Decyzja 1999/404/WPZiB dotycząca uzgodnień mających na celu pogłębienie współpracy między Unią Europejską a Unią Zachodnioeuropejską

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1999.153.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 10 maja 1999 r.

DECYZJA RADY
z dnia 10 maja 1999 r.
dotycząca uzgodnień mających na celu pogłębienie współpracy między Unią Europejską a Unią Zachodnioeuropejską

(1999/404/WPZiB)

(Dz.U.UE L z dnia 19 czerwca 1999 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 17,

uwzględniając Protokół w sprawie art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Protokół w sprawie art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej stanowi, że Unia Europejska we współpracy z Unią Zachodnioeuropejską ma opracować uzgodnienia mające na celu pogłębienie współpracy między nimi w terminie roku od wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu.

(2) W celu opracowania takich uzgodnień przeprowadzone były prace przygotowawcze we współpracy z Unią Zachodnioeuropejską.

(3) Tekst powstały w wyniku prac przygotowawczych we współpracy z Unią Zachodnioeuropejską jest odpowiedni dla uzgodnień mających na celu pogłębienie współpracy z Unią Zachodnioeuropejską i w związku z tym powinien być zatwierdzony,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Tekst stanowiący uzgodnienia mające na celu pogłębienie współpracy między Unią Europejską a Unią Zachodnioeuropejską zostaje niniejszym zatwierdzony na mocy Protokołu w sprawie art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej.

Tekst uzgodnień jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja zostaje opublikowania w Dzienniku Urzędowym.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 maja 1999 r.

W imieniu Rady
H. EICHEL
Przewodniczący

UZGODNIENIA MAJĄCE NA CELU POGŁĘBIENIE WSPÓŁPRACY MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ A UNIĄ ZACHODNIOEUROPEJSKĄ NA MOCY PROTOKOŁU W SPRAWIE ART. 17 TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ

I.

WSTĘP

1. Art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej przewiduje między innymi ściślejsze stosunki instytucjonalne z Unią Zachodnioeuropejską (UZE) mając na względzie możliwość włączenia UZE do Unii, jeśli Rada Europejska tak zadecyduje. Art. 17 przewiduje również, że w takim przypadku Rada Europejska zaleca Państwom Członkowskim podjęcie decyzji zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.

Na podstawie odpowiednich przepisów art. 17 Rada UE w dniu 10 maja 1999 r. podjęła decyzję dotyczącą praktycznych uzgodnień w odniesieniu do uczestnictwa wszystkich Państw Członkowskich w zadaniach zgodnie z art. 17 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w odniesieniu do których Unia zwraca się do Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE).

Rada UZE przyjęła wcześniej, w dniu 18 listopada 1997 r., przepisy odpowiadające praktycznym uzgodnieniom określonym w art. 17 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Wspomniano o tym w powyższej decyzji Rady.

2. Protokół w sprawie art. 17 przewiduje, że UE, we współpracy z UZE, opracowuje uzgodnienia mające na celu pogłębienie współpracy między nimi w terminie roku od wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu.

Rada Europejska w Wiedniu wezwała Radę do przyspieszenia, w porozumieniu z UZE, zakończenia uzgodnień mających na celu pogłębienie współpracy na mocy Protokołu w sprawie art. 17 tak, aby mogły one stać się skuteczne z dniem wejścia w życie Traktatu.

UZE (w swojej deklaracji z dnia 22 lipca 1997 r.) określiła szereg środków, jakie można w tym kontekście powziąć. Deklaracja ta została przyjęta do wiadomości przez Konferencję Międzyrządową 1996/1997 oraz załączona do Aktu Końcowego.

3. Zgodnie z Protokołem w sprawie art. 17, UE oraz UZE opracowywały następujące uzgodnienia mające na celu pogłębienie współpracy między nimi, opracowując wachlarz środków zawartych we wspomnianej deklaracji.

Niniejsze uzgodnienia stanowią wachlarz środków, który może być poddawany przeglądowi oraz uzupełniany w świetle nabytego doświadczenia. UE oraz UZE zobowiązują się do dokonywania przeglądu tych uzgodnień, gdy jest to konieczne, i nie później niż w ciągu dwóch lat od wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu, szczególnie w świetle nabytego doświadczenia oraz rozwoju stosunków między nimi.

II.

UZGODNIENIA

A. Poprawa koordynacji procesów konsultacji i podejmowania decyzji przez UE/UZE, przede wszystkim w sytuacjach kryzysowych

1. Zarówno UE jak i UZE są przekonane, że praktyczne wykonanie art. 17 TUE zostanie najlepiej i najszybciej osiągnięte poprzez uzgodnienia, które umożliwią obu organizacjom skuteczniejsze pełnienie ich funkcji na mocy tych przepisów, przede wszystkim w sytuacjach kryzysowych.

2. Bez uszczerbku dla odpowiednich kompetencji tych organizacji w każdym przypadku praktycznym, UE oraz UZE w pełni skorzystają z istniejących praktyk i procedur oraz w świetle nabywanego doświadczenia będą dążyły do wyznaczenia kolejnych środków konsultacji i współpracy.

3. Stosownie do tego, UE oraz UZE uzgadniają niniejszym, że "modus operandi" dla art. 17 ust. 3 oraz dołączony do niego diagram opisujący w sposób schematyczny kroki proceduralne w ramach obu organizacji oraz powiązania między nimi wymienione w załączniku I, będą wykorzystywane jako przewodnik w procesie podejmowania decyzji w UE oraz UZE w przypadkach, w których UE zwraca się do UZE. Następnie uzgadniają, że przewodnik ten pełni jedynie funkcję ilustracyjną, i nie ma na celu objęcia wszystkich elementów jakiejkolwiek zaistniałej sytuacji kryzysowej, jak również nie przesądza dalszych ulepszeń w stosownym procesie podejmowania decyzji.

B. Odbywanie wspólnych posiedzeń właściwych organów obu organizacji

1. UE oraz UZE uzgadniają, że wspólne posiedzenia mogą pogłębić współpracę i będą organizowane odpowiednio:

i) w obszarach, w których współpraca między obiema organizacjami jest przewidziana na mocy art. 17 TUE, w odniesieniu do tego co następuje:

a) UZE wspiera UE w określaniu aspektów obronnych wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, jak określono w art. 17 ust. 1 akapit drugi;

b) UE zwraca się do UZE przy opracowywaniu i wykonywaniu decyzji oraz działań UE mających wpływ na kwestie polityczno - obronne, jak określono w art. 17 ust. 3;

ii) w innych obszarach, w których interesy oraz działania UE i UZE pokrywają się i mogą uzasadniać koordynację.

2. Do celów opisanych w pkt. B.1 (i), UE i UZE uzgadniają kontynuować istniejącą praktykę odbywania posiedzeń Grupy ad hoc ds. UE/UZE, zgodnie z ustanowionymi sposobami postępowania.

Przestrzegane będą następujące procedury:

– każdy kraj uczestniczący jest reprezentowany przez jedną delegację; delegacje zasiadają w porządku alfabetycznym, nazwy krajów umieszcza się w ich własnym języku,

– posiedzeniom współprzewodniczą zgodnie z zasadami każdej z organizacji: dla UE, Prezydencja, wspierana przez Sekretariat Generalny Rady UE, dla UZE, Sekretariat Generalny razem z Prezydencją UZE po jednej stronie, obok Prezydencji UE,

– Komisja Europejska zasiada przodem do współprzewodniczącego,

– porządek dzienny oraz dokumenty na posiedzenia są rozprowadzane z upoważnienia Prezydencji UE oraz UZE,

– z każdego posiedzenia sporządzane jest sprawozdanie wspólnie przez Sekretariat Generalny Rady UE i Sekretariat Generalny UZE, a następnie rozprowadzane z upoważnienia Prezydencji UE oraz UZE,

– po posiedzeniach, w zakresie odpowiedzialności każdej Prezydencji leży wprowadzenie wszelkich dokumentów lub proponowanych decyzji do procesu podejmowania decyzji każdej z organizacji.

3. Przy rozwiązywaniu kryzysów, w których UE zwraca się do UZE, lub kiedy ich działania uzasadniają rozważenie sytuacji zgodnej z pkt. B.1 (ii), z inicjatywy obu Prezydencji mogą odbywać się wspólne posiedzenia danych organów UE oraz UZE.

Sposoby działania oraz procedury określone dla wspólnych grup ad hoc stosuje się mutatis mutandis, przy czym uczestnictwo powinno odzwierciedlać strukturę przyjętą w każdej z organizacji.

4. Pogłębieniu ulegnie współpraca, w szczególności poprzez:

– ścisłą współpracę między Prezydencjami oraz służbami odpowiednich powiązanych organizacji, wymianę informacji oraz koordynację pracy,

– regularne kontakty i spotkania między Prezydencjami oraz Sekretariatami obu organizacji,

– regularne prezentowanie informacji przez Prezydencję UE na posiedzeniach UZE oaz przez Prezydencję UZE na posiedzeniach UE,

– uczestniczenie przedstawicieli Prezydencji UE oraz UZE w odpowiednich posiedzeniach oraz działaniach drugiej organizacji,

– uczestniczenie urzędników jednej organizacji w posiedzeniach drugiej organizacji, z wykorzystaniem sposobów postępowania wskazanych w pkt. D oraz pkt. G,

– możliwość włączenia przedstawicieli UZE, z inicjatywy UE, do delegacji UE podczas posiedzeń oraz podobnych wydarzeń z udziałem państw trzecich, w przypadku gdy mają one objąć sprawy mające wpływ na kwestie polityczno - obronne. Rozważane mogą być również kontakty UE oraz UZE z państwami trzecimi, w przypadku gdy obie organizacje mają z nimi nawiązane stosunki.

C. Jak najdalej idąca harmonizacja kolejności sprawowania Prezydencji UZE i UE oraz przepisów administracyjnych i praktyk obu organizacji

1. W dniu 12 września 1997 r. Rada UZE podjęła decyzję (załącznik II) harmonizującą kolejność prezydencji w UZE w stosunku do kolejności prezydencji w UE.

2. W przypadkach mających implikacje budżetowe, UE oraz UZE zobowiązują się, korzystając między innymi z możliwości określonych w modus operandi oraz w pkt. E, wymieniać informacje, w szczególności w celu zapewnienia, aby instytucjom UE zapewniono, w możliwie najpełniejszym zakresie i możliwie najszybciej, wszelkie szacunki budżetowe właściwe dla podjęcia decyzji UE zezwalającej na niezwłoczne zapewnienie finansowania.

D. Ścisła koordynacja działalności służb Sekretariatu Generalnego UZE i Sekretariatu Generalnego Rady UE

Sekretariat Generalny Rady UE oraz Sekretariat Generalny UZE będą koordynowały swoje działania i współpracowały ze sobą zgodnie z przepisami załącznika III, obejmując tym wymianę informacji, wymianę materiałów pisemnych, wzajemne uczestnictwo w spotkaniach, synchronizację spotkań, przygotowania posiedzeń oraz wymianę i delegowanie personelu.

E. Umożliwienie właściwym organom UE, w tym Jednostce Planowania Polityki i Wczesnego Ostrzegania, odwołania się do środków Sztabu Wojskowego, Centrum Satelitarnego UZE i Instytutu UZE Studiów nad Bezpieczeństwem

1. Organy Rady UE mogą, w toku prac związanych z art. 17 TUE, wyrażać prośby o informacje, radę lub innego rodzaju usługi w ramach środków UZE. Prośby zostaną przekazane przez Prezydencję Rady UE lub Sekretariat działający w jej imieniu do Stałej Rady UZE, która na czas udzieli szczególnych lub ogólnych wskazówek.

2. Sztab Wojskowy UZE będzie uczestniczył we wspólnych posiedzeniach UE i UZE oraz współdziałał na nich. Dokumenty opracowane przez Sztab Wojskowy mogą być przedmiotem wymiany informacji między organizacjami z zastrzeżeniem zwykłych sposobów postępowania. Sztab Wojskowy będzie wspierał wymianę prowadzoną między UE/UZE, wymaganą do przygotowania, wykonania oraz monitorowania decyzji na mocy art. 17 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej.

Sztab Wojskowy będzie regularnie dostarczał przedstawicielom UE krótkich informacji w odniesieniu do istotnych aspektów procedur UZE, planów i działań, będzie przyjmował wizyty przedstawicieli UE składane z jego własnej inicjatywy lub z inicjatywy tych przedstawicieli, włączając wizyty w Centrum Sytuacyjnym, oraz dąży do kolejnych uzgodnień z funkcjonariuszami UE w celu wspierania gotowości oraz ułatwiania współpracy, w szczególności w obszarze działań operacyjnych.

3. Centrum Satelitarne UZE dostarczy UE wyniki interpretacji obrazów zgodnie z instrukcjami oraz priorytetami przedstawionymi mu przez Radę UZE. UZE oraz UE dążą do stworzenia możliwości poszerzenia wzajemnych stosunków w tej dziedzinie, w szczególności możliwości przyznawania wnioskom dotyczącym zadań UE takiego samego priorytetu jak zadaniom Rady UZE.

4. Instytut UZE Studiów nad Bezpieczeństwem, utworzony w dniu 1 lipca 1990 r. jako organ pomocniczy UZE, ma jako swoją podstawową misję wspieranie tworzenia tożsamości bezpieczeństwa europejskiego. Oferuje on dodatkowe środki dla UE. Działalność Instytutu polegająca na analizie, badaniach, dyskusji, oraz współpracy z innymi instytucjami państwowymi i międzynarodowymi, stanie się otwarta na prace nad tematami, które określone są przez UE jako szczególnie interesujące dla jej prac. Instytut będzie systematycznie zapraszał przedstawicieli UE na własne seminaria i podobne wydarzenia, w tym na letni kurs, który ma zostać próbnie zorganizowany w 1999 r. zgodnie z decyzją Rady UZE dotyczącą stopniowego rozwijania Instytutu w Akademię Bezpieczeństwa Europejskiego i Obrony.

5. Wysoki przedstawiciel ds. wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz służba wyznaczona przez tą osobę, w tym Jednostka Planowania Polityki i Wczesnego Ostrzegania przewidziana w deklaracji nr 6 załączonej do Traktatu z Amsterdamu, mają przy wykonywaniu swoich obowiązków dostęp do wszystkich wskazanych wyżej środków UZE.

Ponadto w ramach ogólnych uzgodnień dotyczących współpracy między UZE a UE opisanych w niniejszym dokumencie, wysoki przedstawiciel może wezwać Sekretarza Generalnego UZE do wyznaczenia personelu UZE do celów grup zadaniowych powoływanych w celu odniesienia się do poszczególnych spraw politycznych.

F. Współpraca w dziedzinie zbrojeń w miarę potrzeby

1. W art. 17 ust. 1 akapit czwarty przewiduje, że stopniowe określanie wspólnej polityki obronnej będzie wspierane, w zakresie, w jakim Państwa Członkowskie uznają to za właściwe, współpracą między nimi w dziedzinie zbrojeń.

2. Deklaracja UZE z dnia 22 lipca 1997 r. zawiera, w ramach zakresu środków, które mogą zostać powzięte, współpracę w dziedzinie zbrojeń, w miarę potrzeby, w ramach Grupy Zbrojeń Europy Zachodniej (WEAG), jako forum europejskiej współpracy w dziedzinie zbrojeń UE i UZE, w kontekście doskonalenia racjonalizacji europejskiego rynku zbrojeń oraz ustanowienie Europejskiej Agencji Zbrojeniowej.

3. UE i UZE przyjmują do wiadomości uzgodnienia poczynione między UE a WEAG. W celu poprawy przejrzystości i skuteczności koordynacji prac UE i WEAG, uzgodnienia te przewidują, że nieformalna wymiana informacji będzie prowadzona w sposób bardziej regularny, bez zmieniania jej nieformalnego charakteru, w tym poprzez:

– uznanie Prezydencji WEAG i Prezydencji UE (Przewodniczący ad hoc Grupy Roboczej ds. Europejskiej Polityki Zbrojeniowej lub jego przedstawiciel) oraz Komisji Europejskiej (zgodnie z ich odpowiednimi obowiązkami) za punkty kontaktowe oraz główne kanały komunikacji, wspierane przez kontakty między Sekretariatem Generalnym Rady UE a Sekretariatem ds. Zbrojeń WEAG,

– prace bieżące, którymi zainteresowane są obie strony, okresowe wymiany krótkich informacji dotyczących:

– zespołów WEAG, za pośrednictwem Przewodniczącego Krajowych Dyrektorów ds. Zbrojeń, przez Prezydencję UE i Komisję Europejską (zgodnie z ich odpowiednimi obowiązkami),

– Grupy Roboczej ad hoc ds. Europejskiej Polityki Zbrojeniowej, poprzez Prezydencję WEAG wspieraną, gdy jest to niezbędne, przez odpowiednie zespoły WEAG,

– regularną wymianę informacji w sprawie działań prowadzonych w Grupie Roboczej ad hoc ds. Europejskiej Polityki Zbrojeniowej oraz WEAG, wspierane przez wymianę odpowiednich dokumentów roboczych oraz poprzez spotkania między Prezydencją UE/Komisją Europejską (zgodnie z ich odpowiednimi obowiązkami) a Prezydencją WEAG. Wymieniane dokumenty będą traktowane zgodnie z stosownymi procedurami bezpieczeństwa UE i WEAG,

– nieformalne wspólne sesje w sprawach istotnych, w przypadku gdy Grupa Robocza ad hoc ds. Europejskiej Polityki Zbrojeniowej oraz WEAG tak uzgodnią,

– wszelkie inne uzgodnienia co do współpracy między UE a WEAG, które mogą zostać ustalone w celu pogłębienia europejskiej współpracy w dziedzinie zbrojeń.

4. Odnoszące się do zbrojeń względy mogą być podnoszone także, w miarę możliwości, w trakcie działań UE i UZE dotyczących aspektów obronnych.

G. Zapewnianie współpracy z Komisją Europejską

1. Na mocy Traktatu o Unii Europejskiej, Komisja Europejska jest w pełni powiązana z pracami prowadzonymi w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB). Sposoby postępowania w ramach współpracy między UZE a Komisją wymienia załącznik IV, obejmujący między innymi wymianę informacji, wymianę materiałów pisemnych, wzajemne uczestniczenie w spotkaniach, przygotowanie posiedzeń, wymianę służb.

2. UE oraz UZE przyjmują do wiadomości, że modelowe ustalenie finansowe będzie ustanowione między Komisją Europejską a UZE, w celu ułatwienia praktycznego i szybkiego wykonywania decyzji UE oraz czynności powodujących działanie UZE na mocy art. 17 i będzie sfinansowane w ramach odpowiednich części budżetowych budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

3. UE oraz UZE przyjmują do wiadomości, że w przypadkach gdy działania Wspólnoty oraz UZE uzupełniają się, mogą odbywać się wymiany oraz współdziałanie między Komisją Europejską a UZE.

H. Uzgodnienia w dziedzinie bezpieczeństwa

1. Sekretarz Generalny Rady UE oraz Sekretarz Generalny UZE wymienili korespondencję w sprawie zasad bezpieczeństwa mających zastosowanie do postępowania z informacją niejawną przekazywaną drugiej organizacji (patrz załącznik V). Wymiana ta zapewnia między Sekretariatami niehamowany przepływ informacji wymaganych do sprawnego funkcjonowania stosunków między UE a UZE na mocy Traktatu o Unii Europejskiej.

2. Przewodniczący Komisji Europejskiej oraz Sekretarz Generalny UZE wymienili korespondencję w sprawie zasad bezpieczeństwa mających zastosowanie do postępowania się z wymienianą informacją niejawną (patrz załącznik VI). Wymiana ta zapewnia niehamowany przepływ informacji, między Komisją Europejską a Sekretariatem Generalnym UZE, wymaganych do sprawnego funkcjonowania stosunków między UE a UZE na mocy Traktatu o Unii Europejskiej.

3. Powyższe uzgodnienia nie uchybiają pozostałej urzędowej wymianie informacji między tymi dwoma organizacjami, które mogą być wymagane do wykonania postanowień Traktatu o Unii Europejskiej lub mogą być uznane za konieczne przez odpowiednie organy każdej z organizacji.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

MODUS OPERANDI DO ART. 17 UST. 3 TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ

SEKCJA  A

1. W ramach kształtującej się architektury bezpieczeństwa europejskiego, zarządzanie kryzysami będzie w ogromnym zakresie angażowało jednocześnie więcej niż jedną organizację, w szczególności UE, UZE, NATO, OBWE oraz NZ. Stosunki instytucjonalne między UE a UZE, ustanowione w Traktacie o Unii Europejskiej i umocnione w Traktacie z Amsterdamu, oraz wzmocnienie współpracy instytucjonalnej między UZE a NATO, umożliwiają wszechstronne europejskie podejście do zarządzania kryzysami:

Traktat z Amsterdamu wprowadza w życie zadania petersberskie, ustanawiając, że wiodącą kompetencją Rady Europejskiej jest zajmowanie się sprawami mającymi wpływ na kwestie polityczno - obronne oraz uzyskiwanie UZE dla spraw, w których UE zwraca się do UZE; Traktat zapewnia także ściślejsze stosunki instytucjonalne między UE a UZE, które zapewniają UE dostęp do zdolności operacyjnej, w szczególności w kontekście zadań petrsberskich, oraz wspiera UE w określaniu aspektów obronnych jej wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa,

– budowanie europejskiej tożsamości bezpieczeństwa i obrony w ramach NATO, potwierdzone przez decyzję podjętą w Madrycie(1), umożliwia uwzględnienie w tym potencjale możliwości korzystania z zasobów i możliwości Sojuszu Atlantyckiego. UZE kontynuuje wzmacnianie swoich powiązań operacyjnych z NATO,

– UZE kontynuuje podejmowanie środków dla wzmocnienia jej zdolności operacyjnej, zarówno w kontekście tiret pierwszego i drugiego, jak również w celu prowadzenia działań autonomicznych.

2. Uzgodnienia te stanowią zastosowanie koncepcji wzajemnego wzmacniania sprzęganych instytucji. Jednakże ich skuteczność zależy od poprawy koordynacji procesów konsultacji i podejmowania decyzji w odnośnych instytucjach. Zważywszy, że sposoby postępowania w odniesieniu do współpracy UZE i NATO w działaniach kierowanych przez UZE, uwzględniające możliwość korzystania z zasobów i możliwości NATO, są obecnie dyskutowane przez UZE i NATO, eksperci UE i UZE, uwzględniając zmiany w stosunkach między UE a UZE, uzgodnione w Amsterdamie, wspólnie opracowali załączony diagram działania, jako ilustracyjny przykład przebiegu procesu podejmowania decyzji w UE i UZE oraz ich punkty styczne w sytuacjach kryzysowych, w których UE zwraca się do UZE w celu przygotowania oraz wykonania decyzji i działań UE mających wpływ na kwestie polityczno - obronne, w szczególności w sprawach zadań petrsberskich. Osiągnięto ogólne porozumienie, co do tego, że byłoby korzystne połączenie tego diagramu działania, na drugim etapie prac, z diagramami działania opracowywanymi w UZE i NATO w sprawie współpracy tych organizacji w ramach działań kierowanych przez UZE z wykorzystaniem zasobów i możliwości NATO.

SEKCJA  B

Dyskusja nad tym diagramem działania doprowadziła do następujących wniosków.

Ogólne

1. Wobec szczególnych cech każdej sytuacji kryzysowej oraz potrzeby ułatwienia bardzo szybkiego działania, trudne okazuje się ustalenie znormalizowanej procedury wiązania procesów podejmowania decyzji w obu organizacjach.

2. Załączony diagram działania zawiera model wzajemnego oddziaływania UE i UZE w zarządzaniu kryzysami na mocy art. 17 ust. 3. Zachowując charakter przykładu ilustracyjnego, diagram działania powinien służyć jako wytyczna do ustanowienia połączeń miedzy UE a UZE w konkretnych sytuacjach kryzysowych.

3. UE dysponuje wachlarzem polityk i instrumentów dla postępowania z różnymi aspektami zarządzania kryzysem. Poprzez działania zarządzania kryzysami na mocy art. 17 ust. 3, UE zachowa odpowiedzialność za całościowe ramy polityczne. Ta całkowita odpowiedzialność, która będzie wzmocniona dalej przez Traktat z Amsterdamu, powinna zostać odzwierciedlona, gdy będzie to właściwe, w uzgodnieniach mających na celu pogłębienie współpracy między tymi dwoma organizacjami w sytuacjach kryzysowych.

4. Współpraca między UE a UZE w zarządzaniu kryzysami na mocy art. 17 ust. 3 wymaga wymiany informacji niejawnych, która z kolei wymaga spełnienia stosownych wymogów bezpieczeństwa w obu organizacjach. Uzgodnienia w dziedzinie bezpieczeństwa zawarte między Sekretarzami Generalnymi obu tych organizacji znacznie ułatwią współpracę między UE a UZE na mocy art. 17 ust. 3.

5. Za ważne uznano ustalenie odpowiednich ról dla UE oraz UZE w ramach zadań cywilno - wojskowych.

Faza 1: Powstanie sytuacji kryzysowej oraz ocena kryzysu

6. Przed lub w trakcie powstawania sytuacji kryzysowej, UE i Rada UZE mogą zbadać różne aspekty tej sytuacji ze swojego własnego punktu widzenia oraz w świetle ich własnych kompetencji. Wobec obszerniejszego zakresu środków działania dostępnych UE, prawdopodobne jest, że bardziej wszechstronna ocena danej sytuacji oraz, gdy będzie to niezbędne, przygotowanie wszechstronnego podejścia do reakcji na pojawiający się kryzys, będą miały miejsce w UE. W tym procesie, UE będzie polegała na UZE, wykorzystując jej polityczno-wojskowe doświadczenie oraz instrumenty dostępne do celów monitorowania oraz oceny sytuacji, jak również przy przygotowaniu wojskowych elementów wszechstronnego europejskiego podejścia do kryzysu.

7. Rada UZE może też podjąć inicjatywę przejęcia od Rady UE sytuacji kryzysowej oraz dostarczyć UE oceny i opcje działania, w zakresie w jakim dotyczy to jej własnego obszaru odpowiedzialności.

8. Uczestnictwo państw UZE w przygotowywaniu, planowaniu i prowadzeniu działań UZE jest regulowane przez odpowiednie dokumenty UZE.

9. Ustanawiając Jednostkę Planowania Polityki i Wczesnego Ostrzegania WPZiB, należy zapewnić ogniwa łączące z Komórką Planowania i Centrum Sytuacyjnym UZE, w uzupełnieniu do istniejących punktów kontaktowych między Sekretariatami, w celu ułatwienia współpracy obu organizacji, w szczególności we wczesnej fazie sytuacji kryzysowej.

10. Kiedy Rady UE oraz UZE przejmą sytuację kryzysowa, uruchomione powinny zostać właściwe mechanizmy kontaktów UZE i UE w celu ułatwienia wspólnej oceny danej sytuacji. W większości przypadków naturalnym i cennym będzie, aby UZE dostarczyło do takiej łącznej oceny własnej oceny wojskowej danej sytuacji, biorąc pod uwagę w szczególności wykonalność działań, w odniesieniu do zasobów i kosztów. UE przedstawia własną całościową ocenę kryzysu. Do mechanizmów tych można zaliczyć wspólne posiedzenia grup roboczych lub, gdy będzie to właściwe, spotkania na wyższym szczeblu, lub powoływanie grup ad hoc składających się z przedstawicieli obu organizacji. Posiedzenia ad hoc mogłyby być zwoływane z inicjatywy Prezydencji. Każda Prezydencja byłby odpowiedzialna za proponowanie grupy roboczej odpowiedzialnej za ten proces. Z zastrzeżeniem dalszych instytucjonalnych dyspozycji w ramach obu tych organizacji, najodpowiedniejszymi w chwili obecnej wydają się być Grupa Polityczno - Wojskowa w ramach UZE oraz odpowiednie grupy regionalne lub Robocza Grupa ds. Bezpieczeństwa w ramach UE.

Faza 2: Decyzja w sprawie działania oraz przygotowanie planu operacyjnego

11. Odpowiadając na prośbę UE, gdy ma to zastosowanie, Rada UZE przekazuje UE swoje wnioski dotyczące wykonalności oraz możliwych opcji działania. Komitet Polityczny i Komitet Stałych Przedstawicieli przygotowują decyzje Rady UE. Na tym etapie, szczególnie użyteczne mogłyby być wspólne posiedzenia z Stałą Radą UZE. Zaangażowana może zostać Rada Europejska i zadecydować o ustaleniu wytycznych w celu zapewnienia spójnego podejścia zarówno UE jak i UZE w odniesieniu do kryzysu. Właściwe organy obu organizacji będą działały w sposób zgodny z ustanowionymi wytycznymi. Rada ds. Ogólnych UE podejmuje decyzję, a Rada UZE podejmuje niezbędne decyzje, uwzględniając odpowiednie względy o charakterze wojskowym.

12. W stopniu dokładności właściwym dla decyzji w sprawie art. 17 ust. 3, brzmienie tej decyzji musi być precyzyjne w odniesieniu do celów, nie wchodząc jednak w definiowanie sposobów postępowania przy wykonywaniu działań wojskowych UZE. Poszukiwanie najwyższego stopnia precyzji będzie realizowane przez wcześniejsze przygotowanie i kontakty między UE a UZE, a następnie ułatwi dialog między nimi w sprawie warunków przeprowadzenia i zakończenia działania. Precyzyjny opis celów decyzji z art. 17 ust. 3 ułatwi również proces zakończenia działań.

13. W odniesieniu do trwania działania uzgodniono, że decyzja UE może zawierać klauzulę przeglądu oraz możliwy cel zakończenia działania z poszanowaniem wojskowej i operacyjnej oceny dostarczonej przez UZE oraz potrzeby utrzymywania pragmatycznego i elastycznego podejścia w działaniach UZE.

14. Dalsze praktyczne uzgodnienia mające na celu współpracę obu organizacji na mocy art. 17 ust. 3 mogą zostać przyjęte w sposób ogólny albo w odniesieniu do konkretnego przypadku. Uzgodnienia dla konkretnego działania mogą zostać przyjęte przed lub po decyzji z art. 17 ust. 3. Wspólne praktyki robocze określone w trakcie pierwszej fazy mogą wymagać dostosowania w fazie drugiej.

15. Obie organizacje muszą mieć zupełną jasność w odniesieniu do wyznaczonych między nimi "punktów kontaktowych". Istniejące uzgodnienia (relacje między Prezydencjami, Sekretariatami oraz Komisją Europejską) będą wysoce istotne i należy w pełni korzystać z nich w trakcie kryzysu. Ponadto, użyteczne mogłoby być wskazanie punktów kontaktowych ad hoc dla każdej konkretnej sprawy, aby dać możliwość szerokiej różnorodności interwencji na podstawie art. 17 ust. 3, przy należytym podejściu do zasad zewnętrznej reprezentacji oraz wewnętrznych procedur podejmowania decyzji dla każdej z tych organizacji. Kontakty takie mogłyby objąć Sekretariat UZE, Komórkę Planowania UZE, Jednostkę Planowania Polityki i Wczesnego Ostrzegania WPZiB, oraz, w zależności od charakteru działania, Komisję Europejską. Te uzgodnienia zapewnią, że podmioty te są upoważnione do działania jako łącznicy między UE a UZE.

Faza 3: Realizacja, monitorowanie oraz zakończenie działania

16. Podkreślona została potrzeba wszechstronnej wymiany informacji oraz szczegółowych konsultacji między UE a UZE od początku aż do końca fazy realizacji. Sposoby postępowania na potrzeby takiej wymiany należy ustanowić w uzgodnieniach praktycznych przyjętych przez obie organizacje, jak zostało to już wskazane na potrzeby fazy 2. W szczególności mogą one zapewnić odpowiedni poziom współpracy zarówno w Brukseli (na przykład jeżeli będzie to konieczne w grupach powoływanych ad hoc), jak też w miejscu działania. W zależności od charakteru działania, wymagane może być utworzenie kwatery głównej przystosowanej do współdziałania i obecności obu organizacji, w szczególności w przypadku działań humanitarnych oraz działań nie mających charakteru wojskowego. W innych sytuacjach można rozważyć włączenie przedstawiciela UE do kwatery głównej sił zbrojnych, na przykład do celów kontaktów lub w celu realizacji konkretnych zadań. Jednakże dla powodzenia działań kluczowym jest jasne określenie obszarów odpowiedzialności oraz zachowanie jednolitości dowodzenia. W szczególności musi zostać uszanowana potrzeba zapewnienia dla dowódcy działań pojedynczego łańcucha poleceń wiodącego aż do Stałej Rady UZE.

17. Jakakolwiek poważniejsza zmiana całościowego kontekstu politycznego objętego decyzją z art. 17 ust. 3 będzie zazwyczaj wymagać podjęcia przez Radę UE kolejnej decyzji, jak również dalszych decyzji w ramach UZE.

18. Instytucjonalne ramy (UE/UZE) działań prowadzonych w celu wykonania decyzji UE na podstawie art. 17 ust. 3 nie mogą być utrzymywane dłużej niż UE będzie uznawać takie działania za konieczne oraz zwracać się do w tym celu do UZE; realizacja działań wojskowych nie powinna być utrzymywana dłużej niż UZE będzie uważać je za wykonalne z punktu wojskowego.

Obrady w sprawie zakończenia działań, zarówno zgodnie z częścią ustalonego wcześniej planu, jak też w odpowiedzi na nowe okoliczności, mogą zostać uruchomione z inicjatywy każdej z organizacji, a towarzyszyć powinny im konsultacje UE/UZE (w tym również wspólne posiedzenia, gdy jest to konieczne) prowadzące do wspólnego poglądu na przedmiot i warunki zakończenia.

Podczas gdy do kompetencji Rady UE należy decydowanie o zakończeniu wykonywania działań określonych w art. 17 ust. 3, do odpowiedzialności UZE należy decydowanie o strategii wyjścia z przedmiotowych działań wojskowych oraz jej wykonywaniu, w wyniku decyzji Rady UE.

______

(1) Deklaracja w sprawie Bezpieczeństwa Euroatlantyckiego i Współpracy wydana przez głowy państw uczestniczace w posiedzeniu Rady Północnoatlantyckiej w Madrycie, w dniu 8 lipca 1997 r.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

DECYZJA RADY UZE Z DNIA 12 WRZEŚNIA 1997 R. W SPRAWIE HARMONIZACJI KOLEJNOŚCI SPRAWOWANIA PREZYDENCJI UNII ZACHODNIOEUROPEJSKIEJ ORAZ UNII EUROPEJSKIEJ

RADA

przywołując Deklarację Ministerialną UZE z dnia 22 lipca 1997 r. w szczególności decyzję o włączeniu kwestii jak najdalej idącej harmonizacji kolejności sprawowania Prezydencji UZE i UE do wachlarza środków, które mogą być podjęte zgodnie z Protokołem w sprawie art. 17 Traktatu z Amsterdamu.

Przyjmując do wiadomości propozycję niemieckiej Prezydencji zawartą w dokumencie C(97)177.

POSTANAWIA:

1. W przypadku gdy Prezydencja UE jest sprawowana przez Wysoką Umawiającą się Stronę zmodyfikowanego Traktatu Brukselskiego, Strona ta obejmuje również Prezydencję UZE.

2. We wszystkich innych przypadkach Prezydencję UZE obejmuje Wysoka Umawiająca się Strona zmodyfikowanego Traktatu Brukselskiego zgodnie z obecną kolejnością sprawowania Prezydencji UZE (jak określono w załączonej tabeli). Przy przestrzeganiu tej kolejności nie bierze się pod uwagę Prezydencji UZE sprawowanych na mocy powyższego ust. 1.

3. Nową kolejność sprawowania Prezydencji stosuje się od dnia 1 stycznia 1999 r.

Kolejność sprawowania Prezydencji UE i UZE na podstawie decyzji Rady UZE

1998 - 2003

Pierwotna kolejność sprawowania Prezydencji UZEKolejność sprawowania Prezydencji UENowa kolejność sprawowania Prezydencji UZE
1/1998GrecjaZjednoczone KrólestwoGrecja
11/1998WłochyAustriaWłochy
1/1999LuksemburgNiemcyNiemcy
11/1999NiderlandyFinlandiaLuksemburg
1/2000PortugaliaPortugaliaPortugalia
11/2000HiszpaniaFrancjaFrancja
1/2001Zjednoczone KrólestwoSzwecjaNiderlandy
11/2001BelgiaBelgiaBelgia
1/2002FrancjaHiszpaniaHiszpania
11/2002NiemcyDaniaPortugalia
1/2003GrecjaGrecjaGrecja
11/2003Włochy

ZAŁĄCZNIK  III

WSPÓŁPRACA MIĘDZY SEKRETARIATEM GENERALNYM UZE A SEKRETARIATEM GENERALNYM RADY UE

1. Wymiana informacji

Wymiana informacji odbywa się w związku z rozwijaniem WPZiB, w szczególności w obszarach, w których UZE mogłaby zostać zaproszona do opracowania i wykonywania decyzji UE, które mają wpływ na kwestie polityczno - obronne, w przypadku gdy działania uzupełniające lub podobne są prowadzone przez UE i UZE oraz w odniesieniu do innych istotnych działań UZE, w tym przygotowywania planowania w celu wykonania środków w obszarach, w których UE mogłaby zwrócić się o takie działanie.

Wyznaczone punkty kontaktowe w ramach dwóch Sekretariatów będą nadal ułatwiały bieżące wzajemne informowanie się obu organizacji.

Co najmniej raz na kwartał będą odbywały się okresowe posiedzenia na wysokim poziomie roboczym. Każdy Sekretariat rozpowszechni w ramach swojej organizacji krótkie i wyczerpujące sprawozdanie.

2. Wymiana materiałów pisemnych

Materiały pisemne, w tym materiały niejawne, obejmują zarówno dokumenty jak i wiadomości COREU/WEUCOM. Przyjęte zostały praktyczne uzgodnienia dotyczące systematycznej wymiany w kwestiach interesu ogólnego obu organizacji.

2.1. Materiały podlegające wymianie

Wymiana materiałów pisemnych obejmuje zarówno odpowiednie dokumenty jak i wiadomości COREU/WEUCOM. Bez uszczerbku dla sytuacji specjalnych nie objętych grupami określonymi poniżej, oraz w przypadku gdy konieczne będzie przygotowanie szczególnych uzgodnień, systematyczna wymiana materiałów pisemnych odbywa się zgodnie z wykazami zawartymi w ppkt. 2.1.1 oraz 2.1.2.

2.1.1. Sekretariat Generalny UZE

Sekretariat Generalny UZE będzie otrzymywał systematyczne materiały pisemne (dla punktów WPZiB) następujących organów / grup:

organy UE:

- Rada Europejska,

- Rada,

- Komitet Stałych Przedstawicieli (gdy jest to istotne dla działań UZE),

- Komitet Polityczny.

Grupy Robocze:

- ds. Bezpieczeństwa,

- ds. Globalnego Rozbrojenia i Kontroli Uzbrojenia,

- ds. Zakazu Rozprzestrzeniania (Broni Chemicznej i Biologicznej (CBW) oraz Broni Nuklearnej),

- ds. Wywozu Broni Konwencjonalnej,

- ds. Narodów Zjednoczonych,

- ds. Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie,

- ds. Zachodnich Bałkanów;

- ds. Europy Centralnej,

- ds. Europy Wschodniej i Azji Centralnej,

- ds. Bliskiego Wschodu / Zatoki,

- ds. Mashreku / Maghrebu, w tym Grupa ad hoc ds. Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie,

- ds. Afryki,

- ds. Azji, Oceanii,

- ds. Stosunków Konsularnych,

- Doradców WPZiB.

Dialog polityczny:

- spotkania z państwami trzecimi, z którymi regularne spotkania odbywa również UZE.

2.1.2. Sekretariat Generalny Rady UE

Sekretariat Generalny Rady UE będzie otrzymywał systematycznie materiały pisemne odnoszące się do działań następujących organów / UZE:

- Rada (Ministerialna oraz Stała),

- Specjalna Grupa Robocza,

- Grupa Robocza Rady,

- Grupa Polityczno - Wojskowa,

- Grupa Śródziemnomorska,

- Grupa Przestrzeni Kosmicznej,

- jakakolwiek grupa robocza utworzona przez Radę w odniesieniu do decyzji Rady UE na mocy art. 17 TUE,

- jakakolwiek grupa ad hoc zajmująca się działaniami humanitarnymi oraz zadaniami ratownictwa,

- Przedstawicielska Grupa ds. Obrony (gdy jest to istotne dla działań UE).

(W odniesieniu do współpracy w dziedzinie zbrojeń, patrz uzgodnienia w pkt. F).

2.2. Uzgodnienia proceduralne i praktyczne

Wymiana materiałów pisemnych odbywa się obecnie osobiście między wyznaczonymi punktami kontaktu. Rozpoczęto dyskusje między właściwymi urzędnikami obu Sekretariatów w sprawie technicznych aspektów wymiany materiałów pisemnych, włączając w to możliwość przekazów elektronicznych. Należy dążyć do możliwości przekazu elektronicznego, należycie biorąc pod uwagę względy dotyczące kosztów oraz bezpieczeństwa.

Reprezentanci obydwu Sekretariatów będą mieli dostęp do informacji rozprowadzonej albo dyskutowanej na spotkaniach albo w trakcie części spotkań, w czasie których uczestniczyli.

2.3. Aktualizacja i rozszerzenie

Oba Sekretariaty będą prowadziły stałą aktualizację wykazu organów/grup UE oraz UZE, w sprawach których można wymieniać informacje pisemne oraz, gdy jest to konieczne, będą inicjowały proces decyzyjny we własnych organizacjach w odniesieniu do łącznych/skoordynowanych propozycji aktualizacji i rozszerzenia tego wykazu.

3. Wzajemne uczestniczenie w posiedzeniach UZE oraz Rady UE

Wzajemne uczestniczenie ma zastosowanie do posiedzeń na szczeblu grupy roboczej, jak również w odniesieniu do odpowiednich punktów posiedzeń na szczeblu ambasadorów oraz na szczeblu ministerialnym. Rodzaje posiedzeń interesujących dla Sekretariatu Generalnego Rady UE oraz Sekretariatu Generalnego UZE odpowiadają w dużej mierze tym określonymi w poprzedniej sekcji dotyczącej wymiany materiałów pisemnych.

Wzajemne uczestniczenie wymaga również poinformowania Sekretariatu oraz zgody Prezydencji przedmiotowej organizacji na odpowiednim szczebluPrzede wszystkim zadaniem obu Sekretariatów oraz obu Prezydencji będzie zapewnienie w konkretnych sprawach, aby przepisy dotyczące wzajemnego uczestniczenia działały skutecznie. Uzgodniono, że poniższe organy/grupy w odpowiednich organizacjach będą otwarte do celów wzajemnego uczestniczenia obu Sekretariatów.

3.1. Sekretariat Generalny UZE

Bez uszczerbku dla uczestnictwa w innych grupach roboczych, w przypadku gdy rozważane są sprawy bezpośrednio związane z działaniami UZE, Sekretariat Generalny UZE może uczestniczyć, w oparciu o podejście określone w ust. 3, w posiedzeniach lub w częściach posiedzeń następujących organów / grup UE, które uznano za szczególnie istotne dla wzajemnego uczestniczenia w obradach:

organy UE:

- Rada,

- Komitet Stałych Przedstawicieli (punkty WPZiB istotne dla działań UZE),

- Komitet Polityczny.

Grupy Robocze:

- ds. Bezpieczeństwa,

- ds. Globalnego Rozbrojenia i Kontroli Uzbrojenia,

- ds. Zakazu Rozprzestrzeniania (Broni Chemicznej i Biologicznej (CBW) oraz Broni Nuklearnej),

- ds. Wywozu Broni Konwencjonalnej,

- ds. Narodów Zjednoczonych,

- ds. Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie,

- ds. Zachodnich Bałkanów,

- wszystkie inne regionalne grupy robocze, wymienione w ppkt. 2.1.1 (gdy jest istotne dla działań UZE),

- ds. Stosunków Konsularnych,

- Doradców WPZiB.

UE wykorzysta możliwości uczestniczenia przedstawicieli kwatery głównej UZE wysokiego szczebla w podobnie istotnych częściach posiedzeń UE odbywających się poniżej szczebla Rady w ramach WPZiB. Sposoby postępowania powinny uwzględniać możliwość przemawiania, gdy będzie to konieczne, na zasadzie wzajemności.

3.2. Sekretariat Generalny Rady UE

Bez uszczerbku dla uczestnictwa w innych grupach roboczych, kiedy rozważane są sprawy bezpośrednio związane z pracami UE, Sekretariat Generalny Rady UE może uczestniczyć, w oparciu o podejście określone w pkt. 3, w posiedzeniach lub w częściach posiedzeń następujących organów / grup UZE, które uznano za szczególnie istotne dla wzajemnego uczestniczenia w obradach:

- Rada (Ministerialna oraz Stała),

- Specjalna Grupa Robocza,

- Grupa Robocza Rady,

- Grupa Polityczno-Wojskowa,

- Grupa Śródziemnomorska,

- Grupa Przestrzeni Kosmicznej,

- jakakolwiek grupa robocza utworzona przez Radę w odniesieniu do decyzji Rady UE na mocy art. 17 TUE,

- jakakolwiek grupa robocza zajmująca się działaniami humanitarnymi oraz zadaniami ratownictwa,

- Przedstawicielska Grupa ds. Obrony (gdy będzie to miało znaczenie dla działań UE).

(W odniesieniu do współpracy w dziedzinie zbrojeń, patrz uzgodnienia zawarte w pkt. F).

4. Uzgodnienia w odniesieniu do zasiadania

Przedstawiciele Sekretariatu Generalnego Rady UE oraz Sekretariatu Generalnego UZE podczas posiedzeń innej organizacji zasiadają w delegacji sprawującej Prezydencję ich organizacji.

Przedstawiciele tacy mogą być zapraszani, oraz mogą proponować swój udział w dyskusji za pośrednictwem delegacji ich Prezydencji.

5. Obecność na posiedzeniach

Zachęca się do tego aby, odpowiednio, Sekretarz Generalny UZE oraz Sekretarz Generalny Rady UE / wysoki przedstawiciel do spraw WPZiB brali udział w posiedzeniach Rad na szczeblu ministerialnym, w odniesieniu do punktów istotnych dla współpracy UE/UZE na warunkach TUE.

6. Synchronizacja dat i miejsc spotkań

Obie organizacje, na szczeblu Prezydencji oraz Sekretariatów, będą w każdym przypadku, gdy będzie to możliwe, zasięgać wzajemnej opinii przed ukończeniem planów spotkań na szczeblu ministerialnym lub spotkań stosownych grup roboczych w celu osiągnięcia jak największej możliwej synchronizacji dat i miejsc spotkań.

Pomocna w osiąganiu tego celu jest powstała ostatnio praktyka regularnych spotkań między Prezydencjami a dwoma Sekretariatami, jak również spotkań między przyszłymi Prezydencjami każdej z organizacji.

Prezydencje UE i UZE osiągną jak najdalej idącą synchronizację dat, a odpowiednie Sekretariaty będą wspierały Prezydencje w wykonaniu tego zadania.

Ponadto Prezydencje UE i UZE dążą do zwiększenia częstotliwości spotkań koordynacyjnych między Prezydencjami a odpowiednimi Sekretariatami, które co do zasady mogłyby odbywać się w cyklu miesięcznym, w celu poddania pod obrady, między innymi kwestiami, koordynowanych spotkań UZE-UE, wymian krótkich informacji, wzajemnego uczestniczenia oraz wymiany dokumentów.

7. Wymiana oraz delegowanie personelu

Wymiana służb na zasadzie programów krótkoterminowych szkoleń będzie regularnie kontynuowana, w szczególności w obszarach wzajemnego oddziaływania między tymi dwoma organizacjami.

Oba Sekretariaty dostarczają wyjaśnień oraz sporządzają sprawozdania dla swoich odpowiednich organizacji w kwestiach związanych z pełnym funkcjonowaniem wymiany personelu (aspekty finansowe, aspekty prawne, etc.) w celu możliwie najszybszego uruchomienia realizowania takiej wymiany.

8. Aspekty bezpieczeństwa

Oba Sekretariaty będą dążyły do dalszego doskonalenia uzgodnień wskazanych powyżej, co jest możliwe w świetle wymiany korespondencji między Sekretarzem Generalnym UZE a Sekretarzem Generalnym Rady UE z dnia 15 kwietnia 1999 r. (patrz załącznik V).

9. Pozostałe kwestie

UE oraz UZE będą rozważać zaproszenie przedstawicieli Sekretariatów, odpowiednio UZE i UE, na wszelkie organizowane przez nie seminaria i inne wydarzenia zaistniałe ad hoc.

ZAŁĄCZNIK  IV

WSPÓŁPRACA MIĘDZY UZE A KOMISJĄ EUROPEJSKĄ

Sposoby postępowania określone poniżej zaplanowano dla zapewnienia współpracy między UZE a Komisją Europejską, odzwierciedlając rolę tej ostatniej w WPZiB jak określono Traktacie o Unii Europejskiej. Można je również wykorzystać, gdy jest to właściwe, do wymiany oraz współdziałania między Komisją a UZE, w przypadku gdy działania Wspólnoty i działania UZE uzupełniają się.

1. Regularne kontakty

Bez uszczerbku dla kontaktów wysokiego szczebla między Komisją Europejską z jednej strony, a Prezydencją i Sekretariatem Generalnym UZE z drugiej strony, odbywać się będą regularne dwustronne posiedzenia w celu promowania skutecznej wymiany informacji oraz dla zapewnienia odpowiednich konsultacji. W tym celu, wyznaczone punkty kontaktowe w Komisji oraz Sekretariacie Generalnym UZE nadal będą zapewniły wymianę informacji oraz ułatwiały odpowiednie konsultacje. Odbywać się będą okresowe posiedzenia na wysokim szczeblu roboczym w celu dokonywania przeglądu możliwości oraz wymagań dla dodatkowej koordynacji uzgodnień.

2. Wymiana informacji

Wymiana informacji odbywa się w związku z rozwijaniem WPZiB, w szczególności w obszarach, w których UZE mogłaby zostać zaproszona do opracowania i wykonywania decyzji UE, które mają wpływ na kwestie polityczno -obronne, w przypadku gdy działania uzupełniające lub podobne są prowadzone przez UE i UZE oraz w odniesieniu do innych istotnych działań UZE, w tym przygotowywania planowania w celu wykonania środków w obszarach, w których UE mogłaby zwrócić się o takie działanie.

Punkty kontaktowe Komisji Europejskiej oraz Sekretariatu Generalnego UZE będą nadal ułatwiały bieżące wzajemne informowanie się obu organizacji.

3. Wymiana materiałów pisemnych

Wymiana materiałów pisemnych, w tym materiałów niejawnych, obejmuje zarówno dokumenty jak i wiadomości WEUCOM.

Sekretariat Generalny UZE będzie przesyłać Komisji Europejskiej pisemne materiały zgodnie z obowiązkami Komisji wynikającymi z TUE, w szczególności w odniesieniu do następujących organów / grup UZE:

- Rada (Ministerialna oraz Stała),

- Specjalna Grupa Robocza,

- Grupa Robocza Rady,

- Grupa Polityczno-Wojskowa,

- Grupa Przestrzeni Kosmicznej,

- Grupa Śródziemnomorska,

- jakakolwiek grupa robocza utworzona przez Radę w odniesieniu do prośby UE na mocy art. 17 TUE,

- jakakolwiek grupa robocza zajmująca się działaniami humanitarnymi oraz zadaniami ratownictwa,

- Przedstawicielska Grupa ds. Obrony (gdy jest to istotne dla działań UE).

Komisja Europejska będzie przesyłać Sekretariatowi Generalnemu UZE stosowne materiały pisemne, w szczególności w przypadkach gdy UZE działa w odpowiedzi na decyzję UE na mocy art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej. Ponadto, Komisja będzie przesyłać Sekretariatowi UZE komunikaty oraz propozycje dla Rady, decyzje, programy, badania oraz sprawozdania w sprawach określonych jako znajdujące się w obszarze zainteresowania Sekretariatu UZE.

Wymiana materiałów pisemnych odbywa się między wyznaczonym punktem kontaktowym w DG IA oraz Sekretariacie Generalnym UZE.

Sekretariat Generalny UZE oraz Komisja Europejska będą stale dokonywać przeglądu funkcjonowania wymiany materiałów pisemnych i proponować, gdy będzie to konieczne, uaktualnienie lub rozszerzenie jej zakresu. Należy dążyć do możliwości przekazu elektronicznego, należycie biorąc pod uwagę względy dotyczące kosztów oraz bezpieczeństwa.

4. Uczestniczenie w spotkaniach

UZE przyjmuje do wiadomości, że reprezentanci Komisji Europejskiej będą włączeni do delegacji Prezydencji UE, w każdym przypadku, gdy UZE zajmuje się sprawami dotyczącymi obowiązków Komisji wynikających z Traktatu o Unii Europejskiej. Organy / grupy w poniższym wykazie zostały określone jako szczególnie istotne dla wzajemnego uczestniczenia:

- Rada (Ministerialna oraz Stała),

- Specjalna Grupa Robocza,

- Grupa Robocza Rady,

- Grupa Polityczno-Wojskowa,

- Grupa Przestrzeni Kosmicznej,

- Grupa Śródziemnomorska,

- Przedstawicielska Grupa ds. Obrony (gdy jest to istotne dla działań UE),

- jakakolwiek grupa robocza utworzona przez Radę w odniesieniu do prośby UE na mocy art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej,

- jakakolwiek grupa robocza zajmująca się działaniami humanitarnymi oraz zadaniami ratownictwa,

Przedstawiciele tacy mogą być zapraszani, oraz mogą proponować swój udział w dyskusji za pośrednictwem delegacji ich Prezydencji.

Reprezentanci UZE mogą być zapraszani przez Komisję Europejską oraz proponować swój udział w dyskusji w ramach następującego indykatywnego wykazu różnych grup Komisji:

- ds. Byłej Jugosławii,

- ds. Polityki Zbrojeniowej,

- ds. Lądowych Min Przeciwpiechotnych,

- jakakolwiek grupa utworzona w odniesieniu do prośby na mocy art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej.

5. Aspekty bezpieczeństwa

Sekretariat Generalny UZE oraz Komisja Europejska będą dążyły do dalszego doskonalenia uzgodnień zawartych w tym dokumencie, co jest możliwe w świetle wymiany korespondencji między Sekretarzem Generalnym UZE a Przewodniczącym Komisji Europejskiej z dnia 30 kwietnia 1999 r. (patrz załącznik VI).

6. Aspekty finansowe

Prezydencja UZE oraz Sekretariat Generalny i Komisja Europejska będą zmierzać do ustanowienia modelowego ustalenia finansowego między UZE a Komisją, w celu ułatwienia praktycznego i szybkiego wykonywania decyzji UE oraz działań powodujących działanie UZE na mocy art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej, finansowanego z budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

7. Wymiana służb

Sekretariat Generalny UZE oraz Komisja Europejska będą dążyć do możliwości krótkoterminowych wizyt oraz wymiany służb. Prezydencja UZE oraz Sekretariat Generalny i Komisja Europejska będą dążyć do pełnego zakresu możliwości wizyt ad hoc oraz wzajemnej wymiany.

8. Współpraca w dziedzinie pomocy humanitarnej

UZE, przy bliskim zaangażowaniu Sztabu Wojskowego, oraz Komisja Europejska będą pogłębiać swoją współpracę w celu osiągnięcia szybkiego opracowywania i wykonania przez UZE decyzji UE dotyczących zadań humanitarnych na mocy art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej.

9. Pozostałe kwestie

Wzywa się Sekretariat Generalny UZE oraz Komisję Europejską do określenia potencjalnych dodatkowych obszarów ścisłych kontaktów, w szczególności mając na uwadze odpowiednie osiągnięcia w dziedzinie zbrojeń oraz przestrzeni kosmicznej. Co do zasady, Komisja oraz Sekretariat Generalny UZE będą zapraszać poszczególnych odpowiednich reprezentantów na organizowane przez siebie seminaria i wydarzenia zaistniałe ad hoc.

Niniejsze sposoby postępowania będą stale podawane przeglądowi i mogą być zmieniane stosowanie do nabywanego doświadczenia oraz przyszłych osiągnięć.

ZAŁĄCZNIK  V

WYMIANA KORESPONDENCJI W SPRAWIE UZGODNIEŃ W DZIEDZINIE BEZPIECZEŃSTWA MIĘDZY SEKRETARZEM GENERALNYM RADY UE A SEKRETARZEM GENERALNYM UZE

Pan José Cutileiro Bruksela, dnia 15 kwietnia 1999 r.

Sekretarz Generalny Unii Zachodnioeuropejskiej

Rue de la Régence 4

1000 Bruksela

Szanowny Panie,

Jest Pan świadomy, że współpraca między Unią Zachodnioeuropejską a Unią Europejską, ustanowiona na mocy Traktatów z Maastricht i Amsterdamu oraz odpowiednich deklaracji w sprawie Unii Zachodnioeuropejskiej z dnia 10 grudnia 1991 r. i z dnia 22 lipca 1997 r., wymaga wymiany informacji sensytywnych lub specjalnych między Sekretariatem Generalnym UZE a Sekretariatem Generalnym Rady UE, zwanych informacjami i materiałami niejawnymi.

Dlatego niezbędne są odpowiednie uzgodnienia w dziedzinie bezpieczeństwa w celu zapewnienia, aby istniejące w obu organizacjach zasady klasyfikowania z punktu widzenia bezpieczeństwa oraz przepisy z tego zakresu były przestrzegane w postępowaniu z informacjami i materiałami niejawnymi.

Właściwym jest, abyśmy uzgodnili zasady bezpieczeństwa dla wymiany wyżej wskazanych informacji i materiałów niejawnych, oraz abyśmy zobowiązali się do zapewnienia ich stosowania w ramach naszych organizacji.

Z tej okazji pragnę przypomnieć i zwrócić Pańską uwagę na następujące punkty:

a) przyjęte zostały praktyczne uzgodnienia dotyczące wymiany materiałów pisemnych między Sekretariatem Generalnym Unii Zachodnioeuropejskiej a Sekretariatem Generalnym Rady Unii Europejskiej (dokument Rady 11625/96) i są one obecnie poddawane przeglądowi i uaktualnianiu;

b) Rada Unii Europejskiej podjęła decyzję w sprawie przekazywania na drodze urzędowej dokumentów do Unii Zachodnioeuropejskiej (dokument Rady 7026/96);

c) decyzja Rady z dnia 27 kwietnia 1998 r. ustanawia procedury według których urzędnicy i pracownicy Sekretariatu Generalnego Rady mogą uzyskać dostęp do informacji niejawnych znajdujących się w posiadaniu Rady;

d) decyzja nr 24/95 Sekretarza Generalnego Rady ustala środki ochrony informacji niejawnych stosowane do Sekretariatu Generalnego Rady;

e) znane są mi zasady, środki oraz procedury ustalone w rozporządzeniu UZE w sprawie bezpieczeństwa (RS 100), których celem jest zabezpieczenie i ochrona informacji niejawnych UZE;

f) przyjmuję do wiadomości, że Unia Zachodnioeuropejska zawarła porozumienia w sprawie bezpieczeństwa z państwami UZE oraz z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego.

W świetle powyższego, niniejszym

- zgadzam się na załączone do niniejszego listu zasady bezpieczeństwa dla wymiany informacji i materiałów niejawnych,

- zobowiązuje się zapewnić ich stosowanie w ramach Rady Unii Europejskiej,

- zgadzam się dokonywać przeglądu wykonywania tych uzgodnień w dziedzinie bezpieczeństwa.

Sugeruję, aby w przypadku gdy powyższe uzgodnienia są akceptowane przez Sekretariat Generalny Unii Zachodnioeuropejskiej, potwierdził Pan osiągnięcie porozumienia, poprzez wysłanie do mnie noty.

Z poważaniem,

Jürgen TRUMPF

Załącznik

Pan Jürgen Trumpf Bruksela, dnia 15 kwietnia 1999 r.

Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

175 Rue de la Loi

1048 Bruksela

Szanowny Panie

Potwierdzam otrzymanie Pańskiej noty z dnia 15 kwietnia 1999 r. stwierdzającej, między innymi iż:

- współpraca między Unią Zachodnioeuropejską a Unią Europejską, ustanowiona na mocy Traktatów z Maastricht i Amsterdamu oraz odpowiednich deklaracji w sprawie Unii Zachodnioeuropejskiej z dnia 10 grudnia 1991 r. i z dnia 22 lipca 1997 r., wymaga wymiany informacji sensytywnych lub specjalnych między Sekretariatem Generalnym UZE a Sekretariatem Generalnym Rady UE, zwanych informacjami i materiałami niejawnymi,

- niezbędne są odpowiednie uzgodnienia w dziedzinie bezpieczeństwa w celu zapewnienia, aby istniejące w obu organizacjach zasady klasyfikowania z punktu widzenia bezpieczeństwa oraz przepisy z tego zakresu były przestrzegane w postępowaniu z informacjami oraz materiałami niejawnymi,

- właściwym jest abyśmy uzgodnili zasady bezpieczeństwa dla wymiany wyżej wskazanych informacji i materiałów niejawnych, oraz abyśmy zobowiązali się do zapewnienia ich stosowania w ramach naszych organizacji.

W pełni podzielam powyższe rozważania.

Ze swojej strony chciałbym przypomnieć i ponownie potwierdzić, co następuje:

a) przyjęte zostały praktyczne uzgodnienia dotyczące wymiany materiałów pisemnych między Sekretariatem Generalnym Unii Zachodnioeuropejskiej a Sekretariatem Generalnym Rady Unia Europejskiej (CM(96) 22) i są one obecnie poddawane przeglądowi i uaktualnianiu;

b) Rada Unii Zachodnioeuropejskiej podjęła decyzję w sprawie przekazywania na drodze urzędowej dokumentów Unii Zachodnioeuropejskiej do Unii Europejskiej (CM(96) 24 zmieniony);

c) Rozporządzenia Unii Zachodnioeuropejskiej w zakresie bezpieczeństwa są wymienione w RS 100;

d) Unia Zachodnioeuropejska zawarła porozumienia w sprawie bezpieczeństwa z państwami UZE oraz z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego;

e) znane są mi zasady, środki oraz procedury ustalone w decyzji Rady Unii Europejskiej z dnia 27 kwietnia 1998 r. (odnoszące się do procedur, według których urzędnicy i pracownicy Sekretariatu Generalnego Rady mogą uzyskać dostęp do informacji niejawnych znajdujących się w posiadaniu Rady) oraz w decyzji nr 24/95 Sekretarza Generalnego Rady w sprawie środków ochrony informacji niejawnych stosowanych do Sekretariatu Generalnego Rady, których celem jest zabezpieczenie i ochrona informacji niejawnych UE.

W świetle powyższego, niniejszym

- zgadzam się na załączone do niniejszego listu zasady bezpieczeństwa dla wymiany informacji i materiałów niejawnych,

- zobowiązuje się zapewnić ich stosowanie w ramach Unii Zachodnioeuropejskiej,

- zgadzam się dokonywać przeglądu wykonywania obecnych uzgodnień w dziedzinie bezpieczeństwa.

Niniejszą notą potwierdzam, że powyższe uzgodnienia są akceptowane przez Sekretariat Generalnego Unii Zachodnioeuropejskiej.

Z poważaniem,

José CUTILEIRO

Załącznik

ZAŁĄCZNIK 

Zasady bezpieczeństwa regulujące wymianę informacji i materiałów niejawnych między Sekretariatem Generalnym UZE a Sekretariatem Generalnym Rady UE

1. Sekretariat Generalny Rady UE i Sekretariat Generalny UZE, zwane dalej "Stronami":

a) chronią i zabezpieczają informacje i materiały niejawne dostarczone przez drugą Stronę, zgodnie ze środkami ochrony informacji i materiałów niejawnych obowiązującymi u Strony, od której pochodzą;

b) utrzymują ustaloną przez drugą Stronę klasyfikację z punktu widzenia bezpieczeństwa, w odniesieniu do informacji i materiałów pochodzących od tej Strony oraz stosownie do tego, zabezpieczają takie informacje i materiały niejawne;

c) nie wykorzystują takich informacji i materiałów niejawnych do celów innych, niż ustalone przez Stronę, od której one pochodzą oraz potrzeb, dla których wymieniane są informacje i materiały niejawne;

d) nie ujawniają takich informacji i materiałów niejawnych osobom trzecim bez zgody Strony, od której one pochodzą.

2. Sekretarze Generalni Stron:

a) zapewniają stosowanie przez Strony odpowiednich przepisów;

b) działając w imieniu właściwych rad oraz z ich upoważnienia, są odpowiedzialni za uzgodnienia w dziedzinie bezpieczeństwa w sprawie ochrony wymienianych informacji i materiałów niejawnych.

3. Strony zapewniają, że wszystkie znajdujące się pod ich władzą osoby, które w trakcie wykonywania swoich urzędowych obowiązków, potrzebują lub mogą potrzebować dostępu do informacji i materiałów niejawnych zostaną zbadane, odpowiednio sprawdzone i wszechstronnie pouczone o obowiązujących ich obowiązkach w zakresie bezpieczeństwa, przed przyznaniem im dostępu do takich informacji i materiałów niejawnych.

4. Strony zapewniają wzajemną pomoc w odniesieniu do kwestii bezpieczeństwa leżących w obszarze wspólnego zainteresowania. Strony prowadzą wzajemne inspekcje w zakresie zgodności ze środkami i procedurami ustalonymi w celu zabezpieczania i ochrony wymienianych informacji i materiałów niejawnych oraz w zakresie skuteczności tych środków i procedur.

5. Każda Strona podejmuje wszelkie niezbędne środki, aby możliwe było podjęcie przez przedmiotowe Państwo(-a) Członkowskie działań prawnych przeciwko osobom narażającym wymieniane informacje i materiały niejawne, powodującym w ten sposób ryzyko u drugiej Strony.

6. Każda ze Stron może przerwać wymianę informacji i materiałów niejawnych pisemnie informując o tym drugą Stronę. Niezwłocznie należy podjąć rozmowy w celu podjęcia środków niezbędnych do przywrócenia wymiany informacji i materiałów niejawnych. Bez względu na zakończenie wymiany, wszelkie wymienione informacje i materiały niejawne pozostają chronione zgodnie z dotyczącymi bezpieczeństwa przepisami Strony, od której one pochodziły.

ZAŁĄCZNIK VI

WYMIANA KORESPONDENCJI W SPRAWIE UZGODNIEŃ W DZIEDZINIE BEZPIECZEŃSTWA MIĘDZY PRZEWODNICZĄCYM KOMISJI EUROPEJSKIEJ A SEKRETARZEM GENERALNYM UZE

Pan Jacques Santer Dnia 30 kwietnia 1999 r.

Przewodniczący Komisji Europejskiej

Rue de la Loi, 200

1049 Bruksela

Szanowny Panie,

Jest Pan świadomy, że współpraca między Unią Zachodnioeuropejską a Unią Europejską, ustanowiona na mocy Traktatów z Maastricht i Amsterdamu oraz odpowiednich deklaracji w sprawie Unii Zachodnioeuropejskiej z dnia 10 grudnia 1991 r. i z dnia 22 lipca 1997 r., wymaga wymiany informacji sensytywnych lub specjalnych między Sekretariatem Generalnym UZE a Sekretariatem Generalnym Rady UE, zwanych informacjami i materiałami niejawnymi.

Dlatego niezbędne są odpowiednie uzgodnienia w dziedzinie bezpieczeństwa w celu zapewnienia, aby istniejące w obu organizacjach zasady klasyfikowania z punktu widzenia bezpieczeństwa oraz przepisy z tego zakresu były przestrzegane w postępowaniu z informacjami oraz materiałami niejawnymi.

Właściwym jest, abyśmy uzgodnili zasady bezpieczeństwa dla wymiany wyżej wskazanych informacji i materiałów niejawnych, oraz abyśmy zobowiązali się do zapewnienia ich stosowania w ramach naszych organizacji.

Z tej okazji pragnę przypomnieć i zwrócić Pańską uwagę na następujące punkty:

a) przyjęte zostały praktyczne uzgodnienia dotyczące wymiany materiałów pisemnych między Sekretariatem Generalnym UZE a Komisją Europejską (CM(96) 23) i są one obecnie poddawane przeglądowi i uaktualnianiu;

b) Rozporządzenia Unii Zachodnioeuropejskiej w zakresie bezpieczeństwa są wymienione w RS 100;

c) Unia Zachodnioeuropejska zawarła porozumienia w sprawie bezpieczeństwa z państwami UZE oraz z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego.

Znane są mi zasady, środki oraz procedury ustalone w decyzjach Komisji Europejskiej C(99)423 podjętych w dniu 25 lutego w odniesieniu do procedur, według których urzędnicy i pracownicy Komisji Europejskiej mogą uzyskać dostęp do informacji niejawnych znajdujących się w posiadaniu Komisji oraz C(94)3282 z dnia 30 listopada 1994 r. w sprawie środków bezpieczeństwa stosowanych do informacji niejawnych wytworzonych lub przekazywanych w związku z działaniami Unii Europejskiej.

Przyjmuję do wiadomości, że odpowiednie uzgodnienia w dziedzinie bezpieczeństwa zostały zastosowane w ramach Jednostki A.1 Dyrekcji Generalnej I.A, aby umożliwić otrzymywanie oraz zachowywanie informacji i materiałów niejawnych UZE, i stwierdzam moją gotowość do pomocy w tworzeniu podobnych uzgodnień w dziedzinie bezpieczeństwa w ramach innych służb Komisji.

W świetle powyższego, niniejszym

– zgadzam się na załączone do niniejszego listu zasady bezpieczeństwa przy wymianie informacji i materiałów niejawnych,

– zobowiązuje się zapewnić ich stosowanie w ramach UZE,

– zgadzam się dokonywać przeglądu wykonywania niniejszych uzgodnień w dziedzinie bezpieczeństwa.

Sugeruję, aby, w przypadku gdy powyższe uzgodnienia są akceptowane przez Komisję Europejską, potwierdził Pan osiągnięcie porozumienia, poprzez wysłanie do mnie noty.

Z poważaniem,

José CUTILEIRO

Załącznik

Pan José Cutileiro Dnia 30 kwietnia 1999 r.

Sekretarz Generalny Unii Zachodnioeuropejskiej

Rue de la Régence 4

1000 Bruksela

Szanowny Panie,

Potwierdzam otrzymanie Pańskiej noty z dnia 30 kwietnia 1999 r. stwierdzającej, między innymi iż:

– współpraca między Unią Zachodnioeuropejską a Unią Europejską, ustanowiona na mocy Traktatów z Maastricht i Amsterdamu oraz stosownych deklaracji w sprawie Unii Zachodnioeuropejskiej z dnia 10 grudnia 1991 r. i z dnia 22 lipca 1997 r., wymaga wymiany informacji sensytywnych lub specjalnych między Sekretariatem Generalnym UZE a Sekretariatem Generalnym Rady UE, zwanych informacjami i materiałami niejawnymi,

– niezbędne są odpowiednie uzgodnienia w dziedzinie bezpieczeństwa dla zapewnienia, aby istniejące w obu organizacjach zasady klasyfikowania z punktu widzenia bezpieczeństwa oraz przepisy z tego zakresu były przestrzegane w postępowaniu z informacjami oraz materiałami niejawnymi,

– właściwym jest abyśmy uzgodnili zasady bezpieczeństwa dla wymiany wyżej wskazanych informacji i materiałów niejawnych, oraz abyśmy zobowiązali się do zapewnienia ich stosowania w ramach naszych organizacji.

W pełni podzielam powyższe rozważania.

Ze swojej strony chciałbym przypomnieć i ponownie potwierdzić, co następuje:

a) przyjęte zostały praktyczne uzgodnienia dotyczące wymiany materiałów pisemnych między UZE a Komisją Europejską (Dokument Rady UE 11625/96);

b) decyzja Komisji C(99)423 z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie procedur według których urzędnicy i pracownicy Komisji mogą uzyskać dostęp do informacji niejawnych znajdujących się w posiadaniu Komisji;

c) decyzja Komisji C(94)3282 z dnia 30 listopada 1994 r. w sprawie środków bezpieczeństwa stosowanych do informacji niejawnych wytworzonych lub przekazywanych w związku z działaniami Unii Europejskiej;

d) znane są mi zasady, środki oraz procedury ustalone w rozporządzeniu UZE w sprawie bezpieczeństwa (RS 100), których celem jest zabezpieczenie i ochrona informacji niejawnych UZE;

e) przyjmuję do wiadomości, że Unia Zachodnioeuropejska zawarła porozumienia w sprawie bezpieczeństwa z państwami UZE oraz z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego.

Oświadczam, że, zgodnie z treścią Załącznika, uzgodnienia w dziedzinie bezpieczeństwa zostały zastosowane w ramach Jednostki A.1 Dyrekcji Generalnej I.A, aby umożliwić otrzymywanie oraz zachowywanie informacji i materiałów niejawnych UZE, jak również zgadzam się na dokonywanie przeglądu potrzeby stosowania tych uzgodnień w dziedzinie bezpieczeństwa w ramach innych służb Komisji.

W świetle powyższego, niniejszym

– zgadzam się na załączone do niniejszego listu zasady bezpieczeństwa przy wymianie informacji i materiałów niejawnych,

– zobowiązuje się zapewnić ich stosowanie w ramach Komisji Europejskiej,

– zgadzam się dokonywać przeglądu wykonywania obecnych uzgodnień w dziedzinie bezpieczeństwa.

Niniejszą notą potwierdzam, że powyższe uzgodnienia są akceptowane przez Komisję Europejską.

Z poważaniem,

Jacques SANTER

Załącznik

ZAŁĄCZNIK 

Zasady bezpieczeństwa regulujące wymianę informacji i materiałów niejawnych między Sekretariatem Generalnym UZE a Komisją Europejską

1. Sekretariat Generalny UZE i Komisja Europejska, zwane dalej "Stronami":

a) chronią i zabezpieczają informacje i materiały niejawne dostarczone przez drugą Stronę, zgodnie ze środkami ochrony informacji i materiałów niejawnych obowiązującymi u Strony, od której pochodzą;

b) utrzymują ustaloną przez drugą Stronę klasyfikację z punktu widzenia bezpieczeństwa, w odniesieniu do informacji i materiałów pochodzących od tej Strony oraz stosownie do tego, zabezpieczają tak sklasyfikowane informacje i materiały niejawne;

c) nie wykorzystują takich informacji i materiałów niejawnych do celów innych, niż ustalone przez Stronę, od której one pochodzą oraz dla których wymieniane są informacje i materiały niejawne;

d) nie ujawniają takich informacji i materiałów niejawnych osobom trzecim bez zgody Strony, od której one pochodzą.

2. Sekretarz Generalny UZE oraz Przewodniczący Komisji Europejskiej:

a) zapewnia stosowanie przez Strony odpowiednich przepisów;

b) działając w imieniu Rady UZE i Komisji Europejskiej oraz z ich upoważnienia, są odpowiedzialni za uzgodnienia w dziedzinie bezpieczeństwa w sprawie ochrony wymienianych informacji i materiałów niejawnych.

3. Strony zapewniają, że wszystkie znajdujące się pod ich władzą osoby, które w trakcie wykonywania swoich urzędowych obowiązków potrzebują lub mogą potrzebować dostępu informacji i materiałów niejawnych zostaną zbadane, odpowiednio sprawdzone i wszechstronnie pouczone o ich obowiązkach w zakresie bezpieczeństwa, przed przyznaniem im dostępu do takich informacji i materiałów niejawnych.

4. Strony zapewniają wzajemną pomoc w odniesieniu do kwestii bezpieczeństwa leżących w obszarze wspólnego zainteresowania. Strony prowadzą wzajemne inspekcje w zakresie zgodności ze środkami i procedurami ustalonymi w celu zabezpieczania i ochrony wymienianych informacji i materiałów niejawnych oraz w zakresie skuteczności tych środków i procedur.

5. Każda Strona podejmuje wszelkie konieczne środki, aby możliwe było podjęcie przez przedmiotowe Państwo(-a) Członkowskie działań prawnych przeciwko osobom narażającym wymieniane informacje i materiały niejawne, powodującym w ten sposób ryzyko u drugiej Strony.

6. Każda Strona może przerwać wymianę informacji i materiałów niejawnych pisemnie informując o tym drugą Stronę. Niezwłocznie należy podjąć rozmowy w celu podjęcia środków niezbędnych do przywrócenia wymiany informacji i materiałów niejawnych. Bez względu na zakończenie wymiany, wszelkie wymienione informacje i materiały niejawne pozostają chronione zgodnie z dotyczącymi bezpieczeństwa przepisami Strony, od której one pochodziły.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.