Decyzja 2003/896/WE zezwalająca Państwom Członkowskim na przedłużenie tymczasowych zezwoleń przyznanych na nowe substancje czynne tiaklopryd, tiametoksam, chinoksyfen, flazasulfuron, wirus polihedrozy jądrowej Spodoptera exigua, spinosad, Giocladium catenulatum, Pseudomonas chlororaphis oraz indoksakarb

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2003.333.94

Akt utracił moc
Wersja od: 20 grudnia 2003 r.

DECYZJA KOMISJI
z dnia 19 grudnia 2003 r.
zezwalająca Państwom Członkowskim na przedłużenie tymczasowych zezwoleń przyznanych na nowe substancje czynne tiaklopryd, tiametoksam, chinoksyfen, flazasulfuron, wirus polihedrozy jądrowej Spodoptera exigua, spinosad, Giocladium catenulatum, Pseudomonas chlororaphis oraz indoksakarb

(notyfikowana jako dokument nr C(2003) 4851)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2003/896/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 20 grudnia 2003 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(1), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2003/84/WE(2), w szczególności jej art. 8 ust. 1 akapit czwarty,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/WE we wrześniu 1998 r. Zjednoczone Królestwo otrzymało wniosek od Bayer AG (obecnie Bayer CropScience) o włączenie czynnego tiakloprydu do załącznika I do dyrektywy 91/414/WE. Decyzja Komisji 2000/181/WE(3) potwierdziła, że dokumentacja jest kompletna oraz że może zostać uznana za zasadniczo spełniającą wymogi dotyczące danych i informacji załącznika II i załącznika III do tej dyrektywy.

(2) Władze Hiszpanii otrzymały w marcu 1999 r. podobny wniosek od Novartis Crop Protection AG (obecnie Bayer CropScience) dotyczący tiametoksamu. Decyzją Komisji 2000/181/WE uznano kompletność tej dokumentacji.

(3) Władze Zjednoczonego Królestwa otrzymały w sierpniu 1995 r. podobny wniosek od Dow Elanco Europe (obecnie Dow AgroScience) dotyczący chinoksyfenu. Decyzją Komisji 96/457/WE(4) uznano kompletność tej dokumentacji.

(4) Władze Hiszpanii otrzymały w grudniu 1996 r. podobny wniosek od ISK Biosciences Europe SA dotyczący flazasulfuronu. Decyzją Komisji 97/865/WE(5) uznano kompletność tej dokumentacji.

(5) Władze Niderlandów otrzymały w lipcu 1996 r. podobny wniosek od Biosys dotyczący wirusa polihedrozy jądrowej Spodoptera exigua. Decyzją Komisji 97/865/WE uznano kompletność tej dokumentacji.

(6) Władze Niderlandów otrzymały w lipcu 1999 r. podobny wniosek od Dow AgroSciences dotyczący spinosadu. Decyzją Komisji 2000/210/WE(6) uznano kompletność tej dokumentacji.

(7) Władze Finlandii otrzymały w maju 1998 r. podobny wniosek od Kemira Agro Oy dotyczący Giocladium catenulatum. Decyzją Komisji 1999/392/WE(7) uznano kompletność tej dokumentacji.

(8) Władze Szwecji otrzymały w grudniu 1994 r. podobny wniosek od Bio Agri AB dotyczący Pseudomonas chlororaphis. Decyzją Komisji 97/248/WE(8) uznano kompletność tej dokumentacji.

(9) Władze Niderlandów otrzymały w październiku 1997 r. podobny wniosek od Du Pont de Nemours France SA dotyczący indoksakarbu. Decyzją Komisji 98/398/WE(9) uznano kompletność tej dokumentacji.

(10) Potwierdzenie kompletności dokumentacji było niezbędne w celu umożliwienia poddania ich szczegółowemu badaniu i umożliwienia Państwom Członkowskim przyznawania tymczasowych zezwoleń na okresy do trzech lat, w odniesieniu do środków ochrony roślin zawierających dane substancje czynne, przy przestrzeganiu warunków ustanowionych w art. 8 ust. 1 dyrektywy 91/414/WE, w szczególności warunku odnoszącego się do szczegółowej oceny substancji czynnej i środka ochrony roślin w świetle wymogów ustanowionych w dyrektywie.

(11) W przypadku tych czynnych substancji, oceniono wpływ na zdrowie ludzi i środowisko, zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG w odniesieniu do zastosowań proponowanych przez odpowiednich wnioskodawców. Państwa Członkowskie pełniące rolę sprawozdawców przedłożyły Komisji projekty sprawozdań z oceny dnia 29 listopada 2000 r. (tiaklopryd), dnia 20 stycznia 2002 r. (tiametoksam), dnia 11 października 1996 r. (chinoksyfen), dnia 1 sierpnia 1999 r. (flazasulfuron), dnia 19 listopada 1999 r. (wirus polihedrozy jądrowej Spodoptera exigua), dnia 1 lutego 2001 r. (spinosad), dnia 16 maja 2001 r. (Giocladium catenulatum), dnia 7 kwietnia 1998 r. (Pseudomonas chlororaphis) i dnia 7 lutego 2000 r. (indoksakar).

(12) Dokumentacja jest ciągle badana po przedłożeniu projektów sprawozdań z oceny przez odpowiednie Państwa Członkowskie pełniące rolę sprawozdawców i nie będzie możliwe zakończenie oceny w ramach czasowych przewidzianych w dyrektywie 91/414/EWG.

(13) Ponieważ dotychczasowa ocena nie daje żadnego powodu do zaniepokojenia, należy umożliwić Państwom Członkowskim przedłużenie tymczasowych zezwoleń przyznanych w odniesieniu do środków ochrony roślin, zawierających dane substancje czynne na okres 24 miesięcy, zgodnie z przepisami art. 8 dyrektywy 91/414/WE, aby umożliwić dalsze badania dokumentacji. Przewiduje się, że ocena i proces podejmowania decyzji, odnoszące się do decyzji w sprawie możliwego włączenia do załącznika I każdej spośród danych substancji czynnych, zostaną zakończone w terminie 24 miesięcy.

(14) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Państwa Członkowskie mogą przedłużyć tymczasowe zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające tiaklopryd, tiametoksam, chinoksyfen, flazasulfuron, wirus polihedrozy jądrowej Spodoptera exigua, spinosad, Giocladium catenulatum, Pseudomonas chlororaphis oraz indoksakarb na okres nieprzekraczający 24 miesiące od daty przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 2003 r.

W imieniu Komisji
David BYRNE
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1.

(2) Dz.U. L 247 z 30.9.2003, str. 20.

(3) Dz.U. L 57 z 2.3.2000, str. 35.

(4) Dz.U. L 189 z 30.7.1996, str. 112.

(5) Dz.U. L 351 z 23.12.1997, str. 67.

(6) Dz.U. L 64 z 11.3.2000, str. 24.

(7) Dz.U. L 148 z 15.6.1999, str. 44.

(8) Dz.U. L 98 z 15.4.1997, str. 15.

(9) Dz.U. L 176 z 20.6.1998, str. 3.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.