Azerbejdżan-Wspólnoty Europejskie. Umowa przejściowa w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem. Bruksela.1997.10.08.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.285.2

Akt utracił moc

Wersja od: 22 października 1998 r.

UMOWA PRZEJŚCIOWA

w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, Europejską Wspólnotą Węgla i Stali i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej z jednej strony, a Republiką Azerbejdżanu z drugiej strony

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ, zwane dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA AZERBEJDŻANU,

z drugiej strony,

MAJĄC NA UWADZE, co następuje:

Umowa o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Republiką Azerbejdżanu z drugiej strony, została podpisana dnia 22 kwietnia 1996 roku;

celem Umowy o partnerstwie i współpracy jest wzmocnienie i rozszerzenie nawiązanych wcześniej stosunków, w szczególności przez Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej;

konieczne jest zapewnienie szybkiego rozwoju stosunków handlowych między Stronami;

w tym celu konieczne jest możliwie jak najszybsze wykonanie, w drodze Umowy przejściowej, postanowień Umowy o partnerstwie i współpracy dotyczących handlu i kwestii związanych z handlem;

wspomniane postanowienia powinny zastąpić odpowiednie postanowienia Umowy w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej;

do czasu wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy oraz powołania Rady Współpracy konieczne jest zapewnienie Wspólnemu Komitetowi, powołanemu na mocy Umowy w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej, możliwości korzystania z uprawnień przyznanych Radzie Współpracy przez Umowę o Partnerstwie i Współpracy, niezbędnych w celu wykonania Umowy przejściowej;

POSTANOWIŁY o zawarciu niniejszej Umowy i wyznaczyły w tym celu jako swoich pełnomocników:

KOMISJA EUROPEJSKA,

Jean-Jacques KASEL

Ambasador,

Stały Przedstawiciel Luksemburga,

Przewodniczący Komitetu Stałych Przedstawicieli;

Günther BURGHARDT

Dyrektor Generalny Dyrekcji Generalnej do spraw Stosunków Politycznych z Zagranicą Komisji Wspólnot Europejskich,

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI,

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ:

Günther BURGHARDT

Dyrektor Generalny Dyrekcji Generalnej do spraw Stosunków Politycznych z Zagranicą Komisji Wspólnot Europejskich,

REPUBLIKA Azerbejdżanu

Mir-Gamza EFENDIEV

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocnik,

Szef Misji Republiki Azerbejdżanu przy Wspólnotach Europejskich

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Poszanowanie zasad demokracji oraz praw człowieka określonych w szczególności w Akcie Końcowym z Helsinek i w Paryskiej Karcie Nowej Europy, a także podstawowych zasad gospodarki rynkowej, w szczególności tych określonych w dokumentach Konferencji bońskiej KBWE stanowi podstawę polityki wewnętrznej i zagranicznej Stron oraz podstawowy element partnerstwa i niniejszej Umowy.

TYTUŁ  II

WYMIANA TOWAROWA

Artykuł  2

1. Strony przyznają sobie nawzajem traktowanie oparte na klauzuli największego uprzywilejowania we wszystkich dziedzinach odnoszących się do:

– należności celnych i opłat nakładanych na przywóz i wywóz, łącznie ze sposobem pobierania takich ceł i opłat,

– postanowień dotyczących odprawy celnej, tranzytu, składowania i przeładunku,

– podatków oraz innych opłat wewnętrznych wszelkiego rodzaju stosowanych bezpośrednio lub pośrednio na towary przywożone,

– form płatności i transferu tych płatności dotyczących obrotu towarowego,

– zasad dotyczących sprzedaży, zakupu, transportu, dystrybucji i wykorzystania towarów na rynku wewnętrznym.

2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do:

a) przywilejów przyznanych w celu utworzenia unii celnej lub strefy wolnego handlu lub na mocy utworzenia takiej unii lub strefy;

b) przywilejów udzielanych poszczególnym krajom zgodnie z zasadami Światowej Organizacji Handlu (WTO) oraz innych międzynarodowych uzgodnień na rzecz krajów rozwijających się;

c) przywilejów przyznanych krajom sąsiadującym w celu usprawnienia ruchu granicznego.

3. Postanowienia ustęp 1 nie znajdują zastosowania w okresie przejściowym, który upływa z dniem przystąpienia Republiki Azerbejdżanu do WTO lub dnia 31 grudnia 1998 roku w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza, do przywilejów określonych w załączniku I przyznanych przez Republikę Azerbejdżanu innym państwom powstałym w wyniku rozpadu ZSRR.

Artykuł  3

1. Strony uzgadniają, że zasada swobodnego tranzytu jest zasadniczym warunkiem osiągnięcia celów niniejszej Umowy.

W związku z tym każda ze stron chroni nieograniczony tranzyt przez swoje terytorium towarów pochodzących z obszaru celnego lub przeznaczonych na obszar celny drugiej Strony.

2. Zasady określone w artykule V ustęp 2, 3, 4 i 5 Układu GATT mają zastosowanie między Stronami.

3. Zasady zawarte w niniejszym artykule nie stanowią uszczerbku dla żadnych zasad szczególnych odnoszących się do poszczególnych sektorów, w szczególności takich jak transport lub wyroby uzgodnione między Stronami, w szczególności transportu lub wyrobów, uzgodnionych między Stronami ani do postanowień artykułu 21.

Artykuł  4

Bez uszczerbku dla praw i obowiązków wynikających z wiążących obie Strony międzynarodowych konwencji o odprawie czasowej towarów, każda ze Stron może ponadto udzielać drugiej Stronie zwolnień z należności i opłat przywozowych na towary odprawiane czasowo w okolicznościach i zgodnie z procedurami określonymi w każdej innej konwencji międzynarodowej w tej sprawie wiążącej, zgodnie z jej ustawodawstwem. Należy wziąć pod uwagę warunki, na jakich zobowiązania wynikające z takiej konwencji zostały przyjęte przez daną Stronę.

Artykuł  5

1. Towary pochodzące z Republiki Azerbejdżanu przywożone są do Wspólnoty bez ograniczeń ilościowych, bez uszczerbku dla postanowień artykułów 7, 10 i 11 niniejszej Umowy.

2. Towary pochodzące ze Wspólnoty są przywożone na obszar Republiki Azerbejdżanu bez ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym, bez uszczerbku dla postanowień artykułu 7, 10 i 11 niniejszej Umowy.

Artykuł  6

Wymiana towarowa odbywa się po cenach wynikających z cen rynkowych

Artykuł  7

1. W przypadku gdy produkt jest przywożony na terytorium jednej ze Stron w tak zwiększonych ilościach i na takich warunkach, że powoduje to lub grozi spowodowaniem szkody dla krajowych producentów produktów podobnych lub produktów bezpośrednio konkurencyjnych, Wspólnota lub odpowiednio Republika Azerbejdżanu, mogą podjąć właściwe środki zgodnie z niżej wymienionymi procedurami i warunkami.

2. Zanim zostaną podjęte jakiekolwiek środki lub, gdy tylko będzie to możliwe, w przypadkach, do których stosuje się ustęp 4, Wspólnota lub odpowiednio Republika Azerbejdżanu, dostarczą Wspólnemu Komitetowi wszystkie istotne informacje w celu znalezienia rozwiązania akceptowanego przez obie Strony, jak przewidziano w tytule IV.

3. Jeżeli w wyniku konsultacji Strony nie osiągają porozumienia w ciągu 30 dni od zwrócenia się do Wspólnego Komitetu w sprawie działań podjętych w celu zapobieżenia sytuacji, Strona, która wystąpiła o konsultacje uprawniona jest do ograniczenia przywozu przedmiotowych produktów w takim zakresie i na taki okres, jakie są konieczne w celu zapobieżenia szkodzie, jej naprawienia lub przyjęcia innych właściwych środków.

4. Jeżeli w okolicznościach krytycznych opóźnienie spowoduje szkodę trudną do naprawienia, Strony mogą podjąć środki jeszcze przed przeprowadzeniem konsultacji, pod warunkiem że niezwłocznie po podjęciu takich działań zostanie zaproponowane przeprowadzenie konsultacji..

5. Przy doborze środków zgodnie z niniejszym artykułem, Strony przyznają pierwszeństwo tym środkom, które w jak najmniejszym stopniu zakłócają osiąganie celów niniejszej Umowy.

6. Żadne z postanowień niniejszego artykułu, nie stanowi uszczerbku, ani też nie ma żadnego wpływu na podjęcie przez każdą ze Stron środków antydumpingowych lub wyrównawczych zgodnie z artykułem IV Układu GATT, Porozumieniem w sprawie wykonania artykuł VI Układu GATT, Porozumieniem w sprawie interpretacji i stosowania artykułów VI, XVI i XXIII Układu GATT lub postanowieniami właściwego ustawodawstwa wewnętrznego.

Artykuł  8

Strony zobowiązują się rozważyć rozwinięcie postanowień niniejszej Umowy w sprawie obrotu towarowego między nimi, o ile okoliczności na to pozwalają, z uwzględnieniem sytuacji powstałej w wyniku przystąpienia Republiki Azerbejdżanu do Światowej Organizacji Handlu. Wspólny Komitet, określony w artykule 17 może formułować zalecenia dla Stron w sprawie takich rozwinięć treści postanowień, mogących zostać wprowadzone w życie, jeżeli zostają przyjęte na mocy porozumienia między Stronami zgodnie z ich właściwymi procedurami

Artykuł  9

Niniejsza Umowa nie stanowi przeszkody dla zakazów lub ograniczeń w zakresie przywozu, wywozu lub tranzytu towarów, które są uzasadnione względami moralności publicznej, prawa, porządku i bezpieczeństwa publicznego, ochrony życia i zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, ochrony zasobów naturalnych, ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej lub ochrony własności przemysłowej, handlowej i intelektualnej lub przepisami dotyczącymi złota i srebra. Takie zakazy i ograniczenia nie mogą jednakże stanowić środków arbitralnej dyskryminacji ani ukrytych ograniczeń w handlu między Stronami.

Artykuł  10

Niniejszy tytuł nie ma zastosowania do handlu wyrobami włókienniczymi objętymi działami 50-63 Nomenklatury Scalonej. Handel tymi wyrobami jest regulowany odrębną umową, parafowaną dnia 4 grudnia 1995 i tymczasowo stosowaną od dnia 1 stycznia 1996

Artykuł  11

1. Handel produktami objętymi Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali jest regulowany postanowieniami niniejszego tytułu II, z wyjątkiem artykułu 5.

2. Powołuje się grupę kontaktową do spraw węgla i stali, składającą się z przedstawicieli Wspólnoty, z jednej strony, i przedstawicieli Republiki Azerbejdżanu, z drugiej strony.

Grupa kontaktowa regularnie wymienia informacje o wszystkich zagadnieniach dotyczących węgla i stali, które są przedmiotem zainteresowania Stron.

Artykuł  12

Handel materiałami jądrowymi będzie prowadzony zgodnie z postanowieniami Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. Jeżeli konieczne, handel materiałami jądrowymi będzie podlegał postanowieniom szczególnej umowy, która zostanie zawarta między Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Republiką Azerbejdżanu.

TYTUŁ  III

PŁATNOŚCI, KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA GOSPODARCZE

Artykuł  13

Strony zobowiązują się wyrazić zgodę na dokonywanie, w walucie w pełni wymienialnej, wszelkich płatności bieżących między rezydentami Wspólnoty a rezydentami Republiki Azerbejdżanu, które są związane z przepływem towarów, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

Artykuł  14

Strony zgadzają się zbadać na uzgodnionej podstawie możliwości stosowania ich odpowiednich przepisów prawnych dotyczących konkurencji w przypadkach, gdy handel między nimi ulega zakłóceniom.

Artykuł  15

Na mocy postanowień niniejszego artykułu i załącznika II, Republika Azerbejdżanu nadal umacnia ochronę praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej w celu osiągnięcia do końca piątego roku od wejścia w życie Umowy poziomu ochrony podobnego do przewidzianego we Wspólnocie jej aktami, w szczególności wymienionymi w załączniku II, łącznie z porównywalnymi sposobami wykonywania takich praw.

Artykuł  16

Wzajemna pomoc w sprawach celnych między organami administracyjnymi Stron realizowana jest zgodnie z Protokołem załączonym do niniejszej Umowy.

TYTUŁ  IV

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  17

Wspólny Komitet powołany na mocy podpisanej dnia 18 grudnia 1989 roku Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie handlu i współpracy handlowej i gospodarczej, wypełnia obowiązki powierzone mu na mocy niniejszej Umowy do dnia ustanowienia Rady Współpracy przewidzianej w artykule 81 Umowy o partnerstwie i współpracy.

Artykuł  18

Wspólny Komitet może, aby osiągnąć cele umowy, formułować zalecenia w sprawach w niej przewidzianych.

Komitet formułuje zalecenia za porozumieniem obu Stron.

Artykuł  19

Rozpatrując kwestie powstałe w ramach niniejszej Umowy w odniesieniu do postanowień artykułu Układu GATT/WTO, Wspólny Komitet bierze pod uwagę w możliwie najszerszym zakresie wykładnię przedmiotowego artykułu Układu GATT/WTO przyjętą przez członków WTO.

Artykuł  20

1. W zakresie niniejszej Umowy, Strony zobowiązują się zapewnić osobom fizycznym i prawnym drugiej Strony, bez żadnej dyskryminacji w porównaniu do własnych obywateli dostęp do właściwych organów sądowniczych i administracyjnych Stron, aby mogły bronić swoich praw osobistych i praw własności, w tym praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

2. W granicach swoich uprawnień i kompetencji, Strony:

– wspierają przekazywanie do arbitrażu rozstrzyganie sporów wynikających z transakcji handlowych oraz w ramach współpracy, dokonywanych przez podmioty gospodarcze Wspólnoty i Republiki Azerbejdżanu,

– uzgadniają, że kiedy dany spór przekazany jest do arbitrażu, każda Strona sporu może, z wyjątkiem przypadku, gdy procedury stosowane przez organ arbitrażowy wybrany przez Strony stanowią inaczej, wybrać własnego arbitra, bez względu na jego obywatelstwo oraz, że przewodniczący trzeci lub jedyny arbiter może być obywatelem państwa trzeciego,

– zalecą swoim podmiotom gospodarczym wybór, w drodze wzajemnego uzgodnienia, prawa stosowanego w odniesieniu do ich umów,

– wspierają odwoływanie się do zasad arbitrażu wypracowanych przez Komisję Międzynarodowego Prawa Handlowego Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNCITRAL) oraz przekazywanie sporów do arbitrażu w jakimkolwiek sądzie arbitrażowym państw sygnatariuszy Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych sporządzonej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 roku.

Artykuł  21

Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie stanowi przeszkody dla podjęcia przez Stronę środków, które:

a) uzna za konieczne w celu zapobieżenia ujawnianiu informacji, sprzecznego z jego podstawowymi interesami bezpieczeństwa;

b) odnoszą się do produkcji i handlu bronią, amunicją, sprzętem wojskowym lub do badań i rozwoju lub produkcji niezbędnej do celów obronnych, pod warunkiem że środki te nie naruszają warunków konkurencji w odniesieniu do produktów nie przeznaczonych do celów ściśle wojskowych;

c) uzna za zasadnicze dla własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych zaburzeń wewnętrznych zagrażających porządkowi publicznemu, w czasie wojny lub poważnego napięcia na arenie międzynarodowej, grożącego wybuchem wojny, lub w celu wykonania zobowiązań, jakie przyjęła w celu zapewnienia utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego;

d) uzna za konieczne w celu poszanowania swoich obowiązków oraz zobowiązań międzynarodowych dotyczących kontroli produktów przemysłowych podwójnego wykorzystania i technologii.

Artykuł  22

1. W dziedzinach objętych niniejszą Umową oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek zawartych w niej postanowień szczególnych:

– uzgodnienia stosowane przez Republikę Azerbejdżanu w odniesieniu do Wspólnoty nie dają powodów do wystąpienia jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami, spółkami lub przedsiębiorstwami,

– uzgodnienia zastosowane przez Wspólnotę w odniesieniu do Republiki Azerbejdżanu nie dają powodów do wystąpienia jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami azerbejdżańskimi, ich spółkami lub przedsiębiorstwami.

2. Postanowienia ustępu 1 nie stanowią uszczerbku dla prawa Stron do stosowania właściwych przepisów ich ustawodawstwa podatkowego w odniesieniu do podatników nie będących w identycznej sytuacji w odniesieniu do ich miejsca zamieszkania/siedziby.

Artykuł  23

1. W przypadku sporu dotyczącego stosowania lub interpretacji niniejszej umowy każda ze Stron może odwołać się do Wspólnego Komitetu.

2. Wspólny Komitet może rozstrzygać spory w drodze zaleceń.

3. W przypadku gdy nie jest możliwe rozstrzygnięcie sporu zgodnie z ustępem 2, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu rozjemcy; druga Strona jest wtedy zobowiązana do wyznaczenia drugiego rozjemcy w terminie dwóch miesięcy.

Wspólny Komitet wyznacza trzeciego rozjemcę.

Zalecenia rozjemcy są przyjmowane większością głosów. Zalecenia te nie są wiążące dla Stron.

4. Wspólny Komitet może ustanowić regulamin rozstrzygania sporów.

Artykuł  24

Strony zgadzają się prowadzić konsultacje w trybie pilnym właściwymi kanałami, na wniosek jednej z nich, w celu rozpatrzenia wszelkich kwestii związanych z interpretacją lub wykonywaniem postanowień niniejszej Umowy oraz z innymi właściwymi aspektami ich wzajemnych stosunków.

Postanowienia niniejszego artykułu w żaden sposób nie zmieniają i nie stanowią uszczerbku dla postanowień artykułów 7, 23 i 28.

Artykuł  25

Traktowanie przyznane w niniejszej Umowie Republice Azerbejdżanu nie jest w żadnym przypadku bardziej korzystne od traktowania, jakie Państwa Członkowskie przyznały sobie wzajemnie.

Artykuł  26

W zakresie, w jakim sprawy objęte niniejszą Umową są objęte Traktatem Karty Energetycznej i jego protokołami, Traktat ten i protokoły z chwilą wejścia Umowy w życie stosuje się do tych spraw jedynie w zakresie, w jakim stosowanie to jest w nich przewidziane.

Artykuł  27

1. Niniejsza Umowa jest stosowana do dnia wejścia w życie Umowy o partnerstwie i współpracy, podpisanej dnia 22 kwietnia 1996 roku.

2. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę w drodze notyfikacji skierowanej do drugiej Strony. Niniejsza umowa przestaje obowiązywać po upływie sześciu miesięcy od daty takiej notyfikacji.

Artykuł  28

1. Strony podejmują ogólne lub szczególne środki wymagane w celu wykonania nałożonych przez niniejszą Umowę zobowiązań. Strony dokładają starań, aby cele wymienione w Umowie zostały osiągnięte.

2. Jeżeli jedna ze Stron uważa, że druga Strona nie wykonuje zobowiązań nałożonych przez niniejszą Umowę, może ona podjąć właściwe środki. Przed ich podjęciem, z wyjątkiem szczególnie nagłych przypadków, dostarcza ona Wspólnemu Komitetowi wszystkie odpowiednie informacje wymagane dla gruntownego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania akceptowanego przez obie Strony.

Dokonując wyboru środków, należy nadać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszej Umowy. Na wniosek drugiej Strony, o środkach tych należy niezwłocznie powiadomić Wspólny Komitet.

Artykuł  29

Załączniki I i II oraz Protokół w sprawie wzajemnej pomocy w sprawach celnych między organami administracyjnymi stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  30

Niniejsza Umowę ma zastosowanie z jednej strony na terytoriach, na których mają zastosowanie Traktaty ustanawiające Wspólnotę Europejską, Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, na warunkach ustanowionych w tych Traktatach, a z drugiej strony na terytorium Republiki Azerbejdżanu.

Artykuł  31

Niniejsza Umowa jest sporządzona w dwóch egzemplarzach w języku duńskim, niderlandzkim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim, szwedzkim, greckim i azerbejdżańskim, każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Artykuł  32

Niniejsza umowa zostanie zatwierdzona przez Strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

Niniejsza Umowa wchodzi w życie z pierwszym dniem drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony dokonały wzajemnych notyfikacji o zakończeniu procedur określonych w akapicie pierwszym.

Od chwili wejścia w życie i w takim zakresie, w jakim dotyczy to stosunków między Republiką Azerbejdżanu a Wspólnotą, niniejsza Umowa zastępuje artykuł 2, artykuł 3, z wyjątkiem tiret czwartego oraz artykuły 4-16 Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą, Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie wymiany handlowej i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisanej w Brukseli dnia 18 grudnia 1989 roku.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

LISTA ZAŁĄCZONYCH DOKUMENTÓW

Załącznik I Orientacyjny wykaz przywilejów przyznanych przez Republikę Azerbejdżanu państwom niepodległym zgodnie z artykułem 2 ustęp 3.

Załącznik II Akty prawne dotyczące własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej wymienione w artykule 15.

Protokół w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi w sprawach celnych

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Orientacyjny wykaz przywilejów przyznanych przez Republikę Azerbejdżanu państwom niepodległym zgodnie z artykułem 2 ustęp 3

1. Nie stosuje się należności celnych przywozowych.

2. Nie stosuje się należności celnych wywozowych w odniesieniu do towarów dostarczanych na mocy corocznych dwustronnych międzypaństwowych uzgodnień dotyczących handlu i współpracy, wraz z określoną w nich nomenklaturą.

3. Nie stosuje się podatku VAT przy przywozie.

4. Nie stosuje się podatku akcyzowego przy przywozie.

ZAŁĄCZNIK  II

Akty prawne dotyczące własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej wymienione w artykule 15.

1. Akty Wspólnoty, do których następuje odniesienie w artykule 15:

– pierwsza dyrektywa Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 roku mająca na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych,

– dyrektywa Rady 87/54/EWG z dnia 16 grudnia 1986 roku w sprawie ochrony prawnej topografii produktów półprzewodnikowych,

– dyrektywa Rady 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 roku w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych,

– rozporządzenie Rady (EWG) nr 1786/92 z dnia 18 czerwca 1992 roku dotyczące stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych,

– rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 roku w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych,

– dyrektywa Rady 93/83/EWG z dnia 27 września 1993 roku w sprawie koordynacji niektórych zasad dotyczących praw autorskiego oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do przekazu satelitarnego oraz retransmisji drogą kablową,

– dyrektywa Rady 93/98/EWG z dnia 29 października 1993 roku w sprawie harmonizacji czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych,

– dyrektywa Rady 92/100/EWG z dnia 19 listopada 1992 roku w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej.

2. Jeżeli pojawiają się trudności w dziedzinach własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, do których odwołują się wyżej wymienione wspólnotowe akty prawne i mogą wystąpić warunki zakłócające handel, na wniosek Wspólnoty lub Republiki Azerbejdżanu przeprowadza się konsultacje w trybie pilnym, mające na celu osiągnięcie wzajemnie zadowalających rozwiązań.

PROTOKÓŁ

w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi w sprawach celnych

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego Protokołu:

a) określenie "ustawodawstwo celne" oznacza przepisy stosowane na terytorium każdej ze Stron, regulujące przywóz, wywóz, tranzyt towarów i objęcie ich jakąkolwiek procedurą celną, włączając w to środki zakazu, ograniczeń i kontroli przyjęte przez wyżej wymienione Strony;

b) określenie "organ wnioskujący" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez jedną ze Stron oraz który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

c) określenie "organ, do którego kierowany jest wniosek" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez jedną ze Stron oraz który przyjmuje wniosek o pomoc w sprawach celnych;

d) "dane osobowe" oznaczają wszystkie informacje dotyczące osób zidentyfikowanych lub możliwych do zidentyfikowania.

Artykuł  2

Zakres

1. Strony pomagają sobie wzajemnie w dziedzinach leżących w granicach ich jurysdykcji w sposób i na warunkach ustanowionych w niniejszym Protokole, w ochronie, wykrywaniu i prowadzeniu dochodzeń w sprawie naruszeń ustawodawstwa celnego.

2. Pomoc w sprawach celnych, jak przewidziano w niniejszym Protokole, ma zastosowanie w odniesieniu do jakiegokolwiek organu administracyjnego Strony właściwego do stosowania niniejszego Protokołu. Nie stanowi to uszczerbku dla zasad regulujących wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie obejmuje także informacji uzyskanych w ramach wykonywania uprawnień na wniosek organów sądowych, chyba że organy te wyrażą zgodę.

Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, dostarcza wszystkie odpowiednie informacje umożliwiające zapewnienie, że ustawodawstwo celne jest właściwie stosowane, włącznie z informacjami dotyczącymi ujawnionych lub planowanych działań, które naruszają lub mogłyby naruszyć to ustawodawstwo.

2. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek poinformuje, czy towary wywiezione z terytorium jednej Strony zostały właściwie przywiezione na terytorium drugiej Strony, wyszczególniając, w razie potrzeby, procedury celne zastosowane wobec tych towarów.

3. Na wniosek organu wnioskującego, organ, do którego kierowany jest wniosek podejmuje konieczne kroki dla zapewnienia specjalnej obserwacji:

a) osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieją uzasadnione podstawy, by uważać, że naruszają one lub naruszyły ustawodawstwo celne;

b) miejsc, gdzie zapasy towarów zostały zgromadzone w taki sposób, że są uzasadnione podstawy by przypuszczać, iż przeznaczone są jako dostawy w ramach operacji naruszających ustawodawstwo celne;

c) przepływu towarów uznanego za mogący spowodować poważne naruszenie ustawodawstwa celnego;

d) środków transportu, wobec których istnieją uzasadnione powody, by uważać że były, są lub mogą być wykorzystane z naruszeniem ustawodawstwa celnego.

Artykuł  4

Dobrowolna pomoc

Strony zapewnią sobie wzajemną pomoc, w zakresie dopuszczonym ich odpowiednimi przepisami ustawowymi, wykonawczymi oraz innymi instrumentami prawnymi, pomoc bez wcześniejszego wniosku, jeżeli uważają to za konieczne dla prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego, szczególnie w przypadku otrzymania informacji w zakresie:

– działań, które naruszają lub naruszyłyby to ustawodawstwo i które mogą zainteresować drugą Stronę,

– nowych środków lub metod służących do realizacji takich działań,

– towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem naruszenia ustawodawstwa celnego.,

– osób fizycznych lub prawnych, co do których istnieją uzasadnione podstawy, by uważać, że naruszają lub naruszały ustawodawstwo celne,

– środków transportu, co do których istnieją uzasadnione podstawy by uważać, że zostały lub mogą zostać użyte do działań naruszających ustawodawstwo celne.

Artykuł  5

Dostarczanie/Powiadamianie

Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, zgodnie ze swoim ustawodawstwem, podejmie wszystkie niezbędne środki w celu:

– dostarczenia wszystkich dokumentów,

– powiadomienia o wszystkich decyzjach,

objętych niniejszym Protokołem, skierowanych do adresata zamieszkującego lub mającego swoją siedzibę na ich terytorium. W takim przypadku w zakresie, w jakim dotyczy tego wniosek, stosuje się artykuł 6 ustęp 3.

Artykuł  6

Forma i treść wniosków o pomoc

1. Wnioski, zgodnie z niniejszym Protokołem, sporządzane są w formie pisemnej. Do wniosków załączane są dokumenty niezbędne do ich wykonania. Jeżeli wymagać tego będzie pilna sytuacja, mogą być przyjęte wnioski w formie ustnej, lecz muszą być one bezzwłocznie potwierdzone w formie pisemnej.

2. Wnioski zgodne z ustępem 1 zawierają następujące informacje:

a) organ wnioskujący;

b) wnioskowane środki;

c) przedmiot i uzasadnienie wniosku;

d) odpowiednie przepisy ustawowe, wykonawcze oraz inne instrumenty prawne;

e) możliwie dokładne i pełne wskazówki dotyczące osób fizycznych lub prawnych, w odniesieniu do których prowadzone jest dochodzenie;

f) streszczenie odpowiednich faktów i przeprowadzonego już dochodzenia, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w artykule 5.

3. Wnioski są składane w języku urzędowym organu, do którego kierowany jest wniosek lub w języku akceptowanym przez ten organ.

4. Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów formalnych, organ może żądać jego poprawienia lub uzupełnienia; może jednakże zostać zarządzone zastosowanie środków ochronnych.

Artykuł  7

Realizacja wniosków

1. W celu realizacji wniosku o pomoc organ, do którego kierowany jest wniosek podejmuje czynności w granicach swoich kompetencji i w granicach dostępnych środków tak, jakby działał na własny rachunek lub na wniosek innych organów tej samej Strony, dostarczając informacje już posiadane, prowadząc odpowiednie dochodzenia lub organizując warunki ich przeprowadzenia. Niniejsze postanowienie ma zastosowanie również do działu administracji, do którego organ, do którego kierowany jest wniosek zwrócił się w sytuacji, gdy nie mógł samodzielnie podjąć czynności.

2. Wnioski o pomoc realizowane będą zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i innymi instrumentami prawnymi Strony, do której są kierowane.

3. Należycie upoważnieni urzędnicy jednej Strony mogą, za zgodą drugiej Strony i na warunkach przez nią ustalonych, otrzymywać od urzędników organów, do których kierowany jest wniosek lub innych organów odpowiedzialnych wobec organów, do których kierowany jest wniosek, informacje o działaniach naruszających lub mogących naruszać ustawodawstwo celne, które to informacje są potrzebne organom wnioskującym do celów niniejszego Protokołu.

4. Urzędnicy jednej Strony mogą, za zgodą drugiej Strony na warunkach przez nią ustanowionych uczestniczyć w dochodzeniach prowadzonych na jej terytorium.

Artykuł  8

Forma przekazu informacji

1. Organ, do którego kierowany jest wniosek przekazuje wyniki dochodzenia organowi wnioskującemu w formie dokumentów, uwierzytelnionych kopii dokumentów, sprawozdań i tym podobnych.

2. Dokumenty określone w ustępie 1 mogą być zastąpione informacjami skomputeryzowanymi przedstawionymi w jakiejkolwiek formie w tym samym celu.

Artykuł  9

Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy

1. Strony mogą odmówić udzielenia pomocy przewidzianej w niniejszym Protokole, jeżeli mogłoby to:

a) stwarzać prawdopodobieństwo naruszenia suwerenności Republiki Azerbejdżanu lub Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej, do których zwrócono się o pomoc zgodnie z niniejszym Protokołem, lub

b) stwarzać prawdopodobieństwo naruszenia porządku publicznego, bezpieczeństwa lub istotnych interesów, szczególnie w przypadkach wymienionych w artykule 10 ustęp 2; lub

c) dotyczyć przepisów walutowych lub podatkowych, innych niż ustawodawstwo celne; lub

d) naruszać tajemnicę przemysłową, handlową lub zawodową.

2. Jeżeli organ wnioskujący wnosi o pomoc, której sam nie byłby w stanie udzielić, gdyby został do niego skierowany wniosek, powinien zwrócić na ten fakt uwagę w swoim wniosku. Decyzja w sprawie takiego wniosku należy do organu, do którego kierowany jest wniosek.

3. W przypadku odmowy pomocy, o takiej decyzji i przyczynach jej podjęcia należy niezwłocznie powiadomić organ wnioskujący.

Artykuł  10

Wymiana informacji oraz poufność

1. Informacje przekazane w dowolnej formie zgodnie z niniejszym Protokołem mają charakter poufny lub zastrzeżony, w zależności od zasad mających zastosowanie w odniesieniu do każdej ze Stron. Są one objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej i podlegają ochronie rozszerzonej na informacje podobne, zgodnie z właściwymi przepisami ustawowymi Strony, która je otrzymała, oraz odpowiednimi przepisami stosowanymi w odniesieniu do instytucji wspólnotowych.

2. Dane osobowe mogą podlegać wymianie jedynie w przypadku gdy Strona, do której kierowany jest wniosek zobowiązuje się do zapewnienia ochrony takich danych w sposób co najmniej równoważny z ochroną stosowaną w tym szczególnym przypadku przez Stronę wnioskującą.

3. Uzyskane informacje wykorzystuje się wyłącznie do celów niniejszego Protokołu. W przypadku gdy jedna ze Stron wnosi o wykorzystanie takiej informacji do innych celów, zwraca się ona o udzielenie wcześniejszej pisemnej zgody przez organ, który przekazał informację. Ponadto mogą one podlegać ograniczeniom przewidzianym przez ten organ.

4. Ustęp 3 nie utrudnia wykorzystywania informacji w postępowaniach sądowych lub administracyjnych wszczętych na skutek wystąpienia braku zgodności z ustawodawstwem celnym. Właściwy organ dostarczający te informacje jest powiadamiany o ich wykorzystaniu.

5. Strony mogą w swoich protokołach, sprawozdaniach i zeznaniach, czynnościach z zakresu postępowania sądowego oraz zarzutach podnoszonych przed sądem, wykorzystywać w charakterze dowodów informacje uzyskane i dokumenty przez siebie zbadane, zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu.

Artykuł  11

Biegli i świadkowie

1. Urzędnik organu, do którego kierowany jest wniosek może być umocowany do występowania, w ramach udzielonego pełnomocnictwa, jako biegły lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, dotyczącym spraw objętych niniejszym Protokołem, prowadzonym w zakresie jurysdykcji drugiej Strony, oraz może przedstawiać takie przedmioty, dokumenty lub ich uwierzytelnione kopie, które mogą być potrzebne w takich postępowaniach. Wniosek o takie wystąpienie musi dokładnie określać, w jakiej sprawie, z jakiego tytułu lub z powodu jakich posiadanych kwalifikacji urzędnik będzie przesłuchiwany.

2. Umocowany urzędnik korzysta z ochrony zagwarantowanej przez obowiązujące ustawodawstwo urzędnikom organu wnioskującego na jego terytorium.

Artykuł  12

Koszty pomocy

Strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń o zwrot kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem postanowień niniejszego Protokołu, z wyjątkiem niezbędnych wydatków na świadków, biegłych oraz tłumaczy, którzy nie są zatrudnieni jako urzędnicy państwowi.

Artykuł  13

Stosowanie

1. Stosowanie niniejszego protokołu zostaje powierzone centralnym organom celnym Republiki Azerbejdżanu z jednej strony, oraz właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich i, gdzie właściwe, organom celnym Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej z drugiej strony. Decydują one w sprawach wszystkich praktycznych środków i uzgodnień niezbędnych dla jego stosowania, z uwzględnieniem postanowień obowiązujących w zakresie ochrony danych. Mogą też zalecić właściwym organom wprowadzanie zmian do niniejszego Protokołu, jakie uznają za wskazane.

2. Strony konsultują się wzajemnie, a następnie na bieżąco informują o, przyjętych zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu, szczegółowych zasadach jego wykonania.

Artykuł  14

Komplementarność

Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 10 wszelkie umowy w sprawie wzajemnej pomocy zawarte między jednym lub większą liczbą Państw Członkowskich Unii Europejskiej a Republiką Azerbejdżanu nie stanowią uszczerbku dla postanowień wspólnotowych regulujących przekazywanie między właściwymi służbami Komisji Wspólnot Europejskich i organami celnymi Państw Członkowskich wszelkich uzyskanych informacji w sprawach celnych, które mogłyby być przedmiotem zainteresowania Wspólnoty.

AKT KOŃCOWY

Pełnomocnicy WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY WĘGLA I STALI i EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ, zwanych dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

pełnomocnicy REPUBLIKI AZERBEJDŻANU,

z drugiej strony,

spotykając się w Brukseli dnia 8 października 1997 roku w celu podpisania Umowy przejściowej w sprawie handlu i spraw dotyczących handlu między Wspólnotą Europejską, Europejską Wspólnotą Węgla i Stali i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej z jednej strony, a Republiką Azerbejdżanu z drugiej strony, zwanej dalej "Umową", przyjęli następujące teksty:

Umowę przejściową i Protokół w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi w sprawach celnych.

Pełnomocnicy Wspólnoty oraz pełnomocnicy Republiki Azerbejdżanu przyjęli teksty następujących Wspólnych deklaracji, wymienionych poniżej i dołączonych do niniejszego Aktu Końcowego:

Wspólna deklaracja dotycząca tytułu II Umowy

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 7 Umowy

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 8 Umowy

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 15 Umowy

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 28 Umowy

Pełnomocnicy Wspólnoty przyjęli również do wiadomości następującą deklarację, dołączoną do niniejszego Aktu Końcowego:

Jednostronną deklarację Republiki Azerbejdżanu dotyczącą ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

grafika

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA TYTUŁU II UMOWY

Wszystkie odniesienia do GATT dotyczą tekstu GATT po zmianach z 1994 roku.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 7 UMOWY

Wspólnota i Republika Azerbejdżanu oświadczają, że tekst klauzuli ochronnej nie przyznaje traktowania ochronnego GATT.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 8 UMOWY

Do czasu przystąpienia Republiki Azerbejdżanu do WTO, Strony prowadzą konsultacje w ramach Wspólnego Komitetu w sprawie swojej polityki dotyczącej należności przywozowych wraz ze zmianami w ochronie celnej. W szczególności przeprowadzenie takich konsultacji proponuje się przed zwiększeniem ochrony celnej.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 15 UMOWY

W granicach swoich właściwych kompetencji, Strony uzgadniają, że do celów Umowy własność intelektualna, przemysłowa i handlowa obejmuje w szczególności prawa autorskie i prawa pokrewne, a także prawa autorskie do programów komputerowych, prawa odnoszące się do patentów, wzorów przemysłowych, oznaczeń geograficznych, a także oznaczeń pochodzenia, znaków towarowych i usługowych, map obwodów scalonych, jak również ochronę przed nieuczciwą konkurencją, określoną w artykule 10 bis Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej i ochronie nieujawnionych informacji dotyczących know-how.

WSPÓLNA DEKLARACJA DOTYCZĄCA ARTYKUŁU 28 UMOWY

1. Strony uznają, że do celów prawidłowej interpretacji i właściwego stosowania w praktyce niniejszej Umowy, wyrażenie "szczególnie nagłe przypadki" zawarte w artykule 28 umowy oznacza przypadki istotnego naruszenia Umowy przez jedną ze Stron. Do istotnych naruszeń Umowy należą:

a) odrzucenie niniejszej Umowy nie znajdujące potwierdzenia w zasadach ogólnych prawa międzynarodowego, lub

b) naruszenie podstawowych elementów umowy określonych w artykule 1.

2. Strony uzgadniają, że "właściwe środki" określone w artykule 28 są środkami podejmowanymi zgodnie z prawem międzynarodowym. Jeżeli Strona podejmuje środek w szczególnie nagłym przypadku przewidzianym w artykule 28, druga Strona może skorzystać z procedury dotyczącej rozstrzygania sporów.

JEDNOSTRONNA DEKLARACJA REPUBLIKI AZERBEJDŻANU DOTYCZĄCA OCHRONY PRAW WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ, PRZEMYSŁOWEJ I HANDLOWEJ

Republika Azerbejdżanu oświadcza, że:

1. przed końcem piątego roku następującego po wejściu w życie niniejszej Umowy, Republika Azerbejdżanu przystąpi do wielostronnych konwencji w sprawie ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, określonych w ustępie 2 niniejszej deklaracji, których Państwa Członkowskie Wspólnoty są Stronami, lub które są stosowane de facto przez Państwa Członkowskie zgodnie ze odpowiednimi postanowieniami tych konwencji;

2. Ustęp 1 niniejszej deklaracji dotyczy następujących konwencji wielostronnych:

– Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych (Akt Paryski, 1971 rok),

– Międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych (Rzym, 1961 rok),

– Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (Madryt, 1989 rok),

– Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług do celów rejestracji znaków (Genewa, 1977 roku, zmienione w 1979 roku),

– Traktatu budapesztańskiego o międzynarodowym uznawaniu depozytów drobnoustrojów do celów postępowania patentowego (1977 rok, zmieniony w 1980 roku),

– Międzynarodowej konwencji ochrony nowych odmian roślin (UPOV) (Akt Genewski, 1991 roku).

3. Republika Azerbejdżanu potwierdza znaczenie, jakie przywiązuje do zobowiązań wynikających z następujących konwencji wielostronnych:

– Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt Sztokholmski, 1967 rok, zmieniony w 1979 roku),

– Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (Akt sztokholmski, 1967 rok, zmieniony w 1979 roku),

– Traktatu o Współpracy Patentowej (Waszyngton, 1970 roku, znowelizowany i zmieniony w 1984 roku).

4. Od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy, Republika Azerbejdżanu przyznaje w dziedzinie uznawania i ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, przedsiębiorstwom i obywatelom Wspólnoty traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie, jakie przyznaje jakiemukolwiek państwu trzeciemu na mocy umów dwustronnych.

5. Postanowień ustępu 4 nie stosuje się do przywilejów przyznanych przez Republikę Azerbejdżanu jakiemukolwiek państwu trzeciemu na rzeczywistej zasadzie wzajemności lub przyznanych przez Republikę Azerbejdżanu innemu krajowi byłego ZSRR.