenia zapewnione ustawodawstwem Tunezji, z wyjątkiem specjalnych świadczeń pieniężnych o charakterze nieskładkowym określonych w załączniku I do niniejszej decyzji.

2. Pozostałe terminy stosowane w niniejszej decyzji mają znaczenie im przypisane:

a) w odniesieniu do państw członkowskich - w rozporządzeniu oraz rozporządzeniu wykonawczym;

b) w odniesieniu do Tunezji - w odpowiednim ustawodawstwie obowiązującym w Tunezji.

Artykuł  2

Zakres podmiotowy

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do:

a) pracowników, którzy są obywatelami Tunezji i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium państwa członkowskiego oraz podlegają lub podlegali ustawodawstwu jednego lub kilku państw członkowskich, a także do osób pozostałych przy życiu;

b) członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. a), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w państwie członkowskim;

c) pracowników, którzy są obywatelami państwa członkowskiego i są lub byli legalnie zatrudnieni na terytorium Tunezji i podlegają lub podlegali ustawodawstwu Tunezji, oraz do osób pozostałych przy życiu; oraz

d) członków rodziny pracowników, o których mowa w lit. c), pod warunkiem że ci członkowie rodziny zamieszkują lub zamieszkiwali legalnie razem z danym pracownikiem w czasie jego zatrudnienia w Tunezji.

Artykuł  3

Zasada równego traktowania

1. Pracownicy będący obywatelami Tunezji legalnie zatrudnieni w państwie członkowskim oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są - w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) - traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli państwa członkowskiego, w którym pracownicy ci są zatrudnieni.

2. Pracownicy będący obywatelami państwa członkowskiego legalnie zatrudnieni w Tunezji oraz członkowie ich rodzin legalnie zamieszkujący z nimi są - w odniesieniu do świadczeń w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. h) - traktowani w sposób wolny od wszelkiej dyskryminacji opartej na obywatelstwie w stosunku do obywateli Tunezji.

CZĘŚĆ  II

STOSUNKI MIĘDZY PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI A TUNEZJĄ

Artykuł  4

Uchylenie klauzul zamieszkania

1. Świadczenia podlegające przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i), do których uprawnione są osoby, o których mowa w art. 2 lit. a) i c), nie podlegają redukcji, zmianie, zawieszeniu, cofnięciu ani konfiskacie z racji tego, że beneficjent zamieszkuje,

(i) do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu państwa członkowskiego - na terytorium Tunezji; lub

(ii) do celów świadczeń podlegających ustawodawstwu Tunezji - na terytorium państwa członkowskiego.

2. Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. b), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem danego państwa członkowskiego, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium Tunezji.

3. Członkowie rodziny pracownika, o których mowa w art. 2 lit. d), są uprawnieni do świadczeń podlegających przeniesieniu w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. i) w ten sam sposób jak członkowie rodziny pracownika, który jest obywatelem Tunezji, gdy ci członkowie rodziny zamieszkują na terytorium państwa członkowskiego.

CZĘŚĆ  III

PRZEPISY RÓŻNE

Artykuł  5

Współpraca

1. Państwa członkowskie i Tunezja przekazują sobie nawzajem wszelkie informacje o zmianach w ich ustawodawstwie, które mogą wpłynąć na wykonywanie niniejszej decyzji.

2. Do celów niniejszej decyzji organy i instytucje państw członkowskich i Tunezji świadczą sobie wzajemnie pomoc i działają tak, jak przy wprowadzaniu w życie własnego ustawodawstwa. Pomoc administracyjna tych organów i instytucji jest w zasadzie wolna od opłat. Jednakże właściwe organy państw członkowskich i Tunezji mogą postanowić o zwrocie niektórych kosztów.

3. Do celów niniejszej decyzji organy i instytucje państw członkowskich i Tunezji mogą porozumiewać się między sobą bezpośrednio, jak i z osobami zainteresowanymi lub z ich pełnomocnikami.

4. Instytucje i osoby objęte zakresem niniejszej decyzji mają obowiązek wzajemnego informowania się i współpracy w celu zapewnienia właściwego wykonywania niniejszej decyzji.

5. Zainteresowane osoby muszą jak najszybciej informować instytucje właściwego państwa członkowskiego lub Tunezji, w przypadku gdy jest ona państwem właściwym, oraz państwa członkowskiego zamieszkania lub Tunezji, w przypadku gdy jest ona państwem zamieszkania, o wszelkich zmianach ich sytuacji osobistej lub rodzinnej, które mają wpływ na ich prawo do świadczeń na mocy niniejszej decyzji.

6. Niespełnienie zobowiązań dotyczących informacji, określonych w ust. 5, może skutkować zastosowaniem proporcjonalnych środków zgodnie z prawem krajowym. Środki te odpowiadają jednak środkom stosowanym w podobnych sytuacjach zgodnie z prawem krajowym oraz nie uniemożliwiają osobom ubiegającym się o świadczenia korzystania z praw, które otrzymały na mocy niniejszej decyzji, ani tego korzystania nadmiernie nie utrudniają w praktyce.

7. Państwa członkowskie i Tunezja mogą przewidzieć przepisy krajowe stwarzające warunki do weryfikacji uprawnień do otrzymywania świadczeń, by uwzględnić fakt, że beneficjenci przebywają lub zamieszkują poza terytorium państwa, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Przepisy te są proporcjonalne, wolne od wszelkiej dyskryminacji ze względu na obywatelstwo i zgodne z zasadami niniejszej decyzji. O przepisach tych powiadamia się Radę Stowarzyszenia.

Artykuł  6

Kontrole administracyjne i badania lekarskie

1. Niniejszy artykuł ma zastosowanie do osób, o których mowa w art. 2, korzystających z podlegających przeniesieniu świadczeń, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. i), jak również do instytucji zajmujących się wykonywaniem niniejszej decyzji.

2. W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Tunezji, lub w Tunezji, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji badania lekarskie przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta zgodnie z procedurami określonymi w ustawodawstwie stosowanym przez tę instytucję.

Instytucja będąca dłużnikiem powiadamia instytucję miejsca pobytu lub zamieszkania o wszelkich szczególnych wymogach, które w razie konieczności mają być przestrzegane, a także o elementach, które ma obejmować badanie lekarskie.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie badania lekarskiego, protokół tego badania.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo do zlecenia przeprowadzenia badania beneficjenta przez wybranego przez nią lekarza na terytorium, na którym przebywa osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenie, lub w państwie, w którym znajduje się instytucja będąca dłużnikiem. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa członkowskiego instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

3. W przypadku gdy osoba otrzymująca lub ubiegająca się o świadczenia lub członek jej rodziny mają miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w Tunezji, lub w Tunezji, podczas gdy instytucja będąca dłużnikiem znajduje się w państwie członkowskim, na wniosek tej instytucji kontrolę administracyjną przeprowadza instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania beneficjenta.

Instytucja miejsca pobytu lub zamieszkania przekazuje instytucji będącej dłużnikiem, która wystąpiła z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli administracyjnej, sprawozdanie z tej kontroli.

Instytucja będąca dłużnikiem zastrzega sobie prawo zlecenia przeprowadzenia badania sytuacji beneficjenta wybranej przez siebie osobie. Beneficjent może jednak zostać poproszony o powrót do państwa członkowskiego instytucji będącej dłużnikiem tylko wtedy, gdy jest on w stanie odbyć taką podróż bez uszczerbku na zdrowiu, a koszty podróży i zakwaterowania ponosi instytucja będąca dłużnikiem.

4. Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba oraz Tunezja mogą ustalić inne przepisy administracyjne, pod warunkiem że poinformują o tym Radę Stowarzyszenia.

5. W drodze wyjątku od zasady nieodpłatnej wzajemnej pomocy administracyjnej określonej w art. 5 ust. 2 niniejszej decyzji, rzeczywista kwota wydatków poniesionych na kontrole, o których mowa w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, zwracana jest przez instytucję będącą dłużnikiem, która wystąpiła o przeprowadzenie takich kontroli, instytucji, do której wystąpiono o ich przeprowadzenie.

Artykuł  7

Stosowanie art. 90 układu

Artykuł 90 układu ma zastosowanie w przypadku gdy którakolwiek ze stron uzna, że druga strona nie wypełniła zobowiązań określonych w art. 5 i 6.

Artykuł  8

Szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Tunezji

Rada Stowarzyszenia może w razie potrzeby ustanowić w załączniku II szczególne przepisy dotyczące stosowania ustawodawstwa Tunezji.

Artykuł  9

Procedury administracyjne wynikające z istniejących umów dwustronnych

Procedury administracyjne zawarte w istniejących umowach dwustronnych między państwem członkowskim a Tunezją mogą nadal obowiązywać, pod warunkiem że procedury te nie wpływają negatywnie na prawa lub obowiązki zainteresowanych osób określone w niniejszej decyzji.

Artykuł  10

Umowy uzupełniające procedury wykonania niniejszej decyzji

Jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba oraz Tunezja mogą zawrzeć umowy, których celem jest uzupełnienie procedur administracyjnych służących wykonywaniu niniejszej decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do zapobiegania oszustwom i błędom oraz ich zwalczania.

CZĘŚĆ  IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  11

Przepisy przejściowe

1. Niniejsza decyzja nie daje podstawy do nabycia jakichkolwiek praw w odniesieniu do okresu poprzedzającego datę jej wejścia w życie.

2. Z zastrzeżeniem ust. 1 prawo nabywa się na podstawie niniejszej decyzji, nawet jeżeli odnosi się ono do zdarzenia, które nastąpiło przed datą jej wejścia w życie.

3. Każde świadczenie, które nie zostało przyznane lub które zostało zawieszone ze względu na obywatelstwo lub miejsce zamieszkania zainteresowanej osoby, zostaje na jej wniosek przyznane lub wznowione od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, o ile prawa, za które uprzednio zostały przyznane świadczenia, nie zostały spłacone w formie zryczałtowanej.

4. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa nabyte zgodnie z niniejszą decyzją stają się skuteczne od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, przy czym przepisy ustawodawstwa państw członkowskich lub Tunezji dotyczące utraty lub przedawnienia praw nie mogą być stosowane w odniesieniu do zainteresowanych osób.

5. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłożony po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej decyzji, prawa, które nie zostały utracone lub nie przedawniły się, stają się skuteczne od daty przedłożenia wniosku, z wyjątkiem sytuacji, gdy stosuje się korzystniejsze przepisy ustawodawstwa jednego z państw członkowskich lub Tunezji.

Artykuł  12

Załączniki do niniejszej decyzji

1. Załączniki do niniejszej decyzji stanowią jej integralną część.

2. Na wniosek Tunezji załączniki mogą zostać zmienione decyzją Rady Stowarzyszenia.

Artykuł  13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dacie jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w ...

	W imieniu Rady Stowarzyszenia
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 97 z 30.3.1998, s. 2.

⁽²⁾ Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

WYKAZ TUNEZYJSKICH SPECJALNYCH ŚWIADCZEŃ PIENIĘŻNYCH O CHARAKTERZE NIESKŁADKOWYM

...

ZAŁĄCZNIK  II

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STOSOWANIA USTAWODAWSTWA TUNEZJI

...