Decyzja 2010/18/WE ustanawiająca ekologiczne kryteria przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego drewnianym pokryciom podłogowym
Dz.U.UE.L.2010.8.32
Akt utracił mocDECYZJA KOMISJI
z dnia 26 listopada 2009 r.
ustanawiająca ekologiczne kryteria przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego drewnianym pokryciom podłogowym
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/18/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 13 stycznia 2010 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. w sprawie zrewidowanego programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego 1 , w szczególności jego art. 6 ust. 1 akapit drugi,
po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 stanowi, że na podstawie kryteriów opracowanych przez Komitet Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego należy ustalić szczegółowe kryteria dotyczące oznakowania ekologicznego dla poszczególnych grup produktów.
(2) Kryteria ekologiczne oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji powinny obowiązywać przez cztery lata od dnia notyfikacji niniejszej decyzji.
(3) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
ZAŁĄCZNIK 4
RAMY
RAMY
W szczególności kryteria te mają na celu:
– zmniejszenie wpływu na środowisko naturalne i jego zasoby,
– ograniczenie zużycia energii,
– zmniejszenie ilości substancji toksycznych i innych substancji zanieczyszczających uwalnianych do środowiska naturalnego,
– ograniczenie wykorzystywania substancji niebezpiecznych w surowcach i w produktach gotowych,
– zapewnienie bezpieczeństwa i braku zagrożeń dla zdrowia na obszarach zamieszkanych,
– zapewnienie informacji umożliwiających konsumentowi używanie produktu w sposób efektywny, zmniejszający jego całościowy wpływ na środowisko naturalne.
Kryteria te ustawiono na takich poziomach, aby zachęcały do oznakowania tych pokryć, które produkowane są w warunkach ograniczonego wpływu na środowisko naturalne.
Wymogi w zakresie oceny i weryfikacji
Szczegółowe wymogi w zakresie oceny i weryfikacji podane są w ramach każdego kryterium.
Grupa produktów obejmuje "pokrycia drewniane", "pokrycia podłogowe laminowane", "pokrycia z korka" i "bambusowe pokrycia podłogowe";
Pokrycia drewniane to "podłogi drewniane lub okładziny ścienne wytworzone z litego drewna mające z boku pióro i wpust lub zbudowane z kilku warstw drewna sklejonych razem w wielowarstwową płytę. Pokrycie drewniane może być niewykończone, a po zamontowaniu szlifowane, następnie wykończone na miejscu lub poddane wstępnej obróbce w zakładzie produkcyjnym."
Kryteria dla pokryć z drewna mogą być stosowane zarówno do pokryć podłogowych, jak i okładzin ściennych, jeśli procesy ich produkcji są jednakowe, z wykorzystaniem tych samych surowców i tych samych metod wytwarzania. Kryteria ustala się jedynie dla produktów do zastosowań wewnętrznych.
Stanowisko techniczne europejskiego przemysłu produkującego drewniane pokrycia podłogowe jest zgodne z normą CEN/TC 112 Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego.
Pokrycia podłogowe laminowane to "sztywne pokrycia podłogowe składające się z jednej lub więcej cienkich włóknistych warstw (przeważnie papieru) impregnowanych z użyciem aminoplastycznych termoutwardzalnych żywic (przeważnie melaminy), prasowanych lub łączonych na podłożu, o spodzie wykończonym zwykle materiałem".
Kryteria dotyczące pokryć laminowanych mogą być stosowane jedynie do pokryć podłogowych i jedynie do zastosowań wewnętrznych.
Stanowisko techniczne europejskiego przemysłu produkującego pokrycia podłogowe laminowane jest zgodne z normą CEN/TC 134 Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego.
Pokrycia z korka to pokrycia podłogowe lub okładziny ścienne, których głównym składnikiem jest korek. Zgranulowany korek miesza się ze spoiwem, a następnie utwardza, można też sprasować razem kilka warstw korka (prasowanego/ fornirowanego) z użyciem kleju.
Pokrycia z korka dzielą się na płytki z korka naturalnego (których głównym składnikiem jest zaglomerowany kompozyt korkowy), przewidziane do zastosowania z wykończeniem i na płytki z konstrukcyjnego korka (składające się z kilku warstw w tym z płyty, której głównym składnikiem lub rozwiązaniem technicznym jest korek prasowany lub inny rodzaj korka), przewidziane do zastosowania z wykończeniem powłoką ochronną.
Kryteria dla pokryć z korka mogą być stosowane zarówno do pokryć podłogowych i okładzin ściennych, jeśli procesy ich produkcji są jednakowe, z wykorzystaniem tych samych surowców i tych samych metod wytwarzania. Kryteria ustala się jedynie dla produktów do zastosowań wewnętrznych.
Stanowisko techniczne europejskiego przemysłu produkującego pokrycia podłogowe z "korka" jest zgodne z normą Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego CEN/TC134.
Pokrycia podłogowe z bambusa mają za główny składnik lity bambus lub bambus prasowany.
Kryteria dla pokryć z bambusa mogą być stosowane jedynie do pokryć podłogowych i jedynie do zastosowań wewnętrznych.
Jednostkę funkcjonalną, do której należy odnosić dane początkowe i wyjściowe, stanowi 1 m2 produktu gotowego.
W stosownych przypadkach można wykorzystać metody badań inne niż wskazane dla poszczególnych kryteriów, jeżeli są one dopuszczone jako równoważne przez właściwy organ oceniający wniosek.
Jeżeli jest to możliwe, badania powinny przeprowadzać należycie akredytowane laboratoria lub laboratoria, które spełniają ogólne wymogi określone w normie EN ISO 17025.
W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji uzupełniającej, a także mogą przeprowadzać niezależne testy weryfikacyjne.
KRYTERIA DLA DREWNIANYCH POKRYĆ PODŁOGOWYCH
1. SUROWCE
Korek, bambus i pierwotne drewno, musi pochodzić w całości z lasów, w których prowadzona jest gospodarka realizująca zasady i środki zmierzające do zapewnienia zrównoważonej gospodarki leśnej.
1.1. Zrównoważona gospodarka leśna
Producent stosuje strategię zrównoważonego nabywania drewna oraz posiada system śledzenia i weryfikowania pochodzenia drewna oraz śledzenia jego drogi od lasu do pierwszego punktu odbioru.
Pochodzenie całego drewna jest udokumentowane. Producent musi zagwarantować, że całe drewno pochodzi z legalnych źródeł. Drewno nie może pochodzić z obszarów chronionych ani obszarów oficjalnie przeznaczanych pod ochronę, starych kompleksów leśnych oraz lasów o dużej wartości przyrodniczej zdefiniowanych w przepisach krajowych zainteresowanej strony, chyba że kupujący postępuje wyraźnie zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony przyrody.
– Do 30 czerwca 2011 r. w przypadku wprowadzanych do obrotu produktów drewnianych opatrzonych oznakowaniem ekologicznym co najmniej 50 % litego drewna i 20 % materiałów drewnopochodnych musi pochodzić z lasów, w których prowadzona jest zrównoważona gospodarka leśna, posiadających certyfikat w ramach niezależnych programów certyfikacji lasów prowadzonych przez strony trzecie w oparciu o kryteria wymienione w ust. 15 rezolucji Rady z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie realizacji strategii leśnej dla Unii Europejskiej 5 i w wersjach późniejszych, lub z materiałów pochodzących z recyklingu.
– Od 1 lipca 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. w przypadku wprowadzanych do obrotu produktów drewnianych opatrzonych oznakowaniem ekologicznym co najmniej 60 % litego drewna i 30 % materiałów drewnopochodnych musi pochodzić z lasów, w których prowadzona jest zrównoważona gospodarka leśna, posiadających certyfikat w ramach niezależnych programów certyfikacji lasów prowadzonych przez strony trzecie w oparciu o kryteria wymienione w ust. 15 rezolucji Rady z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie realizacji strategii leśnej dla Unii Europejskiej i w wersjach późniejszych, lub z materiałów pochodzących z recyklingu.
– Od 1 stycznia 2013 r. w przypadku wprowadzanych do obrotu produktów drewnianych opatrzonych oznakowaniem ekologicznym co najmniej 70 % litego drewna i 40 % materiałów drewnopochodnych musi pochodzić z lasów, w których prowadzona jest zrównoważona gospodarka leśna, posiadających certyfikat w ramach niezależnych programów certyfikacji lasów prowadzonych przez strony trzecie w oparciu o kryteria wymienione w ust. 15 rezolucji Rady z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie realizacji strategii leśnej dla Unii Europejskiej i w wersjach późniejszych, lub z materiałów pochodzących z recyklingu.
Ocena i weryfikacja: Aby spełnić te warunki, wnioskodawca wykazuje, że produkty drewniane opatrzone oznakowaniem ekologicznym, wprowadzone do obrotu po raz pierwszy po dacie określonej w niniejszym kryterium, zawierają odpowiednią ilość certyfikowanego drewna. Jeżeli takie wykazanie nie jest możliwe, właściwy organ wyda licencję na stosowanie oznakowania ekologicznego wyłącznie na okres, za który można wykazać, że warunek ten został spełniony Wnioskodawca przedstawia stosowną dokumentację od dostawcy drewna, wskazującą rodzaj, ilość i dokładne pochodzenie drewna użytego w produkcji pokryć podłogowych. Wnioskodawca przedstawia stosowny certyfikat wykazujący, że program certyfikacji należycie spełnia wymogi określone w ust. 15 rezolucji Rady z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie realizacji strategii leśnej dla Unii Europejskiej.
Definicja: Materiały drewnopochodne oznaczają materiały wykonane poprzez związanie spoiwami lub klejami co najmniej jednego z następujących materiałów: włókien drzewnych, struganych lub skrawanych płatów drewna, lub odpadów drzewnych z lasów, plantacji, drewna ciętego, pozostałości z przemysłu celulozowo-papierniczego, lub drewna pochodzącego z recyklingu.
1.2. Materiały drewniane i roślinne pochodzące z recyklingu (stosowane w laminowanych i wielowarstwowych pokryciach podłogowych)
Drewno pokonsumpcyjne, wióry lub włókna stosowane w produkcji materiałów drewnopochodnych (wsad) spełniają co najmniej warunki norm przemysłowych EPF, o których mowa w ust. 6 dokumentu "Norma EPF dotycząca warunków dostaw drewna z recyklingu" ("EPF Standard for delivery conditions of recycled wood") z dnia 24 października 2002 r.
Łączna ilość materiału pochodzącego z recyklingu spełnia warunki określone w poniższej tabeli:
| Pierwiastki i związki chemiczne | Dopuszczalny poziom zawartości (w mg/kg całkowitej wagi suchej płyty) |
| Arsen | 25 |
| Kadm | 50 |
| Chrom | 25 |
| Miedź | 40 |
| Ołów | 90 |
| Rtęć | 25 |
| Fluor | 100 |
| Chlor | 1.000 |
| Pentachlorofenol (PCP) | 5 |
| Oleje smołowe (benzo(a)piren) | 0,5 |
Ocena i weryfikacja: Przedstawia się deklarację zgodności pochodzących z recyklingu materiałów drewnianych i roślinnych z dopuszczalnymi poziomami zawartości określonymi w niniejszym tekście. Jeżeli można udowodnić, że wyżej wymienionych substancji nie stosowano w żadnym wcześniej użytym preparacie ani metodzie obróbki, można pominąć przeprowadzenie badania mającego na celu wykazanie zgodności z niniejszym wymogiem.
1.3. Substancje impregnujące i konserwanty
Drewniane pokrycia podłogowe nie są impregnowane.
Drewna litego po wyrębie nie poddaje się działaniu substancji lub preparatów zawierających substancje, które sklasyfikowane są w którymkolwiek z poniższych wykazów:
– jako klasa 1a według zalecanej przez WHO klasyfikacji pestycydów pod względem niebezpieczeństwa (substancje wyjątkowo niebezpieczne),
– jako klasa 1b według zalecanej przez WHO klasyfikacji pestycydów pod względem niebezpieczeństwa (substancje wysoce niebezpieczne).
Ponadto obróbka drewna jest zgodna z przepisami dyrektywy Rady 79/117/EWG 6 oraz dyrektywy Rady 76/769/EWG 7 .
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia deklarację zgodności z niniejszym kryterium, wykaz użytych substancji oraz kartę charakterystyki dla każdej z nich.
1.4. Drewno zmodyfikowane genetycznie
Produkt nie zawiera drewna zmodyfikowanego genetycznie.
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia deklarację o niestosowaniu drewna zmodyfikowanego genetycznie.
2. STOSOWANIE SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNYCH
2.1. Substancje niebezpieczne do obróbki surowego drewna i materiałów pochodzenia roślinnego
a) Nie dopuszcza się dodawania do produktu drewnianego substancji lub preparatów, którym przypisano lub którym można przypisać w czasie składania wniosku którykolwiek z następujących zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia (lub ich kombinacje):
R23 (działa toksycznie przez drogi oddechowe)
R24 (działa toksycznie w kontakcie ze skórą)
R25 (działa toksycznie po połknięciu)
R26 (działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe)
R27 (działa bardzo toksycznie w kontakcie ze skórą)
R28 (działa bardzo toksycznie po połknięciu)
R39 (zagraża powstaniem bardzo poważnych nieodwracalnych zmian w stanie zdrowia)
R40 (ograniczone dowody działania rakotwórczego)
R42 (może powodować uczulenie w następstwie narażenia drogą oddechową)
R43 (może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą)
R45 (może powodować raka)
R46 (może powodować dziedziczne wady genetyczne)
R48 (stwarza poważne zagrożenie zdrowia w następstwie długotrwałego narażenia)
R49 (może powodować raka w następstwie narażenia drogą oddechową)
R50 (działa bardzo toksycznie na organizmy wodne)
R51 (działa toksycznie na organizmy wodne)
R52 (działa szkodliwie na organizmy wodne)
R53 (może powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym)
R60 (może upośledzać płodność)
R61 (może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki)
R62 (możliwe ryzyko upośledzenia płodności)
R63 (możliwe ryzyko szkodliwego działania na dziecko w łonie matki)
R68 (możliwe ryzyko powstania nieodwracalnych zmian w stanie zdrowia)
jak ustanowiono dyrektywą Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. (dyrektywa w sprawie substancji niebezpiecznych) w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych 8 wraz z jej późniejszymi zmianami, oraz przy uwzględnieniu dyrektywy 1999/45/WE 9 Parlamentu Europejskiego i Rady (dyrektywa w sprawie preparatów niebezpiecznych).
Ewentualnie można uwzględnić klasyfikację zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniającym i uchylającym dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 10 . W tym przypadku nie dopuszcza się dodawania do surowców substancji lub preparatów, którym przypisano lub którym można przypisać w czasie składania wniosku którykolwiek z następujących zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia (lub ich kombinacje): H300, H301, H310, H311, H317 H330, H331, H334, H351, H350, H340, H350i, H400, H410, H411, H412, H413, H360F, H360D, H361f H361d H360FD, H361fd, H360Fd, H360Df H341, H370, H372.
b) Produkt nie może zawierać chlorowcowanych organicznych środków wiążących, azirydyny, poliazirydyn oraz pigmentów i dodatków na bazie:
– ołowiu, kadmu, chromu (VI), rtęci i ich związków,
– arsenu, boru i miedzi,
– cyny organicznej.
2.2. Niebezpieczne substancje w powlekaniu i obróbce powierzchni
Wymogi ogólne
b) Substancje chemiczne sklasyfikowane przez producenta/dostawcę chemicznego jako szkodliwe dla środowiska zgodnie ze wspólnotowym systemem klasyfikacji (28. zmiana dyrektywy 67/548/EWG) spełniają jeden z dwóch następujących warunków:
- substancje chemiczne sklasyfikowane zgodnie z dyrektywą 1999/45/WE jako szkodliwe dla środowiska nie mogą być dodawane do substancji i preparatów do obróbki powierzchni.
Jednakże produkty mogą zawierać do 5 % lotnych związków organicznych (VOC) zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 1999/13/WE(2) (lotne związki organiczne oznaczają wszelkie związki organiczne charakteryzujące się w temperaturze 293,15 K ciśnieniem pary rzędu 0,01 kPa lub wyższym lub wykazujące podobną lotność w określonych warunkach użytkowania). Jeżeli produkt wymaga rozcieńczenia, zawartość rozcieńczonego produktu nie może przekroczyć wspomnianej wartości progowej,
- stosowana ilość (mokra farba/lakier) substancji szkodliwych zgodnie z dyrektywą 1999/45/WE nie przekracza 14 g/m2 powierzchni, a stosowana ilość (mokra farba/lakier) lotnych substancji organicznych nie przekracza 35 g/m2 powierzchni.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia deklarację zgodności z tym kryterium wraz z dokumentami potwierdzającymi tę deklarację, w tym:
- pełną recepturę wraz z określeniem ilości i numerami CAS dla substancji składowych,
- metodę badania oraz wyniki badań dla wszystkich substancji obecnych w produkcie, zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG,
- deklarację, że wszystkie substancje składowe zostały ujawnione,
- liczbę powłok i ilość stosowaną na powłokę na metr kwadratowy powierzchni.
Metoda nanoszenia:
W celu obliczenia zużycia produktu do obróbki powierzchni oraz zastosowanej ilości stosuje się następujące standardowe stopnie wydajności: aparat natryskowy bez recyklingu 50 %, aparat natryskowy z recyklingiem 70 %, natrysk elektrostatyczny 65 %, dzwon/tarcza natryskowa 80 %, powlekanie za pomocą walców 95 %, powlekanie przez obciąganie 95 %, powlekanie próżniowe 95 %, przez zanurzenie 95 %, przez płukanie 95 %.
c) Zawartość wolnego formaldehydu w produktach lub preparatach stosowanych do płyt nie przekracza wagowo 0,3 %.
Zawartość wolnego formaldehydu w środkach wiążących, spoiwach i klejach do sklejek lub drewnianych płyt laminowanych nie przekracza wagowo 0,5 %.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia stosowne deklaracje potwierdzające spełnienie powyższych wymogów. W odniesieniu do produktów chemicznych użytych do produkcji materiałów drewnopochodnych musi zostać przedstawiona karta charakterystyki lub równoważna dokumentacja zawierająca informacje o klasie zagrożenia zdrowia.
Spoiwa
a) Wymogi części 2.1 dotyczące Niebezpiecznych substancji do obróbki surowego drewna i roślin dotyczą także spoiw.
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia stosowne deklaracje spełnienia powyższych wymogów. W odniesieniu do produktów chemicznych użytych do produkcji musi zostać przedstawiona karta charakterystyki lub równoważna dokumentacja zawierająca informacje o klasie zagrożenia zdrowia. Dostawca przedstawia sprawozdania z badań lub deklarację stwierdzającą zawartość wolnego formaldehydu.
b) Zawartość lotnych związków organicznych (VOC) w spoiwach użytych w montażu produktu nie przekracza 10 % (wagowo).
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia deklarację wskazującą wszystkie spoiwa użyte do montażu produktu oraz deklarację zgodności z odnośnym kryterium.
Formaldehyd
Emisja formaldehydu z substancji oraz preparatów do obróbki powierzchniowej uwalniających formaldehyd wynosi mniej niż 0,062 mg/m3 powietrza.
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca lub jego dostawca przedstawia deklarację dotyczącą spełnienia powyższego wymogu wraz z informacją o obróbce powierzchni (np. kartą charakterystyki materiału) lub wynikami badania udowadniającego, że maksymalna wartość emisji formaldehydu nie przekracza określonego limitu (na podstawie normy EN 717-1).
Plastyfikatory
Wymogi części 2.1 dotyczące Niebezpiecznych substancji do obróbki surowego drewna i roślin dotyczą także jakichkolwiek ftalanów zastosowanych w procesie wytwórczym.
Dodatkowo, w produkcie nie dopuszcza się stosowania DNOP (ftalanu dioktylu), DINP (ftalanu diizononylu), DIDP (ftalanu diizodecylu).
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z powyższym kryterium.
Produkty biobójcze
Dozwolone jest stosowanie jedynie produktów biobójczych zawierających biobójcze substancje aktywne ujęte w załączniku IA do dyrektywy 98/8/WE oraz dopuszczone do stosowania w pokryciach podłogowych.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia deklarację dotyczącą spełnienia wymogów niniejszego kryterium wraz z wykazem zastosowanych produktów biobójczych.
3. PROCES PRODUKCJI
3.1. Zużycie energii
Zużycie energii oblicza się jako energię procesu przetwarzania zużytą do produkcji pokryć podłogowych.
Energia procesu przetwarzania, obliczona zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym, przekracza następujące poziomy (P = punkt naliczania):
| Rodzina produktów | Poziom (P) |
| Pokrycia bambusowe i drewniane pokrycia podłogowe | 10,5 |
| Pokrycia podłogowe laminowane | 12,5 |
| Pokrycia z korka | 9 |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca oblicza zużycie energii w procesie produkcji zgodnie z instrukcjami podanymi w dodatku technicznym, dostarczając odpowiednie wyniki wraz z dokumentacją uzupełniającą.
3.2. Gospodarka odpadami
Wnioskodawca dostarcza odpowiednią dokumentację dotyczącą procedur przyjętych w celu recyklingu produktów ubocznych pochodzących z procesu. Wnioskodawca przedstawia sprawozdanie zawierające następujące informacje:
– rodzaj i ilość odzyskanych odpadów,
– rodzaj unieszkodliwiania,
– informacje na temat ponownego wykorzystania (w ramach procesu produkcyjnego lub poza nim) odpadów i materiałów wtórnych do wytwarzania nowych produktów.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację bazującą na przykład na bilansie wagowym lub systemach sprawozdawczych w zakresie ochrony środowiska ukazujących wskaźnik zewnętrznego lub wewnętrznego odzyskiwania surowców, na przykład w wyniku recyklingu, ponownego użycia czy regeneracji.
4. ETAP UŻYTKOWANIA
4.1. Uwalnianie substancji niebezpiecznych
Dopuszcza się użycie materiałów drewnopochodnych w drewnianych pokryciach podłogowych wyłącznie, jeśli spełniają one poniższe wymogi dotyczące emisji formaldehydu:
a) płyta wiórowa: emisja formaldehydu z płyty wiórowej w stanie surowym, tj. przed poddaniem jej obróbce mechanicznej lub nałożeniem powłoki, nie może przekraczać 50 % wartości progowej, która pozwala na zaklasyfikowanie jej do klasy E1 zgodnie z normą EN 312;
b) płyta pilśniowa: emisja formaldehydu z płyty pilśniowej w stanie surowym, tj. przed poddaniem jej obróbce mechanicznej lub nałożeniem powłoki, nie może przekraczać 50 % wartości progowej, która pozwala na zaklasyfikowanie jej do klasy E1 zgodnie z normą EN 622-1. Niemniej płyty pilśniowe zaklasyfikowane do klasy E1 będą akceptowane, jeśli stanowią nie więcej niż 50 % drewna i materiałów drewnopochodnych użytych ogółem w produkcie;
c) korek i bambus: uwalnianie formaldehydu nie przekracza 0,062 mg/m3 powietrza.
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca lub jego dostawca dostarcza dowody potwierdzające, że materiały drewnopochodne emitują mniej niż 4 mg/100 g płyty suszonej w piecu zgodnie z normą EN 120 (metoda perforacji) lub mniej niż 0,062 mg/m3 powietrza zgodnie z normą EN 717-1 (metoda komorowa). Dodatkowo należy przedstawić deklarację potwierdzającą ustanowienie systemu zakładowej kontroli produkcji zgodnie z normą EN 312 lub EN 622-1.
Lotne związki organiczne (VOC)
Nie dopuszcza się przekraczania następujących wartości emisji przez produkty gotowe:
| Substancja | Wymogi (po 3 dniach) |
| Związki organiczne ogółem w przedziale zatrzymania C6 - C16 (TVOC) | 0,25 mg/m3 powietrza |
| Związki organiczne ogółem w przedziale zatrzymania > C16 - C22 (TSVOC) | 0,03 mg/m3 powietrza |
| VOC ogółem bez LCI(*) | 0,05 mg/m3 powietrza |
| (*) LCI (Lowest Concentration of Interest) = najniższe badane stężenie; zob. "Proces oceny zagrożenia zdrowia lotnymi związkami organicznymi (VOC) wydzielanymi przez produkty budowlane" (Federalna Agencja Środowiskowa). | |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia świadectwo badań w zależności od badania emisji: prEN 15052 lub DIN ISO 16000-9.
5. OPAKOWANIE
Opakowanie musi być wykonane z jednego z następujących rodzajów materiału:
– materiał łatwo nadający się do recyklingu,
– materiały pochodzące z zasobów odnawialnych,
– materiały przeznaczone do ponownego wykorzystania.
Ocena i weryfikacja: Na wniosku podaje się opis opakowania produktu wraz z odpowiednią deklaracją zgodności z niniejszymi kryteriami.
6. PRZYDATNOŚĆ DO UŻYCIA
Produkt jest uznany za przydatny do użycia, czego dowodem mogą być dane pochodzące z odpowiednich procedur ISO, CEN lub równoważnych metod badawczych, takich jak krajowe procedury badawcze.
Ocena i weryfikacja: należy przedstawić szczegółowe opisy procedur badawczych i ich wyniki oraz oświadczenie o przydatności produktu do użycia opierające się na pozostałych informacjach dotyczących najlepszych sposobów jego wykorzystania przez użytkownika końcowego. Zgodnie z dyrektywą Rady 89/106/EWG 11 produkt jest uznany za przydatny do użycia, jeśli spełnia wymagania zharmonizowanej normy, europejskiej aprobaty technicznej lub niezharmonizowanej specyfikacji technicznej uznanej na poziomie wspólnotowym. Znak zgodności WE "CE" dla wyrobów budowlanych zapewnia producentom łatwo rozpoznawalne zaświadczenie zgodności, które może być uważane za wystarczające w tym kontekście.
7. INFORMACJE DLA UŻYTKOWNIKA
Produkt jest sprzedawany wraz z odpowiednimi informacjami dla użytkownika, które wskazują właściwy i najlepszy sposób użytkowania w aspekcie ogólnym i technicznym oraz odpowiedni sposób konserwacji. Na opakowaniu lub w instrukcji towarzyszącej produktowi podane są następujące informacje:
a) informacja o przyznaniu oznakowania ekologicznego UE wraz ze zwięzłym wyjaśnieniem jego znaczenia obok ogólnej informacji przedstawionej w drugim polu logo;
b) zalecenia dotyczące użytkowania i konserwacji tego produktu. Informacje zawierają wszystkie istotne wskazówki, szczególnie odnoszące się do konserwacji i użytkowania produktów. W stosownych przypadkach powinny one podawać cechy umożliwiające użytkowanie produktu w trudnych warunkach, na przykład pochłanianie wody, odporność na plamy, odporność na działanie substancji chemicznych, a także opis przygotowania podłoża, instrukcję czyszczenia oraz zalecaną częstotliwość i rodzaje środków czyszczących. Informacje powinny również obejmować wszelkie wskazówki na temat przewidywanego potencjalnego okresu technicznej żywotności produktu określonej jako przeciętny okres lub przedział czasowy jego użytkowania;
c) wskazanie sposobu recyklingu lub usunięcia zużytego produktu (wyjaśnienie stanowiące dla konsumenta informację o możliwie najwyższych walorach użytkowych takiego produktu);
d) oraz informacja dotycząca wspólnotowego oznakowania ekologicznego oraz odpowiednich grup produktów z następującym (lub równoważnym) stwierdzeniem: "więcej informacji można uzyskać na stronie internetowej dotyczącej oznakowania ekologicznego UE: http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/".
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia wzór opakowania lub dołączanych tekstów.
8. INFORMACJE WIDNIEJĄCE NA OZNAKOWANIU EKOLOGICZNYM
Pole 2 oznakowania ekologicznego zawiera następujący tekst:
– lasy, w których prowadzona jest zrównoważona gospodarka leśna o ograniczonym wpływie na siedliska,
– obniżona zawartość substancji niebezpiecznych,
– energooszczędny proces produkcji,
– niższe zagrożenie dla zdrowia na obszarach zamieszkanych.
Dodatek techniczny dotyczący pokryć drewnopochodnych i pochodzenia roślinnego
OBLICZANIE ZUŻYCIA ENERGII
Zużycie energii oblicza się jako średnią roczną energii zużytej w trakcie procesu produkcji (z wyłączeniem ogrzewania pomieszczeń) w zakresie od surowca do gotowego pokrycia. Oznacza to przykładowo, że zużycie energii dla produktów drewnopochodnych i pochodzenia roślinnego oblicza się od dostarczenia wsadu w postaci surowca do zakładu produkcyjnego, aż do zakończenia produkcji, w tym pakowania.
Obliczenia nie zawierają wartości energetycznej surowca (energii zawartej w surowcu nieprzetworzonym).
W obliczeniach nie należy uwzględniać energii potrzebnej do produkcji spoiw, lakieru lub powłok.
Jednostką wybraną dla obliczeń jest MJ/m2.
Zużycie energii elektrycznej odnosi się do energii zakupionej od dostawcy zewnętrznego.
Jeżeli producent dysponuje nadwyżką energii, która jest sprzedawana jako elektryczność, para lub ciepło, to sprzedane ilości można odliczyć od zużycia paliwa. W obliczeniach tych należy uwzględnić tylko paliwo faktycznie zużyte do produkcji pokryć podłogowych.
Pokrycia bambusowe i pokrycia podłogowe z litego drewna
| Parametr ekologiczny |
| A = Drewno z lasu, który posiada certyfikat jako las, w którym prowadzona jest zrównoważona gospodarka leśna (%) |
| B = udział paliw odnawialnych (%) |
| C = zużycie energii elektrycznej (MJ/m2) |
| D = Zużycie paliw (MJ/m2) |
Pokrycia podłogowe laminowane
| Parametr ekologiczny |
| A = korek, bambus lub drewno z lasu, który posiada certyfikat jako las, w którym prowadzona jest zrównoważona gospodarka leśna (%) |
| B = udział surowca drzewnego pochodzącego z recyklingu (%) |
| C = udział paliw odnawialnych (%) |
| D = zużycie energii elektrycznej (MJ/m2) |
| E = zużycie paliw (MJ/m2) |
Pokrycia z korka
| Parametr ekologiczny |
| A = udział korka pochodzącego z recyklingu (%) |
| B = udział paliw odnawialnych (%) |
| C = zużycie energii elektrycznej (MJ/m2) |
| D = zużycie paliw (MJ/m2) |
Wartości energetyczne różnych paliw są podane w poniższej tabeli.
Tabela do obliczania zużycia paliwa
Okres produkcji-rok
Dni:
Od:
Do:
| Paliwo | Ilość | Jednostki | Przelicznik | Energia (MJ) |
| Słoma (15 % W) | kg | 14,5 | ||
| Granulki (pelet) (7 % W) | kg | 17,5 | ||
| Odpady drewniane (20 % W) | kg | 14,7 | ||
| Wióry drzewne (45 % W) | kg | 9,4 | ||
| Torf | kg | 20 | ||
| Gaz ziemny | kg | 54,1 | ||
| Gaz ziemny | Nm3 | 38,8 | ||
| Butan | kg | 49,3 | ||
| Nafta | kg | 46,5 | ||
| Benzyna | kg | 52,7 | ||
| Olej napędowy | kg | 44,6 | ||
| Olej gazowy | kg | 45,2 | ||
| Olej ciężki | kg | 42,7 | ||
| Węgiel chudy | kg | 30,6 | ||
| Antracyt | kg | 29,7 | ||
| Węgiel drzewny | kg | 33,7 | ||
| Koks przemysłowy | kg | 27,9 | ||
| Energia elektryczna (z sieci) | kWh | 3,6 | ||
| Energia ogółem (MJ) | ||||
- zmieniony przez art. 15 decyzji nr 2013/295/UE z dnia 17 czerwca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.167.57) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.
- zmieniony przez art. 4 decyzji nr (UE) 2015/345 z dnia 2 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.60.39) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.
- zmieniony przez sprostowanie z dnia 14 marca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.70.11).
- zmieniony przez sprostowanie z dnia 24 lipca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.199.7).