Decyzja 2010/215/WE w sprawie pomocy państwa C 19/08 (ex NN 13/08) udzielonej przez Włochy na rzecz Sandretto Industrie srl
Dz.U.UE.L.2010.92.19
Akt indywidualnyDECYZJA KOMISJI
z dnia 30 września 2009 r.
w sprawie pomocy państwa C 19/08 (ex NN 13/08) udzielonej przez Włochy na rzecz Sandretto Industrie srl
(Jedynie tekst w języku włoskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/215/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 13 kwietnia 2010 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 88 ust. 2 akapit pierwszy,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 62 ust. 1,
po wezwaniu zainteresowanych stron do przedstawienia uwag zgodnie z przywołanym artykułem i biorąc pod uwagę otrzymane odpowiedzi,
a także mając na uwadze, co następuje:
I. PROCEDURA
(1) Decyzją z dnia 29 stycznia 2007 r. (zwaną dalej "decyzją zatwierdzającą")(1) Komisja zatwierdziła pomoc na ratowanie przedsiębiorstwa w wysokości 5 mln EUR na rzecz spółki Sandretto Industrie S.r.l. (zwanej dalej: "Sandretto"). Pomoc polegała na udzieleniu gwarancji na dwie linie kredytowe przyznane przez prywatne banki; warunki tych linii kredytowych zostały ustalone po zatwierdzeniu pomocy przez Komisję. Włochy zobowiązywały się do wycofania gwarancji w ciągu sześciu miesięcy od jej ustanowieniu i do przedłożenia Komisji planu restrukturyzacji dla Sandretto w ciągu sześciu miesięcy od wydania decyzji zatwierdzającej pomoc.
(2) Ze względu na brak informacji na temat rozwoju sytuacji w dniu 14 grudnia 2007 r. Komisja wystosowała do Włoch pismo (zarejestrowane pod numerem D/54995), w którym zwróciła się do nich o udzielenie aktualnych informacji w tej sprawie.
(3) Włochy odpowiedziały pismem z dnia 21 stycznia 2008 r. (A/1233), informując Komisję, że pomoc przyznano w dwóch częściach: pierwszą w dniu 24 lipca 2007 r., drugą w dniu 13 sierpnia 2007 r.
(4) Pismem z dnia 23 stycznia 2008 r. (zarejestrowanym pod numerem D/50314) Komisja wezwała Włochy do potwierdzenia, że gwarancja wygasa z dniem 24 stycznia 2008 r. lub, alternatywnie, do przedłożenia planu restrukturyzacji, dodając, że w przypadku braku odpowiedzi służby Komisji zawnioskują o wszczęcie formalnego postępowania wyjaśniającego.
(5) Pismem z dnia 8 lutego 2008 r. (zarejestrowanym pod numerem A/2526) Włochy poinformowały Komisję, że pierwsza część gwarancji wygasła z dniem 24 stycznia 2008 r. i że ze względu na niepowodzenie wielu prób sprzedaży przedsiębiorstwa w całości zwrócono się do właściwego sądu z wnioskiem o ewentualne przekształcenie procedury w postępowanie upadłościowe.
(6) Decyzja o wszczęciu postępowania, o którym mowa w art. 88 ust. 2 Traktatu, wraz z wezwaniem zainteresowanych stron do przedstawienia uwag została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej(2). Włochy przekazały swoje uwagi pismem z dnia 19 maja 2008 r. (zarejestrowanym pod numerem A/9253). Żadna zainteresowana strona nie przedstawiła swoich uwag.
(7) Następnie pismem z dnia 20 sierpnia 2008 r. (zarejestrowanym pod numerem D/53263) i 20 października 2008 r. (zarejestrowanym pod numerem D/54063) Komisja wezwała do udzielenia dodatkowych informacji, które władze włoskie przekazały odpowiednio pismem z dnia 18 września 2008 r. (zarejestrowanym pod numerem A/19134) i 4 listopada 2008 r. (zarejestrowanym pod numerem A/23219).
II. SZCZEGÓŁOWY OPIS ŚRODKÓW POMOCY
Beneficjent
(8) Sandretto prowadzi swoją działalność w sektorze produkcji i sprzedaży wtryskarek tworzyw termoplastycznych. Przedsiębiorstwo zostało założone w 1947 r. pod nazwą "Fratelli Sandretto" i od tego czasu wielokrotnie zmieniała się nazwa i forma spółki. W 2007 r., gdy pomoc została przyznana, obroty Sandretto wynosiły 30 mln EUR, a firma zatrudniała 340 pracowników, stanowiąc ważny podmiot dla miejscowej gospodarki ze względu na posiadanie dwóch zakładów zlokalizowanych w dwóch gminach w prowincji Turyn - w miejscowościach Grugliasco i Pont Canavese; obydwa zakłady otrzymały zgodę na otrzymanie pomocy w myśl art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu.
(9) W marcu 2006 r. została ogłoszona niewypłacalność spółki, a następnie wydana zgoda na wprowadzenie zarządu nadzwyczajnego (amministrazione straordinaria) w celu ewentualnego kontynuowania działalności przedsiębiorstwa(3). Jednak później zrezygnowano z kontynuowania działalności gospodarczej i zgodnie z postępowaniem przewidzianym w dekrecie nr 270/99(4) zarząd nadzwyczajny rozpoczął likwidację spółki, a następnie sprzedaż jej majątku zgodnie z zezwoleniem wydanym przez właściwe ministerstwo w dniu 27 lutego 2007 r.
(10) Wynik wielu przetargów publicznych zorganizowanych w celu sprzedaży większości majątku(5) uznano za nieodpowiedni i dnia 24 maja 2008 r. zawarto wstępne porozumienie z brazylijskim przedsiębiorstwem Industrias Romi SA, a dnia 12 czerwca 2008 r. podpisano umowę ostateczną między Sandretto a ROMI Italia srl, która jest spółką zależną nabywcy działającą na terenie Włoch.
(11) Dnia 29 lipca 2008 r. sąd w Turynie zatwierdził wyżej opisaną transakcję majątkową; począwszy od tej daty Sandretto całkowicie zaprzestało działalności i nie będzie już istniało jako osoba prawna, gdy tylko majątek zostanie podzielony między wierzycieli.
Środki pomocy
(12) Mimo że pomoc na ratowanie przedsiębiorstwa została zatwierdzona w dniu 29 stycznia 2007 r., przedmiotowe linie kredytowe w wysokości 5 mln EUR zostały przyznane prawie sześć miesięcy po zatwierdzeniu pomocy: pierwsza część w dniu 24 lipca 2007 r., a druga część w dniu 13 sierpnia 2007 r. Zdaniem Włoch był to czas niezbędny dla zarządu na dokonanie wyboru banków prywatnych, które przyznałyby takie linie kredytowe i na ustalenie warunków kredytu.
(13) Pomoc na ratowanie przedsiębiorstwa została przyznana w formie gwarancji na dwie linie kredytowe w wysokości 2,5 mln EUR każda, udzielone przez Banca Popolare di Novara i Banca Intesa Sanpaolo.
(14) Zdaniem Włoch gwarancja udzielona w ramach pierwszej części pomocy została zrealizowana z dniem 24 stycznia 2008 r. W ciągu sześciu miesięcy od dnia wydania zezwolenia Włochy nie przedłożyły żadnego planu restrukturyzacji (lub likwidacji) spółki. W związku ze wszczęciem formalnego postępowania wyjaśniającego Włochy poinformowały Komisję, że gwarancja publiczna dotycząca obydwu kredytów została zrealizowana(6).
III. UZASADNIENIE WSZCZĘCIA POSTĘPOWANIA
(15) W swojej decyzji o wszczęciu postępowania Komisja uznała, że nie dysponuje danymi wskazującymi na to, że przedsiębiorstwo Sandretto przestało korzystać z pomocy na ratowanie po upływie sześciu miesięcy od dnia wypłacenia pierwszej części, tj. od dnia 24 stycznia 2008 r.
(16) Ponadto Komisja wyraziła wątpliwości co do możliwości uznania pomocy na ratowanie przedłużonej bezprawnie za pomoc na restrukturyzację zgodną z pkt 34-51 wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw(7) (zwanych dalej "wytycznymi"), szczególnie w sytuacji braku planu restrukturyzacji.
IV. UWAGI WŁOCH
(17) Władze włoskie przekazały swoje uwagi pismem z dnia 18 maja 2008 r., w którym informowały, że gwarancja na pokrycie kredytu wypłaconego w dwóch częściach, w dniu 24 lipca i 13 sierpnia 2007 r., została zrealizowana przez banki kredytodawców odpowiednio w dniu 23 marca i 4 kwietnia 2008 r.
(18) W odniesieniu do wierzytelności, której spłaty państwo domaga się od spółki Sandretto w związku ze zrealizowaniem gwarancji, władze włoskie oświadczyły, że jest to wierzytelność uprzywilejowana. Oznacza to, że państwo jest wierzycielem uprzywilejowanym w zakresie spłaty wierzytelności. Zdaniem władz włoskich można z wystarczającą pewnością założyć, że całkowita spłata wierzytelności jest możliwa.
(19) Wreszcie władze włoskie przekazały informacje na temat stanu wypłacalności spółki Sandretto, a także licznych przetargów publicznych zorganizowanych w celu sprzedaży majątku w okresie od czerwca 2007 r. do maja 2008 r., w wyniku których nastąpiło częściowe nabycie przedsiębiorstwa przez spółkę ROMI Italia srl.
(20) Następnie w odpowiedzi na zapytania Komisji w sprawie sprzedaży na rzecz ROMI Italia srl pewnej części majątku Sandretto władze włoskie przedstawiły następujące informacje.
(21) Spółka ROMI Italia srl nabyła część majątku spółki Sandretto za kwotę 7,9 mln EUR. Cena ta, choć jest niższa od kwoty wynikającej z wyceny przedsiębiorstwa dokonanej w czerwcu 2007 r., była najlepszą zaoferowaną po niepowodzeniu wielu przetargów publicznych. Zdaniem władz włoskich należy więc uznać ją za cenę odpowiadającą wartości rynkowej.
(22) Z dniem 29 lipca 2008 r. Sandretto całkowicie zaprzestała działalności na podstawie postanowienia sądu w Turynie i nie będzie już istniała jako osoba jako osoba prawna, gdy tylko majątek zostanie podzielony między wierzycieli.
(23) Władze włoskie podkreśliły ponadto że ROMI Italia srl nie przejęła żadnych długów z lat ubiegłych spółki Sandretto. Ta ostatnia spółka rozwiązała bowiem wszystkie stosunki pracy ze swoimi pracownikami, a ROMI Italia srl nawiązała nowe, inne stosunki pracy, z których jedynie część to umowy z byłymi pracownikami Sandretto. ROMI Italia srl nie nawiązała żadnych stosunków z przedstawicielami, dostawcami i klientami spółki Sandretto, przejęła natomiast wyłącznie stosunki ściśle niezbędne do zarządzania przedsiębiorstwem (dostawy prądu i gazu, utrzymanie ruchu, ochrona).
V. OCENA ŚRODKÓW POMOCY
V.1. Istnienie pomocy państwa
(24) Komisja jest zdania, że pomoc na ratowanie stanowi pomoc państwa w myśl art. 87 ust. 1 Traktatu WE. Pomoc przyznano w formie gwarancji, która stanowi korzyść sfinansowaną przy użyciu zasobów państwowych. Pomoc jest selektywna, ponieważ dotyczy tylko przedsiębiorstwa Sandretto, i prawdopodobne jest, że stanowi zakłócenie konkurencji, ponieważ zapewnia spółce przewagę w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami konkurencyjnymi, które nie są beneficjentami pomocy. Wreszcie wymiana handlowa między państwami członkowskimi na rynku, na którym spółka Sandretto prowadzi swoją działalność, jest znaczna(8).
V.2. Zgodność ze wspólnym rynkiem pomocy na ratowanie
(25) W myśl pkt 25 lit. a) wytycznych pomoc na ratowanie musi się zakończyć w okresie nie dłuższym niż sześć miesięcy po przekazaniu przedsiębiorstwu pierwszej części pomocy.
(26) W analizowanym przypadku pierwsza część pomocy została udzielona w dniu 24 lipca 2007 r. W związku z tym gwarancja powinna była wygasnąć najpóźniej w dniu 24 stycznia 2008 r., a pożyczka zwrócona, jak stwierdziły to władze włoskie w piśmie z dnia 2 lutego 2008 r.(9).
(27) W chwili zgłaszania pomocy na ratowanie przedsiębiorstwa Włochy zobowiązały się do wycofania gwarancji w ciągu sześciu miesięcy od wypłaty pożyczki i do przedłożenia Komisji planu restrukturyzacji dla spółki Sandretto w ciągu sześciu miesięcy od dnia zatwierdzenia pomocy.
(28) Niemniej Włochy nigdy nie przedłożyły planu restrukturyzacji (lub likwidacji). Po upływie wymaganych sześciu miesięcy natomiast gwarancja została zrealizowana i spółka Sandretto jest zadłużona na kwotę 5 mln EUR względem państwa. Do tej pory Włochy nie udowodniły, że to zadłużenie wobec państwa zostało spłacone.
(29) Ponadto zdają się również nie istnieć warunki dla przedłużenia pomocy w myśl pkt 26 wytycznych. Zgodnie z tym przepisem pomoc na ratowanie może zostać przedłużona aż do momentu, gdy Komisja podejmie decyzję w sprawie planu restrukturyzacji, jeżeli plan ten został złożony w ciągu sześciu miesięcy od daty zezwolenia na przyznanie pomocy, który to plan nie został w rozpatrywanym przypadku przedstawiony.
(30) Na koniec należy stwierdzić, że gwarancja przedłużona na ponad sześć miesięcy nie może zostać uznana za pomoc na restrukturyzację (przyznaną bezprawnie), ponieważ nie został zgłoszony żaden plan restrukturyzacji ani żaden środek pomocy, który mógłby spełnić kryteria określone w pkt 34 i następnych wytycznych.
(31) Wynika stąd, że pomoc na ratowanie została wprowadzona z naruszeniem decyzji zatwierdzającej i że nie może zostać uznana za pomoc na restrukturyzację zgodną ze wspólnym rynkiem, ponieważ nie spełnia żadnego z warunków określonych w wytycznych.
(32) Ponadto ponieważ beneficjent nie przestał korzystać z pomocy na ratowanie po upływie wyznaczonego w decyzji zatwierdzającej terminu sześciu miesięcy, Komisja wnioskuje, że po dniu 24 stycznia 2008 r. przedmiotowy środek stanowił pomoc świadczoną niezgodnie z przeznaczeniem w myśl art. 1 lit. g) rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE(10) (zwanego dalej "rozporządzeniem proceduralnym"), ponieważ pomoc została wykorzystana przez beneficjenta z naruszeniem przepisów decyzji przyjętej w myśl art. 4 ust. 3 rozporządzenia proceduralnego.
V.3. Odzyskanie pomocy
(33) Na podstawie motywu 15 rozporządzenia proceduralnego Komisja odnotowuje, że "pomoc świadczona niezgodnie z przeznaczeniem może mieć skutki w zakresie funkcjonowania rynku wewnętrznego podobne do skutków pomocy przyznanej bezprawnie i w związku z tym powinna być traktowana zgodnie z podobnymi procedurami".
(34) Artykuł 14 rozporządzenia proceduralnego stanowi, że w przypadku gdy podjęte zostały decyzje negatywne w sprawach pomocy przyznanej bezprawnie, Komisja podejmuje decyzję, że zainteresowane państwo członkowskie podejmie wszelkie konieczne środki w celu odzyskania pomocy od beneficjenta. Artykuł 16 stanowi dalej, że w przypadkach pomocy świadczonej niezgodnie z przeznaczeniem stosuje się odpowiednio m.in. art. 14. W związku z tym odnośnie do pomocy świadczonej niezgodnie z przeznaczeniem po dniu 24 stycznia 2008 r. Włochy zobowiązane są do podjęcia wszelkich koniecznych środków, aby odzyskać pomoc przyznaną spółce Sandretto wraz z odsetkami, naliczonymi od dnia, w którym pomoc świadczona niezgodnie z przeznaczeniem została przekazana do dyspozycji beneficjenta do dnia faktycznego odzyskania pomocy.
(35) Ponieważ w analizowanym przypadku po przyznaniu pomocy dokonano transakcji majątkowej w pełni zgodnej z włoskimi przepisami prawa dotyczącymi postępowania upadłościowego(11), Komisja musi sprawdzić, czy korzyść została ewentualnie przeniesiona na nabywcę. W tym celu Komisja musi ocenić, czy dobra zostały sprzedane po cenie rynkowej. W przypadku gdy okaże się, że dobra zostały sprzedane po cenie niższej niż wartość rynkowa, nakaz odzyskania środków musi zostać rozszerzony również na nabywcę(12).
(36) Na wniosek Komisji władze włoskie poinformowały(13), że ROMI Italia srl nabyła większość majątku spółki Sandretto za łączną kwotę 7,9 mln EUR, z czego kwota 2,48 mln EUR dotyczyła udziałów w spółkach zagranicznych, a kwota 5,42 mln EUR innych składników materialnych i niematerialnych (hale produkcyjne, maszyny, znaki towarowe). Cena uzyskana za składniki materialne i niematerialne (5,42 mln EUR) jest niższa od kwoty określonej w wycenie przeprowadzonej w czerwcu 2007 r., a która wynosiła 7,5 mln EUR. Jest to jednak cena wyższa od wszystkich innych cen oferowanych w ramach postępowania likwidacyjnego. Zdaniem władz włoskich należy więc uznać ją za cenę odpowiadającą wartości rynkowej.
(37) Ponadto z analizy umów zawartych między Sandretto a ROMI Italia srl, a także z informacji przekazanych przez władze włoskie wynika, że ROMI Italia srl nie przejęła żadnych długów z lat ubiegłych spółki Sandretto; że spółka Sandretto rozwiązała wszystkie stosunki pracy ze swoimi pracownikami, a ROMI Italia srl nawiązała nowe stosunki pracy, z których jedynie część to umowy z byłymi pracownikami Sandretto; że Romi Italia srl nie nawiązała stosunków z przedstawicielami, dostawcami i klientami spółki Sandretto, ograniczając się do przejęcia wyłącznie niezbędnych umów o świadczenie usług i zapewnienie ochrony.
(38) W świetle powyższych rozważań Komisja wnioskuje, że ROMI Italia nie kontynuuje de facto działalności gospodarczej spółki Sandretto. W związku z tym Komisja uważa, że operacja stanowiła transakcję majątkową, a nie sprzedaż działającego przedsiębiorstwa. W świetle informacji dostępnych w chwili przyjmowania niniejszej decyzji Komisja nie ma podstaw, by uznać, że cena, jaką zapłaciła ROMI Italia srl, nie jest ceną rynkową.
(39) W tych okolicznościach Komisja uważa więc, że pomoc stanowiła korzyść wyłącznie dla spółki Sandretto Industrie srl i że korzyść ta nie została przeniesiona na ROMI Italia srl. Pomoc należy zatem odzyskać bezpośrednio od Sandretto Industrie srl.
VI. WNIOSEK
(40) Komisja, stwierdziwszy, że środek pomocy, jakim jest pomoc na ratowanie przedsiębiorstwa w wysokości 5 mln EUR, przedłużona na okres po dniu 24 stycznia 2008 r., z której Sandretto korzystała do całkowitego zaprzestania działalności w dniu 29 czerwca 2009 r., stanowi pomoc świadczoną niezgodnie z przeznaczeniem, której nie można uznać za zgodną ze wspólnym rynkiem oraz że Włochy muszą odzyskać pomoc od beneficjenta, tj. od spółki Sandretto Industrie srl.,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 30 września 2009 r.
| W imieniu Komisji | |
| Neelie KROES | |
| Członek Komisji |
______
(1) N 802/06 (Dz.U. C 43 z 27.2.2007, s. 2).
(2) Dz.U. C 137 z 4.6.2008, s. 12.
(3) Artykuł 54 dekretu legislacyjnego (decreto legislativo) nr 270/1999, zob. niżej przypis 4.
(4) "Nuova disciplina dell'amministrazione straordinaria delle grandi imprese in stato di insolvenza, a norma dell'articolo 1 della legge 30 luglio 1998, n. 274" (nowe przepisy regulujące zarząd nadzwyczajny dużych przedsiębiorstw w stanie niewypłacalności przyjęte na mocy art. 1 nr 274 z dnia 30 lipca 1998 r.), opublikowane w Gazzetta ufficiale della Repubblica italiana nr 185 z dnia 9 sierpnia 1999 r.
(5) Pozostały majątek stanowią głównie zasoby muzeum Sandretto, w którym wystawione są liczne przykłady wzornictwa przedmiotów wykonanych z tworzyw sztucznych.
(6) Zob. motyw 17.
(7) Dz.U. C 244 z 1.10.2004, s. 2.
(8) Zob. pkt 4-6 decyzji zatwierdzającej, cytowanej powyżej w przypisie 1.
(9) Zob. pkt 16-18 decyzji o wszczęciu postępowania.
(10) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, s. 1.
(11) Zob. powyżej motyw 9.
(12) Punkty 32-35 zawiadomienia Komisji - "Zapewnienie skutecznego wykonania decyzji Komisji nakazujących państwom członkowskim odzyskanie pomocy przyznanej bezprawnie i niezgodnej ze wspólnym rynkiem" (Dz.U. C 272 z 15.11.2007, s. 4).
(13) Zob. powyżej motyw 7.
(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1).