Birmy.
Dz.U.UE.C.2010.341E.75
Akt nienormatywnyP7_TA(2010)0033
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 lutego 2010 r. w sprawie Birmy
(2010/C 341 E/16)
(Dz.U.UE C z dnia 16 grudnia 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 27 kwietnia 2009 r. w sprawie Birmy/Związku Myanmar i wspólne stanowisko Rady przedłużające w odniesieniu do tego kraju obowiązywanie środków ograniczających,
– uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej - oświadczenie w sprawie Birmy/Związku Myanmar z dnia 19 czerwca 2009 r.,
– uwzględniając oświadczenie prezydencji wydane w imieniu Unii Europejskiej w dniu 11 czerwca 2009 r. w sprawie cywilów należących do mniejszości Karenów uciekających z Birmy/Związku Myanmar,
– uwzględniając oświadczenie prezydencji UE z dnia 23 lutego 2009 r., wzywające do nawiązania wszechstronnego dialogu pomiędzy władzami a siłami demokratycznymi w Birmie/Związku Myanmar,
– uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 64/238 z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie sytuacji pod względem praw człowieka w Związku Myanmar,
– uwzględniając oświadczenie prezydencji wydane w imieniu Unii Europejskiej w dniu 14 maja 2009 r. w sprawie aresztowania Daw Aung San Suu Kyi,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego ASEAN z dnia 11 sierpnia 2009 r. w sprawie Związku Myanmar,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Birmy/Związku Myanmar,
– uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że sytuacja pod względem praw człowieka w Birmie/Związku Myanmar uległa dalszemu pogorszeniu, represje polityczne nasiliły się i regularnie dochodzi do łamania podstawowych wolności ludności birmańskiej,
B. mając na uwadze, że wojsko nadal dopuszcza się łamania praw człowieka, w tym pozasądowych zabójstw, pracy przymusowej i przemocy seksualnej, wobec cywilów w rejonach dotkniętych konfliktami na tle etnicznym,
C. mając na uwadze, że reżim birmański w dalszym ciągu systematycznie i powszechnie wciela dzieci do wojska,
D. mając na uwadze, że zgodnie z raportami w Birmie jest obecnie około 2 177 więźniów politycznych, w tym 14 dziennikarzy, a także mając na uwadze, że ponad 230 mnichów buddyjskich uczestniczących w protestach w 2007 r. nadal jest przetrzymywanych w więzieniach,
E. mając na uwadze, że na jesieni 2010 r. w Birmie/Związku Myanmar mają się odbyć pierwsze od dwudziestu lat wybory parlamentarne,
F. mając na uwadze, że podstawą przeprowadzenia wyborów będzie sporządzona przez armię konstytucja, której prawomocność jest powszechnie kwestionowana; mając na uwadze, że ta nowa konstytucja przewiduje wybory w 2010 r. jako uzasadnienie 50 lat rządów armii i zapewnia jej 25 % miejsc w parlamencie;
G. mając na uwadze, że nowa konstytucja zabrania Aung San Suu Kyi, przywódczyni Narodowej Ligi na rzecz Demokracji (NLD) i zdobywczyni Pokojowej Nagrody Nobla, ubiegania się o urzędy publiczne; mając na uwadze, że niektóre partie opozycyjne i grupy mniejszości etnicznych oświadczyły, że zbojkotują wybory, natomiast NLD nie zaakceptuje ich wyniku, jeżeli wcześniej nie zostanie nawiązany dialog na rzecz przeglądu konstytucji,
H. mając na uwadze, że w dniu 28 stycznia 2010 r. Ngwe Soe Lin został skazany na 13 lat więzienia za pracę dla zagranicznej agencji informacyjnej Demokratyczny Głos Birmy, a 30 grudnia 2009 r. Hla Hla Win został skazany na 27 lat więzienia na podstawie podobnych zarzutów,
I. mając na uwadze, że nieustanne tłumienie odmienności poglądów politycznych należy uznać za próbę przejęcia przez juntę większej kontroli nad mediami przed krajowymi wyborami planowanymi na drugą połowę tego roku,
J. mając na uwadze, że w dniu 11 sierpnia 2009 r. Daw Aung San Suu Kyi została skazana na 3 lata więzienia, którą władze birmańskie zamieniły następnie na 18 miesięcy aresztu domowego; mając na uwadze, że jej prawnicy wnieśli odwołanie od tego wyroku do Sądu Najwyższego Birmy; mając na uwadze, że nieuzasadniony proces i wyrok skazujący Daw Aung San Suu Kyi spotkały się z powszechnym potępieniem społeczności międzynarodowej,
K. mając na uwadze, że w maju 2009 r. ataki armii birmańskiej i Demokratycznej Kareńskiej Armii Buddyjskiej (DKBA) doprowadziły do przesiedlenia tysięcy cywilów i zmusiły około 5 tysięcy osób do ucieczki do Tajlandii; mając na uwadze, że istnieje poważne ryzyko, iż po powrocie do kraju uchodźcy kareńscy będą ofiarami brutalnych naruszeń praw człowieka, w tym pracy przymusowej i gwałtów popełnianych przez żołnierzy armii birmańskiej,
L. mając na uwadze, że według szacunków we wschodniej Birmie znajduje się pół miliona przesiedleńców wewnętrznych, 140 tys. uchodźców przebywa nadal w dziewięciu obozach wzdłuż granicy tajlandzko-birmańskiej, a ponad 200 tys. członków mniejszości etnicznej Rohingya przebywa w obozach dla uchodźców lub żyje w rozproszeniu w południowo-wschodnim Bangladeszu; mając na uwadze, że miliony birmańskich imigrantów, uchodźców i osób ubiegających się o azyl żyją w Tajlandii, Indiach, Bangladeszu i Malezji i że niekiedy padają oni ofiarą handlu ludźmi,
M. mając na uwadze, że od 2 stycznia 2010 r. trwa bezprecedensowa rozprawa bangladeskich organów ścigania z niezarejestrowanymi uchodźcami należącymi do mniejszości Rohingya, którzy osiedlili się poza dwoma oficjalnymi obozami dla uchodźców w rejonie Cox's Bazar; mając na uwadze, że od tego czasu aresztowano ponad 500 członków mniejszości Rohingya, niektórzy z nich zostali odesłani do Birmy, a innym postawiono zarzuty na mocy przepisów dotyczących imigracji i wtrącono do więzienia,
N. mając na uwadze, że ponad 5 tys. członków mniejszości Rohingya, którzy osiedlili się w Bangladeszu, opuściło swoje domy i w poszukiwaniu bezpieczeństwa przybyło do prowizorycznego obozu Kutupalong w mieście Ukhia; mając na uwadze, że obecnie w obozie tym przebywa około 30 tys. osób, które nie otrzymują żywności i którym odmówiono teraz dostępu do źródeł utrzymania, ponieważ w przypadku opuszczenia obozu w celu znalezienia pracy narażają się one na aresztowanie,
1. zdecydowanie potępia nieustanne i systematyczne łamanie praw człowieka, podstawowych wolności i podstawowych praw demokratycznych ludności Birmy/Związku Myanmar;
2. wyraża poważne zaniepokojenie w związku z niedawnym procesem i skazaniem Daw Aung San Suu Kyi i domaga się jej natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia; wzywa do przyznania jej prawa do udziału w nadchodzących wyborach;
3. przyjmuje do wiadomości decyzję rządu Birmy/Związku Myanmar o zorganizowaniu wyborów i nalega, że w obecnej sytuacji nie można ich uznać za wolne i demokratyczne; w szczególności krytykuje zakaz kandydowania wydany w stosunku do Aung San Sui Kyi;
4. apeluje do rządu Birmy/ Związku Myanmar, aby bezzwłocznie nawiązał konstruktywny dialog z Narodową Ligą na Rzecz Demokracji (NLD), wszystkimi innymi partiami opozycji oraz grupami etnicznymi; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje wysiłki mediacyjne podjęte przez sekretarza generalnego ONZ i jego specjalnego sprawozdawcę ds. praw człowieka w Birmie/Związku Myanmar;
5. z całą mocą wzywa rząd Birmy/Związku Myanmar do bezzwłocznego podjęcia koniecznych działań dla zagwarantowania wolnego, sprawiedliwego, przejrzystego i uwzględniającego wszystkie zainteresowane strony procesu wyborczego, w oparciu o międzynarodowe standardy, w tym poprzez zastosowanie wymaganej ordynacji wyborczej oraz pozwolenie na udział w procesie wyborczym wszystkim głosującym i wszystkim partiom politycznym, oraz zgodzenie się na obecność międzynarodowych obserwatorów;
6. potępia arbitralne oskarżenia będące podstawą aresztowań przeciwników politycznych birmańskiego reżimu oraz dysydentów, w szczególności nieprzerwane represje i zastraszanie mnichów buddyjskich; wzywa władze birmańskie do zaprzestania dalszych politycznych aresztowań, do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia wszystkich więźniów sumienia, w tym mnichów, i pełnego przywrócenia ich praw politycznych;
7. potępia ograniczenia wolności zgromadzeń, stowarzyszeń, przemieszczania się i wolności słowa w Birmie/Związku Myanmar; wzywa władze Birmy/Związku Myanmar do zniesienia tych restrykcji, w tym ograniczeń nałożonych na wolne i niezależne media;
8. wyraża zaniepokojenie z powodu ciągłej dyskryminacji, łamania praw człowieka, przemocy, pracy dzieci i pracy przymusowej, przesiedlania i różnych form represji wobec wielu mniejszości etnicznych i religijnych oraz wzywa rząd Birmy/Związku Myanmar do podjęcia natychmiastowych działań mających na celu poprawę sytuacji tych grup;
9. wyraża poważne zaniepokojenie z powodu utrzymania praktyki arbitralnych zatrzymań, wymuszonych zniknięć, gwałtów oraz innych form przemocy seksualnej, tortur oraz okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania; z całą mocą wzywa rząd Birmy/Związku Myanmar do zagwarantowania pełnego, przejrzystego, skutecznego, bezstronnego i niezależnego dochodzenia we wszystkich przypadkach zgłoszenia łamania praw człowieka oraz do pociągnięcia do odpowiedzialności sprawców, tak aby położyć kres bezkarności za takie przestępstwa;
10. usilnie wzywa birmańską juntę wojskową do natychmiastowego zaprzestania praktyki rekrutowania i wykorzystywania dzieci-żołnierzy, do zwiększenia środków mających na celu ochronę dzieci w konfliktach zbrojnych oraz do kontynuowania współpracy ze specjalnym przedstawicielem sekretarza generalnego do spraw dzieci w konfliktach zbrojnych;
11. zdecydowanie potępia czystki etniczne wymierzone przez rząd Birmy/Związku Myanmar przeciwko mniejszościom, łącznie z tymi poszukującymi schronienia w krajach sąsiednich;
12. wzywa królewski rząd Tajlandii do dalszego udzielania schronienia i ochrony uchodźcom kareńskim uciekającym przed przemocą w Birmie/Związku Myanmar oraz do współpracy z urzędem Wysokiego Komisarza Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców, Tajsko-Birmańskim Konsorcjum Nadgranicznym oraz wspólnotą międzynarodową na rzecz znalezienia alternatywnego rozwiązania gwarantującego bezpieczeństwo 3 000 kareńskich uchodźców;
13. w kontekście trwającego konfliktu na granicy tajlandzko-birmańskiej wzywa Komisję Europejską do utrzymania środków z Biura Pomocy Humanitarnej WE na pomoc uchodźcom w tym regionie w 2010 r.;
14. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że rząd Bangladeszu zezwala na odbycie przez delegację PE ds. Południowej Azji misji rozpoznawczej mającej na celu zbadanie sytuacji członków mniejszości Rohingya w rejonie Cox's Bazar i Bandarban, która odbędzie się w przyszłym tygodniu oraz wzywa rząd Bangladeszu do uznania niezarejestrowanych członków mniejszości Rohingya za bezpaństwowców ubiegających się o azyl, którzy uciekli przed represjami w Birmie/Związku Myanmar i potrzebują międzynarodowej ochrony, oraz do udzielenia im odpowiedniej ochrony, środków do życia i zapewnienia innych podstawowych usług;
15. wzywa rządy Chin, Indii i Rosji, aby wykorzystały swoje możliwości nacisku gospodarczego i politycznego na władze Birmy/Związku Myanmar w celu doprowadzenia do istotnej poprawy w tym kraju, a także by zaprzestały dostaw broni i innych strategicznych zasobów dla birmańskiego reżimu;
16. wzywa Radę do utrzymania środków ograniczających wymierzonych w reżim w Birmie do czasu osiągnięcia namacalnych postępów w zakresie demokratyzacji; jednocześnie wzywa Radę do oceny skuteczności środków ograniczających;
17. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Wysokiej Przedstawiciel/ wiceprzewodniczącej Komisji Catherine Ashton, rządom i parlamentom państw członkowskich, specjalnemu wysłannikowi UE ds. Birmy/Związku Myanmar, birmańskiej Państwowej Radzie ds. Pokoju i Rozwoju, rządom państw członkowskich ASEAN i ASEM, rządom Bangladeszu i Rosji, sekretariatowi ASEM, Międzyparlamentarnej Grupie ASEAN ds. Myanmaru, Aung San Suu Kyi, Narodowej Lidze na rzecz Demokracji, sekretarzowi generalnemu ONZ, wysokiemu komisarzowi ONZ ds. praw człowieka oraz specjalnemu sprawozdawcy ONZ ds. praw człowieka w Birmie/Związku Myanmar.